Pamiętaj, aby posadzić ziemniaki Irbitsky na stronie
Wysokowydajna, wielkoowocowa i odporna na większość chorób psiankowatych. Ze względu na te i inne cechy odmiana ziemniaka Irbitsky, wyhodowana w 2009 roku, zdobyła ogólną miłość ogrodników. Jest również bezpretensjonalny w uprawie. Potrafi dostosować się do różnych warunków pogodowych. Różni się doskonałym smakiem - ma umiarkowany smak ziemniaka. Posiada bardzo przyjemny bogaty aromat ze względu na niską zawartość cukru. Warzywa korzeniowe nie są gotowane podczas gotowania. Mając to wszystko na uwadze, każdy rolnik będzie chciał dowiedzieć się więcej o tym gatunku.
Charakterystyka
Charakterystyka odmiany ziemniaka Irbitsky obejmuje również szczegółowy opis rośliny okopowej, która ma:
- okrągły, lekko podłużny kształt;
- małe rubinowe oczy;
- czerwonawa skóra;
- miąższ jasnożółty;
- waga do 100-190 g;
- wysoka zawartość skrobi: 12-17% (procent zależy od zawartości składników odżywczych w glebie);
- niskie cukry.
Krzew rośliny ma półstałe łodygi średniej wysokości (50-60 cm). Niesparowane liście rośliny są większe niż przeciętnie. Falista na krawędziach. Ma ciemnozielony kolor. Podczas kwitnienia, które jest bardzo miłe, duże pąki nabierają różowo-fioletowego koloru - antocyjanów. Wtedy zamiast kwiatów pojawiają się owoce (o średnicy 2 cm) o malachitowym odcieniu, ale są one trujące i nie nadają się do jedzenia.
Plon odmiany ziemniaka Irbitsky wynosi od 250 do 400 c / ha. W niektórych regionach liczba ta sięga 500-600 c / ha. Z jednego krzewu zbiera się 6-10 korzeni.
Szczególną uwagę należy zwrócić na techniczne właściwości odmiany. Bulwy są cenione za wyjątkową jakość przetrzymywania, która przekracza 97%. Dlatego ziemniaki mogą być przechowywane przez możliwie najdłuższy czas. Jednak taki wynik można uzyskać tylko pod warunkiem prawidłowej zawartości: reżimu temperaturowego i wyboru optymalnego miejsca. Kultura jest również odporna na uszkodzenia mechaniczne, co pozwala rolnikom z powodzeniem transportować rośliny okopowe.
Inne zalety i wady
Należy zauważyć, że sadzeniaki Irbit są doskonale odporne na suszę. Jednocześnie wybór gleby jest mało wymagający. Jednak doskonale czuje się na glebach, na których rosły zboża ozime, zboża i rośliny strączkowe, a także len. W przypadku gleb piaszczystych odmiana jest również odpowiednia, tylko przed sadzeniem jest najpierw wysiewana łubin.
Oprócz tego odmiana ma doskonałą odporność na powszechne choroby psiankowatych:
- nicienie (tworzące cysty złotego ziemniaka);
- wirus kędzierzawki liści;
- mozaika (w paski i pomarszczona);
- zaraza późna;
- rak bulw.
Chociaż nie ma oczywistych niedociągnięć, to jednak elitarna odmiana, przy braku opieki lub naruszeniach zasad rolniczych, może siekać lub dawać słabe zbiory.
Ponadto ziemniak Irbit słynie z dość stabilnego i wysokiego plonu, nie podatnego na degenerację.Podczas sadzenia rośliny okopowe można ciąć, co w żaden sposób nie wpłynie na ich płodność. Między innymi podczas uprawy rzadko spotyka się małe bulwy.
Odmiana ziemniaka Irbitsky: sadzenie, uprawa i płodozmian
Rośliny okopowe wyjmuje się z magazynu na 3 tygodnie przed rozpoczęciem prac ogrodowych. Pudełka pozostawia się w ciepłym i jasnym miejscu do kiełkowania. Następnie miejsce jest przygotowywane przez nawożenie ziemi materią organiczną lub innymi złożonymi nawozami. Bardzo duże bulwy przecina się na pół. Na każdym plasterku pozostają 3 oczy.
Ziemniaki Irbitsky sadzi się w maju, przestrzegając wszystkich zasad techniki rolniczej:
- głębokość otworu wynosi 8-10 cm;
- odległość między krzakami wynosi 60 cm;
- rozstaw rzędów - 35 cm.
