Sposób na egzotyczne tworzenie w serwisie - rosnący Rogers
Elitarne piękno, pochodzące z Dalekiego Wschodu, od dawna podbija serca naszych rodaków. Dlatego dzisiaj uprawa Rogersa to świetna okazja do stworzenia egzotycznego raju w pobliżu domu. Roślina harmonijnie wpisuje się w krajobraz kraju, a jej masywnym liściom po prostu nie można się oprzeć. Jak wygląda drogi gość z odległej krainy? Otwórzmy kurtynę jego atrakcyjności.
Cechy biologiczne
W swoim naturalnym środowisku kwiat rośnie na otwartych polanach wilgotnych lasów, gdzie światło pada rano i o zachodzie słońca. Można go zobaczyć w przybrzeżnym obszarze słodkowodnych jezior lub rzek. Oprócz Chin za miejsce narodzin Rogersa uważa się Japonię i Koreę.
Kultura ma potężne korzenie centralne, na których przez lata rosną poziome pędy. Z nich powstają wyprostowane pędy, zamieniając kwiat w obszerny krzew o wysokości do około 1,5 m.
Główną zaletą Rogersa jest jego duże, masywne liście. Może być pierzasty lub palcowy. Kształtem przypomina liście kasztanowca. Talerz ma średnicę około 50 cm, umieszczony jest na długich i zbitych ogonkach. Powierzchnia ma kolor jasnozielony lub czerwonawy, który może zmieniać się w ciągu sezonu.
Kultura kwitnienia rozpoczyna się w połowie lata (lipiec) i trwa do początku sierpnia. W tym czasie oryginalne kwiatostany wiechowate wznoszą się ponad bujną koronę masywnych liści.
Składają się z ogromnej liczby małych pąków, którymi są:
- Królewna Śnieżka;
- różowawy;
- beżowy;
- zielonkawy kolor.
Kwiatostany wydzielają delikatny zapach, który przyciąga wszelkiego rodzaju owady. Kiedy są zapylane i więdną, zawiązują się owoce. Z biegiem czasu na ich miejscu powstają nasiona w postaci miniaturowych gwiazd. Następnie roślina aktywnie wyrzuca nowe płytki liściowe. W ten sposób przez cały sezon zdobi krajobraz letniego domku.
Roślina nie boi się głębokiego cienia, dlatego rośnie nawet wśród wysokich drzew czy krzewów w ogrodzie.
Growing Rogers: praktyczne porady od profesjonalistów
Aby stworzyć przytulny Obszar rekreacyjnyczęsto używają unikalnych kultur. Niestety wiele egzotycznych roślin jest bardzo kapryśnych i wymaga specjalnej pielęgnacji. Dlatego poświęcony wysiłek prowadzi do smutnego wyniku. Jednak rozwój Rogersa przynosi wielu prawdziwą satysfakcję. Najważniejsze jest, aby potraktować sprawę poważnie i postępować zgodnie ze wskazówkami profesjonalistów.
Mądre podejście do wyboru odpowiedniego miejsca
Aby odnieść sukces w stworzeniu kawałka raju na terenie wiejskiego domu, musisz przede wszystkim znaleźć odpowiednie miejsce. Ponieważ kultura występuje naturalnie na obrzeżach lasu i wśród krzewów, najlepiej nadaje się do niej zacieniony obszar ogrodu lub półcień. Bardzo nie lubi, gdy palące słońce świeci na nią przez cały dzień, płonąc z blachy. Miejsce powinno być z dala od przeciągów, aby kwiat nie cierpiał na mróz w zimnych porach roku.
Biorąc pod uwagę, że dorosły Rogers może osiągnąć 100 cm średnicy, na początku należy mu zapewnić wystarczającą ilość miejsca. Najlepszą opcją jest sadzenie rośliny w odległości 1,2 m od sąsiednich roślin.
Metody reprodukcji
Kiedy znajdzie się miejsce na egzotyczne piękno, zaczynają sadzić i opiekować się Rogersem. Kultura jest propagowana na trzy sposoby:
- posiew;
- dzieląc krzew;
- za pomocą sadzonek.
