Miód kolendrowy - słodycz i niebezpieczeństwo w pikantnym smaku Wschodu

Czy słodycze mogą być jednocześnie smaczne i zdrowe? Oczywiście, jeśli regularnie spożywasz miód kolendrowy. Chociaż ma specyficzny smak, wiele osób uwielbia go za ostry aromat i karmelowy posmak. Między innymi jej bursztynowy lub jasnobrązowy odcień nikogo nie pozostawi obojętnym.

Niesamowity kolor wynika z faktu, że kwiaty kolendry zawierają ogromną ilość związków żelaza, a także manganu.

Po 1-2 miesiącach lepka masa zaczyna krystalizować, uzyskując gruboziarnistą strukturę. Jednocześnie nie twardnieje, ale zachowuje całą swoją elastyczność i miękkość. Co ciekawe, miód kolendrowy nie traci swoich właściwości odżywczych i smakowych przez kilka lat. Ta wyjątkowa cecha sugeruje, że ma właściwości antybakteryjne. Jednak zanim wprowadzisz tę zdrową słodycz ze Wschodu do diety swojej rodziny, warto dowiedzieć się o niej trochę więcej.

Miód kolendrowy: subtelności „produkcji”

Niezwykły i bardzo przydatny produkt to rzadkość. Powodem jest to, że kolendry nie można nazwać rośliną miodową. Często pszczoły nektar z kwiatów kolendry zbieraj jako ostatni, gdy w pobliżu nie ma innego „pożywienia”. Ostry, specyficzny zapach bardziej odstrasza niż przyciąga owady.

Właściciele pasieek próbują obsadzić kolendrą ogromne plantacje. Wtedy pszczoły nie mają innego wyjścia, jak „uprawiać” oferowane im ziemie. W okresie kwitnienia pszczelarze usuwają całą paszę z uli.

Pszczelarze zaczynają pompować „płynny bursztyn” w czerwcu, a kończą w sierpniu. Jednocześnie z 1 hektara można uzyskać do 200 kg miodu kolendrowego. Mimo to warto się zastanowić, czy produkt ma niebursztynowy odcień, to zawiera dodatki lub nektar z innych ziół.

Skład chemiczny miodu kolendrowego: 5 grup substancji

Aby docenić dobroczynne właściwości miodu kolendrowego, trzeba przyjrzeć się jego składowi. Taka analiza pokaże, dlaczego jest stosowana w leczeniu złożonych chorób, a także patologii. Dodatkowo korzystnie wpływa na układ odpornościowy organizmu. Wiele osób będzie zainteresowanych, aby wiedzieć, że niektóre z głównych składników można określić na podstawie zewnętrznych właściwości substancji:

1. Ostry zapach i leczniczy smak wskazują na obecność lotnych, oleistych związków. Jest ich około 10 odmian.
2. Ciemny odcień wskazuje na zawartość pierwiastków śladowych i minerałów. Kolor bursztynowy zawdzięcza wysokiej zawartości miedzi i manganu, natomiast kolor brązowy zawdzięcza zawartości żelaza. W sumie w miodzie kolendrowym jest ich około 300, niektóre stanowią zaledwie ułamek procenta.
3. Witamin z grup B, C i PP nie można określić na podstawie znaków zewnętrznych.
4. Białko białkowe i karoten. Oprócz tego, że jest pigmentem i nadaje substancji jej pomarańczowy kolor, odpowiada również za tworzenie się witaminy A w organizmie.
5. Kwasy organiczne mlekowy, nikotynowy, cytrynowy i jabłkowy. Związki te są potrzebne do utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej. Mają również korzystny wpływ na procesy metaboliczne organizmu.

100 g zawiera 309-314 kcal, czyli ponad 1314 kJ. Ponad 81 g przypada na węglowodany, a 0,8 g na białka. Nie ma w nim absolutnie żadnego tłuszczu. Dlatego zaleca się stosowanie go osobom z nadwagą.

Dzięki tej kompozycji ta orientalna słodycz jest wykorzystywana w różnych sferach życia człowieka. Kosmetologia, medycyna tradycyjna i gotowanie to trzy dziedziny, w których miód kolendrowy jest szeroko stosowany. Jego zalety i szkody od dawna są znane mieszkańcom Wschodu. To właśnie wyjaśnia, dlaczego mniej cierpią na przeziębienia, a także na impotencję.

