Szkoda od chrząszcza majowego i jak sobie z nią radzić
Chrząszcz majowy to powszechny szkodnik terenów zielonych. Późną wiosną często można je zobaczyć na drzewach. Podczas lotu owad głośno brzęczy i po tym dźwięku można je łatwo zidentyfikować. Dorośli żywią się liśćmi drzew w ogrodach i parkach. Mogą larwy chrząszczy zjadać korzenie roślin, co prowadzi do ich śmierci.
Trzyletnia larwa jest w stanie całkowicie zniszczyć system korzeniowy młodego drzewa w ciągu godziny. Biorąc pod uwagę, że jedna samica składa do 70 jaj, pojawienie się tych owadów na stanowisku grozi niemal całkowitym zniszczeniem terenów zielonych.
Opis owadów
Ciało chrząszcza jest beczkowate, czarne lub brązowo-brązowe, wydłużone z tyłu. Długość sięga 3,5 - 4 cm, wyróżnia się spośród innych owadów czułkami z długim włosiem.
Larwa chrząszcza majowego, zwana również bruzdą, ma grube białe ciało zgięte w środku, trzy pary nóg i dużą brązową głowę.
Poczwarka chrząszcza przypomina bardziej dorosłego, ale ma krótsze skrzydła.
Może rozmnażać się i rozwijać chrząszcz
Cykl rozwojowy chrząszcza majowego trwa pięć lat. Pod koniec maja dorosłe osobniki czołgają się z ziemi na powierzchnię, samice kojarzą się z samcami i składają w glebie około 70 jaj na głębokość 15-20 cm, po czym samice giną. Po półtora miesiąca z jaj pojawiają się małe, białe larwy. Spędzają cztery lata w ziemi, nieustannie żerując na korzeniach roślin. Latem czwartego roku larwa zamienia się w poczwarkę, a rok później z ziemi pojawiają się dorosłe osobniki.
Jaką szkodę wyrządza chrząszcz i jego larwa
Dorosły chrząszcz majowy nie ma czasu na wiele szkód, ponieważ żyje tylko około dwóch miesięcy. Larwy wyrządzają znacznie więcej szkód roślinom.
Jeśli rośliny jedna po drugiej zaczną więdnąć bez wyraźnego powodu, najprawdopodobniej pod ich korzeniami żyją larwy. Można je znaleźć, kopiąc dziurę w ziemi za pomocą bagnetu łopaty.
Jak odróżnić larwę chrząszcza od podobnych
Zanim zaczniesz walczyć z larwą żuka (Melolontha sp.), Upewnij się, że to ona, a nie inne owady. Larwy są najczęściej mylone:
- Chrząszcz nosorożec (Oryctes nasicornis L.). Mieszka na hałdach kompostu.
- Złoty brąz (Cetonia aurata). Preferuje również pryzmy kompostu.
- Jelonek rogacz (Lucanus cervus L.). Mieszka w martwym drewnie.
Poniżej znajduje się zdjęcie porównawcze larw chrząszcza majowego i bronzovki:
Przyglądając się uważnie, widać różnicę między nimi. Różnica istnieje również w miejscach gromadzenia się larw. Tak więc niedojrzałe osobniki chrząszcza majowego żywią się odpowiednio korzeniami roślin i tam żyją. Larwy brązowe mają słabsze szczęki, żyją w pryzmach kompostu i żywią się martwą materią organiczną.
Jeszcze poniżej znajduje się zdjęcie porównawcze chrząszcza nosorożca i larw jelenia:
Może larwy chrząszczy nie występują w pryzmach kompostu, ponieważ żywią się tylko żywymi korzeniami.
Ludowe sposoby zwalczania chrząszczy i larw
Aby skutecznie walczyć z chrząszczem majowym, musisz wiedzieć, jak się zachowuje:
- Wczesnym rankiem chrząszcze są zwykle nieaktywne i można je łatwo strząsnąć z drzew na specjalnie ułożonej ściółce. Zebrane szkodniki są następnie niszczone.
- W ciemności chrząszcze gromadzą się w świetle, więc można je zbierać w pułapkach świetlnych.Należy go przygotować z wyprzedzeniem - każdy płytki pojemnik pokryty jest lepką substancją, a żarówka jest umieszczona na środku. Wieczorem pułapka zostaje zastawiona na ulicy. Do takich pułapek mogą nie tylko przyczepiać się chrząszcze, ale także łowić motyle, których gąsienice niszczą kapustę, buraki i zielone pomidory.
