Choroba róży świń jest groźna nie tylko dla zwierząt

Różyca świń, inna niż zwierzęta, jest zaraźliwa dla ludzi. Chociaż śmierć różycy świń może być odizolowana, jej niebezpieczeństwo nie zmniejsza się. Róża patogenna może wywoływać poważne powikłania u ludzi i zwierząt - choroby układu sercowo-naczyniowego, aparatu stawowego oraz zmiany morfologiczne w narządach wewnętrznych. Ale dzięki szybkiej diagnozie i pomyślnemu leczeniu negatywne konsekwencje tej choroby można znacznie zmniejszyć.

Charakterystyka róży

Różyca świń jest wywoływana przez wszechobecną (pospolitą) bakterię. Róża jest odporna, zjadliwość utrzymuje się przez kilka miesięcy. Bakteria jest wrażliwa na środki przeciwbakteryjne, wybielacze, zasady, formaldehydy i temperatury powyżej 50 ° C. Niskie temperatury (-7-15 ° C) nie dezynfekują patogenu. Po podgrzaniu do 70 ° C bakteria ginie po 5 minutach.

Róża świń jest częstą chorobą. Jest zarejestrowany jako epizootyczny (ograniczony). Świnie zarażają się od 3 miesięcy do 1 roku.

Źródłem choroby są chore świnie - nosiciele bakterii.

Czynniki przenoszące - mięso z uboju chorych zwierząt, zanieczyszczone odpady poubojowe, obornik, artykuły pielęgnacyjne, zwłoki chorych zwierząt. Patogen jest przenoszony przez myszy, muchy - przez krwiopijców. Droga przenoszenia jest pokarmowa, przy przenoszeniu i bezpośrednim kontakcie rzadko jest przenoszona.

Przeważnie różycy świń występują w ciepłym sezonie i są stacjonarne.

Obraz kliniczny róży

Okres inkubacji wynosi od 2 dni do tygodnia. Objawy i leczenie różycy świń, nasilenie jej przebiegu i postać choroby będą zależały od czynników przyczyniających się do wystąpienia choroby.

Czynniki te obejmują:

• zjadliwość patogenu;
• brama infekcji (miejsce przedostania się bakterii);
• stan odporności zwierzęcia;
• warunki trzymania i karmienia.

Choroba objawia się w kilku formach charakterystycznych dla określonego przebiegu.

Klasyfikacja przebiegu choroby:

• szybki jak błyskawica;
• Pikantny;
• podostry;
• chroniczny.

Każdy okres (przebieg) ma swój własny obraz choroby.

Prąd piorunowy - jest obserwowany dość rzadko. Jej manifestacja będzie typowa dla tuczników przez 7-10 miesięcy, u zwierząt osłabionych, przetrzymywanych w niezadowalających warunkach, pod wpływem czynników stresowych (transport). Nie ma rumieniowej choroby skóry; w tym okresie różyczka nazywana jest białą postacią.

Postać septyczna odnotowuje się w ostrym przebiegu. W tym okresie chore zwierzęta są oddzielone od całego inwentarza, przygnębione, leżą. Temperatura ciała powyżej 42 ° C, kończyny z trudem uginają się podczas ruchu (chód na szczudłach). Występuje utrata apetytu, dreszcze, zaburzenia dyspeptyczne, biegunka na przemian z zaparciami. Możliwe są ataki wymiotów.

Niewydolność sercowo-naczyniowa i nerek powodują obrzęk płuc. Pojawia się dekompensacyjna duszność, sinica (sinica) skóry dolnej szczęki, szyi i brzucha. Charakterystycznym objawem jest rumień (zaczerwienienie) skóry. W drugim dniu choroby u niektórych świń pojawiają się plamy o różnych kolorach - od jasnoróżowego do ciemnoczerwonego. Nieleczeni chorzy umierają w ciągu 2 do 5 dni.

