Rodzaje i odmiany dyni: klasyfikacja, opis, zdjęcie

Uważa się, że odmiany dyni o dużych owocach pochodzą z Ameryki Środkowej, Południowej i Azji, a małe na wolności znaleziono w Afryce Północnej. W Rosji roślina jest uprawiana od XVI wieku, szybko się zakorzeniła, początkowo stała się popularna wśród chłopów - owoce były używane do przygotowywania wielu potraw kuchni narodowej, trafiały do ​​karmienia zwierząt gospodarskich.

Teraz produkt znalazł zastosowanie w medycynie urzędowej i ludowej, kosmetologii, żywieniu dietetycznym. Najlepsze odmiany dyni służą do przyrządzania pysznych dań w drogich restauracjach.

Dynia ma wiele zalet: jest użyteczna, ma długi okres przydatności do spożycia i jest łatwa w uprawie. Ale nie wszystkim się to podoba. Wynika to częściowo z ograniczonej liczby przepisów, z których korzystają gospodynie domowe, ale czasami po prostu wybierają niewłaściwą odmianę, a do stołu podaje się różnorodną karmę dyni.

Opis botaniczny

Dynia (Cucurbita) to rodzaj ciepłolubnych roślin zielnych z rodziny dyniowatych. Istnieje około 20 gatunków, są jednoroczne i byliny. W przypadku uprawy w Rosji sezon wegetacyjny jest ograniczony do jednego sezonu.

Ze względu na charakter wzrostu nadziemne części dyni dzielą się na:

1. Długolistny, w którym gruby, pełzający, rozgałęziony pęd główny może osiągnąć 15 m. Występują cieńsze wyrostki boczne rzędu pierwszego, drugiego itd.
2. Krzew - o krótkich biczach o długości od 50 cm do 2 m. Międzywęźla położone blisko siebie, pędów bocznych jest niewiele lub nie.

Łodyga pokryta sztywnymi, średnio kolczastymi włoskami, w zależności od gatunku, może być okrągła lub fasetowana. Liście są gęste, często szorstkie, o różnych odcieniach zieleni, osadzone na długich ogonkach. Kształt jest zaokrąglony, w kształcie serca, pełny lub z wgłębieniami o różnej głębokości, pięciopłatkowy.

Po 6 lub 7 liściach na dyni pojawiają się rozgałęzione mocne wąsy, którymi przylega do sąsiednich roślin. Zwiększa to odporność rośliny na wiatr.

System korzeniowy jest potężny. Głównym korzeniem jest korzeń palowy, sięgający do głębokości 2-3 m. Procesy niższego rzędu rozprzestrzeniające się wszerz w warstwie ornej, rozwijają powierzchnię do 4-5 m średnicy.

Dynia jest rośliną jednopienną, kwiaty są podzielone na męskie i żeńskie. Są krótkotrwałe, dzwonkowate, duże, pięciopłatkowe, żółte lub pomarańczowe, rzadziej białe. Umieszczany na głównym pędzie i rzęsach bocznych. Zapylane przez owady.

Z botanicznego punktu widzenia owocem jest fałszywa jagoda (dynia). Zawiera:

• skorupa, która po dojrzewaniu staje się bardzo twarda;
• miazga;
• pusta komora wewnętrzna z licznymi nasionami.

Kształt i wielkość zależy od rodzaju i odmiany dyni. Niektóre są małe, wielkości pięści, inne są gigantyczne. Mogą być okrągłe, płaskie, wydłużone, w kształcie gruszki, cienkie i długie. Dekoracyjne dynie uderzają swoimi dziwacznymi konturami. Kolor okładki jest zróżnicowany, miąższ przeważnie żółty lub pomarańczowy, ale może być biały, kremowy, zielonkawy.

Przechowuj dynie w normalnych warunkach wewnętrznych. Większość odmian leży przed świętami Bożego Narodzenia, ale są takie, które nawet w gorącym klimacie nie psują się przez 2-3 lata.