- Szpaki również nie rezygnują z mięsistego przysmaku, dlatego niezbędna jest budka dla ptaków na miejscu.
- Ziemię pod drzewami obsiewa się koniczyną białą lub łubinem. Rośliny te wzbogacają glebę w azot, który odstrasza larwy.
- Ziemię pod nasadzeniami spryskuje się naparem z łusek cebuli lub różowym roztworem nadmanganianu potasu.
Jeże to wielcy miłośnicy larw. Jeśli w pobliżu osiedli się ciernista rodzina, populacja szkodników zacznie szybko spadać.
Larwy zbiera się również ręcznie podczas kopania gleby.
Chemiczne środki kontrolne
Wszystkie powyższe środki zwalczania są skuteczne tylko w przypadku niewielkiej liczby szkodników. Jeśli twoje nasadzenia szybko obumierają, czas sięgnąć po środki chemiczne, aby pozbyć się chrząszcza majowego. Jak ich używać i jakie leki zawierają:
- „Zemlin”. Odnosi się do insektycydów o działaniu kontaktowym i jelitowym. Substancją czynną jest diazynon. Wpływa na szkodniki glebowe, utrzymując swoje działanie przez dwa miesiące. Jest wprowadzany do gleby podczas sadzenia i jesienią jako środek zapobiegawczy po zbiorach.
- „Nemabakt”. Lek należy do biologicznych i jest całkowicie bezpieczny w użyciu. Zasiedla glebę drapieżnym nicieniem i specjalnymi bakteriami, które dostają się do organizmu larw przez drogi oddechowe i niszczą go. Następnie nicień opuszcza pustą skorupę i rusza w poszukiwaniu nowych ofiar. Zimą robaki te wpadają w zawieszoną animację, a wraz z nadejściem ciepła ożywiają się i zaczynają żerować. Środek rozcieńcza się wodą i nakłada na wstępnie zwilżoną i rozluźnioną glebę.
- „Pochin”. Analog "Zemlin" oparty na diazynonie. Lek jest dostępny w postaci granulek, które wydłużają czas jego działania. Wprowadzany jest do gleby wczesną wiosną i działa przez cały sezon.
- «Aktara”. Lek zawierający substancję czynną tiametoksam. Dzień po wprowadzeniu do gleby giną w niej wszystkie szkodniki. Można nakładać o każdej porze roku i przy każdej pogodzie. Wysoka wilgotność nie jest przeszkodą i nie wpływa na jej właściwości.
- „Antikhrusch”. Produkowany jest w postaci skoncentrowanej emulsji z dwoma składnikami aktywnymi - imidachloprydem i bifentryną. Narzędzie ma długotrwałe działanie, wysoką wydajność, jest odporne na opady i nie uzależnia. Działa zarówno na dorosłych, jak i na larwy.
- „Bazudin”. Preparat na bazie diazynonu działa długotrwale i jest ekonomiczny: 30-gramowa saszetka wystarcza do przetworzenia 20 metrów kwadratowych. Produkt miesza się z piaskiem w litrowym słoiku i dodaje trochę pod każdym krzakiem lub z bulwą podczas sadzenia.
- Vallar. Lek rozcieńcza się w wodzie, a korzenie sadzonki zanurza się w nim przed sadzeniem. W ten sposób larwa szybko umiera podczas zjadania korzeni.
Aby skutecznie zwalczać chrząszcza, konieczne jest zastosowanie zestawu środków ochrony roślin. Jeszcze lepiej, połącz środki ochronne ze środkami zapobiegawczymi. Tak więc istnieje duże prawdopodobieństwo przeniesienia larw na miejsce wraz z nawóz, ponieważ w pierwszym roku życia żywią się nie zgniłą materią organiczną. Przed nałożeniem obornika na łóżka należy go przesiać, aby wykluczyć wejście szkodnika. Jeśli chrząszcz występuje w sąsiednich obszarach, lepiej jest zastąpić obornik kompostem lub płynnym nawozem pokrzywowym, które na pewno nie zawierają larw. Przestrzeganie wszystkich tych środków pomoże chronić twoje nasadzenia i zachować zbiory.