Fundament płyty monolitycznej: cechy konstrukcyjne i zasady instalacji
Prywatni deweloperzy, wybierając fundament pod dom lub budynek gospodarczy, preferują konstrukcję taśmową jako niezawodną, ekonomiczną i łatwą w użyciu opcję. Ale w niektórych przypadkach jedynym możliwym rozwiązaniem jest podstawa monolitycznej płyty. Taki fundament jest wymagany do budowy na glebie piaszczystej, na twardych i plastycznych glinach, plastycznej glinie. Projekt może być również pożądany przy wznoszeniu budynków na twardej i plastycznej glinie piaszczystej, twardej glinie.
Cechy „ciasta” fundamentu płyty
Fundament płytowy nie wymaga pogłębiania - jego zdolność „unoszenia się” i przeciwstawiania się siłom falowania mrozu w pełni objawia się właśnie po ułożeniu na podłożu.
Podstawową wersję ciasta fundamentowego pokazano na ilustracji:
Warstwy fundamentowe od dołu do góry:
- Zagęszczona gleba - dno przygotowanego dołu.
- Poduszka - wykonana z piasku lub mieszanki piasku ze żwirem, tłuczniem. Jest wypełniony warstwami, wyrównany i ubity. Poduszka tłumi drgania gruntu, zmniejsza intensywność oddziaływania obciążeń od dołu na fundament fundamentowy.
- Geowłóknina. Prześcieradło z dornitu chroni poduszkę przed zamuleniem, wzmacnia ją. Geowłókniny można dodatkowo układać na dnie wykopu, między warstwami piasku i żwiru, aby zwiększyć wytrzymałość ciasta.
- Fundacja. Cienka wyrównująca warstwa betonu na wierzchu poduszki pomaga uszczelnić fundament wysokiej jakości i prawidłowo zamontować ramę wzmacniającą.
- Hydroizolacja. Wodoodporny materiał zabezpiecza żelbetową płytę fundamentową przed wnikaniem wilgoci z gruntu. Hydroizolacja monolitycznej płyty fundamentowej jest tradycyjnie wykonywana z dwóch lub więcej warstw walcowanego materiału bitumicznego.
- Płyta betonowa. W rzeczywistości sam fundament, którego grubość zależy od wielkości obciążeń fundamentu.
- Rama wzmacniająca. Zbrojenie zwiększa wytrzymałość monolitycznej konstrukcji, przejmuje obciążenia rozciągająco-ściskające, zapobiegając pękaniu betonu.
Odmiany fundamentów płytowych
Istnieje kilka możliwości wykonania płyty fundamentowej. Najczęściej jest to płyta monolityczna, której grubość jest taka sama na całej powierzchni. Zaletą takiej podstawy jest łatwość montażu, wadą jest bliskie położenie górnej krawędzi względem powierzchni gruntu - w tym przypadku podstawa ścian może być narażona na działanie wilgoci, która szkodzi konstrukcjom budowlanym.
Aby krawędź płyty znajdowała się wyżej nad powierzchnią gruntu, nie należy zwiększać jej grubości - wpłynie to znacząco na koszt fundamentu. Bardziej praktyczną opcją byłoby wyposażenie płyty w usztywnienia.
Płyta fundamentowa monolityczna z żebrami do góry
Konstrukcja monolityczna to płaska podstawa z wystającymi ponad powierzchnię usztywnieniami wzmacniającymi - wygląda jak fundament listwowy na szczycie płyty. Żebra są umieszczane na obwodzie i pod przyszłymi ścianami nośnymi wewnątrz, jeśli przewiduje to projekt.
Płyta fundamentowa z usztywnieniami skierowanymi w górę umożliwia wykonanie budynku podpiwniczonego lub podpiwniczonego. W takim przypadku monolityczną konstrukcję należy zakopać w ziemi i zaprojektować żebra rusztu o odpowiedniej wysokości. Następnie na żebrach kładzie się warstwę hydroizolacyjną i montuje się konstrukcje ścian.
Płyta fundamentowa z żebrami skierowanymi w dół
Aby zwiększyć nośność fundamentu płytowego bez jego pogłębiania, wykonano konstrukcję monolityczną z żebrami usztywniającymi skierowanymi w dół.
Istnieją dwie możliwości wykonania płyty monolitycznej z żebrami usztywniającymi skierowanymi w dół:
- Usztywnienia tworzą wykopy wykopane w ziemi poniżej poziomu płyty żelbetowej. W dołach na żebra zainstalowana jest rama wzmacniająca, wykonana jako całość z ramą samej płyty, po czym wylewa się mieszankę betonową.
- Przygotowywany jest dół z płaskim dnem pod płytą. Na uszczelnionym podłożu układana jest izolacja z płyty polimerowej - w odstępach między „wyspami” izolatora ciepła a ścianami wykopu zostaną utworzone usztywnienia. Przed wylaniem mieszanki betonowej montuje się klatkę zbrojeniową.
