Najpiękniejszy i najbardziej różnorodny jesienny krzew z niespodzianką - brodawkowaty trzmielina
Niewiele krzewów liściastych może pochwalić się tak niesamowitym kolorem jak brodawkowaty euonymus - dość wysoka roślina o wysokości około 4 m, której wyjątkowość polega na tym, że wiosną krzew nie wyróżnia się spośród innych roślin pokrytych zielonymi liśćmi. Ale wraz z nadejściem jesieni sytuacja zmienia się dramatycznie - z nijakiego krzaka euonymus zamienia się w płonący ogień o różnych kolorach. Jest w tym inna tajemnica, którą można zobaczyć w okresie kwitnienia.
Jaka jest specyfika tego typu imion? Zajmijmy się wszystkim w porządku.
Przeczytaj także o: skrzydlaty Euonymus compactus - sadzenie i pielęgnacja w ogrodzie!
Charakterystyczne cechy odmiany
Warty euonymuspomimo swoich przyzwoitych rozmiarów ma bardzo powolny wzrost. Roczny wzrost krzewu wynosi tylko 10 cm, ale pędy odmiany są bardzo interesujące:
- gdy są młode, są gładkie i zielone;
- stare gałęzie są już grubsze, brązowo-szare, a na ich powierzchni wyrastają narośle wyglądające jak brodawki.
Dzięki tym naroślom gałęzie otrzymują tlen. Ponadto to oni nadali tej odmianie taką spółgłoskową nazwę.
Korona krzewu jest dość bujna, wiosną pokryta jest małymi (do 8 cm długości) liśćmi o jasnozielonym kolorze. Ale już we wrześniu liście zaczynają zmieniać kolor, malując jednocześnie w zupełnie innych tonach - od zwykłego żółtego dla wszystkich, po różowy, a nawet ciemny fiolet. W ten sposób euonymus zyskuje oryginalny dekoracyjny wygląd ze wszystkimi (lub prawie wszystkimi) kolorami tęczy i staje się główną ozdobą ogrodu.
Piękne, wielokolorowe liście wiszą na gałęziach wrzecionowatości aż do samego mrozu, w przeciwieństwie do większości roślin, które w tym czasie są już bez liści.
Cechy kwitnienia lub piękna za pomocą sztuczki
Być może jedną z najważniejszych różnic tej odmiany jest jej kwitnienie. Euonymus kwitnie 20 maja - na gałęziach powstają długie, cienkie szypułki z małymi kwiatostanami nie więcej niż 8 sztuk każdy. Ich kolor nie jest zbyt przyjemny i nietypowy dla kwiatostanów: na brudnym zielonym tle widoczne są fioletowe plamy. Ale nie można go porównać z zapachem kwiatów. Wydzielają lepki nektar, który przyciąga muchy, więc zapach nie jest zbyt atrakcyjny i wygląda jak mysz. Z tego powodu lepiej podziwiać piękno buszu z daleka.
Po zakończeniu kwitnienia w miejscu kwiatostanów pojawiają się małe zielone pudełka z czterema bokami, lekko spłaszczone. W pełni dojrzałe stają się intensywnie różowe i pękają. Pęknięte pudełko pozostaje zawieszone na szypułce, a błyszczące czarne nasiona, pokryte czerwoną skorupą, wystają z jego środka. Wygląda nie mniej niesamowicie niż korona pomalowana na jasne kolory.
Dzięki tak niezwykłym owocom jemian brodawkowaty nazywany jest także „kolczykami wilków”.
Ponieważ w naturze krzew rośnie w lesie, wcale nie jest kapryśny i dobrze czuje się w przydomowym ogrodzie. Jedyną rzeczą do zapamiętania jest to, że euonymus nie lubi przepełnienia, ale poza tym dość łatwo jest wyhodować tak niezwykłe piękno i nie będzie sprawiał żadnych problemów.