Fascynująca uprawa różeńca górskiego i pielęgnacja w wiejskim rabacie kwiatowym

Nierzadko można zobaczyć roślinę o mięsistych liściach i jasnożółtych kwiatach na obszarach pragmatycznych hodowców. Jest to złoty korzeń różeńca górskiego, którego uprawa i pielęgnacja, z zastrzeżeniem przepisów rolniczych, zapewnia właścicielom cenne surowce lecznicze.

Rhodiola różowy w całej okazałości

Rhodiola rosea należy do bylin z rodziny Tolstyankov. Preferuje obszary górskie w pobliżu małych zbiorników wodnych. W warunkach naturalnych występuje na Ałtaju, Dalekim Wschodzie, Północnym Uralu, we wschodniej Syberii. Charakteryzuje się krótkim i masywnym kłączem w postaci bulw. Kształtem przypomina dłoń osoby ze zgiętymi paliczkami palców. Guzki znajdują się prawie na powierzchni gleby, a ogonowe korzenie wnikają wystarczająco głęboko w ziemię. Kwiat został nazwany złotym korzeniem ze względu na złote łuski na kłączu.

Łodyga rośliny wyprostowana, nie rozgałęziona, dorasta do 65 cm, na jednym kłączu rośnie do 15 łodyg. Blaszki liściowe są bardzo gęste, mięsiste, co jest typowe dla wszystkich tłustych roślin, eliptyczne z ząbkami i nacięciami na wierzchołkach.

Wiele osób słysząc nazwę "Rhodiola rosea" wyobraża sobie bladoróżowe kwiatostany. W rzeczywistości roślina ma małe żółtawe kwiaty zebrane w gęste kwiatostany corymbose. Piękną nazwę Rhodiola zawdzięcza bardzo przyjemnemu aromatowi róż, który emanuje z korzeni, gdy pękają. Kwitnienie trwa od końca czerwca do początku lipca. Owoce dojrzewają do sierpnia, osiągają długość 0,6-0,8 cm, mają zielonkawy lub czerwonawy kolor. W warunkach naturalnych roślinę można spotkać w pobliżu strumieni w górach, ponieważ bardzo lubi wilgoć, aby zachować mięsistość korzeni i liści.

Złoty korzeń to roślina, którą ze względu na swoje dobroczynne właściwości ludzie bezmyślnie eksterminują, zbierając w ogromnych ilościach. Ta konsumpcyjna postawa doprowadziła do katastrofalnej sytuacji. W naturze kwiat staje się coraz mniej powszechny i ​​jest wymieniony jako rzadki gatunek w Czerwonej Księdze.

Na szczęście metody uprawy i pielęgnacji Rhodiola rosea są dość proste. Można go sztucznie hodować w prawie każdym regionie, zapewniając bezpretensjonalną roślinę w najzwyklejszych warunkach, dzięki czemu często można zobaczyć piękny kwiat na klombach i działkach.

Popularne odmiany rhodiola

Obecnie botanicy potwierdzili istnienie w przyrodzie około 90 gatunków Rhodiola.

Ale hodowcy kwiatów, oprócz złotego korzenia, najczęściej zwracają szczególną uwagę na następujące typy:

1. Rhodiola Kirillova. Półmetrowa roślina rosnąca w górach Azji. Ma bulwiasty system korzeniowy, spiczaste blaszki liściowe. Piękne kwiatostany zaczynają zachwycać oko od połowy maja.
2. Rhodiola Niewielka roślina osiągająca do 30 cm wysokości, z wyprostowaną łodygą i liśćmi.
3. Zębaty. Ta odmiana występuje najczęściej w górach Azji. Różni się w powierzchownym bulwiastym systemie korzeniowym. Blaszki liściowe są jajowate, zielonkawe z niebieskawym nalotem.

Metody hodowli Rhodiola rosea

Złoty korzeń jest naturalnie rozmnażany przez nasiona. Niektórzy ogrodnicy również wybierają tę metodę lub dzielą kłącze.

Rozmnażanie nasion

Jednym z popularnych sposobów rozmnażania Radiola rosea jest wyrastanie z nasion. Wybierając tę ​​metodę, zaczynają angażować się w przygotowanie gleby zimą lub późną jesienią.

Proces obejmuje następujące kroki:

1. Ekspandowaną glinę wlewa się do małych pudełek z warstwą 5 cm, wypełnionych luźną, przepuszczalną dla powietrza ziemią. Dezynfekować słabym roztworem nadmanganianu potasu i lekko ubijać.
2. Nasiona są równomiernie rozrzucone na ziemi i lekko zakopane. Na wierzch wylewa się niewielką ilość czystego, drobnego piasku rzecznego, tak aby przykrywał tylko nasiona.
3. Przykryj sadzonki polietylenem i wystaw je na świeże powietrze. Posyp śniegiem.
4. Wraz z nadejściem wiosny (około połowy marca) pudełko z nasadzeniami przenosi się do dobrze oświetlonego, ciepłego miejsca.
5. Za kilka dni pojawią się przyjazne pędy młodych roślin. Film jest usuwany.