Usztywnienia należy umieścić pod ścianami nośnymi i grodziami wewnętrznymi. Jeśli projekt nie przewiduje przegród, ale wymagane jest zwiększenie sztywności płyty, to żebra skierowane w dół powinny być równoległe do krótszego boku budynku w odstępach do 3 metrów.
Ułożenie izolatora cieplnego, w tym ekstrudowanej pianki polistyrenowej pod płytą podstawy, nie tylko pozwala wyposażyć usztywnienia o wymaganych wymiarach, ale także przyczynia się do ocieplenia podstawy fundamentu i obniża koszty ogrzewania domu. Ten rodzaj fundamentu nazywany jest „szwedzką płytą”. Często jest uzupełniony obiegiem podgrzewania wody.
Podstawa płyty prefabrykowanej
W niektórych przypadkach zamiast monolitycznej płyty fundamentowej stosowana jest prefabrykowana podstawa betonowa. Gotowe konstrukcje są ułożone blisko siebie. Ale tej opcji można używać tylko na glebach skalistych, które nie są podatne na falowanie. W innych przypadkach podstawa może z czasem ulec odkształceniu pod wpływem nierównomiernych obciążeń falujących z powodu braku sztywnego połączenia między płytami.
Podstawa z gotowych płyt żelbetowych stosowana jest tylko w przypadku budowy budynków gospodarczych, łaźni, małych lekkich domów. Na ułożonych płytach wykonuje się jastrych. Technologia montażu prefabrykowanego fundamentu wymaga zaangażowania specjalnego sprzętu do transportu i układania płyt.
Obliczanie grubości płyty i ramy wzmacniającej
Podczas konstruowania fundamentu płyty własnymi rękami ważne jest prawidłowe obliczenie grubości płyty. Zbyt cienka podstawa nie wytrzyma obciążenia. Wylanie zbyt grubej płyty spowoduje niepotrzebne koszty finansowe.
Uwaga: każdy centymetr grubości płyty to 1 metr sześcienny betonu na 10 m2. powierzchnia m.
Kalkulację należy powierzyć profesjonalistom lub skorzystać ze specjalnego programu. Wartość jest obliczana na podstawie rodzaju gruntu i obciążenia fundamentu. W związku z tym konieczne jest posiadanie danych geologiczno-poszukiwawczych na miejscu oraz gotowego projektu budowlanego. Standardowa grubość fundamentu płytowego to 200-300 mm.
Rama wzmacniająca do płyt o grubości do 150 mm wykonana jest z jednej warstwy siatki, umieszczonej wzdłuż centralnej osi poziomej. W przypadku płyt 200-300 mm wymagane są dwie równoległe warstwy siatki, zainstalowane w odległości 30-50 mm od dołu i góry przyszłej płyty. Średnica zbrojenia wynosi 12-16 mm, rozstaw prętów 200-300 mm.
Pod ścianami nośnymi skok prętów jest zmniejszony ze względu na bardziej rozrzedzone ułożenie elementów w środkowej części płyty.
Najwygodniej jest obliczyć liczbę prętów zbrojeniowych i zacisków do ich mocowania za pomocą specjalistycznego kalkulatora.
Płyta fundamentowa DIY: instrukcje krok po kroku
Cały kompleks prac związanych z aranżacją płyty fundamentowej domu lub oficyny można wykonać we własnym zakresie.
Etap przygotowawczy
Miejsce pod fundament jest oczyszczone z gruzu, drzew i krzewy, po czym wykonuje się oznaczenie przyszłego dołu fundamentowego. Ważne jest, aby napięte sznury tworzyły kąty proste. Aby uzyskać dokładność geometrii, sprawdź zbieżność długości przekątnych zaznaczonego obszaru prostokątnego.
Na wyznaczonym terenie należy wykopać dół, biorąc pod uwagę grubość poduszki z tłucznia piaskowego, ławy fundamentowe, hydroizolację oraz projektową wartość pogłębienia płyty.
Konieczne jest usunięcie warstwy żyznej gleby z roślinnością z miejsca budowy, głębokość wykopu oblicza się w stosunku do przygotowanej powierzchni.
Dno wykopu powinno być płaskie i poziome, gleba jest starannie ubita. Technologia wykonania płyty fundamentowej może przewidywać użycie geowłóknin do stworzenia bariery między gruntem a podsypką - w tym przypadku piasek nie zamulał się i nie jest wypłukiwany podczas wezbrania wód gruntowych. Płótna z geowłókniny układane są na zakładkę 30 cm i wchodzą w ściany wykopu.
Układ poduszek
Na dnie wykopu piasek wylewa się równomiernie warstwą 100-120 mm. Następnie zwilża się wodą i zagęszcza wibrującą płytą. Następnie, zgodnie z tą samą zasadą, kolejną warstwę piasku wylewa się i ubija. Całkowita grubość poduszki musi wynosić co najmniej 200 mm.
