Jakie jest nachylenie rury kanalizacyjnej dla efektywnego odprowadzania ścieków?

Kompetentne podejście do wykonania kanalizacji w domu wymaga ścisłego przestrzegania zasad i przepisów określonych w dokumentach regulacyjnych. Aby system odwadniający działał jak najbardziej wydajnie, konieczne jest przestrzeganie prawidłowego nachylenia rury kanalizacyjnej. W tej publikacji dowiesz się, jak wybrać nachylenie na podstawie średnicy, długości i wypełnienia rurociągu.

Do czego służy nachylenie rury kanalizacyjnej?

Montaż rurociągu kanalizacyjnego należy wykonać przy ściśle określonym kącie nachylenia. Nachylenie rury kanalizacyjnej w mieszkaniu to wartość regulowana przez SNiP 2.04.01-85. Nachylenie rurociągu odwadniającego zewnętrznej kanalizacji jest znormalizowane przez SNiP 2.04.03-85.

Instalacja zgodna z zasadami i przepisami pomoże uniknąć następujących problemów:

1. Niewystarczające nachylenie grozi zamuleniem instalacji, w wyniku czego zmniejsza się obszar przepływu wylotu i głównego rurociągu. To z kolei może doprowadzić do uderzenia wodnego, który zrywa śluzy wodne w syfonach, co jest pierwotną przyczyną powstawania zapachów ścieków w pomieszczeniu. Zamulenie prędzej czy później doprowadzi do tego, że rura kanalizacyjna nie będzie w stanie poradzić sobie z ruchem ścieków, co będzie wymagało działań w celu naprawy lub wymiany odcinka instalacji.
2. Nadmierne nachylenie rury kanalizacyjnej prowadzi do zmniejszenia jej wypełnienia. Przy silnym nachyleniu ciecz będzie przepływała zbyt szybko, a wszystkie frakcje stałe będą gromadzić się w rurociągu, co doprowadzi do osadzania się cząstek stałych na ścianach rurociągu i wzrostu dopuszczalnego poziomu hałasu podczas przepływu ścieków przez rurociąg.

Rury stalowe i żeliwne nie mogą być puste. Prowadzi to do szybkiej korozji w wyniku działania tlenu na ściany rurociągu.

Aby określić, jakie powinno być nachylenie kanału, konieczne jest poznanie długości, przekroju i przeznaczenia każdego odcinka rurociągu. Najłatwiejszym sposobem określenia kąta nachylenia jest odniesienie się do tabel podanych w podręcznikach. Jedna z tych tabel jest podana poniżej.

W tej tabeli nachylenie to nachylenie w centymetrach na metr rury. W przypadku łazienki jest to 1:30 lub 33 mm / m bieg. W przypadku prysznica jest to linia biegowa 1:48 lub 48 mm / m.

Zależność kąta nachylenia od średnicy rurociągu

SNiP # 2.04.01 / 85, punkt 18.2 mówi, że rury o przekroju 40-50 mm należy układać ze spadkiem 0,03 m. Rurociąg o przekroju 85 i 100 mm wymaga spadku 0,02 m Wartości ułamkowe przedstawiają różnicę w wysokościach odcinków rurociągu o długości 1 m. Na tej podstawie spadek kanalizacji dla 1 m rury o przekroju 50 mm wyniesie 0,03 m lub 30 mm.

Wartości nachylenia podane w kodeksie postępowania mają jedynie charakter orientacyjny. Ze względu na złożoność reliefu zdarza się, że niemożliwe jest przeprowadzenie instalacji zgodnie z danymi określonymi w SNiP. W takim przypadku dozwolone jest układanie z najmniejszym nachyleniem rury kanalizacyjnej.

W SNiP №2.04.03 / 85 znajduje się wyjaśnienie dotyczące spadku rurociągu kanalizacyjnego o przekroju 150-200 mm. W prostych słowach uwaga mówi, że w określonych warunkach dla poszczególnych odcinków sieci można operować na zboczach o wartości:

• dla rur o przekroju 200 mm minimalne nachylenie może wynosić 0,005 m;
• dla odgałęzień o średnicy rurociągu 150 mm - 0,007 m.

Możesz niezależnie obliczyć minimalny kąt nachylenia rury kanalizacyjnej w prywatnym domu, korzystając ze wzoru: U = L × Y. Gdzie:

• U jest obliczoną wartością nachylenia;
• L jest długością odcinka systemu odgałęzień;
• Y to minimalne nachylenie.

Zgodnie z dokumentami regulacyjnymi maksymalne nachylenie rury kanalizacyjnej nie powinno przekraczać 0,15 m lub 150 mm na 1 bieg.

Obliczanie nachylenia zewnętrznych systemów odwadniających

Montaż zewnętrznego rurociągu kanalizacyjnego należy wykonać pod wymaganym kątem nachylenia, aby zapewnić efektywne odprowadzanie ścieków grawitacyjnie. Z reguły do ​​układania zewnętrznych sieci kanalizacyjnych stosuje się rury o średnicy 110, 150 i 200 mm.

Zgodnie z dokumentami regulacyjnymi nachylenie rury kanalizacyjnej 110 mm wynosi 0,02 liniowej m / m. Aby obliczyć nachylenie sekcji systemu, pomnóż długość systemu przez zalecane nachylenie.