Odmiany dyni: klasyfikacja według czasu dojrzewania

Owoce dyni dojrzewają w różnym czasie, w zależności od gatunku, odmiany i regionu uprawy. Wraz z dojrzałością biologiczną skórka twardnieje, nabiera charakterystycznego koloru.

Są dynie:

• wcześnie, od kiełkowania do zbioru, mijają 90-113 dni, zawartość cukru wynosi 5-9%;
• średnie dojrzewają 135-140 dni, węglowodany 7-13%;
• najsmaczniejsze są późne, ale już na Middle Lane należy je uprawiać przez sadzonki, do dojrzałości 140-160 dni, cukry - min. 11%.

Dynie nie są smaczne zaraz po zerwaniu. Dojrzewają przynajmniej przez miesiąc.

Jak odróżnić dynię paszową od manierki

Tykwa pastewna jest wydajniejsza, ale nie tak smaczna jak tykwa stołowa. Może być spożywany nie tylko przez zwierzęta, ale także przez ludzi, główne różnice to:

• owoce bardzo duże;
• rzadko choruje;
• wysoka wydajność;
• dużo nasion;
• zawiera niewiele węglowodanów;
• wewnętrzna jama jest duża.

Tykwy stołowe mają mały pusty otwór. Większość owoców to miąższ. Jako paszę można użyć dowolnego rodzaju dyni uprawnej, ale najczęściej zwierzęta gospodarskie otrzymują duże owoce lub twardo upieczone.

Duża dynia

Łacińska nazwa gatunku to Cucurbita maxima, ojczyzną jest Ameryka Południowa. Owoce dyni wielkoowocowej lub olbrzymiej są największymi z uprawianych roślin. Rekordową wagę 1190 kg zanotowano w 2016 roku w Belgii.

Roczne zioło. Zwykle tworzy potężne pędy z cylindrycznymi, grubymi, owłosionymi pędami o długości do 10 m, ale są też zwarte, krzaczaste odmiany. Liście są miękkie, nerkowate, często z płytkimi bruzdami, zielone.

Kwiaty żółte, jasne, duże, z załamanymi płatkami. Kielich ma kształt dzwonu, z cienkimi działkami. Nasiona są dość duże, od białego do kawowego.

Dynie są okrągłe lub owalne, zwykle bardzo duże, w niektórych odmianach lub odmianach mogą osiągać dziesiątki, a nawet setki kilogramów. Kolor okładki to pomarańczowy, biały, szary, zielony, różowawy. Powierzchnia jest karbowana lub gładka. Charakterystyczną cechą jest krótka, miękka, cylindryczna łodyga.

Wielkoowocowe istnieją trzy duże podgatunki i wiele małych form i odmian dyni. Zwykłemu ogrodnikowi lub specjaliście kulinarnemu trudno jest ustalić, do której z nich należą odmiany znane lub mniej znane w Rosji.

Podgatunki Ameryki Południowej

Cecha - mocne, sztywno owłosione, długie rzęsy. Dojrzewa późno. Niższe taksony:

• Chilijski - z okrągłymi jasnoszarymi dyniami i gęstym pomarańczowym miąższem;
• Chalmoid różni się od poprzedniego obecnością występu przypominającego turban na płodzie;
• Toczniowaty, nie asymetryczny wir (góra), kolor powłoki jest zielonkawoszary, po dojrzewaniu może zmienić kolor na czerwony, miąższ jest słodki i gęsty, powierzchnia nierówna (odmiany - seria American Hobbard);
• Krzew - nazwa mówi o kształcie rośliny, owoce są małe, do 0,5 kg, spłaszczone, zawierają dużo karotenu, z twardą skórką;
• Boliwijska - z małymi i średnimi dyniami, brązowymi nasionami, zdrewniałą korą;
• Peruwiańczyk wyróżnia się dużymi owocami o miękkiej skórce i owalnym kształcie, brązowo-czerwonymi nasionami.

Podgatunek z Azji Zachodniej

Tworzy rośliny z rzęsami o średniej sile i długości, z delikatniejszym pokwitaniem niż u podgatunków południowoamerykańskich. Większość odmian dojrzewa na otwartym terenie europejskiej części Rosji.

