Aby uzyskać dobre zbiory, potrzebujesz nawozu soli potasowej
Bez odpowiedniego odżywiania zarówno ludzie, jak i rośliny umierają z czasem. Uniwersalny nawóz - sól potasowa - pomoże wypełnić lukę w jednym z najważniejszych pierwiastków w świecie flory. Potas ma szerokie spektrum działania. Jego związki chemiczne pomagają zwiększyć odporność upraw na choroby. Uodparniają także rośliny na anormalne zjawiska naturalne: susze i silne mrozy.
Jednak głównym zadaniem tego makroskładnika pokarmowego jest stabilizacja pracy organów rozrodczych roślin. Sól potasowa korzystnie wpływa na kiełkowanie nasion, przyspiesza powstawanie zawiązków, a także przyczynia się do prawidłowego rozwoju ziaren.
Sól potasowa jest niezbędna dla wielu upraw, ale nie w równych ilościach. Na przykład ziemniaki, buraki, ogórki i drzewa owocowe o wiele bardziej potrzebuje takiego karmienia niż pomidory czy zboża.
Sól potasowa do nawozów: w poszukiwaniu „kopalni złota”
Cenny minerał wydobywa się w specjalnych kopalniach. Jednak ze względu na delikatną strukturę i niestabilność skały prace te są uważane za bardzo niebezpieczne.
Najbardziej znane złoża soli potasowej na świecie to:
- Gremyachinskoe i Bereznyanskoe (terytorium Perm) w Rosji.
- Kalush-Golinskoe (Iwano-Frankowsk), a także Stebnikovskoe (obwód lwowski) na Ukrainie.
- Soligorskoe i Starobinskoe (obwód miński) na Białorusi.
- Dorzecze Sakchevan w Kanadzie.
Istnieją między innymi przedsiębiorstwa przemysłowe zajmujące się jego wydobyciem w Niemczech, Izraelu, USA, Chinach i Jordanii. Ten naturalny kryształ znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach: do produkcji farb, skór, wyrobów pirotechnicznych, szkła. Minerał odgrywa również ważną rolę w medycynie.
Zanieczyszczenia potasem (do 3%) występują w glebach ciężkich, ponieważ najlepiej zatrzymują się w takiej strukturze. Na lekkich podłożach ilość makroskładników odżywczych wynosi tylko 0,05%. Ale na torfowiskach jest praktycznie nieobecny.
Kolekcja nawozów na bazie soli potasowej
Czysty potas to słabo rozpuszczalny pierwiastek chemiczny, który gromadzi się tylko w górnych warstwach gleby. Ponieważ jest słabo rozpuszczalny w wodzie, roślinom trudno go przyswoić. Problem ten można rozwiązać dzięki odpowiedniej strukturze złożonych nawozów. Są zaprojektowane tak, aby rośliny uprawne mogły łatwo wchłaniać te związki.
W ten sposób na bazie wydobytego naturalnego minerału wytwarza się 5 różnych rodzajów nawozów potasowych:
- Siarczan potasu. Brak w swoim składzie szkodliwych zanieczyszczeń chloru, sodu i magnezu sprawia, że preparat agrochemiczny jest najbardziej optymalnym preparatem do żywienia upraw owoców i jagód.
- Sól potasowa nawozowa w czystej postaci. Opatrunek wierzchni stosuje się tylko do kopania jesiennego w przeliczeniu na 30-40 g / m².
- Kalimagnesia. Służy jako doskonały suplement diety ziemniaki, koniczyna i len. Rzeczywiście oprócz potasu (26%) zawiera również magnez (8-16%), co jest ważne w przypadku upraw, które nie tolerują związków chloru.
- Azotan potasu (38%).Karmi sadzonki lub okazy szklarniowe, przyspieszając tym samym proces dojrzewania ich owoców.
- Chlorek potasu. Nawóz zawiera do 50-60% chloru i główny składnik. Taki koncentrat jest szkodliwy dla roślin owocowo-jagodowych, dlatego zaleca się go stosować tylko zimą. Za kilka miesięcy roztopiona woda wypłucze szkodliwe substancje i przedostaną się do głębszych warstw gleby.
W rzeczywistości sól potasowa jest mieszaniną chlorku potasu, drobnych frakcji sylwinitu i kainitu. Warto wiedzieć, że 40% agrochemii jest przeciwwskazane w uprawach jagód.
Nie zapomnij o Popiół drzewnyw skład którego wchodzi cały kompleks makroskładników: potasu (do 10%), wapnia, fosforu i magnezu. Jest to najłatwiej dostępny zasób dla rolników. Stosuje się przez cały rok, niezależnie od sezonu wegetacyjnego roślin. Najbardziej owocnie działa na rośliny okopowe, a także porzeczki i kapustę.
Główne właściwości soli potasowej i cechy jej zastosowania
Niektórzy praktykują dodawanie soli potasowej na wiosnę. Ale dzieje się to tylko wtedy, gdy gleba w ogrodzie jest bardzo mokra. Istnieje wtedy możliwość wypłukania z gleby ciężkich związków chlorków. Biorąc pod uwagę właściwości soli potasowej i specyfikę jej stosowania, możemy stwierdzić, że nawożenie latem nie jest tego warte.
Aby zrozumieć, kiedy najlepiej go stosować, należy wziąć pod uwagę oznaki niedoboru potasu u roślin:
- łodygi nabierają bladego odcienia i zaczynają się wiercić;
- na liściach pojawiają się zardzewiałe plamy;
- owoce uprawy stają się mniejsze, plon gwałtownie spada;
- wzrost upraw spowalnia, gdy system korzeniowy jest wyczerpany;
- końcówki liści zaczynają obumierać;
- roślina jest stale chora.
W niektórych przypadkach (śnieżna zima, podmokłe podłoże) ogród jest nawożony wczesną wiosną. Odbywa się to metodą punktową lub wszędzie. Dawka leku wynosi 25-30 g / 10 m².
Kiedy pojawiają się takie „objawy”, potrzebne są drastyczne środki. Biorąc pod uwagę podstawowe właściwości soli potasowej, ogrodnik powinien poprawnie obliczyć dawkę opatrunków. Substancja w postaci kryształów jest przenoszona po całym terenie ogrodu, a następnie wykopywana wraz z ziemią. Na każdy 1 m² gruntu potrzeba do 15-20 g mieszanki. Ponadto nie zaleca się mieszania środka chemicznego z mąką dolomitową, wapnem lub kredą.
Wśród ogrodników szczególnie popularny jest siarczan potasu. Zaleca się stosowanie go przy sadzeniu roślin sadowniczych: do każdego dołka dodaje się 150-200 g. Dodatkowo nawóz można stosować wiosną pod truskawki (15-20 g / m²), ziemniaki, kapustę, buraki i marchew (do 30 g / m²).
Z powyższego wynika, że jeśli ogrodnik chce uzyskać przyzwoite plony, musi użyć soli potasowej - nawozu na wagę złota. Jednak lepiej zaplanować wydarzenie jesienią (przed kopaniem). W wyjątkowych przypadkach przeprowadzany jest wczesną wiosną, wprowadzając kryształy do wilgotnej gleby.