Co wiemy o rodzajach i odmianach buraków?

Buraki (nie buraki!) To dwuletnia roślina zielna należąca do rodziny Amaranth (dawniej buraki należały do ​​rodziny Marevykh). Są też roczni i wieloletni przedstawiciele tej rodziny. Spośród 13 gatunków należących do rodzaju buraków, tylko dwa są uprawiane w kulturze - buraki pospolite i buraki liściowe.

Buraki (boćwina) są jednoroczne i dwuletnie. Nie tworzy roślin okopowych; ma kranowy lub włóknisty mocno rozgałęziony korzeń. Cała moc rośliny polega na tworzeniu potężnej rozety soczystych liści na grubych, mocnych ogonkach.

Burak pospolity to roślina dwuletnia. W pierwszym roku tworzy dużą mięsistą roślinę okopową, aw drugim łodygę kwiatową, na której zawiązuje się i dojrzewa nasiona. Jednak buraki są zwykle uprawiane w rocznych uprawach ze względu na smaczne i zdrowe rośliny okopowe. Aby uzyskać nasiona, pozostają tylko małe specjalne obszary macicy.

Buraki pospolite dzielą się na trzy podgrupy:

• jadalnia;
• cukier;
• rufa.

Buraki stołowe

Można go z grubsza podzielić na dwie kategorie: czerwoną i białą. Najpopularniejsze są odmiany o czerwonych owocach, które zwykle nazywamy „burakami”.

Białe odmiany są mniej popularne i nie zawsze są znane ogółowi konsumentów. Smak białych buraków jest bardzo podobny do ich czerwonego kuzyna. Posiada zieloną rozetę liściową i drobne, wydłużone korzenie o jasnej skórce i miąższu. Znajduje zastosowanie w sałatkach, marynatach, a także w potrawach, w których zabarwienie innych składników jest niepożądane. Odmiana „Albina Vereduna” o białych owocach jest najpopularniejsza na całym świecie.

Nie myl buraków stołowych z burakami cukrowymi i pastewnymi. Buraki cukrowe i pastewne również mają lekki miąższ, ale nie są spożywane.

Odmiany buraka ćwikłowego mają kolor miąższu i skórki roślin okopowych od karminowo-czerwonego do bordowego, prawie czarnego. Na przekroju wyraźnie widoczne są jasne koncentryczne pierścienie. Kształt rośliny okopowej buraka ćwikłowego może być bardzo zróżnicowany: płaski, okrągły, podłużno-stożkowy, cylindryczny i wrzecionowaty. Odmiany o zaokrąglonych i płaskich korzeniach są najwcześniejsze, wydajne i dobrze prezentują się. Są uprawiane do spożycia latem. Odmiany sezonowe i późne mają bardziej wydłużone korzenie i dobrze rozwinięty system korzeniowy. Takie warzywa korzeniowe są dobrze przechowywane zimą.

Buraki stołowe czerwone zwykle dzieli się na trzy odmiany:

• Vindifolia to grupa odmian o zielonych liściach i ogonkach. Ogonki mogą być lekko różowe. Rośliny okopowe mają kształt wydłużonego stożka, z silnymi korzeniami.
• Rubrifolia - ta grupa odmian z samych pędów ma ciemnoczerwony kolor liści i korzeni. Owoce są dość zróżnicowane pod względem kształtu: podłużno-stożkowate, okrągłe, płaskie. Odmiany źle znoszą ciepło i nie mają najwyższej produktywności.
• Atrorubra - W tej grupie znajdują się najpopularniejsze odmiany buraków. Charakteryzuje się ciemnymi korzeniami, jasnozielonymi liśćmi na czerwonych lub różowych ogonkach, wysoką produktywnością. Liście mają wyraźne czerwone smugi.