Młodsze taksony:

• Okrągły szary - z owocami kulistymi lub lekko spłaszczonymi na biegunach, skórka jest szaro-zielona, ​​po pełnym dojrzewaniu zwykle nabiera różowawego odcienia, miąższ jest luźny lub średniej gęstości (odmiany Volzhskaya grey, Dunganskaya);
• Zima - miąższ jest zwykle słodszy, dynia szara, długotrwałe przechowywanie (odmiany - hiszpańska, zimowa jadalnia, czerkieska);
• Biały - różni się od poprzednich kolorem okładki (odmiany - Bezenchukskaya biała, Honey white);
• Wieloryb - owoce duże, wydłużone, w kulturze reprezentowane przez jedyną odmianę Wieloryb;
• Mamut - wielkoowocowy, podobny do kulek równych lub spłaszczonych, skórka wcześnie zmienia kolor na różowy (odmiany - Shestipudovaya, Mamontovaya, Etampskaya, Gigantic);
• Owalna - jak wygląda dynia, jak wynika z nazwy odmiany, odmiany, na przykład Alashehir, pochodzą z Azji Mniejszej, są uprawiane głównie w tym samym miejscu;
• Banan - dynie do 0,5 m długości, 12-20 cm grubości;
• Małe owoce - nie więcej niż 25 cm średnicy, odmiany są hodowane w Japonii (Bouquet).

Chińskie podgatunki

Rośliny są słabe, delikatne, o spłaszczonych małych i średnich owocach, obligatoryjnie uformowane u góry w postaci turbanu. Kora jest cienka, zdrewniała. Spożywana w młodym wieku, częściej używana jako dekoracja.

Ukazuje się na Dalekim Wschodzie i zachodnich Chinach. Odmiany - episkopalne, małe chińskie.

Najlepsze odmiany dyni wielkoowocowych

Z punktu widzenia wartości konsumenckiej wiele odmian dyni wielkoowocowych jest paszą. Ale jest wśród nich kilka naprawdę smacznych kantyn.

Volzhskaya szara 92

Zarejestrowana przez agrofirmę „Aelita” w rejestrze państwowym od 1940 roku. Dynia szara odmiany Volzhskaya jest niezwykle popularna w Rosji. Mimo dużych owoców polecany jest do spożycia.

Roślina jest mocna, z rzęsami do 8 m długości, dużymi liśćmi, ogonkami do 25 cm lub więcej. Dynie w połowie sezonu, lekko spłaszczone do średniej, jasnoszare, bez wzoru. Waga - 6-9 kg, skórzasta kora.

Miąższ jest żółty lub kremowy, do 4,5 cm grubości, średniej gęstości i słodyczy, komora nasienna jest duża. Owoce do długotrwałego przechowywania są doskonale transportowane.

Zima Gribovskaya

Słynna późna odmiana z Federalnego Państwowego Budżetu Naukowego „Federalne Centrum Naukowe ds. Uprawy Warzyw”. W Rejestrze Państwowym od 1972 roku. Ceniony za zachowanie jakości i dobrego smaku.

Bicze są długie, dynia ma około 3 kg. Kolor poszycia jest szary, może być bez wzoru lub może być pokolorowany niepozornymi paskami lub siateczką. Kształt to spłaszczona kula, kora jest cienka. Miąższ jest jasnożółty, czasem z czerwonawym odcieniem, do 5 cm grubości, słodki, soczysty, delikatny.

Zimowe słodkie

Odmiana późna, selekcja - OS VIR, oddział Kuban. Rok wpisania do rejestru państwowego - 1995. Zimowe słodycze wykorzystywane są w przemyśle konserwowym, podawane na stole, trafiają do paszy dla zwierząt gospodarskich.

Plaga jest średnia lub długa, liść pięciokątny z małymi wgłębieniami. Dynie o wadze od 4,2 do 6,2 kg, szare, z wyraźnymi segmentami, powierzchnia pokryta guzkami i szarym wzorem w postaci plam. Miąższ smaczny, zwarty, gęsty, żółty lub pomarańczowy. Kora jest cienka.

