W letnim domku uprawiamy cudowną roślinę oczaru wirginijskiego
Zimą, gdy większość roślin jest w stanie spoczynku, oczaru wirginijskiego zakłada kwiatowy strój. Nagie gałęzie zdobią jasne, ognistożółte pąki. Na tle białego śniegu krzew przypomina magiczną wróżkę z bajkowego królestwa. Kto odmówiłby umieszczenia na ich terenie fascynującego zjawiska naturalnego? Ponadto różni się szeregiem przydatnych właściwości stosowanych w medycynie tradycyjnej. Przyjrzyjmy się bliżej tajemniczej kulturze. Ale najpierw dowiedzmy się, czym jest oczar wirginijski i jak wygląda z zewnątrz.
Olśniewający strój księżniczki
Oczar wirginijski jest również nazywany „oczarem wirginijskim”, „zimowym kwiatem”, „magicznym orzechem”.
Maksymalna wysokość kultury sięga 12 m. Koronę tworzą wdzięczne gałęzie pokryte zielonymi liśćmi o ciemnozielonym kolorze. Talerze mają do 15 cm długości i 8-9 cm szerokości. Krawędzie są ząbkowane, powierzchnia lekko owłosiona. Utrzymują gęste ogonki. Na początku jesieni nabierają złotego odcienia i stopniowo odpadają. W tym okresie zaczyna się najciekawsze zjawisko.
Na nagich gałęziach pojawia się wiele pąków, pomalowanych na jasnożółty kolor. Wewnątrz znajdują się fioletowe pręciki otoczone 4 płatkami. Wyglądają jak wąskie paski w kształcie. Maksymalna długość każdego talerza to około 2 cm. Z boku kwiat przypomina kudłate owady czające się na gęstych gałęziach rośliny.
Mimo delikatnego wyglądu pąki doskonale znoszą temperatury sięgające -12 ° C. W takich momentach płatki skręcają się w wdzięczną spiralę, kierując się w stronę fioletowych pręcików. Gdy pogoda się zmienia i nastaje odwilż, wracają do życia.
Kwitnienie krzewu trwa około 2-3 tygodni. Ta roślina nazywana jest królem zimowych kwiatów.
Jasne kolory zastępują miniaturowe owoce w kształcie jajka. Dojrzewają dopiero po 6 miesiącach. Pełna dojrzałość przypada na początek czerwca przyszłego roku. Wewnątrz orzechów znajdują się czarne nasiona, które roślina "strzela" w różnych kierunkach. Niektóre okazy odlatują w odległości 10 m od krzaka.
Popularne odmiany dekoracyjne
W przyrodzie występują cztery główne rodzaje oczaru wirginijskiego. Później hodowcy wyhodowali wiele form ogrodowych, które z powodzeniem zakorzeniają się na średnich szerokościach geograficznych.
Zapoznajmy się z najpopularniejszymi przedstawicielami kultury:
- Diana. Odmiana ozdobna dorasta do 3 mw ciągu 20 lat, a jej pąki mają barwę czerwoną, fioletową, żółtą. Matowe blaszki liściowe są koloru ciemnozielonego. Jesienią zmienia kolor na pomarańczowy lub szkarłatny, co nadaje roślinie majestatyczny wygląd. Kiedy liście opadają, gałęzie są ozdobione kolorowymi girlandami kwiatów.
- Virginiana. Każdego roku odmiana jest ozdobiona wieloma pachnącymi jasnożółtymi pąkami. Krzew rośnie bardzo wolno. Czasami korona dziewiczego orzecha przypomina eleganckie drzewo o wysokości do 5 m.
- Wiosna.Odmiana dekoracyjna wyróżnia się jasnożółtymi kwiatostanami, które pompatycznie zwisają z gałęzi kultury. Jego wysokość sięga 4 m. Blaszki liściowe stopniowo zmieniają kolor. Z bogatego zielonego odcienia płynnie zmieniają się w pomarańczowy lub czerwony. Dzięki temu krzew nigdy nie traci efektu dekoracyjnego.
- Helena. Odmiana jest jedną z najpopularniejszych opcji ogrodniczych. Pąki pojawiają się w styczniu lub lutym. Rafinowane płatki mają kolor pomarańczowy. Jesienią blaszki liściowe na krótko stają się czerwone. Potem upadają, wirując w pożegnalnym walcu przy delikatnym wietrze.
Oczar wirginijski: sadzenie i odpowiednia pielęgnacja
Aby w ogrodzie pojawiła się „magiczna wróżka” z jasnymi zimowymi kwiatami, należy poważnie potraktować zasady uprawy. Rozważmy szczegółowo każdy z nich.
Miejsce
Krzew wspaniale rośnie na przestronnych i nasłonecznionych terenach. Powinny być osłonięte przed północnymi wiatrami, które często wieją zimą. Aby to zrobić, użyj budynków gospodarczych lub wysokiego ogrodzenia. Ozdobny krzew oczaru wirginijskiego sadzi się obok brzóz, aby stworzyć lekki cień. Jednak światło słoneczne powinno docierać do rośliny bez przeszkód przez cały rok.
