Możliwe błędy podczas uprawy bakłażana

Bakłażany cieszą się coraz większym zainteresowaniem ogrodników, ale do niedawna nie każdemu udało się wyhodować smaczne zdrowe warzywa na swoim terenie. Nie tylko bakłażany z całej rodziny psiankowatych są uważane za najbardziej ciepłolubne, ale ich uprawa ma pewne subtelności.

Jednak nawet po doświadczeniu goryczy porażki nie powinieneś rozpaczać. Dzięki pojawieniu się wczesnych bezpretensjonalnych odmian i znajomości cech i preferencji kultury uprawa bakłażanów nie będzie trudna nawet w regionach, w których ogrodnicy wcześniej nie mogli pomyśleć o takiej roślinie w ogrodzie.

Jaki jest klucz do sukcesu w uprawie bakłażana?

Agrotechnologia bakłażana ma wiele wspólnego z technikami. uprawa pomidorów i papryki, ale bakłażany są niezwykle wymagające pod względem ciepła, wystarczającego podlewania i światła. Aby uzyskać dobre zbiory, nie możesz obejść się bez wcześniejszego wyboru słonecznego miejsca:

• Jeśli roślina doświadcza braku oświetlenia, z konieczności wpływa to nie tylko na plon, ale także na zdrowie i tempo wzrostu krzewów i owoców.
• Podobnego wyniku należy się spodziewać przy braku wilgoci.
• Kiedy temperatura spada, wiele odmian na ogół odmawia utworzenia jajnika, a nawet zrzuca istniejące owoce i pąki.

Wygodne owocnikowanie bakłażan potrzebna jest temperatura około 25-28 ° C, podczas gdy w cieplejsze dni i wystarczającą wilgotność kultura ta jest lepsza niż gatunki pokrewne.

Zadawanie pytania dlaczego bakłażany żółknąogrodnicy powinni zwracać uwagę na jakość i żyzność gleby, kultura jest szczególnie wrażliwa na produkcję potasu i fosforu.

Przy uprawie bakłażanów niezwykle ważne jest, aby pamiętać o zasadach płodozmianu i unikać sadzenia tej rośliny po ziemniakach, pomidorach czy papryce. Aby uniknąć rozwoju chorób oberżyny spowodowanych przez powszechne patogeny i szkodniki, nie należy ustawiać zagonów z bakłażanem obok nasadzeń pokrewnych upraw.

Przygotowanie do siewu

Ponieważ sezon wegetacyjny bakłażanów trwa od 85 do 140 dni, a warunki klimatyczne w większości regionów nie mogą zadowolić ogrodników z tak długim i ciepłym latem, zaleca się uprawę tego typu psiankowatych przez sadzonki.

Do siewu przygotowuje się luźną glebę, która dobrze zatrzymuje wilgoć z:

• 2 części humusu;
• 1 część nizinna torf;
• 1/2 części dojrzałych trocin lub piasku.

Od tego etapu rozpoczyna się zapobieganie chorobom bakłażana i kładzie się podwaliny pod zbiory.

Kategorycznie niemożliwe jest użycie sadzonek tej kultury:

• świeża materia organiczna, która może uszkodzić młody system korzeniowy;
• świeże trociny, które zwiększają poziom kwasowości i wprowadzają do gleby substancje żywiczne, należy je przechowywać po przyciemnieniu lub kilkakrotnie rozlewać wrzątkiem;
• gleba ogrodowa i próchnica nietraktowane nadmanganianem potasu, w których mogą przetrwać patogeny i larwy szkodników.

Aby wzbogacić glebę pod uprawę bakłażanów w składniki odżywcze, do 10 kg przygotowanej mieszanki glebowej lub gotowej gleby pod uprawy psiankowatych dodaje się 100–150 g popiołu drzewnego, mąki dolomitowej, normalizującej kwasowość i złożone nawozy mineralne.

