Spektakularne drzewo surmia: sadzenie i pielęgnacja na otwartej przestrzeni
Urocze piękno z bujną koroną i liśćmi w kształcie serca to drzewo surmia, którego sadzenie i pielęgnacja składa się z wielu zasad. Ważne jest, aby je obserwować. W końcu roślina przybyła do nas z dalekich Indii, Japonii, Chin i kontynentu amerykańskiego. Plemiona indyjskie wykorzystywały różne części kultury do leczenia malarii. Przypisywano jej boskie pochodzenie, nazywając je „drzewem szczęścia” i symbolem radości.
Orientalny strój o dostojnej kulturze
Surmia należy do rodzaju Bignoniums. W swoim naturalnym środowisku dorasta do 20 m. Gatunki ozdobne występujące w ogrodach i parkach miejskich osiągają maksymalnie 6 m. Makaron w zależności od warunków klimatycznych może zrzucić liście lub utrzymywać je przez cały rok.
Roślina ma potężny pień, pokryty ciemnobrązową wielowarstwową korą, z małymi pęknięciami. Gęsta kulista korona składa się z wielu gałęzi skierowanych w różnych kierunkach. Gładkie płytki liściowe przypominają duże serce i są pomalowane na jasnozielony kolor. Maksymalna długość to około 25 cm, nawet w porze więdnięcia pozostaje równie atrakcyjna jak wiosną.
Po raz pierwszy drzewo szczęścia zakwita 6 lat po posadzeniu. Pąki są zbierane w bujne bukiety. Zewnętrznie przypominają świece kasztanowe.
Kwiaty są pomalowane na następujące kolory:
- Królewna Śnieżka;
- różowy;
- bogaty krem.
Na samym środku pąka widoczne są szkarłatne lub jasnożółte plamki. Kwiatostany pojawiają się wczesnym latem. Emitują przyjemny zapach i cieszą przechodniów. Po udanym zapyleniu tworzą się zielone strąki o długości około 40 cm, które z boku przypominają cienki makaron lub sople. Wewnątrz znajdują się nasiona w postaci miniaturowej fasoli. Strąki pozostają na gałęziach do wiosny, nieznacznie zmieniając kolor.
Dekoracyjne propozycje do ogrodu
W naturze występuje około 38 odmian surmii. Drzewo orchidei, które rośnie na terenie wiejskiego domu lub w parkach miejskich, należy do form dekoracyjnych. Naukowcy liczą tylko 10 z tych odmian. Rozważ kilka dostojnych przedstawicieli ogrodowego drzewa szczęścia.
Catalpa bignoniform
Kultura dorasta do 20 m wysokości. Pień pokryty blaszkowatą brązowo-szarą korą. Jej grubość u nasady sięga 100 cm Catalpa bignonium ma kulisty, rozłożysty kształt korony. Gałęzie są ozdobione liliowymi blaszkami liściowymi, ale o większym rozmiarze. Nie zmieniają koloru nawet jesienią, kiedy inne drzewa zakładają swój złoty strój. Przez cały sezon liście wydzielają specyficzny zapach, który odstrasza szkodniki owadzie... Pąki są pomalowane na śnieżnobiały kolor. Wewnątrz miniaturowej „orchidei” znajdują się fioletowe kreski. Przy wysokiej wilgotności kwiatostany wydzielają mocny aromat jabłka.
Takie odmiany jak „Golden”, „Purple”, „Kene” różnią się różnymi odcieniami blaszek liściowych. W związku z tym są żółto-zielone, fioletowe, z marmurowymi plamami.
Catalpa Nana
Wolno rosnące drzewo jest idealne na działkę ogrodową. Pod bujną koroną w kształcie kuli wygodnie jest ukryć się przed letnim upałem. Z biegiem czasu szczyt rośliny spłaszcza się. W rezultacie rozszerza się na szerokość. Odmiana nigdy nie "zakłada" kwiatostanów. Jego piękno tkwi w soczystej zieleni, która wdzięcznie kołysze się na wietrze.