Grupa obejmuje następujące dobrze znane odmiany:

• Bordeaux. Ma owalne lub okrągłe, ciemnoczerwone korzenie w połowie sezonu. Jasne pierścienie na wycięciu są prawie niewidoczne.Liście wyprostowane, zielone, na różowych ogonkach, jesienią czerwienieją.
• Egipcjanin. Ma wyraźny płaski kształt roślin okopowych. Są średniej wielkości, kolor jest bardzo ciemny, czasem z fioletowym odcieniem. Liście są ciemnozielone z czerwonymi żyłkami i ogonkami. Jesienią czerwony kolor nasila się. Odmiany zwykle dojrzewają wcześnie i mają niewiele kwiatów.
• Zaćmienie. Liście tej odmiany są bardzo podobne do liści egipskich, ale mają mocniejszą rozetę i jaśniejszy kolor. Rośliny okopowe są owalne i zaokrąglone, ciemne. Odmiany dojrzewają wcześnie, mają mało kwiatów, niektóre są odporne na suszę.
• Erfurt. Łączy odmiany późno dojrzewające odporne na suszę. System korzeniowy jest silnie rozgałęziony, co utrudnia zbiory. Rośliny okopowe są duże, podłużno-stożkowate i cylindryczne. Na szlifie wyraźnie widoczne są charakterystyczne słoje.

Odmiany tego typu przeznaczone są do przechowywania w okresie zimowym. Do tej grupy należy słynna holenderska „Cillindra”, której roślina okopowa w kształcie wrzeciona jest zanurzona w ziemi tylko w jednej trzeciej jej długości.

W ostatnich latach hodowcy opracowali nowe odmiany buraków stołowych: żółte i pręgowane. Te buraki zachowały smak i całą gamę składników odżywczych zwykłych buraków czerwonych. Zaletą tych nowych odmian jest ich wysoki efekt dekoracyjny.

Najbardziej znane odmiany o żółtych owocach to Burpee`s Golden and Golden Surprise. Spośród odmian pasiastych najbardziej popularna jest odmiana Chioggia.

W Rosji wcześnie dojrzewające odmiany buraków są uprawiane do spożycia latem i odmiany w połowie sezonu do przechowywania w zimie. Odmiany późno dojrzewające mają czas na dojrzewanie tylko na południu kraju.

Buraki są używane świeże i po obróbce cieplnej. Przygotowuje się z niej różnorodne dania: zupy, przystawki, sałatki, desery. Jest gotowany, duszony, pieczony. Są używane w połączeniu z innymi warzywami lub jako samodzielne danie.

Oprócz roślin okopowych zjada się również zdrowe wierzchołki buraków. Przygotowywane są z niego pyszne dietetyczne posiłki. Włączenie buraków do codziennej diety pomaga w leczeniu i zapobieganiu wielu chorobom.

Burak

Burak ćwikłowy (boćwina, kapusta rzymska) jest uprawiany jako roślina jednoroczna. Ta roślina nie wiąże roślin okopowych. Liście i ogonki rozety powietrznej są zjadane.

Liście boćwiny są duże, faliste, błyszczące, elastyczne, w kolorze od zielonego do ciemnofioletowego. Ogonki mają również różne długości, grubości i kolory. Zakres kolorów ogonków jest naprawdę zróżnicowany: są one ciemnofioletowe, szkarłatne, różowe, zielone, mlecznobiałe, srebrne. Ze względu na swoją wysoką dekoracyjność w niektórych krajach europejskich boćwina jest nawet używana jako klomb.

Boćwina dzieli się na dwie formy: ogonek i liść. Odmiany liściaste wraz z ogonkami są używane jako pokarm do sałatek, zup, gulaszu. Odmiany Petiolate są uważane za najsmaczniejsze i wysoko cenione w europejskich restauracjach. Odmiany z czerwonymi gałązkami są częściej używane do dań gotowanych, zielone - do sałatek.

W Rosji najbardziej znane są następujące odmiany boćwiny:

• Czerwony daszek - „Czerwony”, „Szkarłatny” i „Piękno”.
• Green-peted - „Green”.
• Na srebrnej nóżce - "Belavinka".