Najbardziej bezpośredni wpływ na przyszłe zbiory ma wybór nasion.

Dlatego posortowane nasiona są dezynfekowane przez 30 minut w 1% roztworze nadmanganianu potasu, co pozwala przyszłym roślinom pozbyć się chorób, infekcji i owadów atakujących bakłażana.

Następnie nasiona moczy się przez 4-5 godzin roztworem kwasu borowego, gotowymi regulatorami wzrostu, naparem z obornika lub popiołu drzewnego. Ta technika przyspieszy kiełkowanie i nada kiełkom dodatkową siłę.

Siew bakłażanów i sadzonki rosnące

Jeśli nasiona suche, wysiane na głębokość 1,5–2 cm, wyłaniają się tylko przez 8–10 siatek, wówczas nasączone nasiona wylęgają się już za 4–5 dni. Wynik ten można uzyskać, umieszczając nasiona w wilgotnym środowisku w temperaturze 25 ° C na 4-5 dni. Wysiew przeprowadza się w wilgotnej glebie, a następnie przyszłe sadzonki, aż do pojawienia się pierwszych kiełków bakłażana, powinny pozostać pod folią w temperaturze 20-25 ° C.

Aby sadzonki aktywowały wzrost systemu korzeniowego, przez kolejne 5-6 dni uprawa bakłażana odbywa się w chłodzie. Optymalna temperatura w tym przypadku wynosi 18 ° C.

Przy temperaturze tła poniżej 13 ° C bakłażany żółkną, więdną i wzrasta ryzyko powstania czarnej nogi. Szkice dają ten sam efekt.

W przypadku sadzonek, które tworzą się w dość ciemnym sezonie, konieczne jest wyposażenie w podświetlenie zapewniające godziny światła dziennego trwające 12-14 godzin. Przyspieszy to wzrost sadzonek, zapobiegnie ich rozciąganiu i położy fundament pod wczesny początek kwitnienia. Kiedy na roślinach pojawią się prawdziwe liście, czas je zrywać. Bakłażany należy przenosić wraz z glinianą grudką, aby zachować delikatny system korzeniowy kiełków.

Po raz pierwszy sadzonki podlewamy kilka dni po wysiewie, używając osiadłej wody podgrzanej do 25–30 ° C. W przyszłości rośliny potrzebują również wygodnej ciepłej wody, którą pędy otrzymują co 2-3 dni, a następnie, w miarę wzrostu, po pięciu dniach.

Zarówno w przypadku sadzonek, jak i dorosłych roślin oberżyny ważne jest, aby liście nie zamoczyły się podczas podlewania. Zbyt wilgotna gleba grozi wystąpieniem chorób oberżyny, a nawet śmiercią nasadzeń.

Oprócz wilgoci i światła sadzonki powinny otrzymywać regularne karmienie. Po pierwsze, używając nawozy mineralne, przeprowadzane po 8-15 dniach w zależności od stanu roślin. W przyszłości można regularnie nawozić bakłażany przez dwa tygodnie, wspierając sadzonki mieszankami potażu i fosforu.

Na 7-10 dni przed przesadzeniem bakłażanów na stałe miejsce w szklarni lub na otwartym polu sadzonki są utwardzane w celu przyzwyczajenia roślin do wahań temperatury, naturalnego światła i ruchu powietrza.

Cechy technologii rolniczej podczas uprawy bakłażana

Z zastrzeżeniem zasad uprawy, bakłażany przed sadzeniem w ziemi mają wysokość około 20 cm i mają mocny system korzeniowy, mocną łodygę i do 8 prawdziwych liści.

Aby rośliny nie odczuwały poważnego dyskomfortu po przesadzeniu, jesienią przygotowuje się dla nich luźną glebę odżywczą, która jest przydatna do dezynfekcji po poprzednich uprawach.

Do dezynfekcji użyj 1-2 łyżek stołowych siarczanu miedzi w wiadrze z wodą. Następnie wykopuje się ziemię.