Właściwy czas sadzenia ziemniaków. Optymalna temperatura powietrza dla tej procedury powinna wynosić + 7 ... + 9˚С. Niemniej jednak należy uważać, aby grunt był wystarczająco rozgrzany. W przeciwnym razie może to doprowadzić do zgnilizny korzeni.
Pierwsze spulchnienie wykonuje się 2 tygodnie po posadzeniu na głębokości 10-12 cm Chwasty należy usunąć z terenu, w przeciwnym razie roślinność ta nie pozostawi pożywki w glebie. Hilling krzewów wykonuje się, gdy pędy rozciągają się do 15-17 cm, w tym przypadku grzbiet gleby tworzy się co najmniej 20 cm wysokości. Powtarzane wydarzenie planowane jest przed zamknięciem wierzchołków, aby jak najbardziej naprawić pędy.
Dodatkowa opieka
Ponieważ odmiana ziemniaka Irbitsky jest głównie przeznaczona do uprawy w regionach północnych, dodatkowe podlewanie nie będzie przeszkadzać w sadzeniu. Hodowcy zalecają przeprowadzanie zabiegów wodnych 3 razy w sezonie. Dotyczy to szczególnie obszarów o suchym klimacie. Zaleca się podlewanie w połączeniu z systematycznym karmieniem. Przy sadzeniu ziemniaków stosuje się nawozy.
Aby uzyskać pełny rozwój bulw, dodaj:
- popiół drzewny, który jest bogaty w naturalne pierwiastki, takie jak fosfor i potas;
- ammofos dziewannazawierające azot.
Przez cały sezon wegetacyjny stosuje się dodatkowe karmienie. Napar z kurzego obornika okazał się bardzo skuteczny. Kał rozcieńcza się w stosunku 2:30. Niemniej jednak, dla lepszego rozpuszczenia, odchody ptaków wlewa się niewielką ilością płynu. Gdy masa zmięknie w ciągu 48 godzin, koncentrat doprowadza się do wymaganej objętości. Napar jest wprowadzany tylko do wilgotnej gleby, aby nie spalić systemu korzeniowego.
Ale po zebraniu do kopania ogród warzywny jest nawożony (o 1 m2):
- zgniły obornik lub kompost (1 wiadro);
- sól potasowa (1 łyżka. l. lub 15 g);
- superfosfat (30 g).
Aby uzyskać duże korzenie i obfite zbiory, konieczne jest zapewnienie kulturze kwaśnego środowiska. Na glebach zasadowych ziemniaki słabo kiełkują i mają słabą tuberyzację.
Uprawiając odmianę Irbitsky, ćwiczą jeszcze kilka opatrunków. Podczas formowania pąków krzewy podlewa się rozcieńczonym naparem z odchodów kurczaka lub dziewanny (1 l / krzak). Przy aktywnym kwitnieniu psiankowatych, łóżka są kruszone mieszaniną popiołu drzewnego (4 łyżki. L.) i siarczanu potasu (1,5 łyżki. L.). Dozowanie jest podawane na metr kwadratowy.
Genialny płodozmian
Zmienność upraw na tym terenie zapewnia umiarkowane zubożenie żyznej gleby. Każdy gatunek rośliny pozyskuje z gleby określony rodzaj składników odżywczych. Ponadto technika ta pozwala chronić ziemniaki przed szkodnikami, a także chorobami zakaźnymi. W związku z tym rolnikom zaleca się stosowanie jednego z programów płodozmianu.
Nieodpowiednie prekursory ziemniaków to:
- Papryka;
- pomidory;
- bakłażan;
- inne odmiany ziemniaków.
Jeśli wymienione kultury rosły na miejscu, to przedstawiciele rodziny Solanaceae są sadzeni na tym miejscu tylko przez 2-3 lata. Po zbiorach należy zasiać Sederaty, które są koszone przed zimowaniem, ale przed kwitnieniem. Powstała zielona masa jest zakopywana w ziemi przez orkę.
Istnieje dwu- i trzyletni system płodozmianu. W jednym przypadku teren podzielony jest na 2-3 strefy, w drugim na 4. W pierwszym przypadku wraz z ziemniakami sadzi się warzywa i zioła, w drugim dodaje się również rośliny strączkowe. Następnie każdego roku zmienia się lokalizacja tych upraw.
Z zastrzeżeniem wszystkich zasad techniki rolniczej do uprawy ziemniaków, rolnik Irbit otrzyma bogate zbiory w sierpniu-wrześniu.