Jadalne i fałszywe grzyby: jak nie wpaść w niebezpieczną pułapkę

Grzyby leśne wszędzie przyciągają szczególną uwagę miłośników oryginalnego jedzenia, ponieważ można je gotować, smażyć, marynować, solić i suszyć. Niestety w naturze występują grzyby jadalne i fałszywe, które często trafiają do koszyka niedoświadczonych zbieraczy grzybów. Przed wyjściem do lasu dobrze byłoby poznać grzyby rosnące w okolicy, w której mieszkamy.

Główne objawy zatrucia niejadalnymi grzybami pojawiają się kilka godzin po ich spożyciu. Ostry ból głowy, nudności, zawroty głowy, skurcze jelit sygnalizują problem.

Grzyby jadalne i fałszywe: kryteria rozróżnienia

Kto nie lubi chodzić do lasu na grzyby i zbierać kosz lub wiadro w ciągu kilku godzin? Tak jest właśnie w przypadku grzybów. W końcu dorastają w ogromnych rodzinach liczących kilkadziesiąt sztuk, położonych na niewielkim obszarze. Aby kampania zakończyła się pomyślnie, wszyscy powinni wiedzieć, jak odróżnić grzyby od fałszywych. W przeciwnym razie radość można zastąpić goryczą zatrucia pokarmowego. Spójrzmy najpierw na jadalne i bezpieczne okazy. A potem usuniemy „maskę” z fałszywych grzybów, które starają się dostać do koszyka niedoświadczonych grzybiarzy.

Eksperci radzą zwrócić uwagę na kilka kryteriów, które pomagają dostrzec niebezpieczną różnicę między jadalnymi i fałszywymi grzybami:

Aromat. Jeśli masz wątpliwości podczas zbierania leśnych prezentów, możesz powąchać czapkę owocu, aby wdychać jej zapach. Jadalny grzyb ma przyjemny aromat, a „naśladowca” ma nuty zgniłej gleby.
Noga. Młode grzyby mają nóżkę, którą zdobi filmowa „spódniczka”. Jest obok kapelusza. Grzyby wyglądające jak muchomory nie mają takiej „dekoracji”.
Kolor talerzy. W grzybach jadalnych mają barwę żółtawą lub kremową. Fałszywe grzyby miodowe mają jasnożółte, oliwkowe lub ziemiste odcienie.
Zewnętrzna faktura czapki. W młodych jadalnych agarikach miodowych powierzchnia kapelusza jest często łuszcząca się. Fałszywe grzyby mają gładką powierzchnię.
Kolor powierzchni grzyba. Grzyby jadalne mają jasnobrązowy kolor na czapkach. „Naśladowców” grzybów wyróżniają bardziej eleganckie odcienie: jasny kolor siarki lub czerwonej cegły.

Oczywiście wszystkie te kryteria są bardzo ważne, ale jeśli po badaniu pozostaną wątpliwości, kierujemy się główną zasadą: „Nie wiem - nie bierz!”.

Niedoświadczeni zbieracze grzybów nie powinni szukać samych grzybów. Praktyczna rada specjalisty pomoże ci nie wpaść w pułapkę chciwości, a jedynie wziąć grzyby jadalne.

Cechy ulubionych jesiennych grzybów

Aby nauczyć się odróżniać od siebie grzyby jadalne i fałszywe, ważne jest, aby dobrze rozumieć specyfikę wzrostu tych roślin. Jak wiesz, w naturze istnieje wiele różnych rodzajów agarics miodowych. Ale wszystkie z nich są połączone wspólnymi wskaźnikami tych uroczych grzybów. Okazuje się, że nie wystarczy wiedzieć, jak grzyby wyglądają z zewnątrz. Ważne jest, aby lepiej je poznać.

Grzyby jadalne rosną najczęściej w dużych grupach obok pni drzew lub korzeni drzew wystających z gleby. Kiedy tylko wystają z miękkiej leśnej gleby, zdobi je półkolista czapka. U starszych osobników całkowicie zmienia kształt. Teraz wygląda bardziej jak szeroki talerz odwrócony do góry nogami.

Patrząc na zdjęcie fałszywych i jadalnych grzybów można zauważyć różnice w kolorystyce i rozmiarze czapek. Mogą to być takie odcienie:

Pomarańczowy;
rdzawo-żółty;
brązowawy;
miód żółty.

Średnica kapelusza sięga nawet 10 cm, a jego zewnętrzna część pokryta jest łuskami, które z czasem częściowo zanikają. Tylne płytki kapelusza w młodych agarikach miodowych są zwykle lekkie. U dojrzałych osobników są koloru brązowego lub żółtawego.

