Symbol miłości i dobroci - biała brzoza
„Biała brzoza Kocham cię, daj mi swoją cienką gałąź”. Te słowa ze starej piosenki wyrażają czułe uczucia, jakie ludzie żywią do wspaniałego drzewa. Słynny rosyjski poeta Siergiej Jesienin wyraził swój podziw dla natury, opisując białą brzozę pod śniegiem. A tacy artyści jak Shishkin, Levitan i Kuindzhi uwiecznili ją na swoich obrazach.
Chociaż brzoza występuje na całej półkuli północnej od Alaski po zimną Syberię, tylko w Rosji zdobyła taką popularność. Jako niezmienny symbol potężnego kraju, drzewo zawsze kojarzyło się z dobrocią i miłością.
Ciekawe informacje o pięknej brzozie
Drzewo otrzymało swoją nazwę na cześć starożytnej słowiańskiej bogini dobrych początków. Dlatego nie jest zaskakujące, że nasi przodkowie nazwali je drzewem 4 rzeczy: oczyszczenia, uzdrowienia, uczucia i nawilżenia. Tak więc przy pomocy miotły brzozowej utrzymywano czystość. Do leczenia pobierano infuzję nerkową. Koła wozu były naoliwione smołą. A piękno drzewa można było podziwiać w letnie wieczory.
Pochodnia brzozowa niezawodnie oświetlała chaty ubogich chłopów, gdy wracali do domu z pola. A starożytne zapisy na zwojach wykonanych z białego drewna zachowały się do dziś.
Ponadto to wspaniałe drzewo zostało wybite na jednej z rocznicowych monet Rosji. Naprawdę brzoza to symbol wielkiego kraju.
Ogólna charakterystyka słynnego drzewa
Pomimo tego, że brzoza jest znana wielu ludziom, bliższe jej przyjrzenie się nie będzie zbędne. Jest to drzewo liściaste o gładkiej białej korze z ciemnymi smugami na powierzchni. Na starych drzewach część korzeniowa pnia pokryta jest szarą skorupą, na której pojawiają się głębokie pęknięcia. Jej wysokość może sięgać ponad 30 metrów. Korona się rozszerza. Mimo to w brzozowym gaju zawsze jest dużo światła, co powoduje sporą radość.
Ile lat żyje brzoza? Niektóre gatunki mają nawet 400 lat. Zasadniczo roślina żyje około 200 lat. W każdym razie dłużej niż osoba.
Gałęzie młodego drzewa są koloru brązowego lub czerwonego, które ostatecznie uzyskują niebieskawy odcień. Małe brodawki przypominające miniaturowe koraliki są na nich równomiernie rozmieszczone.
Liście mają kształt rombu lub trójkąta. Zwykle są zaostrzone na końcach i ząbkowane. Blaszka liściowa jest lekko skórzasta, wiosną lepka. Kolor jest jasnozielony.
Kwitnienie brzozy pojawia się na drzewie w kwietniu lub maju. Kwiatostany są różnego rodzaju baziami. Samce pojawiają się latem i są kolorowe, najpierw zielone, a następnie brązowe. Każdy kolczyk powleczony jest specjalną wodoodporną substancją chroniącą go przed mrozem. W tej powłoce hibernują.
Wraz z nadejściem wiosny męski kolczyk rośnie, a żółte pręciki wystają na zewnątrz. W okresie kwitnienia emitują ogromne ilości pyłku.
Na bocznych bokach gałęzi pojawiają się żeńskie bazie brzozy pospolitej. Są znacznie krótsze od swoich partnerów, ale po zapyleniu pozostają na drzewie. Męskie kolczyki spadają na ziemię.
W sierpniu brzoza ma już owoce, które dojrzewają do połowy zimy. To miniaturowy orzech z przezroczystymi skrzydłami. W sprzyjających warunkach kiełkują natychmiast.
Szczególnie uderzający jest złożony system korzeni brzozy, która stale potrzebuje wilgoci.
Składa się z 3 rodzajów korzeni:
- główny korzeń;
- elementy boczne;
- przypadkowe korzenie.
Podczas rozwoju brzozy główny korzeń obumiera, a wzrost nieznacznie spowalnia. Następnie boczne elementy systemu korzeniowego zaczynają aktywnie rosnąć w różnych kierunkach. Korzenie przybyszowe znajdują się praktycznie na powierzchni gleby i nie mają gałęzi.
