Nieprzyjemny znajomy lub pasożytniczy grzyb

Królestwo Grzybów to wyjątkowy świat z ogromnymi granicami, które sięgają daleko poza las. Tak więc wśród przedstawicieli grzybów są gatunki, które potrzebują innej formy życia, a dominującymi w takich związkach są grzyby pasożytnicze. Warunkiem koniecznym do rozwoju takich grzybów jest obecność żywiciela: osiadają w nim zarodniki pasożytów i żywią się nim, powoli go niszcząc i zabijając. Warto zauważyć, że rolą żywiciela mogą być nie tylko gatunki drzew, ale także formy roślin, a nawet organizmy żywe. Jakie są rodzaje pasożytniczych grzybów i kogo wolą mieć żywiciela, porozmawiajmy trochę o tym dzisiaj.

Klasyfikacja grzybów pasożytniczych

O różnorodności form i typów grzybów pasożytniczych można napisać całą rozprawę. Krótko mówiąc, w zależności od specjalizacji (wyboru właściciela, na którym lub w którym rozstrzygają się spory) dzielą się na dwa rodzaje:

1. Obligate (posiadająca wąski krąg pewnych odmian roślinności, na których pasożytują, na przykład głowni grzyby infekujące wyłącznie zboża).
2. Opcjonalnie (są to również saprotrofy, które nie mają ograniczeń w specjalizacji, np. Zaraza późna, pasożytująca na wszystkich typach upraw psiankowatych).

Inna klasyfikacja grzybów pasożytniczych wywodzi się ze sposobu rozmnażania i również dzieli je na dwie grupy:

1. Mikropasożyty. Rozmnażanie się grzybów następuje bezpośrednio w organizmie żywiciela lub w komórkach, np. U innych rodzajów grzybów lub u owadów, bierze się przynajmniej kordyceps żyjący w gąsienicach.
2. Makropasożyty. Rodzicielskie pasożyty żywią się organizmem żywiciela, ale formy rozmnażania go opuszczają i osiedlają się na nowych żywicielach, na przykład sporyszu.

Jeśli chodzi o wybór żywiciela, w zależności od konkretnego rodzaju grzyba pasożytniczego mogą to być rośliny, uprawy drzew, inne grzyby, ryby, owady, zwierzęta, a nawet ludzie. W tym drugim przypadku powodują szereg chorób dermatologicznych, grzybiczych i grzybiczych, nieprzyjemnych, a nawet niebezpiecznych dla organizmu człowieka i wymagających leczenia, między innymi:

• alergia;
• zapalenie ucha środkowego;
• zapalenie oskrzeli;
• zapalenie płuc;
• liszaj obrączkowy;
• kandydoza i inne.

Zwracamy uwagę na niewielki wybór najbardziej znanych grzybów pasożytniczych z krótkim opisem i zdjęciem.

Tinder

Grzyby te rosną głównie na drzewach, w tym uprawach ogrodniczych, wnikając pod korę zdrowego drewna przez najmniejszy wycięty otwór. Tam zarodniki zaczynają się aktywnie rozwijać, odżywiając się sokiem drzewa i niszcząc go, i nadal kolonizują przestrzeń nawet po całkowitej śmierci właściciela, przechodząc w stan saprofitów.

Istnieją grzyby hubki, które mogą żyć do 20 lat.

Zewnętrznie grzyb krzesiwo może wyglądać inaczej, ale przeważnie ma kształt półkolisty. Miąższ jest dość twardy, więc oddzielenie niektórych gatunków od pnia może być bardzo trudne. Kolor również zależy od odmiany i jest biały, szary, pomarańczowy, a nawet czerwonawy.

Najczęściej są takie grzyby krzesiwo:

• brzozowy;
• sosna;
• teraźniejszość;
• łuszczący się;
• siarkowy żółty;
• graniczy.

Sporysz

Osiada na roślinach, zwłaszcza w kolczastych kwiatostanach zbóż (żyto, pszenica, owies) i żywi się nimi.Mnoży się bardzo szybko i infekuje duże obszary upraw: grzyby wydzielają słodką nutę nektaru, który zwabia do siebie małe owady. Przykleja się do łap i jest przenoszony. Dorosły iw pełni dojrzały sporysz jest wyraźnie widoczny gołym okiem - z kłosków zamiast ziaren wystają prawie czarne formacje, takie jak rogi (sklerocja). Zimują dobrze w glebie, wysypiając się ze swojego „gniazda”, a wiosną ponownie rosną i atakują rośliny.

Sporysz to wysoce toksyczny grzyb pasożytniczy, który zachowuje wszystkie swoje właściwości nawet po obróbce cieplnej. Mąka z zakażonych zbóż staje się przyczyną bardzo poważnych zatruć ludzi, a nawet śmierci.

