Rozkoszuj się odcieniem wiecznie zielonego świerka
Każdy człowiek przynajmniej raz w życiu pomyślał o pięknie otaczającej nas przyrody. Wiecznie zielone cedry i świerki, potężne dęby, smukłe topole i urocze brzozy zachwycają swoim blaskiem.
A jak przyjemnie spędza się czas w lesie iglastym, ciesząc się wyjątkowym aromatem? Aby jak najczęściej przeżywać taką przyjemność, wiele osób sadzi wiecznie zielony świerk na swojej działce.
Dlaczego to drzewo jest takie atrakcyjne? Jego wygląd, użyteczne właściwości, a także łatwość pielęgnacji.
Ogólna charakterystyka wiecznie zielonego drzewa
Świerki są drzewami smukłymi, dorastającymi od 35 do 50 m. W ciągu pierwszych 10 lat rosną bardzo wolno i tylko na wysokość. Przez rok - tylko kilka centymetrów. W tym okresie na drzewie tworzy się korzeń palowy, który jest mocno osadzony w glebie. Po 15 latach zaczyna się rozwijać powierzchowna część systemu korzeniowego. Dzięki temu wzrost świerka przyspiesza do 120 roku życia, po czym ponownie zwalnia.
Drzewo ma koronę przypominającą piramidę ze spiczastym wierzchołkiem. W całym pniu, prawie prostopadle do niego, są gęste gałęzie. Pień młodego świerka ma kolor szaro-brązowy. Starsze drzewa odznaczają się szarą korą, która łuszczy się małymi talerzami.
Igły czworościenne lub płaskie rosną spiralnie na gałęziach. Jego żywotność trwa 6 lat. Ten, który spada, jest regularnie aktualizowany. Kolor igieł się dzieje:
- Zielony;
- niebieski;
- żółtawy;
- niebieskawo-szary.
Ponadto igły błyszczą efektownie, choć są bardzo ostre. Mimo to pokazany na zdjęciu kłujący świerk budzi zachwyt.
Jak każde drzewo, świerk kwitnie i owocuje. Zwykle są to stożki o cylindrycznym, lekko spiczastym kształcie. Dorastają do 15 cm długości i składają się z małych łusek z ukrytymi wewnątrz nasionami.
W środku jesieni dojrzewają i porywają podmuchy wiatru w różnych kierunkach. Każde nasiono nie traci zdolności kiełkowania przez 10 lat, więc nie wiadomo, kiedy i gdzie pojawi się nowe drzewo.
Dla pomyślnego wzrostu wiecznie zielonego piękna konieczne są odpowiednie warunki. Mianowicie:
- Zacieniony obszar.
- Umiarkowana wilgotność.
- Odpowiedni klimat.
- Luźne gleby.
Zwykle drzewo nie boi się zimna, ale zbyt duszne i długotrwałe lato może mu zaszkodzić. Dlatego rosnąc świerk w swoim wiejskim domu, powinieneś wziąć pod uwagę klimat.
Jeśli młode drzewa zostaną posadzone na otwartej przestrzeni, mogą cierpieć z powodu oparzeń słonecznych. Zjadacze potrzebują umiarkowanego podlewania i boją się suszy.
W środowisku naturalnym występuje około 50 gatunków o wiecznie zielonym pięknie. Wiele z nich rośnie w swoim naturalnym środowisku. Inne uważane są za ozdobne, dlatego uprawiane są na terenach miejskich oraz w domkach letniskowych.
Popularne rodzaje świerków w przyrodzie
Ponieważ wiecznie zielony świerk ma inny kształt korony i kolor igieł, dzieli się je na różne typy. Zapoznajmy się z najpopularniejszymi odmianami.
Świerk pospolity
Wiecznie zielone piękno tego gatunku osiąga 30 m wysokości. Czasami są prawdziwe giganty - około 50 metrów. Korona świerka europejskiego ma kształt stożka, może mieć około 8 metrów średnicy. Najczęściej jest gęsty ze spiczastym wierzchołkiem.
Gałęzie znajdują się na pniu w formie opadającej lub prostaty. Kora jest gładka, ciemnoszara. W wieku dorosłym staje się czerwonawy i łuszczy się w cienkich płytkach, co jest uważane za naturalny proces.
Świerk europejski charakteryzuje się igłami w kształcie igieł, twardymi i kłującymi w dotyku. Ma czworoboczny kształt z ostrą końcówką. Kolor - ciemnozielony z błyszczącym odcieniem. Na gałęziach igły pozostają przez około 12 lat, po czym kruszą się i są zastępowane nowymi.
