Rodzaje jodły do uprawy na pasie południowym i środkowym
Luksusowa korona, puszyste igły i bezpretensjonalność jodły czynią ją najbardziej pożądaną rośliną iglastą. Jeśli jeszcze nie zdecydowałeś, co zasadzić na swojej stronie, sugerujemy, aby dowiedzieć się, które rodzaje jodły są jednymi z najbardziej bezpretensjonalnych i pięknych.
Rodzaje jodły do uprawy na osobistej działce na środkowym pasie
Jodły dobrze prezentują się zarówno w zestawieniach grupowych, jak i przy nasadzeniach indywidualnych. Mogą stać się drzewem noworocznym lub podkreślać piękno klombu. Wśród jodeł można podziwiać wysokie gatunki do parków miejskich lub dużych obszarów podmiejskich. Jeśli jesteś właścicielem skromnego letniego domku, nawet tam możesz znaleźć miejsce dla tych drzew iglastych, wybierając kompaktowe odmiany karłowate.
Jednym z najpiękniejszych i najbardziej poszukiwanych gatunków zimujących na naszym terenie jest jodła:
- Syberyjski;
- Koreański;
- pojedynczy kolor;
- subalpejski;
- Arizona;
- Kaukaski.
Jodła syberyjska
Jeden z najbardziej mrozoodpornych i odpornych na cień gatunków, co potwierdza nawet nazwa rośliny. Najlepiej rośnie w warunkach jak najbardziej zbliżonych do naturalnych. W mieście, w którym zwiększa się zanieczyszczenie gazami, jodła zachoruje. Maksymalna wysokość drzewa to 60 m przy średnicy korony do 2 m. Jest to smukłe drzewo o wąskiej koronie stożkowatej i cienkich gałęziach. Pąki są zielone lub fioletowe.
Dla regionów południowych warto wybrać odmiany bardziej „łagodne” i ciepłolubne. Jodła syberyjska będzie tam zbyt gorąca i sucha, co od razu wpłynie na wygląd igieł.
Jodła koreańska
To jedna z najbogatszych odmian gatunków. Są wśród nich zarówno wysokie, jak i nisko rosnące jodły karłowate, a także rośliny o niezwykłych niebieskich igłach. Korona jodły koreańskiej jest szeroka, przypominająca piramidę. Igły są gęste, jasnozielone. Pąki mają piękny fioletowy kolor i rosną pionowo na krótkich szypułkach. Zimuje dobrze, ale nie toleruje suszy.
Jodła monochromatyczna
Trudno go pomylić z innymi: jest to wysokie drzewo z długimi, do 7 cm, zielonymi igłami z niebieskawym nalotem. Co więcej, jej aromat bardziej przypomina cytrynę. Szyszki są ciemnofioletowe. Jedna z najbardziej odpornych na suszę jodeł, która umożliwia uprawę efedry zarówno na środkowym, jak i południowym pasie.
Jodła monochromatyczna najbardziej kocha słońce, w cieniu rozjaśnia się i zaczyna boleć.
Jodła arizońska
Wcześniej roślina ta była uważana za jeden z gatunków jodły subalpejskiej ze względu na to, że są bardzo podobne. Ale dziś jodła arizońska jest odrębnym gatunkiem, bardziej zwartym, o wysokości do 15 mi wysokiej zimotrwalości. Jej szyszki są mniejsze, ale igły mają piękny kolor ze srebrzysto-niebieskim odcieniem.
Rodzaje jodły odpornej na suszę do uprawy w regionach południowych
Wśród drzew iglastych, które lepiej rosną w łagodniejszym i cieplejszym klimacie, popularne są jodły:
- Nordman;
- balsamiczny;
- subalpejski.
Jodła Nordmana
Wysokie drzewo o średnim wzroście ok. 60 m, z grubym pniem o średnicy do 3 m. Korona ma kształt stożka z gęsto rozstawionymi gałęziami. Igły są ciemnozielone, z błyszczącym odcieniem na górze i matowym odcieniem na odwrocie, stożki są brązowe.
Jodła balsamiczna
Wśród innych typów najbardziej krótkotrwały. Istnieją odmiany dorastające do 40 m wysokości, są też jodły zwarte o wysokości do 0,5 m. Korona piramidalna, regularna, z bujnymi zielonymi igłami, brązowymi szyszkami. Najlepiej rośnie w półcieniu i na wilgotnej glebie.
Jodła subalpejska
Ma najciekawszą koronę - ma kształt wąskiego stożka. Wysokość drzewa nie przekracza 30 m, średnica pnia tylko 60 cm Igły są zielono-niebieskie, szyszki fioletowe. Gatunek jest bardzo wrażliwy na wilgoć i nie lubi warunków miejskich, ale dobrze rośnie w cieniu.