Spektakularne rodzaje kwiczów do dekoracji letniego domku
Od tysięcy lat ludzie starali się stworzyć wokół siebie coś w rodzaju rajskiego ogrodu. Aby to zrobić, wyhodowali różne rośliny, w tym wszelkiego rodzaju kwiczoł, który kwitnie prawie przez całe lato. Obecnie istnieje ponad 10 odmian tego krzewu. Dlatego jest aktywnie wykorzystywany do dekoracji krajobrazów obszaru podmiejskiego.
Informacje biologiczne
Wczesną wiosną liście są różowe. Latem staje się bogatym zielonym odcieniem. A jesienią uzyskują czerwony lub żółty kolor.
Wszystkie rodzaje kwiczów mogą pochwalić się pachnącymi pąkami, które wyglądają spektakularnie na tle bujnej zieleni przez 3 miesiące (czerwiec-sierpień). Są zbierane w bujne wiechy i malowane w następujących kolorach:
- biały;
- żółty;
- krem.
Aby zachować dekoracyjność rośliny, odcina się wyblakłe wiechy. Ponieważ owoce krzewu są brzydkie. Jako żywopłot szeroko stosuje się różne rodzaje kwiczów. Dojrzałe rośliny osiągają ponad 2 m wysokości i mają szeroką koronę, składającą się z wielu pędów.
Pierwsze kwitnienie następuje 3 lata po posadzeniu rośliny na miejscu. Dlatego nie powinieneś się martwić na próżno, jeśli popiół polny cieszy się tylko bujną zielenią.
Popularne rodzaje kwiczów: opis i zdjęcie rośliny
Ojczyzną tego ładnego krzewu jest południowa część Syberii, Chin, Japonii i Mongolii. Dekoracyjność rośliny skłoniła hodowców do stworzenia różnych odmian, które zdobiłyby działki naszych rodaków. Jest ich ponad 10 odmian. Zapoznajmy się z najpopularniejszymi egzemplarzami.
Jarzębina (Sorbaria sorbifolia)
W naturze krzew występuje w pobliżu jezior, rzek lub strumieni. Dorasta do 2 m wysokości. Posiada wyprostowane szare pędy, które z wiekiem nabierają brązowawego odcienia. Wiosną rozłożysta korona jesionu polnego (Sorbaria sorbifolia) mieni się pomarańczowo-różowymi liśćmi o dużych rozmiarach. Wraz z nadejściem chłodów staje się szkarłatny, za co jest bardzo ceniony przez ogrodników.
Krzew kwitnie miniaturowymi kremowymi pąkami zebranymi w piramidalne wiechy. Są cudownie zapylane przez owady, po czym na ich miejscu pojawiają się owoce w postaci listków. Odmiana toleruje silne mrozy, szybko zapuszcza korzenie po przesadzeniu i nie boi się fryzur. Szeroko stosowany jako zielony żywopłot w domkach letniskowych lub jako pojedyncza dekoracja ogrodu. Ponadto roślina jest sadzona w celu wzmocnienia zboczy i obszarów przybrzeżnych małych sztucznych jezior lub totalizator piłkarski.
Ashberry Sam (Sorbaria sorbifolia Sem)
Ten typ krzewu różni się od swojego krewnego zwartym zaokrąglonym kształtem. Dorasta tylko do 80 cm, blaszki liściowe są jasnozielone z brązowym lub czerwonawym odcieniem. Młode pędy kwicza pokryte są małymi kosmkami, które w słońcu mienią się srebrem.
W okresie kwitnienia krzew nosi „welon ślubny” złożony z wielu białych pąków. Są harmonijnie zebrane w wydłużone kwiatostany.Każdy kwiat ma pręciki 2 razy dłuższe niż płatki. To nadaje im wyjątkowej elegancji. Odmiana uwielbia otwarte przestrzenie ogrodu i umiarkowane podlewanie. Preferuje żyzną, osuszoną glebę. Spokojnie znosi zimowe mrozy. Potrzebuje higienicznej fryzury na wiosnę. Główne szkodniki: pająk i mszyce.
Kwiczoł Stelifila (Sorbaria sorbifolia Stellifila)
Odmiana wyróżnia się ozdobnymi blaszkami liściowymi, których grzbiet pokryty jest ząbkowanymi brązowymi włoskami. W okresie kwitnienia do 3 tygodni krzew „błyszczy” wieloma śnieżnobiałymi bukietami. Przy odpowiedniej pielęgnacji dorasta do 2,6 m wysokości. Dobrze znosi niskie temperatury. Uwielbia żyzne gleby. Ashberry Stelifila uprawiane jest zarówno na terenach otwartych, jak iw cieniu. Bezboleśnie toleruje strzyżenie i łatwo rozmnaża się przez nawarstwianie lub zdrewniałe sadzonki. Ma specjalną odporność na szkodniki i praktycznie nie choruje.