Aby wyhodować kwiat z nasion, trzeba cierpliwości. Wysiewa się je jesienią w pojemnikach z żyzną glebą. Materiał do sadzenia jest obniżany do rowków o głębokości do 2 cm i pokryty ziemią. Pudła ustawia się na podwórku pod baldachimem, aby nie padał na nie deszcz. Przebywają tam około 21 dni. Następnie pojemniki przenosi się do pomieszczenia, w którym temperatura nie wzrasta powyżej 15 ° C. Po 2 tygodniach pojawią się pierwsze pędy.
Kiedy osiągną wysokość do 10 cm, zanurza się je w oddzielnych doniczkach lub małych pojemnikach. Wiosną sadzonki wystawiane są na ulicę, ale na stałe sadzi się je dopiero na początku września.
Wyhodowana w ten sposób kultura zakwitnie po około 3 lub 4 latach.
Jeśli w kwietniku jest co najmniej jeden Rogers, rozmnaża się go, dzieląc krzew. Najlepiej zrobić to wiosną, kiedy roślina wymaga odmłodzenia. W tym celu kultura jest wykopywana z klombu i uwalniana z ziemi. Następnie kłącze kroi się na kawałki tak, aby każdy miał pełne elementy do wzrostu. Sadzonki sadzi się bezpośrednio w otwartym terenie, gdzie zapuszczają korzenie i jesienią zamieniają się w bujną zieloną kulę.
Zabieg można przeprowadzić jesienią. Ale roślinę najpierw sadzi się w pojemnikach z żyzną glebą, gdzie są do wiosny.
Dość prostym sposobem sadzenia i pielęgnacji Rogersa na zewnątrz jest użycie sadzonek. Są cięte latem i umieszczane w doniczkach z żyzną glebą. Kiedy sadzonka się zakorzeni, sadzi się ją na klombie.
Aby zachować wyjątkowość rodzaju uprawy, lepiej jest sadzić tylko jedną odmianę w jednym miejscu.
Poznaj popularne rodzaje egzotycznej urody
Ponieważ Rogersia wygląda luksusowo na terenie letniego domku, rośnie razem z paprociami, zastępy niebieskie i krzewy iglaste. Istnieje ogromna liczba gatunków egzotycznej urody za oceanem, które mają swoje unikalne różnice. Rozważmy najpopularniejsze.
Rogers pierzasty
Bujne krzewy rośliny dorastają do 60 cm, dlatego są uważane za gatunek skarłowaciały. Płytki liściowe przypominają kształtem jarzębinę. Są pomalowane na zielono ze szkarłatnymi smugami. Kwiatostany wiechowate Rogersia pierzaste są bladoróżowe lub kremowe.
Istnieje kilka odmian tego typu:
- Borodin (wyróżniający się śnieżnobiałymi pąkami);
- Alba (kwiaty są kremowe lub żółtawe);
- "Superba" (duże różowe kwiatostany z czerwonymi krawędziami blaszek liściowych).
Rogersia pierzaste elegans
Różni się jasnoróżowymi kwiatostanami, które są zbierane w pędzelku. Ciemnozielone blaszki liściowe z płatkami palców znajdują się na wydłużonych ogonkach. Krzew dorasta do 75 cm, preferuje miejsca z rozproszonym półcieniem.
Rogersia Chocolate Wings
Ta roślina jest uważana za najpopularniejszą odmianę ozdobną. Sekretem jego uroku są tabliczki liści w kolorze czekoladowo-brązowym. Ciekawe, że w lipcu nabierają brązowego lub zielonkawego odcienia. Stanowią egzotyczną ozdobę każdego krajobrazu.
Właściwe sadzenie i pielęgnacja Rogers Chocolate Wings obejmuje:
- terminowe podlewanie;
- regularne pielenie gleby;
- podczas suszy - opryski;
- planowane nawożenie.
Przestrzegając tych zasad, dość łatwo jest wyhodować zamorskie piękno na terenie letniego domku.
Rogers pierzasty „Pinnata”
Roślina doskonale toleruje rosyjskie zimy. Wymaga jednak specjalnego przygotowania. Jesienią usuń z krzaków:
- szypułki;
- suszone pędy;
- resztki liści.