Średni okres dojrzewania liści buraka ćwikłowego wynosi 2-2,5 miesiąca. Boćwina zbierana jest selektywnie, odcinając duże liście na grubych łodygach. Dzięki tej metodzie zbierania roślina nadal rozwija masę liści. Czasami rozeta boćwiny jest całkowicie odcięta. Liście należy przycinać bardzo ostrożnie, aby nie poplamić ziemią.

Burak morski

Innym podgatunkiem buraka jadalnego jest burak morski dziki. Należy do grupy liści. Burak morski ma swoją nazwę, ponieważ rośnie na wybrzeżach morskich blisko wody. Można go znaleźć w Indiach, Afryce, Anglii, na Krymie. Buraki morskie dobrze znoszą ciepło i nasycenie solą, osiągając wysokość ponad metra.

Miejscowi jedzą jego świeże lub suszone liście.Dzięki burakowi morskiemu, który uważany jest za poprzednika wszystkich odmian, zwykłe odmiany stołowe są podlewane solanką kilka razy w sezonie podczas uprawy.

Burak cukrowy

Buraki cukrowe są ważną rośliną przemysłową uprawianą w dużych ilościach do produkcji cukru i etanolu. Jego korzenie zawierają 8-22% sacharozy. Ten rodzaj buraków pozyskiwano w XVIII wieku poprzez sztuczną selekcję odmian stołowych.

Burak cukrowy to roślina dwuletnia, ale uprawiana jako roślina jednoroczna na rośliny okopowe. Masa roślin okopowych w zależności od odmiany waha się od 300 g do 3 kg. Roślina okopowa jest nieatrakcyjna z wyglądu, żółtawo-biała, w przekroju biała. Rozeta liści jest jasnozielona.

Buraki cukrowe są ciepłolubne i wymagające dla gleby. Najlepiej rośnie na czarnej glebie. Najpopularniejsze odmiany niemieckiej selekcji na całym świecie. W Rosji najczęściej uprawianymi odmianami są „Bona”, „Bohema”, „Nancy”, „Clarina”, „Sphinx”, „Mandarin”.

Ten rodzaj buraków, podobnie jak odmiany stołowe, zawiera wiele zdrowych substancji. Współcześni mieszkańcy lata zaczęli od niedawna z sukcesem opanowywać uprawę buraków cukrowych na swoich działkach. Jest stosowany jako naturalny słodzik w kompotach, dżemach, wypiekach, syropach, a także w sałatkach.

Jeśli zamierzasz używać buraków cukrowych do gotowania, pamiętaj o ich obraniu, ponieważ skórka warzyw korzeniowych źle smakuje.

Buraki pastewne

Burak pastewny należy również do roślin przemysłowych i jest uprawiany na paszę dla zwierząt gospodarskich. Podobnie jak buraki cukrowe, buraki pastewne zostały wyhodowane przez hodowców ze zwykłych buraków stołowych i są uprawiane jako jednoroczne. Pod względem składu buraki pastewne prawie nie różnią się od buraków stołowych, ale zawierają więcej białka, gruboziarnistego włókna roślinnego i błonnika.

Rośliny okopowe buraków pastewnych osiągają bardzo duże rozmiary, do kilku kilogramów. Niektóre okazy dorastały do ​​30 kg.

Mają bardzo różny kształt: owalny, okrągły, podłużno-stożkowy, cylindryczny. Kolory roślin okopowych są nie mniej zróżnicowane: biały, różowy, zielony, żółty, pomarańczowy, bordowy. Miąższ na ranie jest zwykle biały, ale może być również czerwony. Korzenie buraka pastewnego nie zapadają się w glebę, wiele z nich wyrasta bezpośrednio na powierzchni, co ułatwia zbiory.

Różnorodność gatunków i odmian buraków sprawia, że ​​jest to jeden z niezastąpionych produktów w naszym życiu. Warzywa buraczane zawierają dużą ilość ważnych witamin i minerałów. Dlatego wszyscy musimy po prostu wybrać odmianę według własnych upodobań i umieścić to bezpretensjonalne warzywo w naszym ogrodzie.

Jak uprawiać buraki - wideo