Na liściach porzeczki pojawia się rdza - co robić?
Porzeczki to jedne z najzdrowszych jagód, dlatego każdy ogrodnik dba o swoje krzewy, aby uzyskać dobre zbiory. Pojawienie się oznak choroby roślin może zdenerwować i przestraszyć, ale dzięki odpowiednim i odpowiednim środkom ogrodnik może z łatwością poradzić sobie z każdym problemem. W artykule skupimy się na wyglądzie rdzy na liściach porzeczki i sposobach jej pozbycia się.
Co to jest, rdza na liściach porzeczki?
Rdza na liściach porzeczki to choroba grzybowa. Najczęściej zarodniki spadają na krzewy z drzew iglastych, a mianowicie z cedru i sosny. Z tego powodu choroba ta jest powszechna w środkowej strefie kraju.
Jeśli zarodniki dostaną się na liście porzeczki, nie oznacza to, że w tym sezonie pojawią się oznaki ich obecności. Z reguły choroba rozwija się w wilgotnej atmosferze. Niemniej jednak grzyb dobrze hibernuje, więc rozprzestrzenianie się infekcji może rozpocząć się wiosną.
Z biegiem czasu z poduszek wyrosną kolumny w kolorze żółtym i czerwonym, na których zawisną dojrzałe zarodniki rdzy. Gdy choroba rozprzestrzeni się jesienią, cała wewnętrzna część liścia zostanie pokryta zardzewiałymi włoskami, a liść dosłownie stanie się puszysty.
Jak radzić sobie z rdzą na porzeczkach?
Istnieje wiele środków zapobiegawczych, które można podjąć, aby uniknąć problemów z rdzą liści. Przede wszystkim istnieją specjalne odmiany, które są szczególnie odporne na tę chorobę grzybiczą. Mieszkańcom środkowej strefy kraju lepiej jest dawać im pierwszeństwo.
Nie należy sadzić krzewów porzeczkowych w pobliżu drzew iglastych. W przeciwnym razie ryzyko zarodników jest bardzo wysokie. Nie zapomnij o opryskaniu krzewów porzeczek środkami zwiększającymi wytrzymałość rośliny.
Zaleca się opryskiwanie krzewów porzeczki w najważniejszych okresach kultury:
- wygląd pierwszych liści;
- tworzenie pąków;
- okres kwitnienia;
- dziesięć dni po trzecim oprysku z wysokim ryzykiem rozprzestrzeniania się choroby.
Do rozpylania stosuje się płyn Bordeaux lub tlenochlorek miedzi. Pierwsza to roztwór siarczanu miedzi (50 gramów) i wapna palonego (75 gramów) w 5 litrach wody. Aby przygotować drugą, musisz rozcieńczyć 35 gramów 95% leku w 10 litrach wody.
Jeśli jednak na krzakach pojawią się zarodniki rdzy, konieczne jest pilne działanie. Poniżej opisano, jak radzić sobie z rdzą na porzeczkach:
- Usuń zainfekowane liście z krzaków, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się zarodników.
- Najlepiej jest spalić zainfekowane liście, ponieważ nawet w kompoście grzyb może zimować i przenosić się na inne rośliny na wiosnę.
- Spryskaj krzaki jednym z powyższych produktów.
Ogrodnik nawet po wykonaniu czynności musi zachować szczególną ostrożność, ponieważ na krzaku mogą pozostać zarodniki. W przypadku ponownego pojawienia się objawów infekcji powyższe operacje należy powtórzyć. Nie zapomnij o prewencyjnych dodatkach, które zwiększają stopień odporności roślin na różne szkodniki, w tym rdzę.
Jeśli w pobliżu rosną krzewy agrestu, należy zwrócić na nie uwagę, ponieważ zarodniki mogą się tam zakorzenić.
