Jak jeść koniak zgodnie z etykietą

Koniak to ekskluzywny i prestiżowy napój. Ważnym punktem jego prawidłowego stosowania jest wybór, z jakim koniakiem się je. W końcu towarzyszące dania i napoje mogą zarówno podkreślić, jak i wyrównać ich smak i aromat. Dlatego, aby doświadczyć całego uroku „złotego wina” z białych winogron, wystarczy wybrać odpowiednią przekąskę (patrz. przekąski w formie bufetu, proste i smaczne - przepisy ze zdjęciami).

Historia produkcji koniaku rozpoczęła się we francuskim mieście o tej samej nazwie pod koniec XVII wieku. Wtedy to pierwsi producenci odkryli, że jakość destylatu koniaku (alkoholu) znacznie poprawia się po jego przechowywaniu w dębowych beczkach. Tak pojawiło się pojęcie starzenia - jedno z najważniejszych w technologii. W regionie miasta Cognac zachowała się trudna technologia produkcji tego szlachetnego trunku. Jest produkowany w niezmienny sposób ze specjalnych odmian winogron i na specjalistycznym sprzęcie. Region zachowuje wyłączne prawo do nazwy napoju, którego jest domem.

Jak prawidłowo wybrać i pić koniak

Wielu prawdziwych koneserów koniaku w Europie i Rosji uważa, że ​​ten napój długotrwale leżakujący (10–25 lat) jest samowystarczalny. Na jego właściwości organoleptyczne wpływają tylko produkty obce. Dlatego jest spożywany po południu jako środek trawiący. Podejście to dotyczy nie tylko oryginalnego francuskiego koniaku, ale także wysokiej jakości brandy vintage produkowanej w innych krajach, w tym w przestrzeni poradzieckiej.

Dla takich koniaków smakosze rozpoznają jedynie regułę 3C w dwóch odmianach - Cafe (kawa), Cognac, Cigare (cygaro) lub Cafe, Cigare, Chocolat (ciemna czekolada). Po wypiciu popołudniowej kawy popijają kilka łyków brandy, po czym palą cygaro. Niepalący zastępują go kilkoma kawałkami gorzkiej czekolady.

Koniak ma się pić w wygodnych kulistych kieliszkach z szeroką podstawą - „snifters” (od angielskiego po shiff - „to sniff”). Zwężająca się górna część przyczynia się do zachowania aromatu napoju i jego stopniowego uwalniania. Takie okulary można ozdobić złoceniami i wkładką.

Okulary w kształcie tulipana są znacznie mniej powszechne. Klasyczne okulary koniakowe nadają się również do sprawdzenia wieku koniaku w wątpliwych przypadkach. Aby to zrobić, musisz obrócić szkło wokół jego osi. Jeśli napój spływa po ścianach przez 5 sekund, to jego ekspozycja wynosi 5-8 lat. Czas 15 sekund oznacza 20-letnią ekspozycję. Elitarne koniaki spływają po ściankach szklanki przez co najmniej 17 sekund.

Klasyczna ceremonia koniakowa

Cognac etykieta przywołuje skojarzenia z chińską ceremonią parzenia herbaty. Opiera się na kilku podstawowych zasadach:

1. Butelki koniaku są przechowywane w pomieszczeniu chronionym przed słońcem tylko w pozycji pionowej, aby korek nie dotykał napoju. Długotrwały kontakt z powietrzem nie sprzyja koniakowi, dlatego zaleca się wlanie koniaku z do połowy opróżnionej butelki do szczelnie dopasowanej karafki.
2. Degustacja odbywa się w specjalnym małym pomieszczeniu takim jak salon czy gabinet. Pożądane jest, aby w pokoju były wygodne krzesła i stół na drinka i szklanki.
3. Optymalna temperatura użytkowania to temperatura pokojowa. Koniak nie wymaga chłodzenia ani ogrzewania.
4. Szklanki są pełne w jednej czwartej. Zwykle trzyma się je tak, aby noga przechodziła między palcami serdecznymi i środkowymi.
5. Radość z koniaku zaczyna się od podziwiania jego bursztynowych tonów.
6. Pierwsza fala zapachu koniaku waniliowego jest wyczuwalna około pięciu centymetrów od krawędzi wypełnionej ćwierć szklanki. Kiedy się zbliża, zastępują go aromaty owoców i kwiatów. Po łyku napoju, tony porto już wyczuwają kubki smakowe.
7. Kontynuacja stosowania - tylko małymi łykami, delektując się smakiem. Tylko w ten sposób poczujesz posmak na języku i gardle. Im dłużej, tym wyższa jakość koniaku. Preferowana pora spożycia to po obiedzie. Przyjmowany w tym czasie koniak, oprócz przyjemnych emocji, sprzyja przyswajaniu pokarmu.