Zaczyna kwitnąć późną wiosną lub wczesnym latem. Na gałęziach pojawiają się męskie czerwonawe kwiatostany i żeńskie zielone kłoski. Owoce mają kształt cylindrycznych szyszek o długości 15 cm, niedojrzałe zabarwione na zielono lub fioletowo, dojrzałe przybierają czerwonawy odcień.
Aby zrozumieć, jak szybko rośnie pospolity świerk, możesz go obejrzeć. Przez pierwsze 10 lat młode drzewo praktycznie siedzi na miejscu. Ale to tylko na pierwszy rzut oka, świerk na początku rośnie bardzo powoli. Ale potem wzrost przyspiesza. Każdego roku pień osiąga 50 cm wysokości i 15 cm szerokości. Jeśli przetrwasz pierwsze 10 lat, w nagrodę otrzymasz majestatyczne zielone piękno.
Ponadto występuje wiele ozdobnych gatunków świerka pospolitego.
Acrocona
Drzewo dorasta do 3 m wysokości. Szerokość korony sięga 4 m. Kształtem jest szeroki stożek. Gałęzie są częściowo obniżone, na których wyrastają czworościenne igły w kształcie igieł. Zwykle jest koloru ciemnozielonego z błyszczącym połyskiem.
Młode drzewo ma szarą i gładką korę. Później staje się czerwonawy lub brązowy, nabierając szorstkości.
W ciągu roku świerk dorasta do 10 cm wysokości, 8 cm szerokości, kwitnie w maju. Najpierw pojawiają się różowawe guzy. Dojrzałe nabierają czerwonego odcienia.
Ta odmiana świerka jest uważana za mrozoodporną i odporną na cień.
Aurea
Ten rodzaj świerka może dorastać do 10 m wysokości. Jego wyjątkowe piękno odzwierciedlają błyszczące, żółtawo-białe igły. Do tego nazywa się złoty.
Jeśli drzewo rośnie na otwartej przestrzeni, może zostać uszkodzone przez światło słoneczne. W cieniu złote igły tracą swój niepowtarzalny odcień. Dorasta do 12 cm rocznie.
Will Zwerg
Krótka, wiecznie zielona piękność rośnie tylko do 2 metrów. Średnica korony sięga 80 cm.W młodym wieku drzewo ma gładką brązowawą korę. Z wiekiem pień nabiera czerwonawego odcienia i szorstkości.
Igły mają konfigurację czworościenną, przypominającą długie igły. U młodych sadzonek jest jasnozielony, u dorosłego ciemnozielony. Zwykle rośnie powoli.
Świerk karłowaty Will Zwerg uwielbia miejsca zacienione, dlatego przy wyborze miejsca do sadzenia należy wziąć ten fakt pod uwagę. W przeciwnym razie drzewo może cierpieć na oparzenia słoneczne.
Nidiformis
Ten unikalny ozdobny świerk przypomina wyglądem duże gniazdo. Jej korona jest zaokrąglona. Czasami jest płaski, ale zawsze wygląda schludnie i kompaktowo. Średnica - 2,5 metra.
Dorasta do 1,2 m wysokości. Roczne tempo wzrostu wynosi 5 cm Igły są jasnozielone, krótkie i twarde.
Nidiformis doskonale toleruje cień. Nie lubi stojącej wody. Odporny na mróz. Często służy do dekoracji przestrzeni ogrodowej.
Wybór świerku w pokoju dziecinnym do ogrodu - wideo
Świerk kolczasty
W przyrodzie szeroko rozpowszechniony jest również świerk ciernisty. Występuje w malowniczych dolinach górskich rzek lub strumieni w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Drzewo należy do rodziny Pine. Dorasta do 30 m, a średnica pnia może wynosić do 1,5 m. Naprawdę majestatyczne piękno!
Igły z kłującego świerku mają różne odcienie. Kolor waha się od niebieskawo-zielonego do niebieskawego. Pąki są początkowo czerwonawe, a dojrzałe jasnobrązowe. Długość - od 5 do 10 cm.
Kłujący świerk jest uważany za staroświeckiego. Jego żywotność sięga 600 lat. Ze względu na swoje niezwykłe piękno stał się symbolem amerykańskiego stanu Kolorado.
Nazwa „ciernisty świerk” odnosi się tylko do dzikich drzew. Odmiany odmianowe nazywane są Glauka.
Taka wiecznie zielona piękność uwielbia dużo światła, choć świetnie czuje się w cieniu. Opcje kulturowe dobrze zakorzeniają się w miejskich parkach i domkach letniskowych. Na tym zdjęciu - świerk kolczasty Glauka jest pokazany w całym swoim pięknie i wielkości.
Istnieje wiele odmian ozdobnych wywodzących się z kłującego piękna. Każdy z nich ma swoje cechy, na które chciałbym zwrócić uwagę.