Zwykle w pobliżu brzozy jest kilka innych drzew. Głównym powodem jest to, że potężny system korzeniowy wyciąga prawie wszystkie składniki odżywcze z gleby. Podczas uprawy brzozy w letnim domku należy wziąć pod uwagę tę cechę drzewa.
Ponieważ korzenie brzozy nie są zbyt głębokie, młode sadzonki mogą zostać uszkodzone przy silnym wietrze.
Początkowo sadzonki rosną w zwolnionym tempie, ponieważ główny korzeń nie spieszy się z rezygnacją ze swoich pozycji. Gdy tylko obumrze, korzenie boczne zaczynają się aktywnie rozwijać, a brzoza zapuszcza korzenie.
Ponadto brzoza jest bezpretensjonalna pod względem gleby. Wspaniale zakorzenia się na glebach piaszczystych i gliniastych, czarnoziemach, a nawet ubogich. Znaleziono u wybrzeży rzek, a nawet mórz. Gatunki karłowate rosną na skalistym podłożu oraz w tundrze, gdzie występuje wieczna zmarzlina.
Ze względu na swoją bezpretensjonalność brzoza dobrze zakorzenia się w letnim domku. Możesz sadzić jesienią lub wczesną wiosną.
Do sadzenia nie należy wybierać dużych drzew w średnim wieku. Rzadko zakorzeniają się w nowej witrynie. Optymalny wiek sadzonki do sadzenia wiosennego to 3 lata. Zimą można posadzić siedmioletnią brzozę. Nasiona sadzi się niezależnie od pory roku.
Żywotność brzozy zależy od gatunku i lokalnych warunków. Zasadniczo ma ponad 100 lat.
Najbardziej znane rodzaje brzóz
Badając to drzewo, naukowcy doszli do wniosku, że w przyrodzie występuje około 100 gatunków brzozy. Ogólnie podzielono je na 4 grupy:
- Albae. W grupie tej znajdują się brzozy z białą korą.
- Costata. Drzewa mają żebrowany pień i liście o szorstkiej powierzchni.
- Acuminatae. Brzozy z tej grupy rosną w cieplejszych szerokościach geograficznych i wyróżniają się dużymi liśćmi.
- Nanae. Do tej grupy należą wszystkie odmiany karłowate o małych liściach.
Rozważ najpopularniejsze rodzaje brzóz występujące w Rosji.
Brzoza Warty
Ten rodzaj brzozy dorasta do 20 m wysokości. Ma cienkie zwisające gałęzie i gładki pień z białawą korą. U starszych okazów dolna część pnia nabiera ciemnoszarej kory. Pojawiają się na nim również głębokie pęknięcia.
Gałęzie takiej brzozy są czerwonawe lub brązowe. Widać na nich małe żywiczne brodawki. Stąd nazwa gatunku drzew. Ponadto, ponieważ gałęzie rozciągają się w dół, nazywa się to wiszącą brzozą. Korona jest najczęściej szeroka, ale w wieku dorosłym jest lekko przerzedzona, z opadającymi gałęziami.
Liście mają zwykle kształt rombu lub trójkąta. Mają podstawę w kształcie klina i gładką powierzchnię. Brzegi liści są ząbkowane, czubek jest spiczasty. Posiadają delikatny aromat, szczególnie wiosną, kiedy drzewo jest w pełnym rozkwicie.
W tym okresie pojawiają się na nim nagie i lepkie pąki. U podstawy są lekko poszerzone, a u góry ostrą końcówką.
Bazie brzozowe rosną na skręconych gałęziach. Po zapyleniu owoce wyrastają w ich miejsce w postaci podłużnego orzecha ze skrzydłami. Dojrzewają późnym latem lub wrześniem.
Tam, gdzie rośnie brzoza brodawkowata, zawsze jest czyste powietrze i nieziemskie piękno. Drzewo występuje w lasach mieszanych lub na czystych plantacjach brzozy.
Drewno uważane jest za jeden z najlepszych naturalnych materiałów do produkcji mebli i różnego rodzaju rzemiosła. Zieloni są używane w medycynie. Sok brzozowy to wyjątkowy zdrowy napój.
Puszysta brzoza
Najczęstszym gatunkiem występującym w całej Rosji jest brzoza omszona. Rośnie zarówno w europejskiej części kraju, jak iw tundrze syberyjskiej.