Podkładowy
Oczar wirginijski preferuje neutralną glebę, która jest dobra dla tlenu i wilgoci.
Jeśli na terenie znajduje się gleba gliniasta, nawozi się ją następującymi składnikami:
- humus;
- Popiół drzewny;
- torf.
Często roślina jest uprawiana w pojemnikach umieszczonych na terenie wiejskiego ogrodu. W przypadku użyj uniwersalnego podłoża ze sklepu lub przygotuj go samodzielnie. Na dnie garnka należy wykonać otwory drenażowe, aby usunąć nadmiar płynu.
Lądowanie
Procedura rozpoczyna się od przygotowania lejka. Odpowiednie są klasyczne rozmiary, które są używane do krzewów ozdobnych. W razie potrzeby do gleby dodaje się nawozy. Żwir układa się na dnie wykopu jako drenaż. Sadzonkę ostrożnie umieszcza się w przygotowanym lejku i przykrywa ziemią. Górna warstwa jest ubita, podlewana i pokryta ściółką z igieł.
Profesjonalna opieka
Właściwe sadzenie oczaru wirginijskiego i opieka nad nim pozwalają wyhodować niesamowicie piękną roślinę w kraju.
Jest kilka prostych zasad:
- regularne umiarkowane podlewanie;
- przycinanie suchych i chorych gałęzi;
- opatrunek górny.
W regionach, w których występują surowe zimy, oczar wirginijski jest schronieniem. Aby to zrobić, użyj płótna, które jest owinięte wokół łodygi kultury. Kiedy niebezpieczeństwo minie, tkanina jest usuwana i możesz cieszyć się niesamowitym kwitnieniem orzecha Virginia.
Młode osobniki można przymocować do poziomego wspornika lub ściany kratowej po usunięciu tułowia podstawy. W rezultacie roślina zacznie się zwijać, co wygląda bardzo imponująco.
Przydatne właściwości kultury „magicznej”
Oczar wirginijski jest od dawna stosowany w medycynie ludowej i kosmetologii. Do przygotowania eliksirów brali:
- płyty blaszane;
- gałęzie;
- pąki;
- szczekać.
To właśnie w tych „składnikach” zawarte jest maksimum użytecznych składników. Między innymi są bogaci:
- kwasy organiczne;
- garbniki;
- minerały;
- witaminy;
- olejki eteryczne.
Cenne właściwości oczaru wirginijskiego zależą bezpośrednio od jego składu chemicznego. Obecność flawonoidów pomaga wzmocnić naczynia krwionośne. Związki bioaktywne sprzyjają szybkiemu gojeniu się ran. Kwasy organiczne oraz zestaw witamin korzystnie wpływają na układ odpornościowy.
Tradycyjni uzdrowiciele przygotowują mikstury lecznicze ze składników rośliny. „Napój” składający się z wody i kory oczaru wirginijskiego pomaga w rozstroju jelit. Na 1 litr płynu będziesz potrzebować 2 łyżek stołowych surowców. Gotuj przez około 15-20 minut na średnim ogniu. Schłodzony „lek” jest filtrowany przez gazę. Pić przed posiłkami 200 g. Do celów zewnętrznych stosować płynny ekstrakt z orzecha czarownicy zmieszany z oliwą z oliwek.Lek nakłada się na dotknięte obszary i utrzymuje przez około 6-8 godzin.
W przypadku żylaków przygotowuje się prosty wywar: łyżkę pokruszonej kory rośliny wlewa się do termosu. Zalej wrzącą wodą. Nalegaj przez około godzinę. Delikatnie odcedź. Zwilż gazę i nakładaj na problematyczne miejsca rano i przed snem.
Procesy zapalne leczy się wywarem wykonanym ze składników:
- suche liście;
- pąki;
- wrzątek.
Rozdrobnione składniki są pobierane po jednej łyżeczce na raz. Zalej wrzącą wodą (1 l). Domagaj się 15 minut (w termosie). Powstała ciecz jest filtrowana. Podziel na 3 części. Pij przed każdym posiłkiem.
Roślina oczaru wirginijskiego w kosmetologii
Zastosowanie oczaru wirginijskiego w kosmetologii otworzyło drogę do zdrowej skóry i loków. Roślinę wykorzystuje się do przygotowania szamponu, balsamu, kremu tonizującego. Olejek eteryczny służy do zwalczania łupieżu.
Do takich celów stosuje się ekstrakt z orzecha dziewiczego uzyskany w laboratorium:
- oczyszczanie skóry twarzy i szyi;
- pozbycie się zmarszczek;
- leczenie ropnej wysypki;
- neutralizacja tłustej skóry.
Niesamowita roślina oczaru wirginijskiego urzekła swoim pięknem miłośników egzotyki z całego świata. Jego rozkwit jest przyjemny dla oka, gdy ziemia spoczywa pod śniegiem. Różnorodność gatunków pozwala na tworzenie oryginalnych kompozycji na stronie. Łatwe sadzenie i pielęgnacja spodoba się nawet niedoświadczonym ogrodnikom. Napoje lecznicze przygotowywane są ze składników oczaru wirginijskiego.