Znajomość z malinami Duma Rosji czy bohaterowie w Rosji wciąż trwają
W 1992 roku wyhodowano odmianę „heroic”, która w 1998 roku została nazwana Raspberry Pride of Russia. Ta odmiana ma wszystko, o czym może marzyć ogrodnik. Duże owoce, odporność na choroby i mróz, a także brak kolców na pędach. Ponadto plon zapewnia bogate zbiory: do 4-5 kg z krzewu lub 20 ton z hektara. Mimo to krzew jest bardzo wymagający w warunkach wzrostu. Dlatego musisz znać podstawowe zasady sadzenia i pielęgnacji go.
Malinowa duma Rosji jest bardzo popularna
Opis odmiany maliny Pride of Russia powinien zawierać charakterystyczne cechy jagód:
- wydłużony stożkowy kształt z tępym wierzchołkiem;
- średnia waga to 10-12 g (jest ich do 18 g);
- soczysty czerwony miąższ;
- z małymi kośćmi;
- smak jest słodko-kwaśny;
- słaby „klasyczny” aromat.
Odmiana nadaje się do uprawy we wszystkich regionach Rosji, zarówno na południu, jak i na Syberii i Uralu. Kultura jest odporna na anormalne warunki pogodowe. Wytrzymuje suszę i silne mrozy (-30˚).
Jednocześnie tego typu krzewów nie trzeba poddawać działaniu środków chemicznych stosowanych do zwalczania mszyc lub innych szkodniki owadzie.
Roślina hybrydowa jest wyjątkowo odporna na choroby grzybowe, w tym:
- antraknoza;
- didimella;
- szarość botrytis.
Kultura jest również ceniona za to, że dojrzałe owoce nie kruszą się, ale jednocześnie bardzo łatwo je odrywają. Podczas zbioru jagody nie marszczą się i nie spływają. Jednak odmiana nie nadaje się do długotrwałego przechowywania (maksymalny okres to 3-4 dni w lodówce). Ponadto wielkoowocowa malina Pride of Russia nie nadaje się do transportu, zwłaszcza na duże odległości.
Sadzonki zaczynają owocować (lipiec-sierpień) w drugim roku po posadzeniu. Jajniki pojawiają się i dojrzewają przez cały okres owocowania.
Agrotechnika uprawy znana wszystkim
Mimo dużych owoców smak „heroicznej” maliny zależy bezpośrednio od składu podłoża glebowego, nawozu i warunków atmosferycznych. Na przykład w ekstremalnych upałach jagody kurczą się i kurczą, aw deszczowe lato stają się wodniste i prawie bez smaku. Ponadto zacienienie krzewów jest niekorzystne dla plonu. Z tych powodów sadzenie i pielęgnacja malin Pride of Russia odbywa się przy użyciu specjalnych, przemyślanych technologii.
Zima z niewielkim śniegiem będzie prawdziwym wyzwaniem dla kultury. System korzeniowy krzewu jest bardzo wrażliwy na oblodzenie. To z kolei powoduje szybkie obumieranie rośliny.
Wybór miejsca i daty wyładunku
Najlepszą opcją do uprawy roślin będzie dobrze oświetlone miejsce w kraju. Oczywiście krzew dobrze rośnie w jasnym półcieniu. Jednak w takich warunkach malinowa duma Rosji zacznie przynosić owoce nieco gorzej.Ponadto jagody nabiorą raczej kwaśnego smaku.
Dlatego sadzonki są zwykle sadzone wzdłuż:
- żywopłoty;
- ogrodzenia;
- budynki gospodarcze.
Takie konstrukcje będą niezawodną ochroną malin przed zimnymi wiatrami z północy i wschodu. Ponadto na ogrodzeniach często gromadzi się śnieg i wilgoć, co okaże się dodatkowym schronieniem i źródłem wody dla roślin.
Tradycyjnie sadzenie odbywa się wiosną w drugiej połowie kwietnia, kiedy warunki pogodowe ustabilizują się (przy temperaturze 15 ° C). Jeśli lądowanie planowane jest na jesień, to październik będzie odpowiednim czasem na wydarzenie. W regionach północnych data ta jest obliczana tak, aby krzew mógł zakorzenić się przed zimowaniem. Do tego będzie potrzebował miesiąca.
Właściwa gleba
Odmiana bardzo dobrze zakorzenia się na lekkich glebach gliniastych i piaszczysto-gliniastych. Podłoże powinno mieć neutralną kwasowość. Gęsta gliniasta gleba nie jest zalecana do uprawy roślin, ponieważ nadmiar wilgoci przyczynia się do gnicia systemu korzeniowego (dotyczy to również bliskiego występowania wód gruntowych). Jeśli nie ma innej opcji, do ogrodu dodaje się piasek (wiadro 1 m²). W celu zmniejszenia kwasowości dodaje się wapno (0,5 kg / m²).