W swoim naturalnym środowisku drzewo świetnie czuje się wśród innych pokrewnych liściastych lub iglastych. Idealnie tworzy gaje brzozowe tam, gdzie inne drzewa nie istnieją. Drzewo jest odporne na zimno, toleruje dość niską temperaturę.
Na zdjęciu puszystej brzozy widać wspaniałą rozłożystą koronę, która nadaje drzewu majestatyczny wygląd. Dorasta do 30 metrów wysokości. Obwód pnia sięga około 80 cm, kora na nim jest zawsze biała, bez głębokich pęknięć. Jest gładka w dotyku. Chociaż młode sadzonki mają brązowy lub czerwony pień, w 10 roku życia zmienia kolor na biały i już się nie zmienia.
W przeciwieństwie do opadającej brzozy gałęzie tego gatunku nie mają małych brodawek i nie opadają. Korona młodych sadzonek jest wąska i smukła. Dorośli mają rozłożysty kształt.
Męskie kolczyki są koloru brązowego i pojawiają się na gałęziach latem lub jesienią. Tam zimują bezpiecznie, a wiosną spotykają się z kotkami, które rosną jednocześnie z młodymi liśćmi.
Kwitną w kwietniu lub na początku maja, po czym rodzą się owoce w postaci podłużnych orzechów. Każdy z nich posiada 2 przezroczyste skrzydła, które pozwalają odlecieć od drzewa.
Liście brzozy puszystej są naprzemienne, do 7 cm długości, kształt jajowaty lub rombowy ze spiczastym końcem. U młodych drzew są jasnozielone. Ciemnieją z wiekiem, a jesienią żółkną.
Birch Schmidt
Kiedyś słynny rosyjski naukowiec zwrócił uwagę na szczególne właściwości uroczego drzewa. Stało się to podczas specjalnej wyprawy na Daleki Wschód. Jako pierwszy opisał to niezwykłe drzewo. Został nazwany - brzoza Schmidt, na cześć słynnego naukowca.
W swoim naturalnym środowisku, z wyjątkiem Dalekiego Wschodu, drzewo występuje na wyspach japońskich, w Korei i Chinach. Najczęściej rośnie na skalistej glebie, w pobliżu skał. Przylega do różnych drzew liściastych w lasach mieszanych. Co ciekawe, podczas pożarów pozostaje nietknięta. Jego unikalne drewno nie pali się, za co otrzymało swoją nazwę - żelazna brzoza.
Drzewo uwielbia dużo światła, więc w lasach jego pień może się wygiąć z powodu pragnienia słońca.
To wyjątkowe orientalne drzewo jest uprawiane w wielu ogrodach botanicznych w Moskwie i innych rosyjskich miastach. Dlatego całkiem możliwe jest zdobycie młodych sadzonek i roślin w kraju.
Na zewnątrz drzewo nie wygląda zbytnio jak brzoza. Jego kilka gałęzi rośnie pod kątem 45 stopni do pnia. Brzoza dorasta do 30 metrów wysokości. Kora młodych sadzonek jest szara lub brązowa, gałęzie są brązowe. W miarę starzenia się brzozy gałęzie ciemnieją i nabiera czarnego wyglądu.
Płyta liściowa drzewa ma owalny kształt z zapiekanką ramą. Żelazne piękno kwitnie w maju, po czym pojawiają się orzechy w kształcie jajka. Kiedy są dojrzałe, wiatry trzepoczą w różnych kierunkach. W odpowiedniej glebie nasiona kiełkują, przekształcając się w piękne drzewa.
Brzoza karłowata
Takie miniaturowe północne piękno można znaleźć w zimnych obszarach półkuli północnej. Rośnie również w górach alpejskich, tundrze i omszałych torfowiskach.
Brzoza karłowata to rozgałęziony krzew dorastający do 70 cm, jej gałęzie mają puszystą lub aksamitną powierzchnię. Kolor kory jest brązowy lub brązowy.
Liście są owalne. Krawędzie są postrzępione. Wierzchnia płytka liścia jest ciemnozielona i lekko błyszcząca. Dolna część jest lekka, lekko puszysta. Wraz z nadejściem jesieni stają się jaskrawoczerwone, co wygląda bardzo elegancko.
Drzewo kwitnie przed zakwitnięciem liści i owocuje przez 2 miesiące - maj i czerwiec.
Współcześni biolodzy wyhodowali kilka rodzajów północnego piękna, które dobrze zakorzeniają się w letnich domkach. Rosną skromnie nie więcej niż 5 metrów, a niektóre z nich są jeszcze mniejsze.