Aby chronić roślinę przed mączniakiem prawdziwym i mszycami, należy regularnie leczyć ją fungicydami.
Catalpa the Beautiful
Gatunek jest najwyższy. Dojrzałe drzewa mają około 35-40 m wysokości. Przez rok Piękna surmia dorasta do 100 cm, ma piramidalną koronę. Liście są jasnozielone bez aromatu. Powierzchnia talerza jest gładka. Kwiatostany pojawiają się w 10 roku życia. Gatunek doskonale toleruje zimowe mrozy. Popularną odmianą surmii jest „Sproszkowana”. Liście w kształcie serca pokryte są małymi plamkami. A wewnątrz pąków fioletowe plamy "uśmiechają się".
Catalpa Ovate (chiński lub żółty)
Ojczyzną odmiany jest zachodnia część Chin. Maksymalna wysokość rośliny wynosi około 10 m. Posiada rozłożystą koronę, którą tworzą liczne gałęzie. Szerokie, zaokrąglone blaszki liściowe z zakrzywionymi krawędziami są pomalowane na jasnozielony kolor. Pąki składają się z małych żółtawych kwiatów z fioletowymi kropkami.
Oryginalne odmiany do projektowania krajobrazu: „Bunge” z różowymi pąkami i szkarłatnymi plamkami oraz „Fargezi” z brązowymi kropkami między płatkami.
Wykwintne drzewo surmia: sadzenie i pielęgnacja w domu
A na rosyjskich otwartych przestrzeniach znajduje się drzewo surmia, którego sadzenie i pielęgnacja, choć trudne, jest całkiem możliwe. Może się wydawać, że taka ciepłolubna kultura nie zapuści korzeni w średnich szerokościach geograficznych. Jednak surmia w cudowny sposób znosi surowe zimy i cieszy właścicieli swoim pięknem i aromatem. Aby wyhodować egzotyczne drzewo na miejscu, należy przestrzegać zasad ustalonych przez agronomów.
Odpowiednie miejsce
Ponieważ surmia jest drzewem o dużych liściach i długich strąkach, do rozwoju będzie potrzebować przestronnego obszaru. Powinno być dużo światła słonecznego, tak jak w naturalnym środowisku. Szkice są przeciwwskazane dla rośliny kochającej ciepło. W ciepłym sezonie wiatry rozrywają szerokie płytki liściowe. Zimą ucierpi rozprzestrzeniająca się korona i system korzeniowy. Idealnym miejscem dla kultury jest otwarty trawnik na terenie wiejskiego domu.
Typ gleby
Pomyślne sadzenie i pielęgnacja drzewa surmia zależy bezpośrednio od składu i rodzaju gleby. Jak wszystkie rośliny preferuje żyzne gleby o neutralnej kwasowości. Ponadto musi być luźny. Dobrze jest przepuszczać wilgoć i tlen.
Jeśli gleba jest słaba, zaleca się stosowanie nawozów:
- torf;
- nawóz;
- kompost;
- Popiół drzewny.
Komponenty dodaje się jesienią lub wiosną podczas uprawy ziemi. Catalpa preferuje lekko nawilżoną glebę, ale nie toleruje wysokiego poziomu wód gruntowych.
Sadzenie młodej sadzonki
Wszystkie rodzaje szkółek oferują fanom zieleni gotowe drzewka, które można od razu posadzić na miejscu. Całkiem odpowiednia opcja dla zapracowanych ludzi. Zabieg przeprowadza się wczesną wiosną, zanim sok zacznie się poruszać lub po zrzuceniu liści przez drzewo orchidei.
Na otwartym terenie wybierają miejsce na surówkę, biorąc pod uwagę sąsiednie kultury. Powinny znajdować się w odległości 5 m, a następnie kopią dziurę o głębokości 1 mi szerokości 70 cm.
Żyzną glebę przygotowuje się z następujących składników:
- humus (3 części);
- piasek (2);
- gleba arkuszowa (2);
- torf (1);
- popiół drzewny (5 kg);
- fosforyt (50 g).