• Wiosną ciężkie gleby ponownie poddawane są kopaniu i po drodze przynoszą piasek lub trociny, a lekkie piaszczyste gliny tylko się spulchniają.
• Na metr powierzchni ogrodu wprowadza się do 0,75 wiadra wysokiej jakości zgniłej materii organicznej, mąki dolomitowej, do 5 kg nisko położonego torfu. Ilość dodatków może się różnić w zależności od rodzaju gleby na terenie. Jeśli to konieczne, możesz użyć złożonych gotowych mieszanek nawozów.

Bakłażany sadzi się w dołkach o głębokości 10–15 cm, gdy gleba ogrzewa się do 15 ° C. Ponieważ rośliny dorosłe są dość obszerne, lepiej jest pozostawić odstęp do 60 cm między otworami i aby gleba nie straciła wilgoci, po posadzeniu sadzonek gleba jest ściółkowana, a rośliny pokryte nie -tkany materiał, który ochroni kiełki przed wahaniami temperatury i palącymi promieniami słońca.Jeśli nie zostanie to zrobione, bakłażany żółkną, aklimatyzują się słabo i przez długi czas, stając się celem dla szkodników i patogenów.

Bakłażany uwielbiają wilgotną glebę do 20 cm głębokości, ale mają negatywny stosunek do podlewania zimną wodą, dlatego zarówno sadzonki, jak i dorosłe krzewy owocujące potrzebują wilgoci o temperaturze co najmniej 20 ° C. Płytkie, delikatne rozluźnienie po podlaniu pomoże zachować wilgoć.

Jeśli uprawa bakłażana odbywa się w szklarni lub szklarni, nie należy dopuścić do nadmiernej wilgotności, co prowadzi do rozwoju zgnilizny, innych chorób bakłażana i pojawienia się mszyc. Ponadto w takich warunkach pyłek traci swoje właściwości, a dobrego zbioru nie należy się spodziewać. Dobra wentylacja pomoże poprawić sytuację. Oszczędza również, gdy temperatura wzrośnie powyżej 35–45 ° C, gdy zauważy się żółknięcie bakłażanów, opadanie kwiatów i uformowany jajnik.

W okresie wegetacji bakłażany są karmione 3 do 5 razy, koncentrując się na potrzebach i kondycji roślin.

Jeśli przed rozpoczęciem owocowania warto zwrócić większą uwagę na złożone nawozy mineralne i uzupełnienie mikroelementów, to wraz z pojawieniem się oberżyny pierwszeństwo mają mieszaniny fosforu i azotu. Ponadto materia organiczna w nadmiernych ilościach może niekorzystnie wpływać na zbiory, ponieważ roślina rośnie, ale aktywność kwitnienia spada. W tym przypadku wprowadzenie nawozy potasoweprowokując bakłażany do tworzenia pąków i jajników.

Podczas długich, mokrych i chłodnych okresów przydatne jest dokarmianie dolistne, wspomagające bakłażana pierwiastkami śladowymi.

Sukces uprawy bakłażana zależy nie tylko od podlewania i nawożenia, ale także od właściwego formowania krzewów. Czasami nadmierne zagęszczenie roślin jest bardziej szkodliwe dla upraw niż brak wilgoci.

Usunięcie nadmiaru liści i pędów bez jajnika umożliwia:

• bezpośrednie odżywianie owoców;
• zwiększyć oświetlenie wnętrza buszu;
• unikać rozwoju chorób oberżyny i osiadania kolonii szkodników na roślinach.

Choroby bakłażana

Przestrzegając zasad uprawy bakłażanów, możesz znacznie zmniejszyć ryzyko chorób niebezpiecznych dla kultury. A jednak nawet przy odpowiednim podlewaniu, nawożeniu, sadzeniu roślin nie jest możliwe osiągnięcie odpowiedniego plonu.

