Architektura krajobrazu z kulistą wierzbą
Ze względu na swoje piękno i niezwykły wygląd wierzba kulista jest bardzo popularna w parkach i działkach ogrodowych naszego kraju. Nawet sadząc tylko ten typ dekoracyjny, można tworzyć bardzo oryginalne kompozycje i całe ogrody. Takie drzewa dobrze nadają się do kędzierzawego cięcia, są tradycyjnie używane do nasadzeń pojedynczych lub grupowych i jako żywopłoty.
Wierzba kulista w projektowaniu krajobrazu
Aby ozdobić miejsce, wystarczy znaleźć to drzewo wiosną. Wytnij z niego kilka gałązek i posadź je w ziemi. A w przyszłym sezonie dorośnie sferyczne arcydzieło dekoracyjne. Dla większej przejrzystości załączamy zdjęcie wierzby kulistej w projekcie krajobrazu działki ogrodowej.
Wierzba krucha dorasta do 15 - 20 m. Jej gałęzie z liśćmi są skoncentrowane na szczycie korony i nadają drzewu bardzo atrakcyjny wygląd. Ma duże lancetowate liście z małymi ząbkami na krawędziach, górna strona jest zielona, a dolna niebieskawa. Jesienią liście stają się żółto-zielone. Kwitnienie wierzby kulistej rozpoczyna się w maju i zbiega się z pączkowaniem. Błyszczące pędy są oliwkowozielone i bardzo dobrze korzeni po posadzeniu.
Drzewo jest bezpretensjonalne, mrozoodporne i dobrze znosi przycinanie. Ten typ wierzby wygląda bardzo malowniczo przy sadzeniu pojedynczym i grupowym po 3-4 szt. A także wygląda spektakularnie w połączeniu z brzozami i świerkami na dużych obszarach.
Wierzba krucha ma odmianę zwaną wierzbą kulistą Bulat. Drzewo ma średnią wysokość około 7 m, choć czasami dorasta do 15 m. A szerokość korony może dochodzić do 8 m. Korona drzewa jest bardzo gęsta, piękna, regularna kulista, czasem kopulasta. Wydłużone, spiczaste, ciemnozielone liście są skoncentrowane na szczycie korony. Pędy są oliwkowozielone.
Bulata jest bezpretensjonalna, odporna na wiatry. Nie zamarza nawet przy silnych mrozach, wytrzymuje do -50 stopni.
Główną zaletą tej wierzby jest to, że doskonale nadaje się do kształtowania. Przy pomocy przycinania możesz wykonać dowolny kształt lub wysokość rośliny. Najczęściej używany do tworzenia kompozycji wraz z dużymi, wysokimi drzewami ozdobnymi. Jedna lub dwie wierzby lub kilka takich drzew wygląda szczególnie malowniczo na brzegu stawu, można je również wykorzystać na żywopłoty.
W wyniku pracy hodowcy z Uralu Szaburowa wyhodowano inną dekoracyjną odmianę mrozoodporną - wierzbę karłowatą. Ta kula może mieć do 3 m średnicy i gęstnieje przy częstym przycinaniu. Pędy roczne są czerwonawe. Liście są małe, 5-10 mm, z małymi ząbkami na krawędziach i lekkim pokwitaniem po obu stronach.
Charakteryzuje się wysoką zimotrwalością, odpornością na szkodniki i infekcje, doskonale znosi cięcie. Idealny do żywopłotu i ogrodnictwa bonsai.
Cechy sadzenia wierzby kulistej
Podczas sadzenia i pielęgnacji sferyczna wierzba jest całkowicie bezpretensjonalna. Ale pamiętaj, aby wziąć pod uwagę ogólne zalecenia.
Miejsce lądowania musi być całkowicie otwarte.Drzewo może rosnąć na prawie wszystkich typach gleby, z wyjątkiem przesuszonej gleby piaszczystej. Ale najlepsza dla niego jest gliniasta żyzna gleba, na której jest dużo wilgoci.
Sadzenie jest wskazane wiosną (kwiecień-maj), kiedy gleba jest jeszcze wilgotna. Co więcej, ten czas zbiega się z przycinaniem, więc ścięte gałęzie można wykorzystać do rozmnażania.
Wierzba kulista jest łatwo rozmnażana przez sadzonki. Zobaczmy, co należy w tym celu zrobić.
- Wiosną musisz wybrać roczne pędy na drzewie, które łatwo rozpoznać po obecności pąków.
- Pędy należy pociąć na sadzonki o wielkości 20 - 30 cm, pozostawić 5 - 7 pąków na górze.
- Następnie wybierz najgrubsze sadzonki i posadź w ziemi połowę ich długości.
- Gleba powinna być wilgotna i ściśle przylegać do sadzonek, aby po posadzeniu były dokładnie podlewane.
- Po około kilku tygodniach roślina zapuści silne korzenie. Przez cały ten czas potrzebuje dobrego podlewania.
Pędy należy ścinać wczesną wiosną, zanim pąki się otworzą. W przeciwnym razie rootowanie będzie znacznie gorsze lub wcale. Natomiast terminowo odcięte pędy doskonale ukorzeniają się nawet bez specjalnych używek.
Odmiany hodowlane, takie jak wierzba karłowata Shaburova, są zanurzone w ziemi wraz z podłożem. W takim przypadku sadzonki należy ostrożnie wyjąć z pojemników i posadzić w rowie w odległości 50 cm między krzakami.
Zaleca się ukorzenienie sadzonek nie w wodzie, ale natychmiast w glebie. Pomimo tego, że sadzonki zakorzeniają się szybciej w szklance wody, podczas sadzenia mogą pojawić się z nimi problemy. Ta prosta procedura często może prowadzić do ich śmierci.
Pielęgnacja i przycinanie wierzby
Aby drzewa dobrze rosły, potrzebują odpowiedniej pielęgnacji, podlewania i uzupełniania.
Roślina ta bardzo lubi wilgoć, więc w pierwszym roku po posadzeniu wierzba kulista wymaga obfitego podlewania. A w upalnym sezonie letnim dorosłe drzewo wymaga dodatkowego nawadniania korony.
Każdego roku wczesną wiosną należy poluzować i nałożyć glebę wokół młodych roślin złożone nawozy... Pod koniec lata wskazane jest nawożenie gleby superfosfatem i siarczanem potasu.
Wierzba sferyczna w projektowaniu krajobrazu terenu koniecznie wymaga ukształtowania. Lepiej nie ścinać drzewa przez pierwsze lata po posadzeniu. A kiedy osiągną wysokość 1 m, musisz rozpocząć przycinanie.
Co to za procedura? Wczesną wiosną młode pędy przycinamy o 15-20 cm, pozostawiając pąki na końcach gałęzi. Konieczne jest odcięcie pędów pod kątem, aby woda nie stagnowała na ciętej powierzchni. Może powodować gnicie drewna.
Konieczne jest zachowanie optymalnej odległości między cięciem a najbliższą nerką. Jeśli przetniesz go blisko pąka, istnieje ryzyko, że wyschnie lub zamarznie. Jeśli odległość jest zbyt duża, tworzy się kikut, przez który może przeniknąć infekcja.
Niektórzy początkujący ogrodnicy obawiają się odcinania pędów, aby ich nie skrzywdzić. Jednak bez przycinania dekoracyjny wygląd nie będzie miał grubej i pięknej korony.