Cechy sadzenia, uprawy i zbierania śliwek w ogrodzie - zalecenia zagranicznych ogrodników
Śliwki to dobry wybór dla początkujących ogrodników, którzy chcą uprawiać drzewa owocowe. Są doskonale przystosowane do środowiska, są bardziej zwarte i wymagają mniej konserwacji niż inne owoce. Oprócz smaku śliwek, ich drzewa samodzielnie zdobią Twój ogród.
Śliwki, obok brzoskwiń i nektarynek, to owoce pestkowe.
Lądowanie
Bardzo ważne jest również, aby wybrać odmianę, która będzie rosła w Twojej okolicy. Przyjrzymy się trzem rodzajom śliw:
- Europejski;
- Język japoński;
- hybrydowy.
Odporna śliwka europejska dobrze rośnie w większości części Stanów Zjednoczonych. Japończyk owocuje tam, gdzie kwitną brzoskwinie. Amerykanie opracowali hybrydy, które mogą rosnąć na obszarach, na których nie przeżywają śliwki europejskie i japońskie.
Sadź śliwki w słonecznym miejscu, na dobrze przepuszczalnej, żyznej glebie. Unikaj sadzenia w nisko położonych obszarach, gdzie drzewo mogłoby zostać uszkodzone przez mróz. Jeśli to możliwe, wybierz miejsce, w którym odpływ będzie osłonięty przed wiatrem z południa lub zachodu. To pomoże owocowi rosnąć.
Sadzonki wyhodowane w pojemnikach należy wyjąć z doniczki i nożyczkami usunąć okrągłe korzenie oplatające główną kulę korzeni.
Podczas sadzenia szczepionych drzew miejsce styku podkładki i zrazu powinno znajdować się na wysokości około 3 cm od podłoża.
Wykop otwór o średnicy 10 cm i 10 cm głębiej niż kulka korzeniowa. Umieść drzewo na środku dołka i zrób mały kopiec wokół pnia. Upewnij się, że korzenie są rozłożone na boki, ale nie zginaj się zbytnio.
Umieść duże drzewa w odległości 6-7 metrów od siebie. Roślin karłowate 4-6 metrów.
Opieka
Przycinanie drzew śliwy jest ważne, aby zapobiec pękaniu nadwagi. Jeśli tak się stanie, całkowicie odetnij uszkodzoną część gałęzi. Najlepiej jest przyciąć go równo z główną gałęzią.
Obficie podlewaj młode drzewa co tydzień podczas pierwszego sezonu wegetacyjnego, aby pobudzić wzrost. Następnie przejdź do regularnego podlewania. Najlepiej zwilżyć glebę w pobliżu pnia, pozostawić do wyschnięcia, a następnie dodać więcej wody.
Szczególnie ważne jest zapewnienie dobrego podlewania w połowie października, aby zapewnić drzewu wystarczającą wilgotność do zimowania.
Nie nawozić młodych drzewek owocowych, dopóki nie zostaną zebrane. Następnie wzrost owoców będzie wymagał regularnego nawożenia przez cały rok. Jeśli spodziewany jest duży wzrost owoców, dodaj 450 g azotanu wapnia na drzewo. Jesienią i zimą należy wykluczyć nawożenie azotem, aby uniknąć stymulowania nowego wzrostu w tych porach roku.
Jesienią zgarnij i wyrzuć wszystkie gruz i gruz
Przycinaj wczesną wiosną lub latem, aby chronić roślinę przed chorobami. Wiosenne przycinanie jest najlepsze dla młodych śliwek, a letnie dla dojrzałych. Nigdy nie przycinaj drzew owocowych jesienią ani zimą, ponieważ zranione gałęzie są łatwo atakowane.
Jeśli masz problemy ze szkodnikami owadów, warto rozważyć użycie środków owadobójczych.
Aby uchronić śliwkę przed zimowymi uszkodzeniami (zwłaszcza młode drzewo), zbuduj ogrodzenie wokół łodygi. Obserwuj również stan kory na dnie pnia. Jeśli są ślady zajęcy lub myszy, zadbaj o ogrodzenie z drutu.
