Groch mysi to wdzięczna roślina na ciężkie stany zapalne
Uwagę wielu ludzi przyciągają opadające liliowe kępy kwiatostanów, które rosną na zielonym trawniku w pobliżu lasu. Mało kto jednak wie, że groszek mysi jest środkiem uspokajającym, przeciwdrgawkowym, leczniczym i hemostatycznym. Ponadto ten „kwiat wróblowy” (inna nazwa) jest nadawany zwierzętom domowym jako pokarm. Ta pasza zawiera do 3% tłuszczu, który jest dobry dla zwierząt gospodarskich. Ponadto ze względu na swoją strukturę zioło to doskonale sprawdza się roślina miodowa dla pszczół.
Groch mysi z biologicznego punktu widzenia
W okresie kwitnienia, który trwa od czerwca do września, pędy lekko opadają ku ziemi. Jednocześnie tworzą niesamowitą ekstrawagancję kolorów na zielonym płótnie łąki.
Istnieją 3 główne odcienie kwitnienia groszku mysiego:
- liliowy;
- ultramaryna;
- Królewna Śnieżka.
Często na jednej gałęzi znajduje się do 40 dziwacznych pąków (o długości 10 mm). Podłużne płatki kwitną tylko na końcu kwiatu. Dwa z nich są w ciemniejszym odcieniu z kontrastującymi żyłkami, a pozostałe 2 mają ton jaśniejszy. Takie niesamowite kombinacje dodadzą radości każdemu projektowi krajobrazu.
Siedlisko grochu myszy
Korzeń wyki mysiej (łac.) Wnika na kilka metrów w głąb gleby, co wyjaśnia jej witalność. W strukturze przypomina trawa pszenicznadlatego rośnie dość szybko. W zależności od tego, gdzie rośnie groszek, jest uważany za chwast lub pożyteczną roślinę. Jest to szczególnie niebezpieczne dla zbóż, ponieważ hamuje rozwój ich systemu korzeniowego.
Jednak najczęściej można go znaleźć:
- wzdłuż jezdni;
- na obrzeżach lasu;
- wśród krzaków;
- w ogrodzie;
- na obszarach górskich (czasami);
- na łąkach.
Groch wielkokwiatowy zaliczany jest do roślin wieloletnich. Z jednego krzewu można wyprodukować ponad 600 nasion podobnych do fasoli. Taka ilość materiału siewnego zapewnia kiełkowanie kultury w jednym miejscu przez 4-5 lat.
Na korzeniach grochu myszy występują narośla / foki. Są bogate w bakterie wiążące azot, które nasycają glebę substancjami odżywczymi. Jako nawóz wysiewa się w maju, a zagłębia w ziemię - na początku kwitnienia.
Przydatne właściwości groszku mysiego: kiedy wady zamieniają się w zalety
Roślina strączkowa jest używana wyłącznie w medycynie tradycyjnej, ponieważ farmakologia bada tylko jej właściwości lecznicze.
Jednak zielarze z powodzeniem używają wywarów, naparów, a także nalewek z nich:
- do gojenia się ran;
- jako środek moczopędny;
- zatrzymać krwawienie.
Ponadto kwiat wróbla ma właściwości łagodzące i przeciwdrgawkowe. To dzięki nim stał się popularny w medycynie ludowej.
Takie unikalne cechy rośliny są możliwe dzięki temu, że obejmuje:
- białka (około 30%);
- fosfor;
- flawonoidy;
- wapń;
- karoten;
- witamina C;
- wicianina (narkotyk);
- tokoferol.
Ponadto groszek mysi jest z powodzeniem stosowany w kuchni. Świetnie sprawdza się jako dodatek do pikli i gulaszu warzywnego.Dodawany jest jako dressing do zup lub kapuśniaka.
Wymienione składniki lecznicze wyki mysiej są nieodzowne w leczeniu chorób skóry: ran, ropni (stosowane w postaci proszku) i czyraków. Obejmuje to również ukąszenia owadów, zwłaszcza trujące, a także wszelkiego rodzaju skaleczenia, siniaki.
Napary z tego zioła łagodzą stany zapalne, które można prześledzić w:
- reumatyzm;
- hemoroidy (ból, krwawienie);
- choroby nowotworowe;
- powiększone węzły chłonne.
Te mikstury pomagają rozpuszczać łagodne formacje w gruczołach mlecznych. Ponadto okłady na bazie naparów leczniczych łagodzą obrzęki, które obserwuje się przy chorobach nerek, a także opuchliznę. Ponadto ta kultura roślinna znajduje się w kolekcji ziół przeznaczonych do utraty wagi.
Suszone korzenie grochu myszy służą do przygotowywania wywarów leczniczych. Powstała medycyna naturalna normalizuje pracę układu pokarmowego, a także łagodzi stany zapalne jelit.
Groch mysi zbiera się latem. Jego rozgałęzione korzenie są starannie wykopywane, oczyszczane z brudu i wysyłane pod baldachim. Liście i łodygi są zrywane i suszone. Surowce nie powinny być narażone na działanie promieni słonecznych i wilgoci. Materiał roślinny przechowywany jest w papierowych kopertach lub w bawełnianych woreczkach przez 2 lata.
Sprawdzone receptury wywarów
Świeże zioła sieka się nożem, suszy i przesyła do młynka do kawy. Następnie 3 łyżki. l. masę proszku wylewa się zimną wodą (500 ml). Doprowadzić zawartość do wrzenia i wyjąć z pieca. Po naleganiu przez 1 godzinę przefiltruj bulion. Tradycyjnie produkt przyjmuje się 30 minut przed posiłkiem, tylko 50 ml. Maksymalna dzienna dawka to 150 ml.
Ten lek jest zalecany dla:
- miażdżyca;
- ciężkie krwawienie;
- zapalenie oskrzeli, zapalenie tchawicy.
Wirusowe zapalenie wątroby typu C leczy się naparem z korzeni grochu myszy. Są suszone, kruszone, a następnie zalewane wodą (0,5 l). Gdy płyn się zagotuje, naczynia wyjmuje się z ognia i pozostawia na 3 godziny. Przyjmują lek w dawce 60 ml 3 razy dziennie.
Aby złagodzić obrzęki, użyj wywaru z suszonych lub świeżych liści / łodyg rośliny. Na 250 ml wody weź 15 g surowców. Powstałą masę gotuje się na małym ogniu, ale nie gotuje, przez 15-20 minut. Po ostygnięciu wodnego naparu przesącza się go przez gazę. Pij do 2 łyżek dziennie. l. mieszanina leków.
Napary z grochu mysiego są przeciwwskazane w karmieniu piersią, a także w ciąży. Jest niebezpieczny w użyciu w przypadku odwodnienia, w szczególności w przypadku ciężkiej biegunki i czerwonki.
Powstały koncentrat roślinny jest używany do balsamów. Takie kompresy są stosowane w leczeniu żylaków, hemoroidów, a także łagodnych guzów. Przed rozpoczęciem terapii groszkiem mysim lepiej skonsultować się ze specjalistą. Takie podejście do leczenia zawsze nagradzane jest doskonałymi wynikami.