Delikatny wiosenny kwiat - konwalia
W maju wiosna w pełni rozkwita, ogrody i lasy porastają zieleń, a powietrze wypełnia świeży, ekscytujący zapach. Kwitnie konwalia, ukochana zarówno przez ogrodników, jak i miłośników dzikiej przyrody.
Wieloletnia roślina zielna, opisana po raz pierwszy przez Carla Linnaeusa, występuje dziś w lesie, jest używana do dekoracji działek ogrodowych i wymuszania wczesną wiosną i jest uprawiana jako kultura doniczkowa. Dzięki hodowcom do dyspozycji florystów pojawiło się kilkanaście oryginalnych odmian konwalii, które na zdjęciu i opisie uderzająco różnią się od dziko rosnącego przodka.
Klasyfikacja konwalii
W tej chwili konwalie, podobnie jak inne rośliny dobrze znane ogrodnikom, na przykład Kupena, Drób i Polyanthes, należą do rozległej rodziny Asparagaceae. Zmieniła się również obecna nazwa kwiatu.
Konwalia stała się dziś znana jako Convallaria lub Convallaria. Wśród ludzi konwalia znana jest również pod innymi nazwami, na przykład dzwonek leśny, lilia majowa lub leśna, gładka, odmłodzona, wiśnia łąkowa, język psa czy uszy zajęcy.
Chociaż botanicy oficjalnie uznają tylko europejską odmianę konwalii, populacje rosnące na północy i wschodzie Azji, a także na kontynencie północnoamerykańskim, są coraz częściej uznawane za niezależne.
Jednocześnie różnice w wyglądzie roślin są minimalne, jednak znaczne oddalenie siedlisk i brak komunikacji między nimi to dobry powód do mówienia o występowaniu trzech, a czasem nawet czterech odmian konwalii. :
- Konwalia majowa (C. majalis), która występuje prawie na całym kontynencie europejskim;
- konwalia (C. keiskei), rosnąca na Dalekim Wschodzie, w Chinach i Mongolii, a także na zachodzie Hindustanu.
- konwalia górska (C. montana), zajmująca zalesione tereny we wschodnich Stanach Zjednoczonych;
- Konwalia zakaukaska (C. transcaucasica), rośnie na Kaukazie, na Zakaukaziu, w tym na terytorium Turcji.
Gdzie rośnie konwalia
Konwalia jest bezpretensjonalna, mamy doskonałe zdolności adaptacyjne, więc poradziła sobie w różnych strefach klimatycznych i warunkach naturalnych. Ponadto roślina jest wszędzie:
- wykazuje wysoką tolerancję koloru;
- preferuje gleby bogate w składniki pokarmowe;
- nie znosi dobrze suszy.
W naturze konwalia można spotkać w liściastych i mieszanych, rzadziej w lasach sosnowych. Szybki rozwój części nadziemnej i kwitnienie następuje w czasie, gdy gleba jest nadal podlewana wodą ze stopionej wody, liście na drzewach i krzewach nie są jeszcze w pełni otwarte, a trawy nie urosły. W takich warunkach zimujące kłącza zapewniają bylinie wszystko, co niezbędne do wzrostu. Za kilka lat w miejscu zaledwie kilku rozet gładkich, podłużnych eliptycznych liści pojawia się gęsta kurtyna.
Biorąc pod uwagę możliwość zdobywania nowych terytoriów, w ogrodach, w których rośnie konwalia, obszar dla tego musi być ściśle ograniczony. W przeciwnym razie roślina może wypierać inne przydatne rośliny w ciągu kilku sezonów.
Pomimo odporności i zdolności adaptacyjnych, wszystkie dzikie odmiany konwalii są zagrożone eksterminacją.Przyczyna tkwi nie tylko w pięknie kwiatów i silnym aromacie, ale także w dobroczynnych właściwościach rośliny. Dlatego w Rosji, a także w wielu krajach europejskich oraz w amerykańskim stanie Kentucky gatunek objęty jest oficjalną ochroną.
Jak wygląda konwalia: opis rośliny
Kwitnąca konwalia jest dobrze znana wielu osobom. Jednak wieloletnia kultura zielarska to nie tylko wdzięczne kwiaty dzwonów i skórzaste gładkie liście.
