Badanie ras krów na podstawie zdjęć i opisów
Aby jałówki czy byki sprostały oczekiwaniom hodowcy, nie wystarczy zaopatrzyć się w pierwsze zwierzęta, które im się podobają. Konieczne jest, aby rasy krów wyselekcjonowanych do gospodarstwa były dostosowane do klimatu na danym terenie i były hodowane na prywatnym podwórku.
Opisy i zdjęcia ras krów, najbardziej poszukiwanych i popularnych w Rosji i krajach sąsiednich, pomogą określić wybór i dowiedzieć się więcej o istniejących odmianach.
Wszystkie rasy krów, których na świecie jest kilkaset, dzielą się na trzy typy: mięsne, mleczne oraz mięsno-mleczne. Rosyjska różnorodność jest znacznie mniejsza. Liczba ras występujących w kraju jest ograniczona do siedmiu tuzinów, z których większość to rasy krów mlecznych. Ten wybór rozwijał się historycznie. Krótkie lato w wielu regionach i mroźna zima, która pozbawiła krowy potrzebnej im soczystej paszy, uniemożliwiły uzyskanie dobrego przyrostu zwierząt mięsnych. Koszt utrzymania zwierząt w zimnych porach roku sprawił, że produkty te były znacznie droższe niż inne rodzaje wczesnego dojrzewania mięsa.
Chociaż dziś rasy krów mlecznych w Rosji są nadal popularne i po prostu potrzebne, wiele gospodarstw, korzystając z zagranicznych doświadczeń i własnych rozwiązań, zaczęło hodować nowoczesne zwierzęta mięsne.
Holenderska rasa krów mlecznych
Krowy i byki z Holandii były przodkami takich ras znanych dziś w Rosji jak Kholmogory, czarno-białe. Już teraz zwierzęta są aktywnie wykorzystywane w pracach hodowlanych i selekcyjnych w wielu krajach świata.
Krowy mleczne są niezwykle popularne w Europie, a w ciągu ostatniego stulecia, dzięki niestrudzonej selekcji, produktywność zwierząt znacznie wzrosła. Holenderskie krowy w kolorze czarno-białym stały się bardziej zwarte, muskularne i wytrzymałe.
Przez rok kalendarzowy krowa oddaje do 4,5 tys. Litrów doskonałego mleka zawierającego do 4% tłuszczu.
Przedstawiciele tej rasy krów dojrzewają szybko, dorosłe byki mogą osiągnąć wagę 1200 kg, a krowy - 800 kg. Cielęta rodzą się z wagą około 35–40 kg, ale z każdym dniem stają się cięższe, zwiększając się o 800–1200 gramów.
Rasa simentalska krów
Szwajcaria stała się ojczyzną więcej niż jednej rasy krów, co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę doskonałe warunki naturalne tego kraju, obfitość bujnych traw alpejskich i dość łagodny klimat. Rasa mięsno-mleczna krów zwana Simmental doskonale zakorzeniła się nie tylko na tłustych szwajcarskich stokach, ale także w warunkach rosyjskich.
Krowy rasy simentalskiej są dość bezpretensjonalne, łatwo dostosowują się do różnego rodzaju pasz, dzięki czemu można je bez problemu trzymać na prywatnych podwórkach. Zwierzęta odznaczają się dobrą mlecznością, dającą średnio pięć tysięcy litrów rocznie oraz doskonałą jakością mleka, którego zawartość tłuszczu jest bliska 4%. Rekordowe krowy mają nawet 12 tysięcy litrów mleka. Wydajność mleczna to nie jedyny plus rasy krów. Zwierzęta są wszechstronne i zapewniają właścicielowi dobre chude mięso.
Waga dobrze karmionej dorosłej krowy wynosi około 600 kg, a byków ponad 800 kg.
W Rosji krowy simentalskie można znaleźć w regionach południowych, na przykład w regionie Czarnej Ziemi, w regionach Saratowa i Rostowa.
