Sadzenie i uprawa winogron na Uralu

Winogrona zawsze były uważane za mieszkańców południa, bardzo wymagających ciepła. W warunkach krótkiego uralskiego i syberyjskiego lata nie była to obiecująca uprawa rolnicza. Jednak w ostatnich dziesięcioleciach hodowcy opracowali nowe odmiany, które są w stanie wytrzymać silne mrozy bez uszkodzeń. Te odmiany stały się bardzo popularne wśród miłośników wina na Uralu i Syberii.

Ural znajduje się w dwóch strefach klimatycznych: umiarkowanej i subarktycznej. Zimowe temperatury w regionie wahają się od -16 ˚C na południowym Uralu do -24 ˚C w regionie subpolarnym. Lata są tu krótkie, bywają suche i gorące, ale bywają też deszczowe i zimne. Ze względu na taką niestabilność klimatu Ural należy do strefy ryzykownego rolnictwa. Jednak z zastrzeżeniem przepisów agrotechnicznych, można tu również uzyskać dobre zbiory jagód słonecznych. Przeczytaj artykuł:przygotowywanie winogron na zimę.

Wybór odmian winogron do uprawy na Uralu

Sukces sadzenia i uprawy winogron na Uralu zależy nie tylko od prawidłowej technologii rolniczej, ale także od wyboru odmiany. Odmiany należy wybierać tylko strefowe, odporne na zimę. Należy dobrze zrozumieć różnicę między mrozoodpornością a zimotrwalością. Niestety, czasami nawet producenci materiału do sadzenia mogą swobodnie używać tych terminów. Mrozoodporność odmiany to zdolność do tolerowania krótkotrwałych przymrozków bez uszkodzeń. Zimotrwalosc - zdolność przetrwania bez strat do wiosny przy znacznych spadkach temperatury zimą. Im wyższa zimotrwalosc odmian winorośli, tym dalej na północ można je uprawiać.

Do okresu dojrzewania Uralu musisz wybrać wczesne odmiany winogron (90-110 dni) i średnio wcześnie (115-130 dni).

Następujące odmiany okazały się najlepsze w warunkach klimatycznych Uralu:

1. Pamięci Dombrowskiej - wcześnie (90-100 dni). Pęczki do 400 g, jagody czarne, bez pestek.
2. Pamięci Szatiłowa - wczesna (100 dni), bardzo odporna na zimę. Jagody są lekkie.
3. Wczesna różowa gałka muszkatołowa - 110 dni, różowe jagody, pachnące. Pęczek do 700 g.
4. Samokhvalovich - wcześnie (110 dni). Pęczek do 200 g, gęsty. Jagody pachnące, różowozielone.
5. Olga lub Krasa Severa - wczesna (110 dni). Pęczek do 600 g, bursztynowo-żółte jagody.
6. Aleshenkin lub Alyosha - średnio wczesna (115 dni). Pęczek do 700 g, jagody są jasne, bursztynowe.
7. Murzyn - średnio wczesny (125 dni). Pęczek do 600 g, brązowe jagody, smaczne.
8. Lydia - średnio wczesna (125 dni). Pęczek do 200 g, żółto-różowe jagody, pachnące.
9. Shatilova white muscat - średnio wczesna (130 dni). Pęczki dorastają do 1 kg, jagody są jasnożółte, pachnące. Bardzo wydajna odmiana.

Doświadczonym winiarzom na Uralu zaleca się rozpoczęcie od odmian „Pamięć Szatiłowa”, „Pamięć Dombrowskiej”, „Aleshenkin”. Te odmiany są najbardziej bezpretensjonalne, łatwe w pielęgnacji i odporne na zimę.

Sadzenie i uprawa

Sadzonki najlepiej wykonywać w drugiej połowie czerwca-lipca, kiedy minęło zagrożenie mrozem i gleba nagrzewa się do +15 ˚С. Do sadzenia musisz wybrać najbardziej słoneczne miejsce na terenie, z którego słońce nie wychodzi przez cały dzień. W miejscu sadzenia winogron gleba powinna być luźna, pożywna, przepuszczalna dla wilgoci i powietrza.

Dla każdego krzewu przewidziano obszar żerowania co najmniej 1 m^2. Pojedyncze krzewy można sadzić w dołkach o wymiarach 1 x 1 x 1 m. Planując sadzenie krzewów w rzędzie należy wykonać wykop o szerokości 1 mi głębokości 1 m.Jego długość oblicza się na podstawie liczby krzewów: co najmniej 1 m na każdą roślinę. Najlepszym miejscem na wykop jest północ na południe. Na dnie wykopu lub wykopu należy zaaranżować drenaż: ułożyć 20-30 cm dużych kamieni, kostki brukowej. Wylej na nie warstwę keramzytu lub drobnego żwiru o grubości 10-15 cm. Wypełnij resztę dołka mieszaniną piasku (lub wermikulitu), dojrzałej próchnicy i ziemi ogrodowej. Możesz dodać fosfor i nawozy potasowe, Popiół drzewny.

