Przedstawiciele flory o subtelnym zapachu wiosennych kwiatów Chionodox (sadzenie i pielęgnacja)
Nieśmiałe, delikatne pierwiosnki zawsze przyciągają szczególną uwagę swoimi jasnymi kwiatostanami pośród zasp, które właśnie zaczęły topnieć. Do tej kategorii należą również kwiaty Chionodox, których sadzenie i pielęgnacja zaczyna się, gdy ziemia jest nadal pokryta śniegiem. Roślina kwitnie wraz z nadejściem kwietniowych ciepłych dni, a część nadziemna obumiera w czerwcu. Ta cecha pierwiosnków pozwala cieszyć się ich pięknem na tle wiosennych śniegu.
Odmiany Chionodox
W sumie istnieje 6 odmian Chionodox, ogrodnicy uprawiają 3 z nich:
- Chionodox Forbes (Tmoluza). Rośnie dziko w Turcji. Tworzy luźne grono złożone z 14-15 białawych lub różowawych kwiatów. Dorasta do 35 cm Charakterystyczną cechą jest brak w nim nasion, ale z każdym kwitnieniem pojawiają się nowe cebulki. Odmiany uprawne - Lucilia Alba o białych kwiatach, Blue Giant z niebieskimi kwiatostanami, Pink Jite o różowych kwiatach.
- Chionodoxa Sardinian. Rośnie w Azji Mniejszej. Na luźnym krzewie dorasta do 10 jasnoniebieskich kwiatów o średnicy do 2 cm. Głównymi odmianami Sardynii Chionodoxa są karłowate, białawe i Chionodoxa pani Lok.
- Chionodoxa Lucilia (Chionodoxa luciliae), jest gigantyczna. Występuje dziko w górach Azji Mniejszej, pierwotnie i na wyspach śródziemnomorskich. Charakteryzuje się liśćmi w kształcie rowka i kwiatostanami w kolorze białym, różowawym i niebieskawym z białawym gardłem, zebranych w kwiatostany po 10 sztuk. Wśród uprawianych odmian tej rośliny Rose (Pink) Queen wyróżnia się kwiatami o pięknym bogatym różowym odcieniu i gigantycznej bieli, wyróżniającej się dużymi (do 4 cm średnicy) białymi kwiatami.
Popularny jest również Blue Giant. Odmiana o wąskich, jasnozielonych liściach i niebieskich dzwonkowatych kwiatach. I Chionodox Violet Beauty. Jest to bylina zielna o gęstych, ciemnozielonych liniowych blaszkach liściowych i fioletowych dzwonkowatych kwiatach.
Co zaskakujące, cecha Chionodoxów jest łatwa do krzyżowania. Rezultatem są najbardziej niezwykłe rośliny hybrydowe o niesamowitym wybarwieniu.
Reprodukcja
Chionodoxa może rozmnażać się przez samosiew, nasiona, cebulki. Należy jednak pamiętać, że po 4-5 latach wzrostu w jednym miejscu rośliny dziko rosną. Aby zachować cechy kulturowe, hodowcom zaleca się rozmnażanie chionodoksów w bulwiasty sposób. W sezonie roślina rośnie 2-4 nowe cebulki.Pod koniec lipca, gdy roślina zamknie wszystkie kwiatostany i część nadziemna uschnie (oznacza to, że roślina przechodzi w stan spoczynku), wspólnie z „dziećmi” wykopują cebulkę macierzystą i umieszczają ją w suche, chłodne miejsce. „Dzieci” oddziela się bezpośrednio przed sadzeniem w ziemi.
Jeśli nie chcesz zawracać sobie głowy wykopywaniem cebul, roślinę ostrożnie wykopuje się całkowicie i przenosi w inne miejsce tak szybko, jak to możliwe, aby korzenie nie wyschły.
Pomimo tego, że w niektórych odmianach strąki nasion dojrzewają, rozmnażanie nasion w 90% nie daje rezultatów. Takie kwiaty nie zapuszczają korzeni i nie dają kwiatostanów.
Rośliny dobrze rozmnażają się przez samosiew. Mięsiste ziarna uwielbiają mrówki, które ciągną je po całym terenie. Kwiaty zaczynają kwitnąć po kilku latach.
Kwiaty Chionodox: sadzenie i pielęgnacja
Chionodox sadzi się w otwartych łóżkach lub zmuszając do uprawy w domu. W tym celu cebule rośliny w środku lata ostrożnie wykopuje się, usuwa do ciemnego, suchego miejsca o temperaturze nie wyższej niż +17 stopni. Cebule sadzi się na otwartym terenie w pierwsze jesienne dni. Dla Chionodox lepiej jest wybierać miejsca, w których zimą najpierw zaczyna topnieć śnieg.
