Naszyjnik z pereł do ogrodu - anafalis
Aby nadać ogrodowi wyjątkowość i urok, wielu hodowców uprawia anafalię. Zakochali się w nim za jego delikatne kwiatostany, przypominające naszyjnik z pereł, za jego bezpretensjonalne usposobienie i łatwość pielęgnacji. Bliska znajomość tej rośliny pomoże ci to docenić.
Atrakcyjny wygląd
Łodyga rośliny na całej długości pokryta jest białymi włoskami. To oni nadają anathalis niezwykły odcień. Stąd nazwa tej odmiany - perła. Dorasta do 50 cm, szczególnie cenione przez hodowców kwiatów są krasnale o wysokości do 30 cm.
W ciepłym sezonie na szczycie okazałej łodygi pojawiają się kwiatostany z małymi białymi kwiatami. Zwykle nie wydzielają aromatu, ale uwagę zwraca na nie kosz utkany z suchych liści. W środku kwiatostanu znajdują się delikatne żółte rurki. Wdzięcznie wyróżniają się na białym tle.
Anafalis ma wydłużone liście, których górna część się rozgałęzia. Od wewnątrz pomalowane są na szarawy kolor, co jest naprawdę zachwycające.
Pierwsze kwiatostany anafalis pojawiają się już na początku czerwca. Ostatnie kwiaty znikają we wrześniu. Jeśli istnieje chęć podziwiania bujnej dekoracji ogrodu przez całe lato, anafalia to doskonały wybór.
Osobliwością tej dekoracji ogrodowej jest system korzeniowy, który może szybko kiełkować. Z roku na rok rośnie do 30 cm, dzięki czemu roślina anafalis nie boi się chwastów. Doświadczeni hodowcy kwiatów używają tych naszyjników z pereł do ochrony swoich miejsc. Ładnie i pożytecznie.
Popularne rodzaje anafalii
Od kilkudziesięciu lat rosyjscy hodowcy kwiatów są dotknięci pięknem tej ogrodowej perły. Jej delikatne skupiska miniaturowych kwiatów z szeleszczącymi liśćmi przyciągały więcej niż jedno pokolenie.
W starożytności anafalia była używana do celów leczniczych. Nawet dzisiaj występuje w niektórych lekach. Chociaż w naturze występuje wiele gatunków tej rośliny, nie ma tak wielu uprawianych. Popularne są następujące odmiany:
- Perła;
- trójżyłowy;
- Nepalski;
- torbielowaty.
Przedstawione poniżej zdjęcia anafali pomagają zobaczyć roślinę w całej okazałości.
Perła Anafalis migrowała do Rosji z północnej części kontynentu amerykańskiego. Dorasta do 40 cm wysokości. Łodygi rośliny i wiele liniowych liści pokryte są srebrzystobiałym puchem. Kwiaty w postaci koszy zbierane są w kwiatostany znajdujące się na samej górze pędów. Składają się z miniaturowych białych kwiatów, wokół których znajduje się kilka rzędów suchych liści.
Ta odmiana nie boi się zimna, dlatego wygodnie przetrwa okres zimowy.
Anafalis trójżyłkowy zstąpił do naszych rabat kwiatowych z wysokości Himalajów. Przyzwyczajeni do uprawy na glebach skalistych, kwitnie na glebach żyznych.
Ta bylina dorasta do 50 cm, łodyga jest prosta, liście lancetowate, szarawe. Kwiatostany w kolorze białym z delikatnym srebrnym odcieniem znajdują się w perłowych kapsułkach na szczytach wyprostowanych łodyg.
Miejsce narodzin nepalskich anafali to wysokogórskie polany słynnych gór. Dorasta do 30 cm, liście znajdujące się przy korzeniach mają owalny, podłużny kształt.Te na pędach są zwężone po brzegi z białą krawędzią.
Kwiatostany beżowe lub białe rosną w postaci pędzli od 1 do 15 sztuk. Anafalis kwitnie późnym latem.
Torbielowaty typ anafalis ma szczególnie duże kwiatostany. Często osiągają do 1,5 cm średnicy. Właśnie za to piękno ceniony jest ten typ anafalii. Występuje niezwykle rzadko, dlatego uważany jest za gatunek ekskluzywny.
Sadzenie i pielęgnacja perłowego piękna
Ponieważ anafalia jest przyzwyczajona do uprawy w ekstremalnych warunkach, może ją uprawiać nawet ogrodnik amator. A potem ozdobi ogród kwiatowy do jesieni. A suszone pąki są przydatne do wystroju domu.
Sadząc perłowe anafale i dbając o nie, należy wziąć pod uwagę następujące punkty:
- ta roślina jest wieloletnia;
- odporny na suszę;
- uwielbia słoneczne tereny ogrodu;
- preferuje dobrze przepuszczalną glebę.
Jak widać, zasady nie są trudne, aby wyhodować perłowe piękno we własnym ogrodzie przed domem.
Kiedy roślina się zakorzeni, nie należy jej nadmiernie podlewać. Może to doprowadzić do śmierci anafalis, co jest bardzo smutne.
Istnieją trzy sposoby sadzenia rośliny: wysiew nasion, sadzonki i podzielenie buszu.
Wysiew nasion
Nasiona Anaaphalis są małe, więc przed siewem miesza się je z grubym piaskiem. Następnie są ostrożnie układane na ziemi w małych pojemnikach, bez spryskiwania ich ziemią na wierzchu. Następnym krokiem jest przykrycie pojemnika szkłem i regularne spryskiwanie. Kiedy pojawią się pędy, zanurz je w pudełkach lub garnki... Sadzonki sadzić we wrześniu.
Sadzonki
Rozmnażanie odbywa się od późnej wiosny do września. Aby to zrobić, weź sadzonki nie dłuższe niż 10 cm, które są cięte od dołu 1 cm od nerki i od góry 2 cm nad nią. Pozostają tylko dwa górne liście, reszta jest odcięta. Sadzonki sadzi się w piasku, przykrywając pojemnik szkłem lub folią.
Zimą sadzonki należy przechowywać w chłodnym pomieszczeniu, chronionym przed mrozem.
Wiosną, gdy sadzonki się zakorzenią, sadzi się je w ogrodzie.
Dzielenie buszu
Hodowlę anafalisów przez podzielenie buszu przeprowadza się wiosną lub późną jesienią. Aby to zrobić, wykopuje się krzak, pokroi na kawałki, starając się zachować w każdym korzeniu i łodydze. Następnie roślinę można sadzić w przygotowanym miejscu.
Kiedy roślina zakorzeni się w ogrodzie, łatwo o nią dbać. W pobliżu jest kilka chwastów, więc nie ma potrzeby częstego odchwaszczania. Dobrze znosi suszę, co oznacza, że należy ją podlewać z umiarem. A ponieważ nie boi się mrozu, nie można go okryć na zimę.
Podstawowa pielęgnacja anafalii obejmuje regularne przycinanie jesienią. Odbywa się to u nasady, na poziomie gruntu. A także raz na 5 lat krzewy należy przerzedzać.
Roślina rzadko choruje lub jest dotknięta przez szkodniki. Dlatego prawie zawsze będzie ozdabiać obszar domowy swoim bujnym kwitnieniem.