Otwór do sadzenia przygotowuje się 2 miesiące przed sadzeniem sadzonek, około marca-kwietnia. Dół należy kilkakrotnie podlewać, aby gleba w nim osiadła i kompresowała. Gleba nie powinna sięgać krawędzi na 20 cm. W przyszłym roku dołek trzeba będzie wypełnić ziemią do góry i jednocześnie zebrać winogrona do wysokości 30 cm Krzewy rosnące w rowie układamy jak ziemniak - grzebieniem. Ta technika pozwoli ci gromadzić ciepło w glebie wokół krzaków.

W przypadku sadzonki w środku przygotowanego otworu wykopuje się mały otwór, podlewa wodą i sadzi winogrona. Gleba wokół sadzonki jest zagęszczona. Woda, gdy gleba wysycha, ale niezbyt obficie. Kiedy sadzonka zaczyna rosnąć, podlewanie zostaje zatrzymane - winogrona będą miały wystarczającą ilość wody, która jest w glebie. W sumie należy wykonać 2-3 obfite podlewanie w okresie letnim.

Nie używaj stacjonarnych szklarni do sadzenia winogron, ponieważ roślina wymaga schronienia przed śniegiem do udanego zimowania.

W pierwszym, a czasem w drugim, sadzonki winogron nie są przycinane. Muszą uzyskać masę korzeni i wyhodować 1-2 winorośle o długości co najmniej jednego metra. Aby to zrobić, najsilniejsze pędy są wybierane z sadzonki, a reszta jest łamana, gdy się pojawiają. Możesz zostawić jedną dodatkową sesję - rezerwową do jesieni. Jesienią usuwa się najsłabszą winorośl.

Jeśli na uchwycie pozostał tylko jeden pęd, należy pozostawić na nim silnego pasierba bliżej podstawy i uszczypnąć wraz z główną winoroślą. W przyszłym roku ten pasierb dogoni wzrost winorośli. Na roślinie zawsze należy pozostawić jeden pęd samca - do zapylenia.

Przetwarzanie winogron latem obejmuje podlewanie, szczypanie, ściganie (szczypanie wierzchołków winorośli), ściółkowanie gleby. Podlewanie konieczne jest produkowanie u nasady dużą ilością wody, aby gleba była dobrze nasycona. Nie podlewaj winogron na liście, szczególnie w czasie upałów. Bardzo dobrze jest siać zielony nawóz w pobliżu krzaków, zarośniętą skoszoną trawę można zostawić tam, aby ściółkować glebę - bardzo lubi winogrona. W lipcu prace w winnicy powinny mieć na celu ochronę roślin przed chorobami grzybiczymi. Na początku miesiąca należy nawozić złożonym nawozem.

Winogrona zawsze tworzą o wiele więcej pąków i kiści owoców, niż są w stanie „nakarmić”. Jeśli pozwolimy im wszystkim dojrzeć, krzew szybko osłabnie, a jagody na nim staną się małe. A podczas krótkiego lata Uralu po prostu nie dojrzeją na czas. Dlatego część pędzli należy usunąć z winogron. Zwykle na winorośli pozostawia się 3-4 jajniki. Jeśli dwa pędzle wyrosły obok siebie - usuń mniejszą i słabszą. Alternatywnie możesz pozwolić wszystkim szczotkom na zapylenie i związanie, a dopiero potem usunięcie słabych i rzadkich skupisk.

Podczas dojrzewania jagód należy je dokładnie zbadać i uszkodzić, a chore usunąć. We wrześniu należy stopniowo usuwać liście z winorośli, aby wystawić jagody na działanie słońca. Nie zrywaj wszystkich liści naraz - może to doprowadzić do oparzenia słonecznego kiści i winorośli.

Gdy winorośle rosną, a jagody dojrzewają, winogrona wzmacniają się na podporze. Może to być słup z poprzeczkami, kratownicą, altaną.

Przycinanie winogron

Przycinanie winorośli jest niezbędne, aby zwiększyć plony, a także lepiej przygotować się na zimę. Cięcie odbywa się przez cały sezon (wyrywanie pasierbów) oraz jesienią. Przycinanie jesienne odbywa się po zbiorach, wraz z nadejściem pierwszych przymrozków.

Wielu początkujących hodowców zadaje pytanie: jak przycinać winogrona latem? Przycinanie latem obejmuje:

1. Przycinanie końcówek winorośli, które wyschły zimą.
2. Usunięcie słabych i rzadkich jajników.
3. Regularne usuwanie pasierbów i słabych pędów.
4. Bicie (szczypanie) od połowy lipca do końca sierpnia.
5. Wyjaśnienie korony we wrześniu - usunięcie części liści. Liście cieniujące dojrzewające szczotki, dolne liście, a także stare i chore liście są usuwane.