Większość roślin, a mianowicie rozgałęziony, potężny system korzeniowy, jest ukryta płytko pod ziemią. Ze względu na poziome jasnobrązowe kłącza i liczne małe korzenie z nich wychodzące konwalia:
- zimuje dobrze, a nawet przy zamarznięciu gleby szybko się regeneruje;
- jeden z pierwszych, który budzi się wraz z nadejściem wiosennego upału,
- rozmnaża się z powodzeniem w sposób wegetatywny.
Część nadziemna rośliny składa się ze skróconych pędów i rozety liści. Ponadto najniższe, nierozwinięte blaszki liściowe często znajdują się pod warstwą gleby. W miarę wzrostu pojawiają się prawdziwe liście. Najpierw są zwinięte w ciasną rurkę, która stopniowo unosi się nad ziemią i otwiera. Szeroko lancetowate gładkie blaszki liściowe są koloru ciemnozielonego, mają podłużne żyłki i spiczaste końce.
Kiedy dwa lub trzy liście są w pełni uformowane, rozpoczyna się rozwój pąków, przekształcając się w smukłe pędy kwiatowe, zawierające od 6 do 20 zaokrąglonych pąków naraz. Wysokość rośliny zależy od gatunku i odmiany. Dzikie rośliny są z reguły skromniejsze niż okazy ogrodowe, a europejskie konwalie, nieprzekraczające 15–20 cm, są niższe niż ich odpowiedniki z Azji i Zakaukazia, które osiągają wysokość do 30–50 cm.
Ponieważ kwitnienie występuje na pąkach złożonych w poprzednim sezonie, jego blask zależy od jakości pielęgnacji i warunków wzrostu stworzonych dla konwalii.
W dzikich i wielu uprawianych odmianach okwiaty mają prosty, miniaturowy kształt w kształcie dzwonu. W zaokrąglonym kielichu o wysokości od 4 do 9 mm znajduje się sześć pręcików i krótki słupek.
Pierwsze konwalie otwierają się w dolnej części łodygi, potem następuje zmiana pąków środkowych i górnych.
W zależności od warunków klimatycznych i pogodowych może to nastąpić od drugiej dekady maja do czerwca. Kwitnienie trwa średnio od dwóch do trzech tygodni.
Jak rozmnaża się konwalia
Jeśli pogoda nie jest zbyt upalna, białe pachnące dzwoneczki pokrywają całą szczotkę i nie blakną przez długi czas, dzięki czemu można uformować dużo jajnika. Kiedy kwitną konwalie, powietrze wypełnia niesamowicie silny zapach. To zapach przyciąga do kwiatów wiele pszczół i innych zapylaczy.
Skuteczna praca owadów prowadzi do pojawienia się zaokrąglonych jagód, które w miarę dojrzewania powiększają się i zmieniają kolor z zielonego na brązowy, a następnie w środku lata na jaskrawopomarańczowy lub czerwony. Wewnątrz owoc jest podzielony na trzy komory, z których każda zawiera 1–2 duże nasiona.
Jagody nie spieszą się z upadkiem i często stają się pokarmem dla ptaków i gryzoni. Dzięki temu konwalie z powodzeniem pojawiają się tam, gdzie wcześniej nie występowała ta roślina. Jednak ta metoda hodowli raczej nie będzie odpowiednia dla tych, którzy chcą zobaczyć kwiaty konwalii nie na zdjęciu, ale we własnym ogrodzie.
Jeśli konwalia zostanie wyhodowana z nasion, roślina zakwitnie dopiero po 6-7 latach. Dlatego hodowcy kwiatów wolą stosować rozmnażanie wegetatywne kultury za pomocą sadzonek korzeniowych.
Po przeniesieniu w nowe miejsce silny podział z podstawami rozet liściowych szybko się zakorzenia i przy należytej staranności za 1-2 lata zachwyci Cię pachnącymi kwiatami dzwoneczkami.