Dalsze rolnicze techniki sadzenia malin Duma Rosji sprowadza się do dokładnego wykopania terenu na 2 tygodnie przed planowaną pracą. Pamiętaj, aby usunąć chwasty i zastosować nawozy (na 1 m²):
- 2 wiadra próchnicy;
- 30 g soli potasowej (można zastąpić 300 g popiołu drzewnego);
- 50 g superfosfatu;
- 500 g wapna (na kwaśne gleby).
Niektórzy ogrodnicy radzą namoczyć (przez 1 godzinę) kłącze przed posadzeniem w promotorze wzrostu. Najskuteczniejsze leki to Kornevin, Epin i Zircon. Fundusze te zwiększają tworzenie korzeni i zwiększają odporność kultury.
Technika lądowania
Rolnicy zalecają kilka metod sadzenia malin. Metoda krzewów polega na wykopywaniu oddzielnych otworów dla każdej sadzonki. Wymiary dołka do sadzenia są standardowe: 50 × 50 cm, głębokość do 60 cm, przy czym odstęp między sadzonkami wynosi 1 m.
Technologia lądowania rzędowego odbywa się zgodnie z następującym schematem:
- szerokość wykopu - 50 cm;
- głębokość - 45 cm;
- rozstaw rzędów - 1,5 m (jeśli różne odmiany, to 3-4 m);
- odległość między krzakami 70 cm.
Podczas sadzenia wykonuje się kilka prostych technik. Na dnie tworzy się niewielki kopiec materii organicznej, który następnie pokrywa się żyzną glebą. Sadzonka jest opuszczana na powstałe wzgórze. Korzenie są starannie prostowane w celu udanej aklimatyzacji rośliny w nowym miejscu. Pokrywają ziemię małymi porcjami, lekko ubijając podłoże, aby nie powstały puste przestrzenie. Kołnierz korzeniowy jest przykryty równo z powierzchnią. Podlewaj koło przy pniu obficie osadzoną ciepłą wodą (5 l). W celu intensywnego wzrostu każdy z pędów ścinany jest na wysokości 45 cm od ziemi.
Ściółkowanie to jedna z głównych zasad techniki rolniczej w uprawie malin. W związku z tym miejsce jest pokryte warstwą siana lub słomy (10 cm). Często do tych celów stosuje się kompost lub humus.
Zalecenia dotyczące wyboru sadzonki
Włóknisty system korzeniowy młodej rośliny powinien być dobrze rozwinięty. Świadczy o tym gliniana grudka całkowicie spleciona z korzeniami, a także brak pleśni. Ponadto należy dokładnie zbadać wszystkie pędy. Obecność plam i wysuszonych gałęzi wskazuje na złej jakości materiał nasadzeniowy. Dodatkowo podważają korę, aby sprawdzić, czy sadzonka ma zielony miąższ.
Dalsza opieka
Kapryśność odmiany malin Duma Rosji polega na tym, że bez systematycznego nawożenia plon będzie słaby.
Dlatego przestrzegają następującego schematu nawożenia (na 1 m²):
- wczesną wiosną - związki azotu lub 30 g mocznika;
- w fazie kwitnienia - sól potasowa (60 g) lub popiół drzewny (300 g);
- w lipcu - nitrofoska (60 g leku rozcieńcza się w 10 litrach);
- pod koniec sezonu - mieszanina soli potasowej (40 g) i superfosfatu (50 g).
Podlewanie jest zalecane w suchych regionach. Podczas kwitnienia i tworzenia jajnika roślina szczególnie potrzebuje wilgoci. Jednocześnie upewniają się, że nie ma stojącej wody.
Krzewy podlewa się przygotowanym naparem dziewanny (1:10) lub odchodami kurczaka (1:20). Na każdą sadzonkę zużywa się do 5 litrów pożywki. „Heroiczne” zbiory są niemożliwe bez wiązania krzewów i sezonowego przycinania. Pod koniec marca z rośliny usuwa się wysuszone / zamrożone pędy. Pozostało tylko 7 gałęzi, odcinających je na wysokości 45 cm od ziemi. Podczas pączkowania krzew skraca się o 15 cm, po zrzuceniu liści usuwa się pędy owocujące, a także cienkie pędy. Przy takiej pielęgnacji w przyszłym roku na gałęziach powstają jeszcze bardziej „gigantyczne” jagody.