Sadzenie tui w otwartym terenie i zasady pielęgnacji roślin

Rośliny iglaste zimozielone są bardzo popularne ze względu na ich wysoką dekoracyjność i niewymagającą. Wśród takich roślin są tuja, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu, na którym mogą to zrobić nawet początkujący. W naturze najbliżsi krewni jałowców i cyprysów, tuja, ma postać krzewów lub wysokich drzew z gęstą koroną i miękkimi łuskowatymi igłami.

Odmiany kulturowe roślin są bardziej zwarte niż dzikie, mogą mieć złotą lub srebrzysto-szarą koronę, a tuja nie są kapryśne, nie boją się zanieczyszczonego powietrza i dobrze zimują w Rosji.

Kiedy i jak zasadzić wiecznie zielony krzew? Jak dbać o tuję w kraju i jak opieka nad rośliną różni się w różnych regionach?

Tuja z otwartym systemem korzeniowym można sadzić w ziemi wiosną lub jesienią. Pierwsza opcja jest lepsza, ponieważ roślina ma czas na aklimatyzację i ukorzenienie. Jesienią, jeśli opóźnisz sadzenie, istnieje duże ryzyko zamarznięcia krzewu.

Szkółki oferują sadzonki z korzeniami zamkniętymi. Sadzenie takiej rośliny jest możliwe przez cały ciepły sezon.

Jak sadzić tuję na wiosnę?

Dekoracyjne tuje uwielbiają światło, ale ciągłe przebywanie na słońcu jest przygnębiające. Taki krzew żółknie, wysycha i słabo hibernuje. Aby temu zapobiec, wybiera się jasne miejsce dla tui, chronione przed południowym słońcem i przeciągiem.

Tuja, bezpretensjonalna i łatwo rosnąca na glebach o różnym składzie, kocha wilgoć bardziej niż inne drzewa iglaste, ale jednocześnie boi się stojącej wody, dlatego przed zasadzeniem tui na wiosnę odpowiednio przygotowują dziurę, luźne napowietrzone podłoże, a także przygotować sadzonkę.

Glebę tui miesza się na podstawie:

• 2 sztuki ściółki z lasu iglastego lub torfu;
• 3 części ziemi darniowej;
• 2 części humusu;
• 1 część piasku.

Wymieszać z podłożem nawozy mineralne dla drzew iglastych zgodnie z zaleceniami producenta. Jeśli gleba w kraju jest piaszczysta, nie dodaje się dodatkowego piasku.

Rośliny z otwartym systemem korzeniowym często wysychają w drodze do miejsca stałego zamieszkania. Aby uzupełnić siłę i ożywić tuję, pomoże zanurzenie korzeni w osiadłej wodzie o temperaturze pokojowej, do której przydatne jest dodanie stymulatora tworzenia korzeni.

Rośliny z zamkniętym systemem korzeniowym, zwłaszcza z zagranicznych szkółek, mogą być zakażone szkodliwymi grzybami, łuskowatymi owadami, przędziorkami, patogenami rdzy i innymi chorobami.

Aby podczas sadzenia tui na Syberii, jak na zdjęciu, pielęgnacja nie rozpoczynała się od walki o życie krzewu, roślinę należy wcześniej zbadać i potraktować od korzeni do korony układowymi środkami owadobójczymi i fungicydami.

Technologia sadzenia tui wiosną: opis krok po kroku

Wymiary dołu do sadzenia zależą od wymiarów ziemnej śpiączki i systemu korzeniowego sadzonki. W przypadku sadzonki tui w wieku 3-4 lat wymagany jest dół o szerokości od 50 do 100 cm i głębokości 60-70 cm.

Otwór do sadzenia wykonuje się w odległości 1-3 metrów od innych upraw ogrodniczych. Odległość zależy od wybranej odmiany. Im wyższy krzew, tym więcej miejsca i składników odżywczych potrzeba dla jego powierzchownego systemu korzeniowego.

Jak dalej postępować? Mieszkańcy lata, którzy nie mają doświadczenia w uprawie drzew iglastych, będą potrzebować krok po kroku opisu technologii sadzenia tui na wiosnę.

1. Jeśli teren jest gęsty, ciężki, na dnie należy wykonać drenaż piasku, wiórów ceglanych lub keramzytu z warstwą od 15 do 20 cm.
2. Następnie część przygotowanej gleby wylewa się na dno stożkiem na sadzonkę z otwartym systemem korzeniowym i równą warstwą na roślinę w pojemniku.
3. Krzew z zamkniętym systemem korzeni wyjmuje się z pojemnika i umieszcza na środku dołu. Korzenie krzewu bez pojemnika są wyprostowane i równomiernie rozłożone na glinianym stożku.
4. Ważne jest, aby kołnierz korzeniowy tui nie znajdował się poniżej poziomu gleby.
5. Kiedy dół jest pokryty ziemią, jest lekko zagęszczony.
6. Gleba pod posadzoną tują jest obficie podlewana, aby gleba była wilgotna na całą głębokość dołu. Wymaga to od 10 do 20 litrów.
7. Podsumowując, krąg tułowia chochoł posiekana trawa lub torf.