Jedną z ozdobnych odmian bonsai jest brzoza płacząca „Junga”.Rośnie po 10 latach do zaledwie 5 m wysokości. Średnica miniaturowej korony wynosi od 2 do 3 m. Gałęzie pierwotnie zwisają, przypominając wierzbę lub wiśnia japońska... To właśnie ta cecha brzozy płaczącej przyciąga koneserów zielonego piękna.
Aby zachować ten kształt, konieczne jest wykonanie dekoracyjnego przycinania brzozy. Jest to szczególnie ważne w przypadku gałęzi, które dotykają ziemi. Zabieg wykonywany jest w okresie, gdy drzewo śpi. W rezultacie na osobistej działce pojawi się żywy parasol od palącego słońca.
Brzoza Ermana lub kamień
Drzewo otrzymało swoją nazwę na pamiątkę niemieckiego naukowca Georga Ermana. Brzoza Ermana może żyć nawet 400 lat, dlatego jest to wątroba długa.
Dorasta do 15 metrów. Jednocześnie średnica pnia sięga 90 cm, co jest uważane za niezwykłe zjawisko. Kora brzozy kamiennej jest brązowa lub ciemnoszara. W miarę wzrostu pokrywa się pęknięciami, tworząc skomplikowane pociągnięcia na pniu.
Półprzezroczysta korona składa się z wyprostowanych gałęzi opadających wzdłuż pnia. Widać to wyraźnie na zdjęciu tego gatunku brzozy.
Drzewo nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Rośnie na kamienistych, nieurodzajnych glebach. Doskonale znosi brak wilgoci. Rośnie na rosyjskim Dalekim Wschodzie, w Japonii, Chinach i Korei.
Brzoza wiśniowa
Dość często ten rodzaj brzozy nazywany jest słodkim lub żylastym. Dorasta do 25 metrów wysokości. Młode drzewa mają koronę w kształcie piramidy. Starsze brzozy mają zaokrągloną półprzezroczystą koronę, składającą się z wiszących gałęzi. Pień brzozy czereśniowej jest szorstki, ciemnobrązowy z głębokimi pęknięciami. U młodych sadzonek ma pachnący korzenny zapach.
Drzewo jest długowieczne. Dobrze rośnie na glebach skalistych, ale nie toleruje ostrych zim. Brzoza czereśniowa została po raz pierwszy zarejestrowana w Ameryce Północnej. Obecnie bardzo dobrze zakorzenia się w krajach bałtyckich, Białorusi i Rosji.
Brzoza rzeczna lub czarna
Gatunek ten jest najbardziej ciepłolubny wśród brzóz. Osiąga wysokość 30 metrów. Szerokość pnia 100 cm Korona ażurowa składa się z opadających gałęzi ozdobionych owalnymi liśćmi. Od góry są pomalowane na ciemnozielony, a od dołu są białe lub szarawe.
Kora jest gładka lub szorstka. Kolor - szary lub brązowy. Niektóre okazy mają kremowo-różową korę, która łuszczy się jak papier. Brzoza rzeczna lub brzoza czarna występuje w Stanach Zjednoczonych i jest uważana za drzewo ciepłolubne.
Brzoza karelska
Ta odmiana brzozy ma postać wysokiego drzewa lub krzewu. Drzewa rosną od 5 do 8 m wysokości. Krzewy są zwykle niewymiarowe. Na pniu brzozy karelskiej można zobaczyć liczne wypukłości i nierówności przypominające marmurowy wzór. Naprawdę urocze drzewo!
Po rozważeniu najpopularniejszych rodzajów brzóz zauważysz, że każda z nich ma swój urok. Wysokie i niskie, smukłe i płaczące, „kamienne” i „żelazne” - wszystkie dają ludziom wiele pozytywnych emocji. Będąc symbolem dobroci i miłości, brzozy nadal inspirują romantycznych ludzi do pisania pięknych dzieł.
Jego gałęzie są niezmiennie używane w rosyjskiej łaźni do całkowitego oczyszczenia organizmu. Mydło smołowe jest uważane za najwyższej klasy naturalny produkt higieniczny. Ponadto brzoza jest ozdobą domków letniskowych, wypełniając ją zielenią i cieniem. A może myśląc pod nim o sensie życia, będziesz chciał napisać wiersz lub obraz.