Opis odmian jałowca pospolitego pomocnego mieszkańcom lata

Jałowiec pospolity jest najpospolitszym, typowym, ale bynajmniej nie najpospolitszym gatunkiem rozległego rodzaju. Trudno wyobrazić sobie grupę roślin, których przedstawiciele mogliby wyglądać jak 10-metrowe drzewa, duże krzewy o piramidalnej lub opadającej koronie, a także bardzo niskie, pełzające okazy elfa.

Jałowiec pospolity występuje w Europie i Afryce Północnej, Azji i na kontynencie północnoamerykańskim. Rośliny preferują klimat umiarkowany, są niezwykle bezpretensjonalne i żyją w najbardziej bezpretensjonalnych warunkach przez kilkaset lat. Witalność i zdolność przystosowania się do warunków zewnętrznych pomogły jałowcowi przetrwać wiele katastrof klimatycznych i przetrwać do dnia dzisiejszego.

Opis jałowca pospolitego (Juniperus communis)

Dzięki doborowi naturalnemu wyłoniło się wiele różnych form jałowca. Rośliny tworzące dolny poziom jasnych lasów liściastych i iglastych, rosnących w górach i na wybrzeżu, uprawiano już w XVI wieku. Od tego czasu botanicy nie tylko opracowali obszerny opis jałowca pospolitego, ale także opracowali nowe odmiany.

Różniące się wielkością i rodzajem korony rośliny z różnych części świata dały początek stabilnym formom. Według rodzaju rozgałęzień i rodzaju pędów najczęściej wyróżnia się rośliny:

• z szeroką przysadzistą koroną i wiszącymi pędami f. Pendula;
• z szeroką kolumnową koroną i kilkoma opadającymi pędami f. Suecica;
• z wąską niską koroną w formie kolumny f. Compressa;
• ze zwartą, rozłożystą koroną f. Depressa;
• z wąską pionową koroną i gałęziami skierowanymi do góry f. Hibernica;
• z rozłożystą szeroką koroną f. S.

Istnieją inne odmiany, nazwane na cześć odkrywców lub tam, gdzie zostały odkryte.

Podobnie jak kształt, kolor korony jest zróżnicowany. jałowiec... U typowej rośliny tego gatunku kolczaste lancetowate igły na przedniej stronie mają zauważalny rowek, błyszczącą powierzchnię i charakterystyczny jasny pasek. Podstawowy kolor igieł ma około półtora centymetra długości - ciemnozielony z niebieskawym odcieniem. Dziś ogrodnicy i projektanci krajobrazu mają do dyspozycji odmiany jałowca pospolitego z praktycznymi niebieskimi (niebieskimi) lub złotymi (Aurea) igłami młodych pędów.

Gałęzie tego gatunku jałowca pokryte są czerwonawą korą, która z wiekiem brązowieje i zaczyna odpadać od drewna. Około dziesięciu lat rośliny uzyskują możliwość rozmnażania nasion. Po zapyleniu na osobnikach żeńskich powstają okrągłe, gęste szyszki, kryjące po trzy nasiona i dojrzewające w drugim roku po wzejściu.

Formy i odmiany jałowca pospolitego

Dzikie odmiany jałowca stały się żyznym gruntem dla pracy hodowców.

Na bazie jałowca pospolitego uzyskano wiele odmian, które zazwyczaj klasyfikuje się w zależności od wielkości rośliny i tempa jej wzrostu:

1. Jałowce, które dodają 30 cm każdego roku, są uważane za dorosłe.
2. Rośliny średniej wielkości rosną o 15 lub nieco więcej centymetrów w sezonie.
3. Roczny przyrost jałowca karłowatego wynosi 8-15 cm.
4. Jałowce należące do odmian miniaturowych zwiększają swój rozmiar nie więcej niż o 8 cm.
5. Najniższe tempo wzrostu występuje u roślin z grupy mikro, przyrastających 1–3 cm rocznie.

Pospolite odmiany jałowca o opadających gałęziach często nie pasują do żadnej grupy, a ich wzrost przebiega w różnych kierunkach. Tak natura tworzy wyjątkowe, płaczące rośliny.

Jałowiec zwyczajny Horstmann (Horstmann)

Przykładem tak dziwacznego, asymetrycznego kształtu jest jałowiec występujący na bagnach Niemiec. Roślina o średnim tempie wzrostu po kilku latach od posadzenia osiąga wysokość 1,5–2,5 m. Chociaż na początku wzrostu pędy są skierowane do góry wydłużając się, opadają, tworząc oryginalną koronę jałowca pospolitego Horstmann. Ta kochająca światło i bezpretensjonalna roślina ma zielone kolczaste igły, które szorstkie są na dorosłych gałęziach.

W projektowanie krajobrazu Jałowiec tej odmiany jest zawsze w centrum kompozycji, przyciągając wzrok i zachwycając się fantazją natury.

Jałowiec zwyczajny Repanda

Jedną z najczęstszych form jałowca jest krzew o płaskiej, okrągłej lub pełzającej koronie. Wysokość jałowca pospolitego Repand nie przekracza 30 cm, ale gałęzie osiągają szerokość do półtora metra.

Odmiana pochodząca z Irlandii bez śladów uszkodzeń może wytrzymać czterdziestostopniowe przymrozki, ale w klimacie kontynentalnym krzewy mogą cierpieć z powodu nadmiernej suchości powietrza. Zgodnie z opisem jałowiec pospolity tej odmiany ma wygięte do wewnątrz nie cierniste igły, długości nieco poniżej centymetra. Korona jest zielona ze srebrzystym odcieniem utworzonym przez jasne paski na igłach.