Szczególnie imponujące są zimozielone drzewa z niebieskimi lub szarawymi igłami. Wyróżnia je stożkowa korona, na której równomiernie rozrzucone są szyszki. W swoim naturalnym środowisku żyją ponad 600 lat. Te, które rosną na osobistych działkach, żyją do 100 lat.
Do tej pory hodowcy wyhodowali ponad 70 gatunków świerka kłującego. Pokazany na zdjęciu świerk Glauka to jeden z przykładów ludzkiej kreatywności.
Do typów dekoracyjnych zaliczamy nie tylko klasyczne wersje świerków błękitnych, ale także okazy niewymiarowe. Niektóre z nich przypominają wiecznie zielone krzewy z puszystą koroną. Dorastają do 1,5 metra wysokości.
Niemal wszystkie odmiany ozdobne kolczastego świerka są mrozoodporne iz łatwością wytrzymują temperatury powietrza do -35 ° C. Rozważmy kilka popularnych odmian.
Świerk karłowaty niebieski
Najczęściej ten rodzaj świerku służy do ozdabiania letnich domków i ścieżek ogrodowych. Ponieważ drzewo nie rośnie wyżej niż 2 m, jego gałęzie nie będą wisieć nad głową. Rosną powoli - 3 lub 5 cm rocznie.
Świerk nie boi się zacienionych miejsc, dlatego w takich warunkach nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Wystarczy regularnie obserwować roślinę i, jeśli to konieczne, leczyć chemikaliami pasożytów. Świerk karłowaty rozmnaża się głównie za pomocą sadzonek. Dzięki temu wyhodowanie go w domu nie jest trudne.
Niebieskie piękno Oldenburga
Nazwa odmiany wskazuje, że drzewo zostało wyhodowane w Niemczech. Dorasta do 15 m wysokości, przy rocznym przyroście 35 cm Świerk ma stożkowatą koronę, której średnica może dochodzić do 7 m.
Igły są niebieskie, ale twarde w dotyku. Uwielbia żyzne gleby i przestronne obszary. Wykorzystywana jest jako drzewo ozdobne w parkach czy domkach letniskowych.
Świerk niebieski Glauka
Ciekawe, że ten typ wiecznie zielonego piękna występuje w dwóch odmianach:
- klasyczny;
- krasnolud.
Klasyczna wersja drzewa dorasta do 25 metrów. Służy do nasadzeń iglastych poza miastem. Dodatkowo klasyczny niebieski świerk glauca doskonale podkreśla architekturę wielu budynków administracyjnych. Karłowata wersja świerka błękitnego osiąga nie więcej niż 2 m wysokości. Tempo wzrostu wynosi 10 cm rocznie.
Do rozmnażania tego rodzaju świerka wybiera się najlepsze sadzonki wyhodowane z nasion. Często drzewo jest sadzone przez szczepienie. Właściwe sadzenie i pielęgnacja świerka Glauka pomaga uzyskać piękne drzewo.
Lepiej jest sadzić taki świerk wiosną na wilgotnej gliniastej glebie. Dzięki temu może wzmocnić się i przygotować na zimę. W ciepłym sezonie drzewo karmione jest specjalistycznymi nawozy.
Do sadzenia świerka błękitnego karłowatego nie używaj całkowicie zacienionych obszarów. Zbyt mokra gleba może prowadzić do zgnilizny łodygi.
Regularne puchnięcie gleby w pobliżu korzeni drzewa sprzyja szybkiemu wzrostowi. Najważniejsze jest, aby robić to ostrożnie, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego.
Jeśli na igłach pojawi się czerwonawy odcień, oznacza to, że drzewo zostało dotknięte grzybem. Specjalne środki chemiczne pomogą chronić świerk przed chorobami.
W upalne letnie dni młodym sadzonkom wystarczy 12 litrów wody na tydzień. Jednak nie powinno być za zimno.
Jak widać, sadzenie i pielęgnacja karłowatego gatunku świerka jest dość proste.
Wielu ogrodników przyciąga świerk karłowaty Glauka Globoza. Początkowo drzewo ma kulistą koronę, która jest lekko spłaszczona. Po 15 latach pojawia się główny pęd, nadając mu trójkątny kształt. Na tym zdjęciu świerk Glauka Globoza przypomina oryginalną niebieską kulę, która może ozdobić każdy letni domek.
W przeciwieństwie do drzew liściastych, wiecznie zielone piękności nigdy nie opuszczają swojego piedestału. Dzięki nim krajobraz przydomowy jest wyjątkowy przez cały rok. Dlaczego by nie posadzić niebieskiego świerka, aby cieszyć się prawdziwą przyjemnością natury? Wielu od dawna kontempluje to piękno.