Kwasowość nie powinna przekraczać poziomu pH 7,5. Dno lejka pokryte jest drenażem z łamanej cegły lub tłucznia. Wlej przygotowaną mieszankę gleby na wierzch, pozostawiając miejsce na system korzeniowy surowca. Sadzonka jest umieszczona na środku. Wypełnij resztę ziemi. Uszczelnij stopami. Spryskać obficie wodą.Ściółkuj obszar w pobliżu łodygi.
Kołnierz korzeniowy powinien znajdować się tuż nad poziomem gruntu.
Metody reprodukcji drzewa makaronowego
Orientalne piękno cieszy oko przez cały sezon. Wiosną oczy przechodniów przyciągają ogromne bujne liście. Latem obfituje w jasne kwiatostany. Jesienią pozostaje zielony aż do pierwszych przymrozków. A zimą jej strąki przypominają szokujące kolczyki. Wiele osób z przyjemnością uprawia na tym miejscu niesamowite drzewo surmii. Rozmnażanie roślin wykorzystuje dwie sprawdzone metody: generatywną i wegetatywną. Każdy z nich jest dość skuteczny. Jednak wybór zależy od dostępności materiału do sadzenia.
Późnym latem powstałe strąki brązowieją, co wskazuje na pełne dojrzewanie. Wewnątrz znajdują się miniaturowe nasiona, które zachowują żywotność przez 3 lata. To jest materiał do sadzenia. Rozważmy szczegółowo, jak wyhodować surmię z nasion do ogrodu.
Proces rozpoczyna się pod koniec lutego na początku marca:
- pudełka są wypełnione podłożem;
- wypoziomować górną warstwę;
- podziurawić;
- rozłóż nasiona;
- posyp ziemią na wierzchu.
Sztuczne łóżko pokryte jest szkłem lub polietylenem. Zabierają je do pomieszczenia, w którym utrzymuje się temperaturę 22 ° C i jest dużo światła. Sadzonki regularnie zwilża się butelką z rozpylaczem.
Przed opuszczeniem nasion do gleby moczy się je w ciepłej wodzie przez 12 godzin.
Kiedy sadzonki stają się silniejsze, sadzi się je na miejscu. Najważniejsze, że temperatura otoczenia nie zapowiada gwałtownego spadku. W zależności od klimatu kierują się do końca maja.
Do rozmnażania surowca przez sadzonki wymagane są dorosłe gałęzie, w których obecne są 2-4 pąki. Materiał wybierany jest w lipcu-sierpniu. Długość cięcia ok. 8 cm Pędy sadzi się w pojemnikach wypełnionych ziemią torfowo-piaskową. Przykryj słoikiem lub plastikową butelką na górze. Rezultatem jest efekt cieplarniany. Kultura jest sadzona na stałe pod koniec maja.
Zasady pielęgnacji: podlewanie, karmienie, przycinanie
Catalpa uwielbia umiarkowaną wilgotność. Dlatego jest podlewany raz w tygodniu. Dorosła roślina potrzebuje 20 litrów wody. W suche dni częstotliwość podlewania zwiększa się w razie potrzeby. W przypadku długotrwałych opadów działają one w zależności od sytuacji. Najważniejsze jest to, że liście surmii nie tracą efektu dekoracyjnego.
Nawożenie gleby jest ważną częścią pielęgnacji surowca. Roztwór jest przygotowany z humus i wodę (1 na 10). Równolegle wprowadzane są substancje fosforu i potasu. A na wiosnę - nitroammofosku.
Przycinanie odbywa się wczesną wiosną, zanim pąki zaczną puchnąć. Usuń suche, zranione i odmrożone gałęzie. Korona jest tworzona, biorąc pod uwagę wzrost i rodzaj kultury.
Zapoznaliśmy się szczegółowo z niesamowitym drzewem surmii. Wsiadanie i wysiadanie było całkiem proste. A przy rozmnażaniu musisz trochę popracować. Ale na miejscu pojawi się egzotyczne drzewo szczęścia z bujnymi bukietami kwiatów.