Jałowiec zwyczajny Green Carpet (Green Carpet)

Pod względem kształtu zwykły jałowiec Green Carpet jest bardzo zbliżony do odmiany Repanda. Jego nazwa jest bardzo wymowna. Faktycznie krzew rosnący poziomo tworzy zielony dywan o wysokości zaledwie 10–15 cm, a dzięki swojemu niewielkiemu wzrostowi roślina nie boi się mroźnych zim, nie cierpi na wiatr i wytrzymuje mrozy do -40 ° C.

Jałowiec zwyczajny Hibernica

Inna irlandzka odmiana jałowca pospolitego ma kształt wąskiej piramidy lub kolumny. Roślina jest uprawiana od około 200 lat. Krzew ceniony jest za jasne igły, które nie blakną zimą i gęstą koronę utworzoną przez rosnące w górę pędy. Dorosły jałowiec osiąga wysokość od 4 do 8 metrów, zdobiąc ogród zielono-niebieskimi miękkimi igłami przez cały rok.

W warunkach rosyjskich jałowiec pospolity Khybernika nie wszędzie przetrwa zimę. Granica odporności rośliny to –17 ° C.

Jałowiec zwyczajny Arnold (Arnold)

Wysokość dorosłego krzewu tej odmiany nie przekracza jednego lub dwóch metrów. Rośliny jałowca pospolitego Arnolda wyróżniają się wąskim, kolumnowym lub piramidalnym kształtem, przyrastającym tylko o 10 m rocznie, a także kolczastymi krótkimi igłami o zielonkawo-szarym lub srebrzysto-niebieskim odcieniu.

Jałowiec zwyczajny Meyer (Mayer)

W połowie ubiegłego wieku niemiecki hodowca Erich Mayer pozyskał odmianę jałowca pospolitego o szerokiej, piramidalnej koronie. Światłolubny i mrozoodporny krzew dorasta do trzech metrów wysokości i nosi imię swojego twórcy.

Wśród projektantów krajobrazu i miłośników drzew iglastych jałowiec Meyera ceniony jest za ozdobną koronę i pokrywające go srebrzystozielone igły. Ostre igły o błyszczącym wykończeniu przypominają igły świerkowe, dzięki czemu jałowiec wygląda jak popularna efedra.

Jałowiec zwyczajny Suecica

Powszechny w północnej części Europy i Rosji jałowiec Suetsika nie zachowuje ani jednego kształtu piramidy. Krzew tworzy kilka pni naraz, osiągając w miarę dojrzewania wysokość 10 metrów. Kapryśna korona składa się z wielu pionowych gałęzi opadających na końcach.Odmiana o niewielkim rocznym wzroście, wysokiej zimotrwałości i doskonałych walorach dekoracyjnych z łatwością znajdzie miejsce w projektowaniu domków letniskowych, parków i skwerów miejskich.

Sadzenie i pielęgnacja jałowca pospolitego

Jałowiec pospolity to kochająca światło roślina zimozielona, ​​dzięki swojej bezpretensjonalności zakorzenia się w warunkach półcienia. W domku letniskowym na roślinę wybiera się słoneczne, chronione przed wiatrem miejsce z lekką, średnio odżywczą glebą.

Krzew przenosi się na ziemię wiosną, w kwietniu lub maju lub jesienią, przed nadejściem mrozów. Aby uprościć pielęgnację zwykłego jałowca po posadzeniu, dół jest przygotowywany z wyprzedzeniem.

1. Dno wykopu, nieco większe niż system korzeniowy krzewu, wyłożone jest drenażową warstwą zrębków, piasku lub keramzytu.
2. Następnie przygotowuje się mieszankę na bazie ziemi darniowej, piasku i torfu z dodatkiem gliny.
3. Jako dodatkowe pożywienie do gleby dodaje się nawozy azotowo-fosforowe.
4. Jeśli gleba jest kwaśna, dodaj do niej mąkę dolomitową.
5. Sadzenie przeprowadza się za 10-15 dni, gdy gleba się uspokoi.
6. Sadzonkę umieszcza się w dołku tak, aby szyjka korzeni znajdowała się kilka centymetrów nad ziemią lub równo z nią.
7. Po wypełnieniu otworu gleba jest zagęszczana i podlewana, a następnie krąg jest obficie mulczowany.

Opis jałowca pospolitego zawiera wzmiankę o bezpretensjonalności rośliny. Tak jest, więc pielęgnacja krzewu nie jest trudna. W czasie upałów sadzenie jest podlewane. Irygacja pomoże utrzymać ton i dekoracyjność igieł.

Obróbka gleby pod jałowiec polega na płytkim spulchnianiu, odchwaszczaniu i żerowaniu wiosennym złożonymi mieszankami do ozdobnych drzew iglastych. Jeśli roślina jest sadzona na skalistej lub piaszczystej glebie, nawozić częściej.

Jeśli sadzone na miejscu rośliny mają stać się żywopłotem, przeprowadza się regularne, ale staranne ścinanie jałowca pospolitego. Odbywa się wiosną lub na początku lata, aby wzrost pojawiający się zimą stał się silniejszy.

Jałowce nie rosną tak szybko, więc niewłaściwe przycinanie będzie Ci przypominać przez długi czas. Opadające i pełzające rośliny nie tną.

Jesienią przeprowadzają sanitarne przycinanie jałowca pospolitego, oczyszczają glebę z resztek roślinnych, spryskują krzew i glebę pod nim płynem Bordeaux lub innym fungicydem. Dorosłe rośliny przystosowane do zimowania w danym regionie nie są objęte na zimę. Korony młodych jałowców mocuje się sznurkiem, przykrywa świerkowymi gałęziami i posypuje śniegiem.

Film o zwykłym jałowcu