Uprawa i pielęgnacja Chionodox zależy w dużej mierze od miejsca sadzenia. Kwiaty są wymagające na ziemi. Kwaśność gleby powinna być obojętna lub lekko zasadowa. Nie sadzić rośliny w kwaśnej, a nawet lekko zakwaszonej glebie, glinie i na terenach podmokłych. Idealna opcja gleby jest żyzna, luźna, wzbogacona o przydatne substancje. Najlepiej nadaje się gleba ogrodowa zmieszana z ziemią leśną, próchnicą liściową, posiekaną korą. Wnoszą do gleby kompost, popiół, piasek.
Na miejscu kopać dołki co 10 cm Głębokość otworów zależy od średnicy żarówek. Im jest większy, tym głębiej sadzi się cebulę. Małe są zakopane o 6 cm, większe o 8 cm.
Rośliny są dobrze przystosowane, szybko przyzwyczajają się do nowego miejsca. Pielęgnacja kwiatów Chionodox po posadzeniu polega na przestrzeganiu reżimu wilgotności, karmieniu. Teren powinien być dobrze nawilżony, ale nie podmokły. Wymaga to regularnego pielenia i spulchniania gleby. Podlewanie jest potrzebne, gdy zima i wiosna mają niewielkie opady. Strumień wody jest kierowany na korzeń.
Gdy tylko uformują się pędy, a szypułki pojawią się tylko nieznacznie na powierzchni gleby, wzrasta zapotrzebowanie na nawozy. Roślina jest karmiona nitroammofosem, który jest wprowadzany wczesną wiosną. Jest ostrożnie rozrzucony na ziemi, upewniając się, że nie spadnie na kwiaty i liście, w przeciwnym razie pojawią się oparzenia. Po nawożeniu wierzchnia warstwa gleby jest lekko rozluźniona, aby pobudzić wymianę powietrza, lepszą penetrację wody i wchłanianie składników pokarmowych przez kłącza.
Chionodoxa dobrze rośnie w jednym miejscu od ponad 8 lat. Ale hodowcy kwiatów zalecają przesadzanie pierwiosnków co 3-5 lat, w przeciwnym razie staną się jak chwasty.
Kwiaty Chionodox w doniczkach
Jeśli chionodox jest uprawiany jako kwiaty doniczkowe, to gdy nastąpi spoczynek, cebulki wykopuje się i przechowuje w chłodnym, suchym miejscu do września. Następnie sadzą 6 sztuk w doniczkach lub doniczkach, pogłębiając się o 2-3 cm, a miesiąc później doniczki upuszcza się w ogrodzie w półcieniu. Po 2 miesiącach doniczki są ponownie wykopywane i na kilka miesięcy przenoszone do piwnicy o temperaturze od +5 do +12 stopni. Po 2 miesiącach umieszcza się je w jasnym pomieszczeniu, w którym temperatura wynosi +15. Regularnie nawilżaj glebę. Dzięki tej pielęgnacji kwitnący krzew chionodox rośnie w domu pod koniec lutego lub na początku marca.
Zwalczanie szkodników i zimowanie
Chionodox są podatne na choroby grzybowe. Kwiaty zadziwia:
- fusarium;
- sklerotynozy;
- szara zgnilizna;
- septoriasis;
- achelenchoides;
- stagonosporoza;
- niebieska pleśń;
- rdza;
- peniceloza.
O chorobie świadczą żółte, wysychające łodygi, opadające liście.W przypadku choroby achelenchoides łuski cebul brązowieją, powierzchnia poplamiona, na nacięciu widoczna jest zgnilizna pierścieniowa.
Uszkodzone żarówki są wyrzucane bez żalu. Zdrowe zapobieganie potrzebom. Cały materiał do sadzenia jest traktowany roztworem Fundazole. I upewniają się, że nie ma stagnacji wody.
Myszy, pieprzyki i roztocza łąkowe często uszkadzają skórę roślin i cebulowe łuski. Kleszcze zwalczane są uniwersalnymi lekami z klasy akarycydów. Blaszki liściowe i pędy spryskuje się roztworem Akarin, Fitoverma, Aktar. Od myszy i pieprzyki Trujące pułapki działają dobrze.
Chociaż chionodox to rośliny mrozoodporne, boją się silnych wiatrów i przeciągów. Na zimę są mulczowane mchem, igłami sosnowymi, aby przy niewielkim śniegu korzenie nie zamarzły. Kiedy roślina zacznie więdnąć, usuń strzały. Blaszki liściowe całkowicie więdną. Następnie stosuje się ściółkę, która pomaga zatrzymać wilgoć, aby nakarmić roślinę w okresie wegetacji.
Sadzenie kwiatów chionodox i opieka nad nimi nie jest szczególnie trudne. Przestrzegając standardowych zasad uprawy tych pierwiosnków, na działkach powstają zjeżdżalnie alpejskie i skalne. W połączeniu z hiacyntami, krokusami, irysami karłowatymi, ciemiernikiem, Chionodox ujawnia swoje nieskazitelne piękno.