Na liściach porzeczki pojawiła się rdza - co zrobić w takiej sytuacji jest teraz jasne. Najważniejsze, aby nie zaczynać opieki nad rośliną, wtedy będzie ona owocować dużymi jagodami przez wiele lat. Grzyb jest oczywiście zdolny do zabijania porzeczek, ale w troskliwych rękach i nie stanowi to problemu. Z biegiem czasu spory można całkowicie wyeliminować.
Dobry artykuł, pomocne wskazówki, szczególnie dla tych, którzy chcą uprawiać obfite porzeczki. Każdy początkujący ogrodnik powinien wiedzieć, jak radzić sobie z chorobami roślin. Rdza jest rzeczywiście poważną chorobą i jeśli nic nie zostanie zrobione, może całkowicie zniszczyć krzak. W artykule poprawnie opisano, że bardzo ważne są środki zapobiegawcze (opieka, karmienie). A jeśli rdza już się pojawiła, to używam również płynu Bordeaux. Bardzo pomaga. Próbowałem innych leków, ale są one mniej skuteczne.
Rdza na czarnej porzeczce zrujnowała mi życie na kilka lat. Wtedy gdzieś przeczytałem o kuracji sodą kalcynowaną przed kwitnieniem i witriolem żelazowym. Wygląda na to, że pomogło. Ale było jeszcze jedno, to był ten krzew, który od wiosny był zamieszkiwany przez mszyce, cokolwiek robiłem. I wtedy pojawił się artykuł, że mszyce uwielbiają delikatne liście porzeczek, ponieważ są karmione zbyt dużą ilością nawozów azotowych. Był grzech. Ponieważ wszystkie czynności prowadziłem w tym samym czasie, nie wiem, wpłynęło to na redukcję nawożenia azotem, sodą czy witriolem, ale jednocześnie zniknęły mszyce i rdza. Zauważyłem, że rdza jest jeszcze bardziej niebezpieczna, ponieważ gdy liście opadną przed czasem, zaczynają ponownie wypływać, gdy roślina musi przygotować się do zimowania, zimotrwalosc zostaje zaburzona. Usunąłem chore liście, może dlatego uratowałem ogród, inne drzewa i krzewy nie bolały. Wniosek: zbilansowana dieta może stworzyć zdrowy obszar. W przeciwnym razie będziemy podlewać truciznami i sami ich użyjemy.
Czy można użyć płynu Bordeaux, jeśli na porzeczkach wiszą już zielone jagody?
Możliwe, tylko bardzo słabe rozwiązanie. 1% płyn Bordeaux (100 g siarczanu miedzi i 100 g wapna palonego na 10 litrów wody). Aby przetwarzanie było korzystne, musisz odpowiednio przygotować mieszankę. Ponadto ważne jest, aby nie tylko nie naruszać podstawowych zasad, ale także „dostosować” kwasowość mieszanki do optimum. Nie używać metalowych pojemników. W jednym pojemniku zgasić wapno i rozpuścić w 5 litrach wody, w innym - rozpuścić siarczan miedzi i powoli wlać do roztworu wapna. Płyn Bordeaux przygotuj bezpośrednio przed użyciem, nie można go przechowywać. Prawidłowo przygotowana niebieska ciecz, śliska w dotyku, ma odczyn neutralny lub lekko zasadowy. Nieprawidłowo przygotowując mieszankę, możesz spalić rośliny lub odwrotnie, nie zabijać ran. Między innymi takie rozwiązanie zatyka opryskiwacz.
W deszczową pogodę skuteczniejsze są - kaptan (w stężeniu 0,3-0,5% - 30-50 g na 10 l wody), ftalan (w stężeniu 0,5% - 50 g na 10 l wody), cineb (w stężeniu 0,4% - 40 g leku na 10 litrów wody).
Skorom skropiłem w stężeniu 1 ml na 2 litry wody i odciąłem liście, wydawało się, że pomaga. Płyn Bordeaux służy wyłącznie profilaktyce, w przypadku choroby nie ma to sensu.