Rasa krów Ayshir
Rasa mleczna krów pochodząca ze Szkocji ma godną pozazdroszczenia wytrzymałość i doskonałą produktywność. Nie mając tak wyjątkowej wagi, jak wielu jej współczesnych krewnych, czerwono-białe krowy Ayshir konsekwentnie produkują ponad 5 tysięcy litrów mleka o zawartości tłuszczu do 4,2% rocznie. Aklimatyzacja działa najlepiej w regionach o klimacie umiarkowanym, gdzie zwierzęta nie będą narażone na wyczerpujące letnie upały.
Charakterystyczną cechą tej rasy są raczej duże rogi podobne do liry, nawet u samic. Zwierzęta mają szeroką klatkę piersiową, szeroko rozstawione proste nogi i smukłą, krótką szyję. Harmonijna sylwetka z delikatnie wyrażonymi mięśniami natychmiast oddaje mleczną orientację rasy. Zwierzęta wcześnie dojrzewają i mogą rodzić już w wieku dwóch lat.
Rasa krów Jayser
Inna rasa mleczna krów z Wielkiej Brytanii jest uważana za jedną z najstarszych, ale z biegiem lat nie straciła na znaczeniu. To krowy rasy Jersey, znane nie tyle z obfitej mleczności, co z rekordowej zawartości tłuszczu w mleku, sięgającej 7%. Ta jakość produktu początkowo negatywnie wpłynęła na rozmieszczenie zwierząt na świecie. Brytyjscy ustawodawcy zakazali eksportu krów z kraju, aby nie mieszać rasy z innymi. Ale stopniowo surowość zakazu słabła, a na farmach sąsiednich i odległych państw pojawiły się zwierzęta.
Rozprzestrzenianie się tej rasy krów ułatwiała jej bezpretensjonalność i udana aklimatyzacja w różnorodnych warunkach, w tym w suchych regionach i tropikach. Krowy wyróżniają się lekkimi kośćmi, małymi głowami, długimi ciałami i dużymi, złożonymi wymionami. Kolor zwierząt jest najczęściej brązowawy lub brązowawy. Dopuszczalne są czerwono-białe znaczenia o różnych odcieniach.
Waga dorosłego byka nie przekracza 700 kg, a samice lżejsze o 150-200 kg. Krów rasy Jersey nie hoduje się na mięso.
Rasa krów rasy Holstein
Krowy mleczne holsztyńskie nie zostały pozyskane w Europie, jak mogłoby się wydawać, sądząc po nazwie rasy, ale w Nowym Świecie. Hodowcy z USA i Kanady wzięli za podstawę czarno-białą odmianę holenderskich zwierząt i przez ponad sto lat bardzo ją zmienili, czyniąc ją najbardziej rozpowszechnioną na świecie.
Cechą charakterystyczną krów rasy Holstein jest średnia roczna mleczność na poziomie 7-8 tys. Litrów mleka, relatywnie niska zawartość tłuszczu 3,7%. Jednocześnie zwierzęta wyróżniają się wysokimi wskaźnikami produkcji mleka do 3,5 litra na minutę.
Współczesne holsztyny to duże byki i krowy o wadze do 700 kg, dorastające do 1200 kg. Krowy mleczne mają duże, długie ciało, głęboką klatkę piersiową i mocny, prosty grzbiet.
Wśród krów mlecznych w Rosji krowy rasy holsztyńskiej zajmują jedno z czołowych miejsc, co sprzyja ich własnym gospodarstwom hodowlanym, które zapewniają doskonałe, zdrowe bydło, które może spełnić wszelkie nadzieje rolnika lub właściciela prywatnego podwórka.
Szwajcarska rasa krów
Wysokowydajna szwajcarska rasa mięsno-mleczna krów pozyskana w Szwajcarii. Są to zwierzęta o przeważającym brązowym kolorze, o cienkiej skórze i grubej krótkiej sierści. Ciało wysokich, dużych byków i krów jest długie, grzbiet prosty i mocny. Charakterystyczne cechy rasy to szeroka klatka piersiowa, krótka, gęsta szyja i krótka głowa o prostym profilu i małych ciemnych rogach. Dorosłe krowy dorastają do 600 kg, byki mogą ważyć do 950 kg.