Cięcie japońskich śliwek
Jeśli masz rosnącą śliwkę japońską, najlepiej jest zrobić formę z otwartym środkiem. Pierwszego lata przycinaj silne pędy, aby utworzyć przyszłą koronę z 2-3 gałęzi. Sprawdź drzewo za około miesiąc. Gdy będziesz mieć trzy równo rozmieszczone szerokie gałęzie, odetnij resztę. To da ci główne gałęzie.
W drugim roku, wczesnym latem, odetnij gałęzie na środku drzewa i usuń wszelkie pędy rozwijające się pod trzema głównymi gałęziami. Latem trzeciego roku odetnij wszystkie pędy na środku pnia, aby zachować kształt drzewa.
Śliwka japońska wymaga silnego przycinania, aby zachować i produkować dobre owoce. Pomocne jest również przerzedzenie owoców. Śliwki powinny rosnąć w odstępach 7-10 cm.
Przycinanie śliwki europejskiej
W przypadku śliwy europejskiej najlepiej jest wybrać typ lidera o kształcie gałęzi szkieletowej. Przy tym przycinaniu gałęzie odsuwają się od pnia co 12-20 cm, tworząc spiralę, w której każdy nowy poziom gałęzi musi być przesuwany pionowo w stosunku do poprzedniego.
Rozpocznij przycinanie na początku lata pierwszego roku drzewa. W tym okresie wszystkie pędy należy odciąć w promieniu pół metra od ziemi. Efekt końcowy powinien przypominać choinkę.
Śliwka europejska nie wymaga przerzedzania, ponieważ owocuje mniej niż śliwka japońska. Jednak odległość między śliwkami powinna wynosić około 5 cm na każdej gałęzi.
Pamiętaj o przycinaniu drzew owocowych w celu skutecznej kontroli szkodników i chorób. Możesz użyć ściółki do zwalczania chwastów na wiosnę, ale pamiętaj, aby usunąć ją późną jesienią, aby zimą nie była siedliskiem pasożytów. Późną wiosną pomocne jest również poluzowanie gleby wokół pnia w celu wyszukania potencjalnych szkodników.
Szkodniki i choroby
Śliwkę mogą zaatakować następujące dolegliwości i pasożyty:
- mleczny połysk;
- grzyb krzesiwo;
- rak bakteryjny;
- choroba kieszonkowa;
- Chrząszcze japońskie;
- mszyca lilii wodnej;
- ćma śliwkowa.
Gromadzenie i przechowywanie
Aby uzyskać najlepszy smak, pozwól roślinom dojrzeć na drzewie. Możesz sprawdzić gotowość, lekko naciskając ściany odpływu. Jeśli skóra jest miękka w dotyku, czas zebrać owoce. Owoce powinny swobodnie oddzielać się od gałęzi za pomocą delikatnego skrętu.
Niestety śliwki nie są przechowywane przez długi czas, dlatego lepiej zjeść je od razu lub w puszce. Możesz też zebrać owoce trochę wcześniej, gdy są jeszcze mocne i pozostawić do dojrzewania w chłodnym miejscu.
Najlepiej przechowywać śliwki w lodówce w temperaturze 0 ° C i wilgotności około 90-95%. W tych warunkach owoc nie zepsuje się przez 2-4 tygodnie.
Śliwki to pyszny dżem lub galaretka. Można je również zamrozić lub suszyć (wtedy okażą się śliwki).
Polecane odmiany
W przypadku śliwek japońskich wypróbuj Satsuma. Rodzi duże, ciemnoczerwone owoce. Smakują bardzo słodko i dobrze nadają się do świeżej konsumpcji i konserw.
Doskonałą odmianą śliwki europejskiej jest „Stanley”. Występuje powszechnie we wschodnich i północno-zachodnich regionach Stanów Zjednoczonych. Ta samozapłodna śliwa nie wymaga zapylaczy i wydaje owoce średniej wielkości, ale bardzo smaczne.
Wśród mieszańców amerykańskich należy wymienić „starostę” i „przełożonego”. Łączą smak japońskiej śliwki z wytrzymałością europejskich odmian. Idealne dla regionów o zmiennej pogodzie.