Zalety miodu kolendrowego - siła w każdej kropli

Jak wspomniano wcześniej, regularne spożywanie preparatu wzmacnia system obronny organizmu - odporność. Krew, podobnie jak wiele innych narządów, zaczyna produkować komórki znacznie intensywniej, które są w stanie rozpoznać obce / szkodliwe substancje. Ponadto mechanizmy odpornościowe systematycznie usuwają z organizmu starzejące się tkanki, a także komórki, które uległy awarii. To główny kierunek możliwości miodu kolendrowego. Eksperci zwracają również uwagę na inne właściwości lecznicze:

1. Choleretic. Składniki zawarte w składzie przyczyniają się do produkcji żółci. Zwiększa to apetyt i poprawia trawienie.
2. Wykrztuśny. Zaleca się rozpuścić miód na zapalenie oskrzeli i tchawicy. Ta procedura przyczynia się do szybkiego usunięcia plwociny, a także do jej szybkiego upłynnienia.
3. Regeneruje. Nałożenie produktu na skórę, ranę lub otarcie leczy / odbudowuje uszkodzoną tkankę.
4. Antyseptyczny. Niszczy bakterie, drobnoustroje i grzyby w organizmie, a także na skórze.
5. Uśmierzacz bólu. Skutecznie łagodzi ból i skurcze poprzez rozluźnienie mięśni.

Naukowcy odkryli korzystne działanie nektaru kolendrowego na układ sercowo-naczyniowy. Pierwiastki śladowe i minerały preparatu ziołowego poprawiają stan naczyń krwionośnych, przyczyniając się do ich rozszerzania. Przywracają integralność ścian na poziomie molekularnym.

Miód kolendrowy jest ceniony ze względu na wysoki procent związków żelaza. Dlatego jest bardzo przydatny dla pacjentów z anemią. Ponadto usuwa z organizmu cholesterol i długotrwałe złogi.

Eksperci zwracają uwagę, że służy jako adiuwant w leczeniu wielu chorób. Będzie to szczególnie interesujące dla męskiej połowy populacji. W skład produktu pszczelarskiego wchodzą elementy zwiększające potencję, a co najważniejsze zwiększające pożądanie seksualne u mężczyzn. Jednak w niektórych sytuacjach jego użycie może być niebezpieczne.

Komu przeciwwskazany jest miód kolendrowy?

Przed skorzystaniem z tego „daru natury” w leczeniu warto sprawdzić, jak organizm postrzega jego składniki. W niektórych przypadkach objawia się to reakcją alergiczną, a czasami - indywidualną nietolerancją. Jednocześnie istnieją szczególne przeciwwskazania do stosowania miodu kolendrowego:

• cukrzyca;
• ciąża lub karmienie piersią;
• ograniczenia wiekowe - do 2 lat;
• niedociśnienie;
• ostatnie stadia otyłości;
• alergia.

Eksperci określili dzienne spożycie miodu. Maksymalna dawka dla dorosłych to 100 g, a dla niemowląt (do 7 lat) - 30 g.

Ważne jest, aby zawsze „słuchać” swojego ciała. Czasami dana osoba może nie wiedzieć o konkretnym problemie. Dlatego konieczne jest stopniowe wprowadzanie miodu kolendrowego do jadłospisu swojej rodziny. Pierwsze objawy problemu mogą wyglądać następująco:

• dyskomfort w jelitach lub żołądku;
• duszność lub trudności w oddychaniu;
• na ciele pojawia się wysypka / pokrzywka.

W takich przypadkach są usuwane z diety. produkty pszczelarskie... W razie potrzeby przemywa się żołądek i jelita. Następnie zwracają się do specjalisty.

Szczególnie ostrożnie jest spożywany podczas kuracji lekami. Bardzo często mocne preparaty są niekompatybilne ze składnikami miodu, ponieważ jest to naturalny antybiotyk. W takim przypadku lepiej skonsultować się z lekarzem.

Funkcje przechowywania

Aby zachować właściwości lecznicze produktu, ważne jest, aby odpowiednio go przechowywać.Podstawowe wymagania dotyczące miejsca: musi być suche, chłodne i bez dostępu światła słonecznego. Zabrania się przechowywania pojemników w lodówce. Optymalne wahania temperatury wynoszą od 4 do 16˚С. W temperaturze + 35 ° C związki miedzi i żelaza zaczynają się rozpadać.

Przechowuj miód kolendrowy w szklanym pojemniku, który jest szczelnie zamknięty. Do tych celów można również używać plastikowych butelek, ale nie metalowych pojemników. W przeciwnym razie lepka masa zamienia się w trującą i zagrażającą życiu truciznę.

Rozumiejąc wszystkie subtelności stosowania i przechowywania, a także znając przeciwwskazania, z powodzeniem można stosować niezwykle słodki miód kolendrowy.

Znajomość z miodem kolendrowym - wideo