Luźna warstwa ochronna ściółki pozwoli zaoszczędzić wilgoć, chronić system korzeniowy przed rozkładem podczas sadzenia tui i pielęgnacją w regionie Leningradu, a także przed zamarzaniem podczas powrotu zimna na Syberii lub Uralu.

Pielęgnacja tui po posadzeniu w otwartym polu

Tui dobrze reaguje na wodę. Z powodu jego braku krzew traci swoją jasność i koloryt, igły stopniowo żółkną, a korona staje się cieńsza.

Skupiając się na pogodzie, wilgotności powietrza i gleby rośliny w ogrodzie są regularnie podlewane. Przy suchej pogodzie należy to robić co 3-4 dni. Nawadnianie korony rano lub wieczorem pomoże:

• utrzymuj zieleń żywą i piękną;
• aktywować oddychanie pędów.

Opieka nad tują na otwartym polu po posadzeniu polega na usunięciu chwastów i ostrożnym rozluźnieniu gleby pod krzakami. Ponieważ korzenie tui są powierzchowne, nie należy naruszać gleby głębiej niż 8–10 cm.Układanie torfu lub trocin pomoże uprościć zadanie, którego warstwa jest w razie potrzeby odnawiana.

Karmienie tui wiosną daje roślinie siłę do szybkiego powrotu do zdrowia po zimowaniu i aktywuje wzrost młodych pędów. Jako nawóz złożone preparaty do roślin iglastych z przewagą azot... Opatrunek w płynie nakłada się rano lub wieczorem na wilgotną ziemię.

Jeśli podczas sadzenia w ziemi dodano nawozy, pierwsze karmienie tui odbywa się dopiero dwa lata po posadzeniu, gdy gleba całkowicie się rozmrozi. Jest to szczególnie ważne podczas sadzenia i pielęgnacji tui na Uralu, Syberii i innych regionach o surowym klimacie.

W ciepłej glebie korzenie natychmiast przyswajają składniki odżywcze i stymulują wzrost pędów. Jeśli nawozy dostaną się do zamarzniętej gleby, mogą spowodować gnicie systemu korzeniowego.

Przycinanie tui wiosną

Krzewy zimozielone praktycznie nie zmieniają się zimą. W zimnych porach roku niektóre odmiany tui nabierają brązowego odcienia, ich rozwój zostaje zahamowany i wznowiony dopiero po pojawieniu się ciepła.

Pielęgnacja tuj na wiosnę koniecznie obejmuje przycinanie sanitarne, które pozwala uwolnić koronę od suchych i poważnie uszkodzonych gałęzi. Dopóki pędy nie zaczną rosnąć, przeprowadzają wiosenną formację korony. Należy to zrobić ostrożnie, odcinając nie więcej niż jedną trzecią długości pędu. W przyszłości przycinanie pomaga zachować kształt krzewu, a także pobudza rozgałęzianie się, dzięki czemu roślina jest gęstsza, ożywiona, zielona.

Gorące lata mogą prowadzić do utraty lub osłabienia niektórych gałęzi. W takim razie nie czekaj na jesień. W razie potrzeby przeprowadza się sanitarne przycinanie tui. Jeśli pęd nie jest martwy, ale tylko osłabiony, strzyżenie może przyspieszyć jego powrót do zdrowia.

Czas ponownego uformowania krzewu na środkowym pasie rozpoczyna się w sierpniu i trwa do końca września. Na Syberii, Uralu i regionach, w których pierwsze przymrozki przychodzą wcześniej, fryzura będzie musiała zostać wykonana wcześniej.

Jesienią wzrost tui zamarza, roślina przygotowuje się do zimy. Jeśli gleba jest sucha, rośliny obficie podlewamy w październiku, zanim spadnie śnieg.

Przygotowanie na chłód i pielęgnacja tui po zimie

Większość gatunków tui toleruje mrozy bez strat, jednak młode krzewy najlepiej chronić przed niskimi temperaturami za pomocą gałęzi świerkowych lub innych odpowiednich materiałów. W przyszłości rosnący krzew może nie cierpieć z powodu zimna, ale z powodu pęknięć korony i oparzeń igieł, które występują w lutym lub marcu, kiedy śnieg topnieje i nie może już chronić gałęzi.