Rodzaje i odmiany konwalii ze zdjęciem kwiatów
Wdzięczne pachnące kwiaty od dawna przyciągają uwagę ludzi. Na długo przed Linneuszem konwalia była znana ludom zamieszkującym współczesne kraje Europy, Rosji i Azji. Świadczy o tym wzmianka o roślinie w legendach starożytnych Rzymian i Niemców, plemion słowiańskich, a także wykorzystanie kultury do celów leczniczych.
Od XVI-XVII wieku, kiedy we Francji i innych stanach narodziła się moda na bukiety i dekoracje kwiatowe do kostiumów i fryzur, konwalie przydały się. Nie tylko dobrze radziły sobie w strzyżeniu, ale służyły również jako naturalny środek aromatyzujący, rodzaj perfum maskujących nieprzyjemne zapachy.
Zapotrzebowanie na kwiaty było tak duże, że rośliny z lasu migrowały do ogrodów i rabat kwiatowych. Dzięki starannej selekcji pojawiły się już wtedy wielkokwiatowe odmiany Convallaria grandiflora. Rośliny te wyróżniają się smukłymi szypułkami, górującymi nad zielonymi liśćmi i posiadającymi do 20 dużych białych pąków.
Kolejnym osiągnięciem hodowców jest pojawienie się konwalii, których kwiaty są pomalowane nie w tradycyjnie białym kolorze, ale w bladoróżowym lub liliowym odcieniu. Zdjęcie daje wizualną reprezentację tego, jak wygląda konwalia Convallaria Rosea.
Nie chcąc rozwodzić się nad rezultatem, miłośnicy tej niesamowitej wiosennej uprawy stworzyli grupę odmian Convallaria Prolificans z frotte corollas. Pędzle z tych roślin wyglądają wyjątkowo wspaniale, zachowując w pełni zarówno trwałość, jak i wspaniały aromat.
Konwalie z oryginalnymi liśćmi są nie mniej pożądane wśród miłośników kwiatów ogrodowych. Są to różnorodne formy, których blaszki liściowe, w zależności od odmiany, ozdobione są pociągnięciami, paskami lub pociągnięciami kontrastujących tonów.
Ogrodowa konwalia Hardwick Hall wyróżnia się liśćmi z szeroką, nieregularną żółtą obwódką.
Rośliny konwalii Albostriata są podwójnie ozdobne w okresie kwitnienia, a później pozostają niezwykle atrakcyjne dzięki jasnym blaszkom liściowym pokrytym podłużnymi żółtymi paskami.
Bardziej złote refleksy na liściach odmiany Aurea. Na niektórych zieleninach liściastych kolor pozostaje tylko w postaci cienkich pasków, reszta jest pomalowana na mlecznożółty kolor. Światło, jak na zdjęciu kwiatów konwalii, może być pędami niosącymi kwiaty.
Zastosowanie konwalii
W ogrodzie konwalie są aktywnie wykorzystywane do kształtowania krajobrazu pod koronami drzew i wysokich krzewów. Majowy rozkwit pozwala ożywić terytorium, podczas gdy duże rośliny nie weszły jeszcze w pełną moc.
Odwieczna kultura okrywowa nie wymaga szczególnej pielęgnacji, z łatwością zimuje w europejskiej części Rosji, dobrze komponuje się z tak popularnymi gatunkami jak orlik, irysy i nieco wcześniej kwitnące pręgowce. Co więcej, do połowy lata spada dekoracyjność konwalii. Aby zachować świeżość liści, roślina jest podlewana, a eksperci zalecają odcięcie pozostałych szypułek powstałymi jagodami, aby nie osłabiać kwitnienia w następnym roku.
Konwalie można uprawiać w pomieszczeniach zamkniętych, wczesne pojawienie się kwiatów można także uzyskać sadząc zdrowe kłącza przechowywane jesienią w doniczce.
Jeśli konwalie są zbierane na bukiet, lepiej jest preferować pędzle, które nie zostały w pełni otwarte. Cięcie przeprowadza się w godzinach porannych lub wieczornych, gdy nie ma bezpośredniego światła słonecznego. Ze względu na silny zapach kwiatów konwalii nie należy pozostawiać w pomieszczeniach mieszkalnych, zwłaszcza w pokojach dziecięcych i sypialnych.