Jeśli dokładnie zbadasz nogi jadalnych okazów, zauważysz, że są w środku puste. Dodatkowo ozdobione są skórzastym pierścieniem, który powstał z ochronnej osłony młodego grzyba.

Miąższ ma jasnobrązowy kolor, który nie zmienia się nawet pod wpływem wody.

Poznaj lepiej wroga wzrokiem

Wraz z nadejściem jesieni, kiedy słońce wciąż rozpieszcza ludzi ciepłymi promieniami, wielu wybiera się do lasu na grzyby. Szczególnie atrakcyjnie prezentują się miejsca z zwalonymi drzewami lub niskimi pniami, porośnięte wieloma pięknymi grzybami. Aby jednak nie natknąć się na zamaskowanych „wrogów”, warto dowiedzieć się więcej o fałszywych doświadczeniach. Jak odróżnić je od jadalnych krewnych i nie przypadkowo włożyć do kosza, a potem na stół? Rozważmy kilka rodzajów takich niejadalnych opcji.

Niedoświadczeni miłośnicy leśnych prezentów powinni liczyć się z tym, że w sąsiedztwie jadalnych okazów z tych samych zaprzyjaźnionych rodzin mogą rosnąć fałszywe grzyby.

Pieczarki ceglastoczerwone

Pod koniec sierpnia na skraju lasu wśród starych pni i zwalonych drzew jesień rośnie w dużych grupach fałszywy grzyb... Zdjęcie pomaga zobaczyć tego zamaskowanego „wroga” w całej okazałości. Najczęściej jego wypukła czapka ma od 4 do 8 cm, w dojrzałej formie lekko się otwiera, upodabniając się w ten sposób do swoich krewnych. Główną różnicą jest ceglasty kolor zewnętrznej powłoki nasadki. Miąższ grzybowy ma gorzki smak i bladożółty kolor.

Świeca

Te fałszywe grzyby „zasiedlają” duże rodziny w pobliżu pni i korzeni starych drzew liściastych. Pojawiają się późną wiosną i owocują do początku września. Charakterystyczną cechą młodych grzybów tego gatunku jest kapelusz w kształcie dzwonu. Z biegiem czasu otwiera się jak parasolka, na której pyszni się wypukły guzek. Krawędzie czapki tego zakamuflowanego grzyba są otoczone lekką grzywką, która pozostaje z ochronnej narzuty. Jego średnica wynosi od 3 do 7 cm, najczęściej ma kolor żółto-brązowy, choć może być białawy.

Siarkowy żółty grzyb

Tej jesieni grzyb to naprawdę niebezpieczny sobowtór. Nazwa i zdjęcie grzyba wiele o tym mówią. Agaric miodowo-siarkowy rośnie zwykle na pniach, gałęziach, pniach oraz wokół drzew liściastych i iglastych. W zależności od warunków klimatycznych aktywnie owocuje aż do pierwszych październikowych przymrozków. Jednocześnie rośnie w wielu grupach.

Jego kapelusz przypominający dzwonek przekształca się ostatecznie w „otwarty parasol” i wyróżnia się następującą kolorystyką:

żółty;
szaro-żółty;
żółty brązowy.

Kontrastowe cieniowanie jest obserwowane na środku czapki. Jeśli takie grzyby trafią na stół wielbicieli leśnych prezentów, wynik może być nieodwracalny. Dlatego wiedza o tym, jakie fałszywe grzyby są niebezpieczne, pomaga trzymać się od nich z daleka.

Królewskie grzyby

Ten rodzaj grzyba zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ jest wyśmienitym przysmakiem dla miłośników leśnych prezentów. Okazy jadalne mają szeroką czapkę w kształcie dzwonu w rdzawożółtym lub oliwkowym kolorze. Cały owoc jest obficie pokryty brązowymi łuskami, przypominającymi płatki lub wdzięczne guzki. A miąższ królewskiego miodu agarics ma kolor żółty.

Najlepiej zbierać grzyby, które mają śliskie kapelusze, które są gładkie w dotyku. Jeśli owoc ma ciemny odcień, nie jest już młody.

Pomimo takiej popularności w przyrodzie występują również ukryte fałszywe grzyby królewskie.Często rosną na miejscach starych popiołów lub pożarów, które są już porośnięte trawą. A miazga takich grzybów pachnie nieprzyjemnie, co jest jedną z cech charakterystycznych tych trujących grzybów. Niektóre z nich stają się śluzowate w porze deszczowej, a także mają niewielką liczbę łusek. Z wiekiem wdzięczne czapki fałszywych grzybów zmieniają się, co wskazuje na ich niezdolność do odżywiania.

Nauka rozróżniania grzybów jadalnych i fałszywych - wideo

grzyby