Uprawa i pielęgnacja Rhodiola rosea wymaga cierpliwości. Pędy początkowo rosną bardzo wolno. Jeśli wyrosły gęste rośliny, po tygodniu są ostrożnie sadzone. Aby to zrobić, grunt pod roślinami jest dokładnie podlewany, młoda różeńca z kawałkiem ziemi jest ostrożnie zaczepiana zapałką i przenoszona na nowe miejsce sadzenia.

Aby nie cierpieć z powodu przeszczepów, ogrodnicy stosują inną metodę kiełkowania nasion. Umieszczane są w doniczkach na balkonach. Na zimę doniczki przykrywa się folią, a na wiosnę nakłada się na nie druciany daszek, który przykrywa się folią. Sadzonki rosnące w takich warunkach kiełkują szybciej i rozwijają się lepiej niż te rosnące w mieszkaniu. Po 2 miesiącach rośliny sadzi się na stałe. Przy odpowiedniej pielęgnacji niektóre rośliny kwitną w pierwszym roku.

Nie sadzić od razu wielu różeńców w tym samym wieku. Co roku lepiej sadzić nowe kwiaty.

Podział korzeni

Zanim samodzielnie wyhodujesz Rhodiola rosea, musisz wiedzieć, że należy do roślin dwupiennych, więc nie wszystkie z nich dają nasiona.

W tym przypadku ogrodnicy wolą rozmnażanie, dzieląc kłącza.:

1. Aby to zrobić, wybierz dwuletnie bulwy o wadze ponad 30 g.
2. Są pocięte na 2 równe części i posypane popiołem i pokruszonym węglem drzewnym.
3. Następnie sadzi się je w glebie, pogłębiając o 1-1,5 cm.
4. Do gleby dodaje się litrowy słoik kompostu lub humusu, po łyżce siarczanu potasu i superfosfatu.
5. Materiał do sadzenia pokryty jest humusem, pozostawiając na powierzchni pąki, podlewane i ściółkowane torfem.

Rhodiola rosea: rośnie i pielęgnuje roślinę w otwartych łóżkach

W przypadku stałego miejsca na otwartym polu odpowiednie są chronione przed wiatrem, piaszczyste, luźne gleby.

Agrotechnologia Rhodiola rosea jest bardzo prosta:

1. Głównym warunkiem szybkiego wzrostu i rozwoju kwiatu jest dobra wilgotność gleby. Ale jednocześnie zapewniają dobry drenaż, ponieważ w bagnistej glebie Rhodiola zachoruje i umrze.
2. Powinno być wystarczająco dużo światła słonecznego, ale lepiej jest, aby roślina była w półcieniu, ponieważ bezpośrednie promienie prowadzą do oparzeń słonecznych na liściach i giną.

Przed wyhodowaniem złotego korzenia na otwartym polu przygotuj miejsce:

1. Na każdy metr kwadratowy nakłada się 15 g nawozów azotowych, 20 g superfosfatu, sól potasową i 2 wiadra zgniłego obornika lub kompostu z próchnicy i torfu.
2. W przypadku zakwaszonej gleby wymagane jest 30 g wapna.
3. Ziemię wykopuje się na bagnecie łopaty.
4. Rośliny sadzi się w odstępie co najmniej 20 cm, między rzędami pozostawia się 50 cm.

Nawozy wprowadzone podczas przygotowania terenu będą aktywnie karmić roślinę przez 3-5 lat.

Harmonogram nawożenia

Pierwsze karmienie rozcieńczonymi odchodami kurzymi w stosunku od 1 do 20 przeprowadza się, gdy rośliny osiągną wysokość 6 cm Dodatkowo 0,5 łyżki stołowej siarczanu potasu i superfosfatu rozcieńcza się w 10 litrach wody i podlewa różeńcem. Po podlaniu rośliny mulczuje się. Przez cały sezon wegetacyjny przeprowadza się 5 podobnych opatrunków.Pod koniec sierpnia rhodiola jest karmiona siarczanem potasu rozpuszczonym w wiadrze z wodą i superfosfat1,5 łyżki każdego składnika. Na zimę rośliny przykrywa się ściółką warstwą 1 cm.

Jeśli chodzi o choroby i szkodniki, Rhodiola rosea ma dobrą odporność na choroby, od szkodników denerwują ją rozchodniki i ryjkowce. Pierwszy szkodnik uszkadza liście, gryząc je. Pozbądź się go, strząsając larwy rękami na lepkiej powierzchni. Weevil Badan uwielbia jeść kłącza. Dlatego przed sadzeniem są dokładnie badane i przechowywane przez 15 minut w mocnym roztworze chlorku sodu.

Róż Rhodiola wygląda świetnie na wsi i na każdym miejscu. Uprawiając ją, ogrodnicy nie tylko zapewniają sobie cenne surowce lecznicze, ale także zachowują tę roślinę w Czerwonej Księdze dla przyszłych pokoleń.

Roślina wieloletnia Rhodiola rosea (rośnie i pielęgnuje w kwietniku) - wideo