Jak jeść koniak w Rosji i innych krajach

Oprócz elitarnego koniaku, używanego jako część popołudniowego deseru, pojawia się koniak i brandy o umiarkowanym starzeniu, podawane do bufetów i biesiad. Co można podawać z takim koniakiem?

Bufety

Tradycyjne przekąski w formie bufetu - twarde sery, owoce morza, oliwki, suszone owoce, białe mięso, łosoś, kanapki z kawiorem, sałatki warzywne w oleju roślinnym, dobrze komponują się z koniakiem.

To nie przypadek, że pierwsze wzmianki o serach to sery, które w przeciwieństwie do nich podkreślają aromat trunku i zapobiegają uzależnieniu kubków smakowych. Dzięki temu zapach utrzymuje się dłużej.

Z dań gorących odpowiednie jest chude białe mięso - drób, dziczyzna i cielęcina. Warunkiem gotowania jest umiarkowana ostrość i przyprawa, aby nie odwracać uwagi od smaku koniaku. Z owoców, gruszek polecane są jabłka, Truskawka oraz winogrona uprawiane w regionie produkcji koniaku. Producentami najlepszego koniaku na przestrzeni poradzieckiej są Ormianie, wolą brzoskwinie od innych owoców.

Nawiasem mówiąc, o ormiańskiej brandy. Mówi się, że brytyjski premier Winston Churchill, który uzależnił się od niego podczas konferencji w Jałcie, był jego wielkim fanem.

W jakiś sposób po wojnie Churchill poskarżył się Stalinowi, że smak jego ukochanej brandy Dvin pogorszył się. Stalin został poinformowany, że twórca prawie wszystkich marek koniaku ormiańskiego, Markar Sedrakyan, został zesłany ... do Odessy, gdzie pracował w miejscowej fabryce brandy.

Przywódca nakazał natychmiastowe zwrócenie mistrza do Erewania. Przywrócono smak ulubionego koniaku Churchilla, a działalność zawodową Sedrakyana zwieńczono tytułem Bohatera Pracy Socjalistycznej. Otrzymał również najwyższą nagrodę francuskiego domu koniakowego „Camus”.

Jak jeść koniak na ucztach

Sytuacja z ucztami jest bardziej skomplikowana. Wódka bez smaku dobrze komponuje się z dominującymi potrawami tłustymi i pikantnymi, ale nie do wykwintnego koniaku. Godnym otoczeniem są dania z drobiu, królika lub cielęciny oraz owoce morza. Z napojów - sok winogronowy, białe wytrawne wino i niegazowana woda mineralna, ale nie Coca-Cola ani soki cytrusowe.

W Rosji koniakowi najczęściej towarzyszy cytryna i jej odmiany. Uważa się, że tradycję tę położył ostatni cesarz rosyjski. Na dworze Mikołaja II pokrojone krążki cytryny posypano cukrem pudrem, gorzką czekoladą i kawą oraz połączono z czarnym kawiorem, orzechami i serami. Popularna była „kanapka husarska” składająca się z dwóch kawałków sera, a pomiędzy nimi plasterka cytryny. Współcześni zwolennicy tradycji cesarskiej używają łagodnych serów, takich jak Mozzarella czy Gouda. Czasami plasterki sera są tarte i mieszane z miodem.

Oprócz świeżej cytryny stosuje się karmelizowane krążki cytrynowe. Gotuje się je przez godzinę w syropie z równych części (po 300 g cukru i wody). Smak takich kręgów jest znacznie słabszy od świeżych i nie przerywa aromatu koniaku.

Jednak dominująca opinia wśród ekspertów jest taka, że ​​połączenie jakichkolwiek kombinacji cytryn z wysokiej jakości koniakiem jest absolutnie niedopuszczalne. Wyjątkiem jest zwykły koniak.

Koktajle

Od połowy XX wieku. stosowanie rozcieńczonego koniaku stało się dość powszechne.Ściśle mówiąc, drogi napój nie jest dobrym składnikiem do rozcieńczania. Ta opcja jest jednak wygodna dla osób, które unikają mocnego alkoholu.

Najpopularniejszy „koktajl szampański” zawiera mieszankę:

• 100 g szampana;
• 20 ml brandy;
• kostka brązowego cukru;
• kilka kropli gorzkiej Angostury.

Gotowanie rozpoczyna się od namoczenia cukru z naparem na dnie szklanki. Następnie najpierw wlewa się do niego koniak, a następnie - szampan. Rolę „wisienki na torcie” może pełnić plasterek pomarańczy.

W zwykłym shakerze można zrobić koktajl dla nowożeńców. Aby go przygotować, 10 ml francuskiego likieru pomarańczowego Cointreau i białego wina miesza się z 40 ml koniaku.

Wśród gorących koktajli powszechna jest kawa, do której dodaje się dwie łyżeczki brandy i łyżeczkę cukru.

Jak pić i co jeść koniak - wideo