Róża świń łatwiej przechodzi w okresie podostrym, w którym charakterystyczna jest postać skórna - pokrzywka. Temperatura ciała chorej świni sięga 41 ° C, następuje osłabienie zwierzęcia i pragnienie. W przypadku pokrzywki rumieniowej powstają obrzęki o różnych konfiguracjach - kwadratowe, w kształcie rombu, czasem okrągłe. Pokrzywka objawia się na dużych obszarach ciała, natomiast przebieg jest łagodny. Znika całkowicie podczas leczenia i powrotu do zdrowia.

Kurs podostry trwa 6-12 dni, wynik jest korzystny - powrót do zdrowia.

Rzadko dochodzi do zakażenia.

Rzadko odnotowuje się przewlekłą postać róży świń. Objawia się różą (martwicą) skóry, brodawkowatym zapaleniem wsierdzia, reumatyzmem, zapaleniem wielostawowym. W rezultacie dochodzi do kulawizny i deformacji stawów.

Leczenie

Dla pomyślnego wyniku i wydajności leczenie świńz różą powinien być złożony. Zastosuj terapię specyficzną i objawową.

W przypadku specyficznej terapii pacjentom wstrzykuje się surowicę antyfosforową. Terapia objawowa obejmuje stosowanie kilku grup leków:

• antybakteryjne o szerokim spektrum;
• witamina;
• leki przeciwhistaminowe;
• serce;
• przeciwgorączkowy.

Leki przeciwbakteryjne (tylozyna, tylosomikol, farmakyna, penicylina i sól sodowa streptomycyny) są stosowane przez 3 do 5 dni. W razie potrzeby kontynuować leczenie przedłużonymi antybiotykami (bicilina 3, 5). Optymalny efekt terapeutyczny można uzyskać łącząc jednocześnie antybiotyki i serum antystatyczne. Dawkę leku ustala się zgodnie z instrukcjami.

Wraz ze stosowaniem leków poprawiają żywienie i utrzymanie zwierząt. Miejsca, w których przebywają chorzy, są regularnie czyszczone mechanicznie i dezynfekowane.

Środki zwalczania i zapobiegania różycy

Kiedy różyczka wieprzowa pojawia się w sektorze przemysłowym i prywatnym, nakładane są ograniczenia. Dotyczą one eksportu - importu trzody chlewnej, eksportu nie dezynfekowanych produktów produkcji trzody chlewnej (mięsa) oraz pasz.

Wszystkie zwierzęta hodowlane podlegają badaniom klinicznym. Świnie z obrazem klinicznym są izolowane i nadają się do leczenia. Osoby warunkowo zdrowe są szczepione i monitorowane przez następne dziesięć dni. W przypadku choroby są również izolowani.

W razie potrzeby chore świnie poddaje się ubojowi w wyznaczonych miejscach.

Dwa tygodnie później ograniczenia są znoszone po ostatnim wykryciu choroby i ostatecznej przymusowej dezynfekcji wszystkich pokoi, wyposażenia i stref spacerowych.

Zasady jedzenia mięsa

Ubój świń jest dozwolony po zniesieniu ograniczeń kwarantanny.

Tusze i produkty uboju zwierząt chorych, chorych i podejrzanych o chorobę można spożywać tylko po ugotowaniu! I przeprowadzenie badania mikrobiologicznego pod kątem salmonellozy.

W przypadku róży wieprzowej mięso można spożywać po obróbce, ale nie wcześniej niż w dopuszczalnym okresie karencji. Karencja (okres karencji) - czas eliminacji leku z organizmu zwierzęcia.

Ze względu na predyspozycje człowieka do choroby róży, konieczne jest ścisłe przestrzeganie zasad higieny podczas uboju i rozbioru tusz wieprzowych. Uszkodzona skóra zwiększa ryzyko wystąpienia róży. Mięso pozyskane od świń chorych lub chorych przed jedzeniem należy poddać obróbce termicznej - gotowaniu. Powyższe środki pozwolą uniknąć różycy świń.

Szczepienie świń przeciwko różycy - wideo