Przy pomocy jesiennego przycinania powstają winorośle owocowe (rękawy) i pędy zastępcze. Dla regionu Ural najbardziej optymalny jest standardowy krój wentylatora na cztery rękawy. Na łodydze powstają cztery winorośle ze strefą owocową i pędami zastępczymi (sękami) u podstawy.

Po raz pierwszy winorośl i opuszczony pasierb (jeśli istnieje) są przycinane do długości 4-6 pąków, usuwając wszystkie pasierbiki, czułki, liście. Następnie winorośl jest przypinana poziomo nad ziemią, aby zapewnić schronienie na zimę.

W drugim roku z pozostawionych pąków rozwiną się nowe pędy. Spośród nich 4 najsilniejsze pozostają (2 na każdej winorośli), a reszta jest usuwana. Jesienią z tych pędów rozwiną się młode winorośle, które w przyszłym roku będą już mogły cieszyć się pierwszymi zbiorami.

Najbardziej produktywna część winorośli znajduje się pośrodku. Należy o tym pamiętać podczas jesiennego krótkiego przycinania i pozostawić na nich 8-10 pąków. Wiosną u podstawy każdej takiej winorośli należy pozostawić silny pęd, który rozwinie się latem i stanie się pędem zastępczym dla żyznej winorośli. Po 3-4 latach owocowania winorośl jest wycinana jesienią, pozostawiając mały pień i zastępowana młodymi. Tak więc 3-4-letnie winorośle mogą rosnąć na rozwiniętych korzeniach, licząc od dwóch do trzech dekad.

Możesz zobaczyć procedurę przycinania winogron jesienią na wideo:

Winogrona schronienia na zimę

Winogrona schronienia na zimę to odpowiedzialny biznes. Bezpieczeństwo krzewów i zbiorów na następny rok zależy od jakości schronienia. Niemożliwe jest przykrycie winogron zbyt rannych, ponieważ podczas podgrzewania na pąkach może tworzyć się pleśń i je niszczyć. Winogrona należy przykryć, gdy temperatura powietrza spadnie do -5 ˚С, a wierzchnia warstwa gleby zamarznie. Na południowym Uralu jest to zwykle połowa listopada. Pąki winogron, zwłaszcza odmian strefowych, są w stanie wytrzymać mróz do -20 ˚С, dlatego spokojnie przetrwają do tego okresu.

Winorośli nie należy kłaść bezpośrednio na ziemi, w przeciwnym razie wiosną mogą zmoczyć się, gdy ziemia zacznie topnieć. Najlepiej układać je na drewnianej kratce lub na warstwie suchych igieł sosnowych. Od góry należy je przykryć sosnowymi lub świerkowymi gałęziami świerkowymi, włókniną w kilku warstwach, plandeką. Jeśli krzewy są małe, możesz użyć następującej metody schronienia: zwinąć winorośle w pierścień, położyć je na warstwie suchych igieł i przykryć drewnianym pudełkiem lub wiadrem. Ułóż pudełko świerkowymi gałęziami lub grubą warstwą słomy.

Najwyższą warstwą wierzchnią jest folia, papa lub łupek. Potem pozostaje czekać na śnieg. Ural zimą może przynieść zarówno nadmiar, jak i niedobór śniegu. W każdym razie do czasu silnych mrozów grubość pokrywy śnieżnej wiaty winna wynosić co najmniej 40 cm. Taki poziom śniegu pozwoli na utrzymanie stałej temperatury w schronisku przez całą zimę. Jeśli jest mało śniegu, lepiej go specjalnie podgrzać w winnicy.

Wiosną, zaraz po stopieniu się śniegu, schron należy otworzyć, aby zapewnić dopływ świeżego powietrza do winorośli. Przed rozpoczęciem przepływu soków pąki winogron nie boją się mrozu, ale należy je przykryć włókniną lub świerkowymi gałęziami przed oparzeniami słonecznymi.

Wraz z początkiem przepływu soków winogrona należy ponownie przykryć, szczególnie w nocy. Winorośle przepełnione sokiem mogą umrzeć, jeśli mróz zamieni je w lód. Schronienie należy całkowicie usunąć dopiero po zakończeniu mrozów powrotnych. W tym czasie nowe pędy winorośli mają czas urosnąć o 15–20 cm, a gdy pędy są wzmocnione na kratach, część młodych pędów może zostać odłamana. Dlatego podczas jesiennego krótkiego przycinania konieczne jest pozostawienie 2-3 kolejnych pąków - na ubezpieczenie.

Pomimo surowych zim i krótkich lat Ural jest dziś całkiem odpowiednim miejscem do uprawy winogron. Dzięki staraniom miłośników słonecznych jagód w regionie można uzyskać dość wysokie plony.

Metody uprawy winogron na Uralu - wideo