Przykład

Na odcinku 15 m różnica między końcowymi odcinkami systemu będzie wynosić: 15 x 0,02 m = 0,3 m lub 30 cm.

Dla elementów o przekroju przelotu 150 mm zalecane nachylenie wynosi 0,008 m. Jeżeli nie jest możliwe zorganizowanie wymaganego kąta nachylenia układu, dopuszcza się minimalną dopuszczalną wartość 0,007 m.

W przypadku zastosowania w zewnętrznym systemie odwadniania rur o przekroju 200 mm wartość spadku wynosi 0,007 m, w razie potrzeby wartość tę można zmniejszyć do 0,005 m.

Obliczanie nachylenia systemu przez wypełnienie

Wartość wypełnienia pozwala określić prędkość ruchu ścieków, co z kolei jest niezwykle ważnym wskaźnikiem przy określaniu optymalnego kąta nachylenia rurociągu wykonanego z elementów plastikowych, azbestocementowych lub żeliwnych.

Do obliczenia zajętości stosuje się wzór Y = H / D, gdzie:

• Y to szacunkowa wartość zajętości;
• H - poziom cieczy na odcinku rurociągu;
• D - obszar przepływu.

Na podstawie SNiP 2.04.01-85 obłożenie (Y) może mieścić się w przedziale od 0,3 do 1. W praktyce wartość ta musi spełniać warunek: 0,3

Istnieje optymalny współczynnik wypełnienia dla różnych materiałów:

• elementy plastikowe i szklane - 0,5
• żeliwo, cement azbestowy, ceramika - 0,6

Przykład obliczenia

Dane wstępne: rura kanalizacyjna z tworzywa sztucznego o średnicy 110 mm. Weźmy wartość H - równą 0,6 (60 mm). Korzystając ze wzoru Y = H / D otrzymujemy: Y = H (60) / D (110) = 0,55.

Aby sprawdzić spełnienie warunków, należy porównać uzyskaną wartość z optymalnym współczynnikiem wypełnienia.

W tym celu używamy warunku K ≤ V√ y, gdzie:

• K - optymalny poziom wypełnienia (dla plastiku 0,5);
• V to prędkość przepływu ścieków (0,7 m / s);
• √Y jest pierwiastkiem kwadratowym z obliczonej wartości (√0,55).

Otrzymujemy: 0,5 ≤ 0,7√ 0,55. Warunek jest spełniony, ponieważ 0,5 ≤ 0,52

Instalacja kanalizacji wewnętrznej

Podczas układania wewnętrznego systemu odprowadzania ścieków należy zachować wymagane nachylenie, unikając ugięcia i wygięcia elementów w obszarach kanalizacja... Podczas instalacji systemu należy wziąć pod uwagę, że na każdym odcinku, w zależności od przeznaczenia i przekroju rurociągu, należy przestrzegać innego kąta nachylenia. Dla jasności sugerujemy zapoznanie się z tabelą nachyleń elementów z różnych punktów odwadniania.

Jak wytrzymać wymagane zbocza? Pokonaj poziom za pomocą specjalistycznego narzędzia (woda, poziomica laserowa lub poziomica), po czym narysuj na ścianie schemat ułożenia, którego linie należy wykorzystać do stworzenia stroboskopów w każdej sekcji systemu. Jeśli ściganie ścian jest niemożliwe lub niepraktyczne, do mocowania elementów użyj specjalnych uchwytów ściennych.

Zasady układania rur do zewnętrznego systemu odwadniającego

Kanalizacja zewnętrzna układana jest w wykopach. Nachylenie rury i głębokość układania zewnętrznej kanalizacji są regulowane przez SNiP 2.04.01-85, punkt 18.2 i SNiP 2.04.03-85.

Wszystkie dane podane w dokumentach regulacyjnych są zalecane i nie są wiążące.

Na podstawie SNiP minimalna głębokość rur kanalizacyjnych powinna zmieniać się w granicach 300-500 mm od powierzchni ziemi:

1. Kopany jest rów, którego głębokość jest o 20 cm większa niż głębokość układania. Jeśli system ma do 5 m długości, należy opuścić dolny poziom. Jeżeli długość rurociągu przekracza 5 m, konieczne jest natychmiastowe uformowanie niezbędnego nachylenia.
2. Układana jest poduszka z piasku o grubości 200 mm. Piasek wysypuje się warstwami po 50 mm i starannie zagęszcza.
3. Elementy systemu układa się w piasku pod żądanym kątem nachylenia.
4. Po ułożeniu i sprawdzeniu poziomu rurę przykrywa się 1/3 piasku i dokładnie rozlewa wodą w celu uszczelnienia. Środek ten zapewni niezbędną amortyzację podczas falowania gleby przez mróz. Na ostatnim etapie montażu kolektor jest zasypywany ziemią.

W celu skutecznego odwodnienia system należy wykonać bez zwojów. Jeżeli odciążenie gruntu nie pozwala na ułożenie rurociągu w linii prostej, eksperci zalecają zamontowanie trójnika na zakręcie, wyniesienie elementu pionowego ponad poziom gruntu i zaślepienie go. W ten sposób dobrze stworzysz zaimprowizowaną wersję, która ułatwi czyszczenie zablokowanie w punkcie zwrotnym.

Jak prawidłowo układać rury kanalizacyjne - wideo