Typowe błędy krytyczne: użycie piasku z domieszką gliny, wyładowanie całej objętości piasku do dołu na raz, a następnie wyrównanie.
Poduszka z piasku pokryta jest warstwą żwiru lub tłucznia o grubości 120-150 mm. Geowłókniny można układać wstępnie, aby warstwy się nie mieszały. Warstwa żwiru jest niezbędna, aby wykluczyć kapilarne zasysanie wilgoci z gleby.
Na etapie układania poduszki należy ułożyć wszystkie połączenia, które zostaną poprowadzone pionowo przez grubość płyty fundamentowej.
Hydroizolacja
Szalunek jest montowany na gotowej poduszce wzdłuż konturu przyszłej płyty. Aby zapewnić sztywność od zewnątrz, szalunek jest podparty za pomocą rozpórek. Konstrukcja musi być szczelna, aby wilgoć nie opuszczała mieszanki roboczej podczas betonowania.
W celu niezawodnego uszczelnienia fundamentu zaleca się wykonanie przygotowania betonu - na zagęszczony gruz wylewa się cienką warstwę betonu. Grubość warstwy 50-70 mm, gatunek betonu M-100.
Po wyschnięciu fundamentu hydroizolację układa się ze specjalnej membrany o profilu polimerowym lub dwóch lub trzech warstw walcowanego materiału bitumicznego. Hydroizolacja powinna przejść do ścian szalunku, krawędzie blach są sklejone mastyksem bitumicznym lub stapiane, ogrzewane palnikiem.
Izolacja fundamentu
W regionach o mroźnych zimach izolacja termiczna płyty fundamentowej jest praktykowana przy budowie budynku mieszkalnego, gdzie będzie służyła jako podstawa stropu. Izolację pod płytą fundamentową układa się równą warstwą, jeśli jest zaprojektowana płasko. Podczas układania płyty z usztywnieniami skierowanymi w dół. Z tej samej izolacji powstają miejsca w zaprojektowanych miejscach.
Wzmocnienie
Montaż klatki wzmacniającej rozpoczyna się od dolnej siatki. Aby zachować wymagany odstęp 30 mm od podstawy, pręty zbrojeniowe są umieszczane na specjalnych plastikowych wspornikach.
Przede wszystkim układane są wszystkie pręty podłużne. Następnie poprzeczne mocuje się do nich za pomocą skrętów z drutu lub plastikowych zacisków. Spawanie nie jest stosowane - przegrzanie metalu w punktach mocowania osłabia konstrukcję.
Aby umieścić drugą kondygnację kraty na wymaganej wysokości nad dolną, należy na całej powierzchni zastosować stojaki na pająki (są one również „żabkami”) (2 sztuki na metr kwadratowy) oraz elementy krawędziowe w kształcie litery U
Prace betonowe
Wylewanie monolitycznej płyty fundamentowej powinno odbywać się w ciągu jednej zmiany, w przeciwnym razie nie będzie możliwe uzyskanie wymaganej wytrzymałości konstrukcyjnej. Wymagania dotyczące mieszaniny roboczej:
- gatunek betonu M-300 (klasa wytrzymałości B22,5);
- mobilność P3;
- współczynnik wodoodporności W8 i więcej;
- klasa mrozoodporności F.
Konieczne jest zapewnienie wygodnego podejścia do mieszalnika automatycznego, aby wcześniej zadbać o pompę do betonu lub tace do podawania roboczej mieszanki do szalunku.
Zaprawę wprowadzoną do szalunku należy natychmiast równomiernie rozprowadzić na całej płaszczyźnie. Do zagęszczania betonu, eliminacji pęcherzyków powietrza, nie można obejść się bez głębokiego wibratora. Powierzchnię wyrównuje się liniałem lub wibrującym jastrychem.
Fundament płyty monolitycznej należy przykryć folią w celu ochrony przed opadami atmosferycznymi, gruzem i przypadkowym uszkodzeniem. Dzień później, w ciągu 5-7 dni, powierzchnię betonu należy zwilżyć wodą. Zapobiegnie to wysychaniu i pękaniu górnej warstwy płyty. Po 10-15 dniach szalunek można usunąć - beton będzie miał czas, aby uzyskać ponad 50% wytrzymałości. Budowę ścian rozpoczynamy nie wcześniej niż miesiąc po wylaniu - beton musi w pełni dojrzeć.
Wiedząc, jak zrobić fundament pod płytę dla domu, możesz zaoszczędzić dużo pieniędzy na budowie domu letniego lub wiejskiego, garażu. Aby fundament fundamentowy służył przez ponad dekadę, ważne jest ścisłe przestrzeganie technologii pracy i stosowanie wysokiej jakości materiałów.