Szkodnik roślin krzyżowych, chrząszcz rzepakowy i skuteczne zwalczanie go
Chrząszcz rzepakowy to jeden z najczęstszych i najniebezpieczniejszych szkodników roślin uprawnych z rodziny kapustowatych. Ten miniaturowy błąd może spowodować ogromne szkody w uprawach rzepaku, gorczycy, rzepy, rzepy. Walka z chrząszczem rzepakowym polega na stosowaniu niedrogich środków ludowych, skutecznych chemikaliów, a także obowiązkowych środków zapobiegawczych.
Chrząszcz rzepakowy - opis szkodnika
Szkodnika można rozpoznać po jego charakterystycznych cechach:
- Ciało chrząszcza jest podłużne, owalne, nie większe niż 8-10 mm, pokryte chitynową membraną.
- Górna część ciała jest koloru czerwono-czarnego i ma trzy podłużne paski - jeden z nich znajduje się wzdłuż szwu, a dwa po prawej i lewej stronie środkowej części elytry.
- Na głowie owada znajduje się para czarnych anten, składająca się z 11 segmentów.
- Chrząszcz rzepakowy ma sześć nóg, grubych i gęstych, również składających się z segmentów.
- Larwa chrząszcza liściowego ma ciało 12-16 mm, brązowo-brązowy kolor górnej części grzbietu i jasnożółty kolor dolnej części ciała.
Szkodniki rzepaku powodują poważne szkody w ogrodzie warzywnym. Po pierwsze, owady żywią się chwastami kapusty, a po wzroście liczby kolonii atakują Biała kapusta, rzodkiewka, rzepak, gorczyca.
Szkodniki to zarówno postaci dorosłe, jak i larwy stonki liściowej. Zjadają miękkie części roślin, pozostawiając tylko twarde żyły. Prowadzi to do szybkiej śmierci uprawianych roślin i znacznie obniża ich produktywność.
Metody zwalczania stonki rzepakowej
Walka z chrząszczem rzepakowym prowadzona jest na dwa sposoby - przy pomocy technik rolniczych i środków chemicznych. Wielu letnich mieszkańców i ogrodników stosuje metody agrotechniczne, ponieważ mają one delikatniejszy efekt i są całkowicie bezpieczne dla przyszłych zbiorów. Należy jednak pamiętać, że przy dużej liczbie szkodników praktyki rolnicze mogą być nieskuteczne.
Metody agrotechniczne
Zanim zaczniesz walczyć ze stonką metodami agrotechnicznymi, musisz przygotować glebę. Jesienią, najlepiej w pierwszej połowie września, starannie wykop ziemię. Pomoże to zniszczyć jaja chrząszcza rzepakowego złożone w glebie na zimę. Środek ten powstrzyma dalsze rozprzestrzenianie się szkodników na terenie.
Inne agrotechniczne metody zwalczania:
- W odpowiednim czasie usuwaj chwasty na miejscu (szczególnie z rodziny Cruciferous). Są pożywieniem dla chrząszczy; w przypadku ich braku owady będą zmuszone opuścić terytorium.
- Regularnie poluzuj glebę między rabatami roślin - pomoże to zniszczyć poczwarki rzepaku pozostające w ziemi.
- Wczesne sadzenie sadzonek kapusty, stosowanie szklarni i szklarni zapobiega uszkodzeniom nasadzeń przez szkodniki.
Niektórzy ogrodnicy stosują małą sztuczkę - sadzą małe rabaty rzepaku lub kapusty, które odciągną szkodnika od głównych roślin uprawnych.
Rzepak i jego larwy można złapać ręcznie za pomocą siatki. Ale ta metoda nadaje się tylko do zwalczania szkodników na małym obszarze.
Środki chemiczne
Możesz zacząć używać chemikaliów, jeśli ponad 10% wszystkich terenów zielonych jest dotkniętych przez chrząszcza liściowego lub jeśli na jednym krzaku jest co najmniej 4-6 owadów. W takich przypadkach metody rolnicze będą nieskuteczne, a dużą kolonię pasożytów można pozbyć się tylko przy pomocy środków chemicznych.
Skuteczne przemysłowe środki zaradcze obejmują:
- Zolon;
- Karbofos;
- Actellik;
- Metafos;
- Phosbecid;
- Decis;
- Kemiphos.
Leki te nazywane są insektycydami o działaniu jelitowym i kontaktowym. Ich substancje czynne wraz z traktowanymi liśćmi przedostają się do przewodu pokarmowego stonki liściowej. W ciągu kilku godzin powodują zaburzenia w przekazywaniu impulsów nerwowych, paraliż i śmierć szkodników. Efekt ochronny utrzymuje się do 15-25 dni.
Wszelkie chemikalia należy stosować ściśle według instrukcji producenta i we wskazanych dawkach.
Zabiegi na porażonych roślinach najlepiej wykonywać wieczorem, po zachodzie słońca. Najczęściej w tym czasie rzepak selekcjonuje się na powierzchni liści - to znacznie zwiększa wydajność przerobu.
Gdy rzepak pojawia się na polach uprawnych, używa się 12% pyłu heksachloranu. Proszkiem tym zapylane są pola w proporcji 15-18 kg na 1 ha.
Chrząszcz rzepakowy jest groźnym szkodnikiem, który poważnie uszkadza rośliny krzyżowe. Połączenie prostych i skutecznych praktyk agronomicznych z nowoczesnymi środkami chemicznymi pomoże pozbyć się owadów i utrzymać wysokie plony.