Jak wyglądają czarne grzyby mleczne i jaki jest ich smak
Grzyby z czarnego mleka są pod wieloma względami niezwykłe. Ich główną cechą odróżniającą od swoich odpowiedników jest oliwkowo-czarny kolor kapeluszy. Na tej podstawie otrzymują kilkanaście różnych imion - czernukha, cyganie, czernushka, czarne gniazdo, czarna warga i inne. Z naukowego punktu widzenia grzyby z czarnego mleka klasyfikuje się jako grzyby warunkowo jadalne. Ale sami grzybiarze cenią ten rodzaj grzyba mlecznego za jego wyjątkowy aromat, doskonały smak, długi sezon zbiorów i obfitość.
Główna charakterystyka
Czarny grzyb mleczny - zdjęcie i opis:
- Kapelusz. Ma płaski kształt, zagłębiony do środka w kształcie lejka. Średnica osiąga od 5 do 20 cm, dość mięsisty. Odcień kapelusza waha się od ciemnobrązowego do niebieskawo-czarnego.
- Noga. Gładki i prosty, niezbyt wysoki, u dużych okazów nie przekracza 8 cm, jest szeroki, ale lekko zwężony ku dołowi. U młodych grzybów noga jest solidna, a następnie w środku staje się pusta. W porównaniu z czapką jej odcień jest o kilka ton jaśniejszy.
- Miazga. Gęsty, ale kruchy. Jest koloru białego, ale na przekroju natychmiast brązowieje i wydziela mleczny sok. Ten płyn jest żrący i gorzki, z tego powodu grzyb jest warunkowo klasyfikowany jako jadalny. W starych grzybach miąższ staje się luźny.
- Talerze. Lekkie i cienkie, często umiejscowione. W miarę dojrzewania grzyby żółkną, a po deformacji ciemnieją.
Gdzie spotykają się czarne grzyby mleczne
Czarny grzyb rośnie zwykle w dojrzałych lasach mieszanych i brzozowych. Kolekcja zależy od tego, pod jakim drzewem rośnie bryła. Często grzyby te chowają się w wysokiej trawie, głównie w pobliżu brzóz i osik. Ich ciemny odcień służy jako dobre przebranie. Chowają się pod liśćmi, mchem lub po prostu w wilgotnej ziemi. Nie jest łatwo znaleźć te grzyby, trzeba dobrze się przyjrzeć i zgarnąć „guzy”, które przyciągają uwagę.
Grzyby mleczne pojawiają się w wielu grupach po ulewnych deszczach i rosną pojedynczo podczas suszy.
Grzyby mleczne to jedne z nielicznych gatunków grzybów występujących w lasach świerkowych. Wolą zarośnięte kłącza starych jodeł, gdzie jest wystarczająco dużo światła i stale występuje wilgoć. Tutaj są zauważalne znacznie lepiej, ponieważ są widoczne nad opadłymi igłami i różnią się od niego kolorem. Rosną w grupach, dlatego po zobaczeniu jednego grzyba należy się rozejrzeć, ponieważ inni członkowie rodziny muszą być w pobliżu. Ich sezon zaczyna się od lipca. Te grzyby nie boją się mrozu, więc rosną do późnej jesieni, aż do pierwszego śniegu.
Właściwości smakowe
Grzyby mleczne są bogate w białko, pierwiastki śladowe, witaminy. Są niskokaloryczne, ale mają wysoką wartość odżywczą. Nie nadają się do smażenia, ale idealnie nadają się do solenia. Nawet po długotrwałej obróbce miąższ czarnego grzyba mlecznego pozostaje elastyczny i gęsty, dlatego chrupie na zębach. Te grzyby zachowują swój kształt i zawsze pięknie wyglądają na stole.Mają niepowtarzalny „grzybowy” aromat, a smak jest bogaty i jasny.
Grzyby mleczne są uważane za dietetyczne, dlatego warto włączyć je do diety diabetyków, sportowców i osób z nadwagą.
Najlepszy smak czarnych grzybów pojawia się na etapie, kiedy nakrętka jest jeszcze mała i dopiero zaczyna formować lejek. W tej chwili jego krawędź jest nadal zagięta do wewnątrz, a płytki są równe i mają jasny odcień. Duże okazy gromadzą substancję rakotwórczą niekatorynę i stają się gorzkie w smaku. Atakując dużą grupę nie powinieneś być chciwy. Warto zebrać tylko młodych przedstawicieli, a starych lepiej zostawić w lesie.
Zasady dotyczące zbierania i udzielania zamówień
Istnieje około 20 rodzajów grzybów, występują one w dużych ilościach na Syberii i Uralu, w regionie Wołgi. Preferują wilgotne gleby piaszczyste, tereny lekko wyniesione i dobrze oświetlone. Jak rosną grzyby mleczne, w tych miejscach zna każdy zbieracz grzybów. W końcu mocny i smaczny grzyb to prawdziwa gratka dla smakoszy! Do jedzenia nadają się tylko młode grzyby, których średnica kapelusza nie osiągnęła 8-10 cm, przygotowywane są na różne sposoby - gotowane, solone, marynowane. Różne rodzaje grzybów mlecznych łączy się ze sobą, dzięki czemu można je razem marynować.
Nie powinieneś bać się zbierać czarnych grzybów mlecznych, ponieważ nie mają one trujących odpowiedników.
Zebrane grzyby są sortowane, oczyszczane z liści i gałęzi. Następnie są dokładnie płukane w misce, aż woda będzie czysta. Aby usunąć gorycz, należy je namoczyć. Moczenie czarnuszki trwa dłużej niż w przypadku innych typów. Optymalny okres moczenia to 4-5 dni, wodę należy wymieniać dwa razy dziennie. Aby wreszcie pozbyć się goryczy, namoczone grzyby gotuje się przez godzinę w dwóch wodach.
Musisz namoczyć grzyby mleczne, poddając je ucisku. Wtedy wszystkie grzyby będą pod wodą i nie zepsują smaku domowego solenia.
Grzyby z czarnego mleka są idealne do konserw. Sól je na zimno i na gorąco, najczęściej w całości lub tylko w czapkach. Jeśli zbiera się dużo grzybów, przygotowuje się je w beczce w staroświecki sposób, to znaczy układa się je warstwami i posypuje solą. Po zakończeniu nabierają bogatego fioletowego odcienia. Pieczarki z czarnego mleka są chrupiące i pikantne w smaku, nadają się do różnych przekąski i sałatki, galaretka. Najlepiej podawać je samodzielnie z cebulą i aromatycznym olejem słonecznikowym.
Jak trujące
W Rosji od niepamiętnych czasów zbierano i spożywano grzyby mleczne. Czarne grzyby uważane są za prawdziwy przysmak, który hostessy stawiają na stole wyłącznie w święta. Ze względu na jego niezwykły wygląd prawie niemożliwe jest pomylenie go z innymi grzybami. Jak wszyscy Millers, jest tradycyjnie klasyfikowany jako jadalny. Jednak nie powinieneś bać się tego grzyba. Prawidłowo ugotowany zachowuje minimalną ilość goryczy i szkodliwych substancji. Negatywny efekt może objawiać się tylko wtedy, gdy grzyby mleczne są spożywane stale iw dużych ilościach.