W regionach, w których zimy są szczególnie surowe, kultura potrzebuje dodatkowego schronienia. Wykonany jest z gałęzi świerkowych, opadłych liści lub słomy.
Zimą roślinę dodatkowo przykrywa spadający śnieg, który rzucany jest bezpośrednio na krzew.
Kasztan Rogersia
Maksymalny wzrost rośliny około 180 cm, liście przypominają kasztanowce. Jest duży. Są pomalowane na jasnozielony. Wiosną i jesienią pojawiają się na nich plamy w kolorze brązu. Podczas kwitnienia na szyszkach Rogersa pojawiają się gęste i bujne wiechy. Składają się z wielu śnieżnobiałych lub jasnoróżowych pąków, które zdobią krzew przez 4 tygodnie. Roślina uprawiana jest w ogrodach położonych w pobliżu naturalnego lub sztucznego zbiornika.
Powszechnym podgatunkiem kultury jest rumieniec Rogers z Henrici Cherry Blush. Dobrze znosi bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Wczesną wiosną liście mają mleczno-kawowy odcień. Latem nabiera jasnozielonego nasyconego koloru. Takie egzotyczne zmiany przyczyniają się do aktywnego wykorzystywania kultury w tworzeniu spektakularnych projektów krajobrazu. Ponadto sadzenie i pielęgnacja liści kasztanowca Rogers nie wymaga specjalnych umiejętności i wysiłku. główna rzecz regularnie podlewać sadzić, nawozić i planowo przycinać.
Jeśli w regionie zwykle występują silne mrozy zimą, zaleca się zorganizowanie dodatkowego schronienia dla rośliny.
Rogersia
Wyjątkowość odmiany polega na odporności byliny na susze. Mimo to krzew dorasta do 1,5 m wysokości. Płytki liści Rogersa mają błyszczącą powierzchnię i są pomalowane na brąz. Latem krzew ozdobiony jest pięknymi kwiatostanami, składającymi się z wielu różowawych pąków z „efektownym” zielonym odcieniem.
Rogersia esculifolia
Kwiat dorasta do 60 cm, co w letnim domku wygląda efektownie. W okresie kwitnienia dorasta do 120 cm, krzew zdobią pierzasto podzielone liście, które utrzymują się na długich ogonkach (od 40 do 100 cm). Wczesną wiosną ma kolor fioletowy. A latem przybierają ciemnozielony odcień.
Rogersia esculifolia kwitnie około 25 dni w bujnych bukietach pokrytych różowymi lub śnieżnobiałymi pąkami.
Rogers Elderberry
Ta odmiana pojawiła się stosunkowo niedawno, dlatego jest niezwykle rzadko stosowana w krajobrazie ogrodowym. Wyróżnia się dużymi, pierzastymi blaszkami liści, które są pomalowane na jasny kolor brązu. Na początku lipca Rogersia Elderberry zakłada olśniewający strój ze śnieżnobiałych kwiatostanów. Kultura rośnie do 70 cm, a przy szypułkach przekracza 100 cm wysokości. Niektóre podgatunki mają kremowe pąki.
Rogersia Dark Poker
Bylina wyróżnia się dużymi blaszkami liściowymi o kształcie dłoniowo-płatkowym koloru zielonego z różową ramką. Bujne kwiatostany mają lekko kremowy odcień. Kultura dobrze rozwija się w zacienionych obszarach ogrodu. Jednak Rogers Dark Poker nie lubi warcabów i silnych wiatrów. Odmiana jest rozmnażana przez podzielenie krzewu lub przez nasiona. Są aktywnie wykorzystywane do dekoracji strefy podmiejskiej.
Po rozważeniu wyjątkowych uroków Rogersa, prawdopodobnie zechcesz wyhodować go w swoim letnim domku. Kultura jest bezpretensjonalna, nie boi się zimna. Wspaniale pasuje do krajobrazu wiejskiego. Różnorodność typów pozwala wybrać odpowiednią dla siebie opcję, aby stworzyć przytulny kącik do relaksu.