Piękna zhiryanka i jej odmiany w Twoim domu

Zhiryanka i jej gatunek to rośliny mięsożerne. Jest również popularnie nazywany ziołem oleistym. To niezwykły kwiat, który coraz częściej rośnie w pomieszczeniach. Jak wygląda mięsożerna roślina na zdjęciu, można znaleźć w tym artykule.

Zhiryanka i jej rodzaje

Bliska znajomość rodzajów niesamowitych roślin pomoże stworzyć wyjątkową kolekcję w domu.

Trzustka pospolita (Pinguicula vulgaris)

Jest to najpopularniejsza odmiana do uprawy domowej. Wspólna Zhiryanka otrzymała inną nazwę - niebieską. To imię nadano jej dzięki pąkom, które luźne są bardzo podobne do fioletu i mają purpurowy odcień. Przy odpowiedniej pielęgnacji może obficie i długo kwitnąć. Pąki znajdują się na długich i cienkich szypułkach. Kwiaty są małe. Mogą dorastać maksymalnie do 3 cm średnicy.

Płatki mogą być fioletowe, niebieskie, niebieskie. Bardzo rzadko pojawiają się białe i różowe pąki. Pod koniec kwitnienia kapsułki pojawiają się w postaci kubków. Są obficie pokryte ze wszystkich stron drobnymi włoskami.

Jeśli chodzi o liście, są jajowate, dość mięsiste, jasnozielone. Ich długość wynosi około 2-5 cm, a szerokość 2 cm, w dotyku są lepkie. Łodyga jest prosta i długa. Jego wysokość może osiągnąć 17 cm.

W stosunku do innych roślin owadów gatunek ten jako jedyny posiada dobrze rozwinięty system korzeniowy.

Liście działają jak łapacz owadów. Niektóre z nich wydzielają zapach, który przyciąga muszki i komary.

Jeśli duży owad uderzy w talerz, liść zaczyna powoli zwijać się w rurkę.

Alpejska Zhiryanka

Charakterystyka:

1. Liście tego gatunku są zbierane w wylocie korzeni. Każda płytka jest odwrotnie jajowata z lekko zakrzywionymi krawędziami. Ich kolor może być jasnozielony lub lekko żółtawy. Górna część talerza obficie pokryta drobnymi kosmkami, lepkimi. Liście są wydłużone. Osiągają 1,5 cm szerokości i 30 cm długości.
2. Szypułki są gładkie, stojące. Ich maksymalna wysokość to 12 cm, na każdym tworzy się jeden kwiatek. Mogą być białe lub żółtawe. Corollas są wydłużone, lekko spiczaste na końcu.

Chrząszcz alpejski cieszy się kwitnieniem od czerwca do końca lipca.

Moran beetle (Pinguicula moranensis)

Latem roślina tworzy podstawową rozetę dorastającą do 10 cm, wszystkie płytki pokryte są również gruczołami śluzowymi. Podobnie jak wszyscy inni przedstawiciele Zhiryanki, Moran żywi się różnymi owadami.

Kwiaty rośliny są małe. Często są w kolorze fioletowym lub różowym. Pąki znajdują się na cienkiej, wyprostowanej łodydze, która dorośnie do 25 cm długości. Przy odpowiedniej pielęgnacji gatunek ten może kwitnąć dwa razy w roku.

Najbardziej zwarty jest Moranian Zhiryanka.

Ojczyzną morańskiej grubaszy jest ziemia Meksyku. Można go również znaleźć w Gwatemali.

Zhiryanka Tina

Jest to hybryda wyhodowana z Pinguicula agnate i Pinguicula zecheri. Liście są również lepkie i zebrane w kolorową rozetę. Krzew dorośnie do 15 cm wysokości. Kwiaty są fioletowe, samotne.

Zaletą tej odmiany jest to, że można ją łatwo dostosować do różnych warunków. Tłusty kwiat Tiny kwitnie od sześciu miesięcy.

Tłuszcz z dziobaka (Pinguicula planifolia)

Różnica między zhiryanką o płaskich liściach a innymi typami:

1. Kolor liści. W tej zhiryance mają bordowy odcień.
2. Gniazdo średnie.Jego średnica nie przekracza 12,5 cm.
3. Krzew dorośnie do 12 cm wysokości.
4. Kwiat składa się z 5 płatków. Występują w wielu odcieniach, ale najczęściej spotykane są różowe, fioletowe i białe.
5. Pąki są małe. Po rozłożeniu ich średnica nie przekracza 2 cm.

Taka zhiryanka kwitnie od marca do kwietnia. Aby pąki zhiryanki o płaskich liściach całkowicie się otworzyły, konieczne jest umieszczenie doniczki z rośliną na zachodnim lub południowym oknie. Jeśli tak się nie stanie, pełne kwitnienie nie zadziała.

Tylko w jasnym słońcu liście zhiryanki o płaskich liściach nabierają bordowego odcienia.

W naturze gatunek ten rośnie na zboczach gór, bagnach, łąkach. Dlatego w domu zhiryanka należy podlewać często i obficie.

Ojczyzną zakładu są Stany Zjednoczone. Ale dość często kwiat można znaleźć we Francji.

Vallisneria tłuszczowe

Pinguicula vallisneriifolia woli rosnąć w górach skalistych i na obszarach o wysokiej zawartości wapienia. Jest to wieloletnie zioło, które uwielbia wilgotną glebę i półcień.

Kwiat wyróżnia się jasnoróżowymi lub fioletowymi pąkami. Bardzo rzadko płatki stają się białe lub jasnoniebieskie. Pąki powstają na początku maja, a kwitnienie trwa do czerwca.

Pinguicula filifolia

Pinguicula filifolia występuje w wielu krajach na całym świecie. Roślina preferuje bardziej wilgotne obszary. W naturze krzew rośnie na bagnach iw pobliżu rzek.

Po raz pierwszy gatunek ten został wyhodowany w 1866 roku.

Liście tej zhiryanki dorastają do 6 cm długości. Ich szerokość waha się od 1 do 1,5 cm Podobnie jak inne gatunki, nitkowate łapią owady lepkimi płytkami. Na młodej roślinie rozprzestrzeniają się, ale co roku wyrastają. W ten sposób krzew unika nadmiaru wilgoci, która powoduje gnicie systemu korzeniowego.

Rozeta osiąga 10 cm średnicy, każda ma od 4 do 6 liści. Kwiaty są małe, kolorowe. Składają się z pięciu płatków o niebieskawym lub białawym odcieniu. Ghee nitkowate kwitnie od lipca do sierpnia. Ale jeśli stworzysz warunki dla rośliny, które będą jak najbardziej zbliżone do naturalnych, pąki będą pojawiać się na krzaku przez wszystkie letnie miesiące.

Nie mniej popularny jest tłuszcz kryształowy. Po raz pierwszy odmianę znaleziono na ziemiach Turcji. Od tego czasu roślina nie straciła popularności wśród amatorów i profesjonalistów.

Zhiryanka to bardzo piękny kwiat, który może ozdobić każde pomieszczenie. Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina będzie nieustannie zachwycać wyjątkowymi pąkami i możliwością łapania owadów.

Taka inna i piękna zhiryanka - wideo