Poważne uszkodzenia bakłażanów są spowodowane chorobami o charakterze wirusowym, grzybiczym i zakaźnym, których szczyt występuje w deszczowych, chłodnych okresach.

Czarna plama ma charakter bakteryjny i zaczyna infekować rośliny przy wysokiej wilgotności i wysokich temperaturach w ciągu dnia. Choroba objawia się w postaci ciemnych plam znajdujących się wzdłuż żył liści, wzdłuż ich krawędzi, na łodygach i sadzonkach. W miarę postępu choroby oberżyny wpływa na owoce i pokrywają się przerastającymi ciemnymi błyszczącymi plamami.

W południowych regionach kraju ogrodnicy mogą napotkać wirusową mozaikę, objawiającą się zmianą koloru i kształtu liści. W miarę postępu choroby na blaszkach liściowych pojawiają się naprzemiennie ciemne i jasnozielone obszary, bardziej widoczne na końcach pędów. W rezultacie rośliny oberżyny żółkną, liście są zauważalnie zdeformowane, zmniejsza się kwitnienie i ilość jajników.

W przypadku wirusowej martwicy wewnętrznej, która rozwija się również przy wysokiej wilgotności, na owocach bakłażanów pojawiają się obszary martwej brązowej tkanki, co gwałtownie zmniejsza plon. Jako środki zapobiegawcze i aby wykluczyć rozwój chorób oberżyny, stosuje się następujące techniki:

• zbieranie nasion tylko ze zdrowych dojrzałych owoców;
• dezynfekcja i dobór inokulum;
• dezynfekcja gleby w miejscu sadzenia i gleby w pojemnikach do siewu;
• zgodność z płodozmianem;
• dobór zdrowych sadzonek;
• zniszczenie resztek roślinnych w łóżkach;
• zgodność z normami rolniczymi.

Do leczenia dotkniętych roślin, przestrzegając środków ostrożności, używają leków kontroli chemicznej i biologicznej, wykonują opatrunki na liście, które zwiększają odporność bakłażanów, a także koniecznie dezynfekują używany sprzęt.

Choroby bakłażana z niedożywieniem

Dlaczego bakłażany żółkną, odmawiają owocowania i pozornie umierają bez wyraźnego powodu? Czasami rośliny cierpią z powodu braku równowagi w składzie mineralnym gleby, nadmiaru lub braku podstawowych składników odżywczych.

Azot ma bezpośredni wpływ na wzrost krzewu, a brak tego pierwiastka negatywnie wpływa na wielkość i wygląd liści oraz pędów. Stają się małe i blade. Owoce są zdeformowane, nie rozwijają się prawidłowo i odpadają. Nadmierna ilość azotu wywołuje aktywny wzrost zielonej masy i zahamowanie powstawania owoców, ponadto pierwiastek może gromadzić się w postaci niebezpiecznych dla człowieka azotanów.

Opadające liście i nabranie fioletowego odcienia jest możliwe przy braku fosforu w glebie, jednego z trzech głównych składników odżywczych. Ale bakłażany reagują szczególnie ostro na brak potasu w okresie aktywnego owocowania. Znajduje to odzwierciedlenie w fakcie, że bakłażany żółkną, krawędzie liści wysychają, a owoce stają się poplamione. Rośliny uprawiane na glebach kwaśnych po wapnowaniu, a także w okresach suszy, mają szczególne zapotrzebowanie na ten pierwiastek.

Wyraźne zażółcenie liści i ich opadanie widać przy braku magnezu i manganu w glebie, aw tym drugim przypadku obraz przypomina mozaikę liści, ale bakłażan szybko odzyskuje zdrową postać po wprowadzeniu pierwiastków śladowych .

Brak wapnia i boru w glebie negatywnie wpływa na rozwój roślin. W takich przypadkach bakłażany wyglądają przygnębiająco i wymagają pilnych działań w postaci gleby lub opatrunku na liście.

Wideo: cechy rosnącego bakłażana