Krowy rasy szwajcarskiej wyróżniają się doskonałym zdrowiem, szybką aklimatyzacją i wczesną dojrzałością. Jednak właściwe wyniki u zwierząt można osiągnąć tylko przy odpowiedniej pielęgnacji i dobrze dobranej diecie. Od zwierząt gospodarskich rocznie pozyskuje się dobrej jakości mięso i do 5 tys. Litrów mleka.
Czarno-biała rasa krów
Przodkami odmiany czarno-białej wyhodowanej w Związku Radzieckim stały się holenderskie krowy i miejscowe zwierzęta. Krowy mleczne są szeroko rozpowszechnione w całej Rosji i pod względem liczby zwierząt zajmują drugie miejsce po przedstawicielach rasy czerwonej stepowej i krów simentalskich. Ze względu na popularność rasy na terenie kraju wykształciło się kilka rodzajów krów czarno-białych, mających wspólne pochodzenie, ale przystosowanych do różnych warunków bytowania i utrzymania. Na przykład krowy uralskie bardzo różnią się od plemion z Dalekiego Wschodu, a środkoworosyjskie od krów wypasanych w południowych regionach Rosji.
Czarno-biała rasa krów wyróżnia się wysoką produktywnością mleka, ale cechy mięsne zwierząt nie są na ostatnim miejscu. Podobnie jak wszystkie bliskie odmiany o holenderskich korzeniach, czarno-białe zwierzęta z selekcji domowej są nieodłącznym elementem:
- Długie ciało;
- szerokie plecy;
- raczej duży rozmiar.
Rekordowe mleczności krów czarno-białych mogą sięgać 18 tys. Litrów, ale przeciętna krowa rocznie daje ponad 6 tys. Litrów mleka przy średniej zawartości tłuszczu około 3,5%.
Dziś rosyjscy hodowcy próbują skłonić zwierzęta do zwiększenia wydajności i uzyskania tłustego produktu, którego żąda konsument.
Rasa krów Kholmogory
Spośród ras mlecznych Rosji krowy odmiany Kholmogory są znane prawie każdemu, kto przynajmniej trochę zna się na hodowli zwierząt. Krajową rasę krów Kholmogory uzyskano w warunkach niezbyt sprzyjających hodowli bydła. Jednak hodowcom z Archangielska udało się stworzyć odmianę nie tylko przystosowaną do trudnych warunków, ale także charakteryzującą się doskonałą mlecznością i przyzwoitą zawartością tłuszczu mlecznego, sięgającą 4%.
Średnio zadbana i odpowiednio karmiona burenka Kholmogory daje ponad 6 tysięcy litrów produktu rocznie. W tym samym czasie dorosłe samice ważą około 550 kg, a byki dorastają do 800-950 kg. Zwierzęta tej rasy mają mocne kości, dobrze rozwinięte mięśnie, średniej wielkości klatkę piersiową i szeroki tył. Wolumetryczne wymię mówi o mlecznej orientacji krów.
Jarosławska rasa krów
Krowy rasy jarosławskiej, uważane za jedne z najlepszych wśród krajowych odmian mlecznych, wyróżniają się:
- przeważnie czarny kolor;
- niesamowita umiejętność dostosowania się do różnych warunków życia;
- doskonała wydajność produkcji.
W porównaniu z mięsem i nabiałem, a ponadto krewnymi mięsnymi, krowy jarosławskie nie mogą uderzać dobrze rozwiniętymi mięśniami. Są kanciaste i raczej małe. Krowy mleczne mają maksymalną wagę tylko 500 kg, a byki dorastają do 800 kg. Jednocześnie mleko krów rasy jarosławskiej może mieć zawartość tłuszczu powyżej 4,5%, co jest doskonałym wskaźnikiem dla rosyjskich zwierząt.