Na Syberii drzewa iglaste tracą swój efekt dekoracyjny zarówno z powodu wczesnych wiosennych oparzeń, jak i wysychania w wyniku przemarzania gleby. Te niebezpieczeństwa często dotyczą dużych, wysokich form. Drzewa karłowate i przysadziste rośliny lepiej znoszą nawet najsurowsze zimy, ale wiosną mogą zagrozić gęstą koroną i długotrwałym rozmrażaniem gleby.

Przed zimą, opiekując się tują:

• przeprowadzić sanitarne przycinanie korony;
• krzewy podlewają się i siadają wysoko;
• kręgi przy pniu są obficie mulczowane warstwą do 15 cm.

Aby zapobiec pękaniu śniegu, piramidalne i kuliste krzewy są wiązane, zabezpieczając kształt sznurkiem, ale bez napinania, aby zapobiec pojawieniu się złudzenia.

Pokrowce na zimozielone rośliny zimujące sprawdziły się całkiem dobrze. Śnieg pomaga zachować dekoracyjny efekt tui, obficie posypuje się nim zarówno wysokie, jak i niskie rośliny.

Zanim zaczniesz opiekować się tują w kraju, musisz poznać cechy różnych form tej kultury.

Tuja ogrodowa dzieli się na energiczne, średniej wielkości okazy i formy okrywowe. Wśród wysokich roślin najlepiej zimuje, zachowuje jasny kolor igieł i tworzy się tuja Braband o wysokości do 20 metrów. Krzewy o węższym piramidalnym kształcie mogą blaknąć, ale rośliny kolumnowe, nawet w warunkach syberyjskich, dobrze zachowują swój efekt dekoracyjny. Thuja Smaragd wysokość około 2 metrów ze średnim tempem wzrostu zarówno zimą, jak i latem cieszy się jasnozielonymi igłami, ale bez dostatecznej opieki wypala się.

Najbardziej bezpretensjonalne i łatwe w pielęgnacji są małe rośliny, które można łatwo przykryć śniegiem i przykryć wiosną, aby chronić je przed oparzeniami. Nadają się do sadzenia i pielęgnacji na Uralu, Syberii i regionie Leningradu, gdzie nie zawsze można uprawiać duże krzewy.

Pielęgnacja tui po zimie rozpoczyna się w lutym. Jasne słońce nie tylko ożywia wszystko, ale także zamienia śnieg w twardą skorupę, psując korę i spala łuskowate igły. Dlatego przed usunięciem schronienia z tui po zimie niszczą skorupę lodową, a także wykonują szereg środków, aby przyspieszyć rozmrażanie gleby:

• stara ściółka jest usuwana;
• krzak jest podlewany gorącą wodą;
• koło przy trzonie jest pokryte folią lub czarną włókniną.

Jasne wiosenne słońce jest szkodliwe dla igieł, które żółkną i często odpadają. Od marca do maja, zwłaszcza jeśli tuja rośnie w otwartym, słonecznym miejscu, krzew pokryty jest oddychającym materiałem.

Gdy igły na pędach zostaną jednak zniszczone i utracą swój dawny blask, mocno wysuszone, pożółkłe części gałęzi są odcinane, a korona jest codziennie traktowana, nawadniana roztworem stymulatora wzrostu.

Skórka lodowa może uszkodzić korę. Po usunięciu schronienia na zimę tuja jest badana, a ujawnione zmiany pokrywane lakierem ogrodowym.

Problemy podczas pielęgnacji tui na zewnątrz

Problemy w uprawie tui są najczęściej związane z:

• z brakiem uwagi;
• z niewłaściwym sadzeniem lub wyborem miejsca na krzew;
• osłabienie zimowiska;
• atak szkodników lub patogenów.

Tui są dotknięte patogenami infekcji grzybiczych i bakteryjnych, objawiającymi się więdnięciem igieł, pojawieniem się na nich zażółcenia lub brązowych plam. Bez należytej uwagi i złożoności leczenie fungicydami choroba rośnie i może spowodować śmierć tui ogrodowej. Po pierwotnym irygacji zabieg powtarza się po 2 tygodniach.

Wśród szkodników niebezpiecznych dla tui:

• tarcze i fałszywe tarcze;
• przędziorków;
• ćma tuja;
• mszyca;
• rolki do liści;
• korniki uszkadzające korę.

Zapobiegawczo rośliny opryskuje się wczesną wiosną roztworem środka owadobójczego, powtarzając zabieg po 14 dniach.

Jeśli tuja zostanie prawidłowo posadzona, a opieka nad rośliną w pełni zaspokoi jej potrzeby, krzew dobrze rośnie i długo ozdabia letni domek.

Sadzenie tui - wideo

Pielęgnacja tui - wideo