Lecznicze właściwości miodu krokoszowego - lekka, przyjemna, ale z pikantną goryczką

Jakie właściwości lecznicze ma miód krokoszowy? Mały słoiczek kupiłem całkiem przypadkowo, przeważnie rzadko kupuję nieznane mi produkty. Ale sprzedawca, dziadek pszczelarza, zapewnił mnie, że nigdzie indziej takiego miodu nie znajdę i że jest bardzo przydatny, zwłaszcza na zapalenie żołądka. Postanowiłem spróbować, smakowało ciekawie, a ataki zaczęły się zdarzać rzadziej. Wydaje się, że „działa” - ten sam produkt dziadka. A co jeszcze jest „zdolny” do tego miodu i jak odróżnić go od innego rodzaju?

Jednym z najrzadszych jest miód jednokwiatowy z krokosza barwierskiego, chociaż sama roślina miodowa często rośnie na wolności jako chwast. Ale to w żaden sposób nie umniejsza właściwości leczniczych miodu krokoszowego. Ten produkt pszczelarski silniej oddziałuje na organizm niż inne rodzaje miodu i lepiej go oczyszcza. Zawiera również więcej karotenu oraz witamin K i E, dzięki czemu miód krokoszowy jest niezastąpioną pomocą w leczeniu chorób układu nerwowego i oczu. Jaka jest wyjątkowość tej odmiany, jak ją „rozpoznać” i jakie ma właściwości?

Co to jest miód krokoszowy

Krokosz barwierski to wyjątkowa roślina lecznicza o szerokim zastosowaniu. Reprezentuje rodzinę asterów i jest krewnym ostu, a także słonecznika. Pszczelarze nie stosują upraw przemysłowych. Krokosz barwierski obsiewa się przeważnie na polach w celu uzyskania oleju z jego nasion i barwienia z pomarańczowo-żółtych płatków. Ponadto nadziemna część rośliny jest dobra jako zielony pokarm dla zwierząt, a suszone płatki są dodawane do kolekcji herbat.

Jeśli chodzi o pasiekę, to chociaż krokosz barwierski sam produkuje nektar, to go nie wystarcza, dlatego nie jest uprawiany przemysłowo jako roślina miododajna. Ponadto okres uwalniania nektaru trwa nie dłużej niż 2 tygodnie, a średnia łapówka na hektar wynosi około 30 kg. Pszczelarzowi znacznie bardziej opłaca się umieszczać ule tak, aby w pobliżu rosły inne rośliny miodowe... Dlatego miód jednokwiatowy z krokosza barwierskiego występuje rzadko. Ale nawet jako produkt wielokwiatowy ten rodzaj miodu jest niezwykle przydatny i leczniczy.

Miód krokoszowy ma gęstą, galaretowatą konsystencję. Jest jasnożółty, z subtelnym kwiatowym aromatem, długo krystalizuje, po czym staje się jeszcze gęstszy i jaśniejszy. Smakuje jak miód kwiatowy, umiarkowanie słodki, ale z lekkim gorzkim posmakiem.

Lecznicze właściwości miodu krokoszowego

Piękny żółty miód zawiera wiele witamin i pierwiastków śladowych. Dzięki nim pozytywnie oddziałuje na organizm człowieka, a mianowicie:

• wzmacnia układ odpornościowy;
• łagodzi napięcie nerwowe i pomaga w leczeniu chorób układu nerwowego;
• maski miodowe poprawiają kondycję skóry i leczą różne uszkodzenia;
• sprawia, że ​​włosy są lśniące i jedwabiste;
• ma działanie przeczyszczające, żółciowe i moczopędne;
• łagodzi ból w procesach zapalnych stawów, a także w zapaleniu stawów i reumatyzmie;
• rozrzedza krew;
• pomaga w leczeniu przeziębień, różnych procesów zapalnych jamy ustnej i dróg oddechowych.

Jednocześnie należy zachować ostrożność stosując miód krokoszowy, zarówno do celów leczniczych, jak i po prostu do herbaty czy naleśników. Pyłek krokosza barwierskiego może powodować ostrą reakcję alergiczną. Ponadto, ze względu na działanie przeczyszczające, miodu tego nie należy spożywać w przypadku dolegliwości jelitowych.

Film o perspektywach przemysłowej uprawy krokosza barwierskiego