Grzyb rdzy

Ten pasożytniczy grzyb żyje na liściach i łodygach, atakując głównie kwiaty, rośliny nagonasienne i zboża, a także paprocie. W krótkim czasie dotknięta część rośliny pokryta jest nalotem, który może być pomarańczowy, brązowawo-czerwony lub prawie czarny. Grzybnia rozmnaża się w tkankach, odżywiając się i zabijając żywiciela.

Grzyb rdzawy może migrować z jednego żywiciela na drugiego.

Nie mniej niebezpieczne są formy grzybów zamieszkujących drzewa i nazywane rakami rdzawymi. Najczęściej cierpią na to uprawy jodłowe, na które grzyb dostaje się z rosnącej pod nimi trawy. W rezultacie igły żółkną, a gałęzie pokryte są żółto-brązowym nalotem. Jeśli nic nie zostanie zrobione, pień wkrótce stanie się nagi i pokryty naroślami.

Grzyb Smut

Głowy to prawdziwa katastrofa dla zbóż i kukurydzy, wśród których żyje, żywiąc się nimi. Wyleczenie dotkniętych zbóż jest raczej trudne, ponieważ grzybnia ma wysoką żywotność. Zaatakowane zboża widać gołym okiem: zamiast ziaren w uchu powstają czarne nacieki, a zarodki samych ziaren są całkowicie „zjadane” przez grzyby, w wyniku czego kłoski stają się czarne.

W zależności od tego, jak objawia się zmiana, rozróżnia się dwa rodzaje smutku:

• twardy - „zjada” wołka, opuszczając skorupę i wypełniając ją zarodnikami;
• pył - oddziałuje całkowicie na całą roślinę, a wraz z wiatrem zarodniki ją opuszczają, lecąc dalej.

Masowe zarażenie występuje głównie podczas zbiorów, kiedy zarodniki przyklejają się do ziarna. Wraz ze zbiorami przechowuje się je do siewu lub hibernują, kruszą się w glebie i zaczynają kiełkować, gdy tylko wzrośnie temperatura i wilgotność.

Grzyb Botrytis

Botrytis jest dobrze znany ogrodnikom, ponieważ to on powoduje chorobę owocu z szarej zgnilizny. Kształt grzyba może być bardzo zróżnicowany, ale najczęściej występuje faza bezpłciowa, gdy dotknięte uprawy są pokryte szarym nalotem. Zarodniki znajdują się w glebie lub szczątkach roślinnych, a przy wilgotnej i ciepłej pogodzie przenoszone są w powietrzu, opadając na liście, owoce lub jagody.

Warunkiem rozwoju grzyba jest obecność martwej tkanki. Po „osiedleniu się” na takich obszarach Botrytis rozprzestrzenia się po całej pozostałej części mieszkalnej, całkowicie zabijając roślinę.

Rośliny ogrodowe, kwiatowe i ogrodowe mogą być ofiarami grzyba, na przykład:

• korzenie;
• winogrona;
• owoce i jagody;
• Nocny cień;
• bulwiasty;
• rośliny strączkowe;
• cytrus;
• krzyżowy;
• chryzantemy i wiele innych roślin kwiatowych.

Kategorycznie nie można jeść owoców i jagód zarażonych szarą zgnilizną.

Leczniczy kordyceps pasożyta

Oprócz grzybów pasożytujących na roślinach są też gatunki, które na żywiciela wybierają organizmy żywe. Jednym z nich jest unikalne dzieło natury zwane cordyceps. Zarodniki grzyba rozpoczynają swój cykl życiowy, gdy dostają się do gąsienicy niektórych gatunków ćmy. Tam rozwijają się, żywią się gąsienicą i stopniowo zamieniają ją w brązowo-żółtą mumię, aż całkowicie zabijają, kiełkując w ciele.

W medycynie orientalnej kordyceps jest cennym i bardzo skutecznym lekiem, za pomocą którego leczy się wiele chorób, w szczególności serca, onkologii, problemów męskich i tak dalej.

Od bardzo dawna można wymienić i opisać odmiany grzybów pasożytniczych. Chociaż mają różnych właścicieli, wszystkie mają tę samą naturę: przeżyć kosztem innych, dlatego grzyby nazywane są pasożytami. Jeśli lubisz rolnictwo, ogrodnictwo, ogrodnictwo lub kwiaty, regularnie sprawdzaj swoją własność, aby nie przegapić pojawienia się tych intruzów i zniszczyć ich w odpowiednim czasie. Bądź ostrożny! I uważaj na swoje zdrowie!

Film o pasożytach grzybów