Kwiczoł Pallas (Sorbaria Pallasii)
W naturze krzew występuje na zboczach Alp, Dalekiego Wschodu i Syberii. Dorasta do 1,2 m. Ma zaokrągloną i bujną koronę. Młode łodygi rośliny są brązowawe. Są nagie lub z małymi żółtymi kosmkami. Stare pędy pokryte są złuszczoną korą, co nie przeszkadza kwiczowi w utrzymaniu atrakcyjności w letniskowej chacie.
Blaszki liściowe rośliny dorastają do 15 cm, są umiejscowione na długim ogonku, do 15 par każdy i są koloru ciemnozielonego. A z tyłu talerze są lekko owłosione. Kwiatostany składają się z wielu śnieżnobiałych lub kremowych pąków, których średnica wynosi zaledwie 1,5 cm, które podczas kwitnienia wyraźnie wyróżniają się na tle zielonych liści.
Krzew aktywnie rozmnaża się poprzez procesy korzeniowe. Aby zachować piękny projekt ogrodu, musisz je regularnie usuwać. W przeciwnym razie miejsce lądowania zamieni się w solidne zarośla.
Jesion polny Lindleya (Sorbaria Lindleyana)
Roślina występuje w Europie Zachodniej, Ameryce Północnej, a także na zboczach Himalajów. Jest krzewem liściastym, podobnie jak inne gatunki. Najlepiej rośnie w regionach południowych, gdzie zimy nie są zbyt ostre. Maksymalna dopuszczalna temperatura to ok. –20 ° C z dodatkowym przykryciem. Kwiczoł rozciąga się do 3 m wysokości. Jasnozielone liście rośliny osiągają około 25 cm długości, co nadaje jej majestatyczny wygląd. Wraz z nadejściem jesiennego chłodu nabiera wykwintnego karminowego koloru.
Pierwsze pąki na kwiczu Lindleya pojawiają się 4 lub 5 lat po posadzeniu w ogrodzie. Nie przeszkadza to jednak w kwitnieniu przez 2 miesiące. Najważniejsze to sadzić krzak na otwartej przestrzeni. Jest jedynym gatunkiem kwicza, który nie toleruje obszarów zacienionych. Krzew dobrze znosi cięcie, przesadzanie i nie jest wybredny co do rodzaju gleby. Służy do ozdabiania terenów przemysłowych, parków miejskich i letniskowych.
Odmiana aktywnie rozwija się dzięki regularnemu odchwaszczaniu z chwastów i okresowemu spulchnianiu gleby.
Czuł kwiczoł (Sorbaria tomentosa)
Po raz pierwszy krzew został znaleziony na zboczach górskich Azji Wschodniej. Dorasta do 6 m wysokości. Ma szeroką koronę, składającą się z wielu pędów. Boleśnie znosi niskie temperatury, dlatego potrzebuje dodatkowego schronienia na zimę. Osobliwością tego gatunku jest to, że nie kwitnie. Mimo to jego główną ozdobą są wydłużone blaszki liściowe, które pierwotnie zmieniają kolor przez cały sezon wegetacyjny.
Jarzębina (Sorbaria arborea)
Główną cechą rośliny jest powolny wzrost. Mimo to od 10 lat osiąga 6 m wysokości i jest uważany za najwyższy ze swoich „krewnych”. Kwiczoł przypominający drzewo to bujny krzew o liściach wzniesionych nad ziemią. Od lipca do sierpnia roślinę zdobią śnieżnobiałe kwiaty zebrane w pędzle wiechowate. Toleruje surowe zimy i mrozy do –25 ° C.Z powodzeniem stosowany jest do ozdabiania letnich domków.
Przyzwoite miejsce w projektowaniu krajobrazu
Aby ozdobić ogród w wiejskim domu, kwiczoł jest uprawiany jako samotny krzew lub w towarzystwie innych roślin ozdobnych. Dzięki temu terytorium nabiera wyjątkowego wyglądu. Krzew polny pośrodku trawnika prezentuje się efektownie i reprezentacyjnie na tle zielonego dywanu z trawy. Podczas kwitnienia bujne bukiety przyciągają nie tylko owady, ale także widoki miłośników przyrody.
Przy pomocy nasadzeń grupowych powstają żywopłoty. Do wyznaczania stref wykorzystuje się gatunki nisko rosnące. Krzew dobrze komponuje się z wysokimi drzewa iglaste... Nie mniej atrakcyjnie wygląda jesion polny z geyherem, żywicielami i badanami. Dlaczego nie wyhodować tak cudownego piękna na swojej stronie?
Różne rodzaje kwiczów pozwalają na tworzenie niesamowitych krajobrazów na terenie podwórka. Nie wymagają specjalnej pielęgnacji i doskonale tolerują zimowe mrozy. Podczas kwitnienia wywołują niespotykaną radość właścicieli. Ponadto znajdują szerokie zastosowanie w medycynie ludowej w leczeniu różnych dolegliwości. Niech bujna zieleń zawsze zdobi naszą wspaniałą planetę.