Dlaczego odmiana wiśni Leningradskaya jest tak popularna?
Naukowcy z Pawłowskiej Stacji Doświadczalnej VIR od kilkudziesięciu lat niestrudzenie wytwarzają odporne odmiany różnych roślin uprawnych w okolicach Sankt Petersburga i regionu północno-zachodniego. Wśród nich jest czeremcha leningradzka. Opis odmiany, zdjęcia drzew owocujących i dojrzałych wiśni pomogą zapewnić sukces rosyjskim hodowcom.
W czasach radzieckich ogrodnicy z regionu Non-Black Earth i północno-zachodniej części kraju byli pozbawieni możliwości nawet marzenia o uprawie wiśni. Te uprawy były tradycyjnie uważane za południowe i nieodpowiednie dla ogrodnictwa przemysłowego. Dlatego hodowla produktywnych odmian odpornych na zimę stała się możliwa stosunkowo niedawno. Żadna odmiana z północnych i zachodnich regionów Rosji nie została jeszcze oficjalnie wpisana do rejestru państwowego, ale tysiące letnich mieszkańców już cieszą się słodkimi soczystymi owocami z własnych działek. Świadczą o tym recenzje czeremchy Leningradu, a także opis cech rośliny owocowej.
Charakterystyka odmiany czereśni Leningradskaya
W mroźne zimy, niezbyt ciepłe i słoneczne lata, wczesne nadejście chłodów i wiosennych przymrozków, odmiana wykazuje dużą odporność i produktywność.
Sadzonki rosną szybko w pierwszych latach po posadzeniu i kwitną w wieku trzech lat, tworząc pierwszy jajnik. W przyszłości tempo wzrostu nieznacznie spada, co nie przeszkadza, zgodnie z opisem i zdjęciem, odmianie Leningradskaya Black Cherry, tworząc obszerną, rozłożystą koronę do 3-5 metrów wysokości. Dorastając, gałęzie mogą sprawić, że korona będzie zbyt gęsta, nieprzepuszczalna dla światła słonecznego i powietrza. Efekt dopełniają duże, eliptyczne liście z postrzępionymi krawędziami, spiczastymi końcami i wydłużonymi ogonkami, więc drzewa wymagają bardzo ostrożnego przycinania.
Po kwitnieniu w maju na gałęziach bukietu pojawia się jajnik. Zebrane w bukiety po 2–5 kawałków owoców szybko się wysypują. W regionach Czarnoziemu zbiory można zbierać pod koniec czerwca, na północnym zachodzie okres ten jest przesunięty o 2-4 tygodnie. W przypadku wiśni odmiany Leningradskaya Black charakterystyczne jest nierównoczesne dojrzewanie owoców. Gdy pierwsze z nich nabrały już gęstego, prawie czarnego koloru i słodkiego deserowego smaku, inne wciąż przygotowują się do nalewania.
Cechy owocujących wiśni Leningrad czarny
Owoce w kształcie serca lub prawie okrągłe i ważące od 3 do 4 gramów są gorsze od południowych odmian czereśni. Głęboko czerwony miąższ czai się pod gęstą bordową skórą. Jagody mają przyjemny słodki smak, subtelną kwaskowość i lekką przyprawę. Zawartość cukru zależy od warunków wzrostu, miejsca sadzenia i pielęgnacji czereśni Leningradskaya. Im cieplejsza wiosna i lato, tym więcej owoców jest wypełnionych i tym lepszy jest ich smak. Jeśli czerwiec jest deszczowy, zawartość cukru spada, a miąższ wydaje się nieco wodnisty. To samo dzieje się z nadmiernym podlewaniem.
Aby zapewnić maksymalny plon i jakość owoców, do sadzenia wiśni wybiera się miejsca osłonięte przed wiatrem i mrozem lekką, napowietrzoną glebą.Ponadto odmiana samosterylna wymaga zapylaczy sadzonych w bezpośrednim sąsiedztwie.
Miąższ wiśni leningradzkiej, zgodnie z opisem odmiany i zdjęciem, kryje średniej wielkości owalną kość. W dojrzałych owocach można go łatwo usunąć, co pomaga mieszkańcowi lata, bez niepotrzebnych kłopotów, zamienić świeże wiśnie w doskonały kompot o barwie rubinowej, pysznydżem lub dżem. W lodówce owoce usunięte z gałęzi są dobrze przechowywane przez tydzień i można je transportować.
Kolejną cechą i zaletą tej odmiany jest zdolność dojrzałych wiśni nie kruszących się przez długi czas, co jest bardzo ważne w przypadku dojrzewania bez równoczesnego dojrzewania. Jedno dorosłe drzewo produkuje od 20 do 40 kg słodkich czarnych i czerwonych jagód w sezonie.
Takie odmiany jak Iput, Tyutchevka, Fatezh, Ovstuzhenka, Veda, Bryanskaya rozovaya i Bryanochka, Michurinka, a także odmiany wiśni Leningradskaya o żółtych i różowych owocach są używane jako zapylacze czereśni Leningradu. Przy doborze zapylaczy brany jest pod uwagę nie tylko okres kwitnienia, ale także mrozoodporność drzew. Oprócz zimowego chłodu wiosenne słońce może zagrozić czereśniom. To właśnie powoduje oparzenia wieloletniego drewna, jego pękanie i osłabienie.