Rasa krów Kostroma
Rasa mięsno-mleczna krów, która pojawiła się przed stuleciem, stała się następcą linii krów Jarosławia, Szczewskiego i Algausa. W Związku Radzieckim rasa krów Kostroma została zarejestrowana i przyjęta do hodowli w 1945 roku. Są to duże, głównie szaro-brązowe zwierzęta, których mocna budowa i waga, u byków do 1200 i samic do 800 kg, od razu mówią o możliwości uzyskania nie tylko doskonałego mleka, ale także mięsa.
Średnia roczna mleczność wynosi 4,5-6 tys. Litrów przy zawartości tłuszczu około 4%. Krowy przynoszą wysokiej jakości potomstwo, doskonale dostosowują się do różnych pasz i warunków utrzymania.
Dziś zwierzęta tej rasy można zobaczyć w gospodarstwach rolnych w wielu regionach centralnej Rosji, a także na Białorusi.
Czerwona stepowa rasa krów
W południowych regionach kraju potrzebne są zwierzęta, które z łatwością tolerują nie tylko gorące, suche lato, ale także trzymają je na pastwiskach niezbyt bogatych w świeżą trawę.Rasa ta jest czerwoną odmianą stepową, która słusznie zajmuje drugie miejsce pod względem popularności zarówno w dużych gospodarstwach, jak iw małych prywatnych gospodarstwach.
Czerwoną rasę krów stepowych można rozpoznać po charakterystycznym jasnym kolorze, od jasnego do ciemnoczerwonego. W niektórych przypadkach krowy mają białe znaczenia, często skupione w dolnej części ciała, kończynach lub na głowie. O przeznaczeniu zwierząt na nabiał wskazuje ich stosunkowo niewielka waga, dochodząca do 550 kg u krów, a także niezbyt dobry rozwój umięśnienia.
Przez rok krowa oddaje zwykle od 4 do 6 tys. Litrów mleka, a rekordziści są prawie dwukrotnie więcej. Obecnie trwają prace nad zwiększeniem zawartości tłuszczu w mleku krów rasy czerwonej stepowej, a także nad poprawą ich kondycji.
Rasa krów Hereford
Rasy mięsne występujące w Rosji obejmują odmianę bydła Hereford. Charakterystyczna cecha tej rasy krów:
- bezpretensjonalność, zaskakująca dla potężnych zwierząt;
- szybki wzrost;
- doskonałe właściwości konsumenckie soczystego mięsa z małymi warstwami tłuszczu.
Rasa krów Hereford należy do najpopularniejszych na świecie i jest ceniona między innymi za spokojne, kontrolowane usposobienie, szybką aklimatyzację oraz możliwość spożywania różnorodnych pasz.
Waga dużych krów z szeroką klatką piersiową i prostym grzbietem sięga 650 kg, byki dorastają do 1000 kg.
Belgijska niebieska krowa
Rozpoczęcie prac nad pozyskaniem krów rasy belgijskiej błękitnej nastąpiło w XVIII wieku w Belgii. Wówczas założono, że zwierzęta będą uniwersalne i wraz z mięsem dostarczą właścicielom wysokiej jakości mleka. Ale począwszy od wieku przedostatniego, krowy były regularnie krzyżowane z bykami rasy charolais w celu poprawy jakości mięsa. Od połowy ubiegłego wieku wykształcił się nowy typ zwierząt, w których utrwalono spontaniczną mutację, powodującą przyspieszony wzrost mięśni.
Przy niewystarczająco masywnych kościach, długim tułowiu i krótkich nogach krowy osiągają masę 1000 kg, a byki są półtora raza masywniejsze.
Kolor, jak wynika z nazwy belgijskiej niebieskiej krowy, jest głównie szary, prawie biały, brązowy. Możliwe są plamy o różnych odcieniach i rozmiarach.
Nadmiernie rozwinięte mięśnie grzbietu uniemożliwiają krowie uwolnienie się od ciężaru; u młodych zwierząt po 6 tygodniu życia, gdy zaczyna się tworzenie mięśni, możliwe są problemy z kończynami. Dlatego rolnik musi wziąć pod uwagę te cechy rasy krów i być przygotowany do ich rozwiązania.