Złota beczka

Najnowsza odmiana agrofirm "Aelita", przyjęta przez Rejestr Państwowy w 2019 r. W połowie sezonu, pnąca, o ciemnych, rozciętych blaszkach liściowych.

Dynia jest duża, okrągła, z obniżonym wierzchołkiem i podstawą, podzielona na umiarkowanie zaznaczone segmenty. Kolor okładki jest pomarańczowy, wzór jest nieobecny.

Miąższ chrupiący, bardzo smaczny, pomarańczowy, komora nasienna duża. Średnia waga owoców to 17 kg, maksymalna 22 kg. Przechowywanie - do 100 dni po zbiorach.

Paryskie złoto

Odmiana wczesna, zarejestrowana przez agroturystykę Poisk, w Rejestrze Państwowym od 2007 r. Duża roślina z długim głównym rzęsem, całe liście, duże rozmiary.

Owoce do celów uniwersalnych, waga - od 3,5 do 9 kg, maksymalnie - 16 kg. Dynie są płaskie, podzielone na segmenty, kremowe z żółtymi plamami. Leżą długo i są dobrze transportowane.

Miąższ jest cienki, pomarańczowy, soczysty. Smak delikatny, ale odmiana zawiera mało cukru.

Dynia piżmowa

Cucurbita moschata. Szczególną popularność zyskał w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat dzięki doskonałemu smakowi i niewielkim rozmiarom owoców uprawianych na otwartym polu.

Roślina zielna jednoroczna pełzająca. Pędy i ogonki liściowe są zaokrąglone. Liście są owłosione, ciemnozielone, z białymi plamami, mogą być reformowane, z małymi nacięciami, pięciopłatkowe. Kwiaty są bladopomarańczowe.

Szypułka jest fasetowana, gładka i jędrna. Dynie o gęstym, ale delikatnym, bogatym pomarańczowym miąższu. Wyróżniają się lekkim aromatem gałki muszkatołowej. Nasiona są małe do średnich, białawe.

W nazwach podgatunków istnieje wyraźny podział geograficzny. Dwie z nich - japońska i turkiestańska, obejmujące kilka odmian (niższe taksony), będą rozpatrywane osobno.

Dynia piżmowa obejmuje podgatunki:

• Indianin jest szeroko rozpowszechniony w tropikach, potężna roślina o wyprostowanych liściach i dużych okrągłych lub owalnych owocach, bardzo żarłoczna, wymaga większego obszaru pożywienia niż inne dynie;
• Meksykańska - duża, z grubsza dojrzewająca roślina o owocach średniej wielkości, różnych kształtach, zdrewniałej skórce, słodkim miąższu, ale cienkim i mącznym;
• Kolumbijczyk wyróżnia się długimi rzęsami, szeroko rozstawionymi międzywęźlami, bladymi liśćmi pozbawionymi białawych plam, owoce średnie, pieprzkowate, ze słodkim brudnym brązowym miąższem i brązowymi nasionami;
• Gwatemalskie - owoce od okrągłej do cylindrycznej, kremowej powłoki, z jasną siateczką lub prążkami.

Turkiestan

Obejmuje najwcześniejsze odmiany. Roślina o średniej wielkości rzęsach, rozłożonych liściach. Owoce są przeważnie wydłużone, o grubym miąższu.

Odmiany:

1. W kształcie twarzy - dynie o długości 1 m lub więcej, często zakrzywione łukiem (Gram).
2. Intercepcja - owoce do 60 cm, cylindryczne lub z lekkim zgrubieniem na końcu (odmiany - Biryuchekutskaya, Kashgarskaya, Leninabadskaya, Plov-kedy).
3. W kształcie dzbanka - krótsza niż poprzednie, na końcu kwiatka występuje wyraźne zgrubienie, jedna z najpospolitszych odmian na przestrzeni poradzieckiej.
4. dynia w kształcie gruszki, odmiany różnią się tym, że zagęszczona i wydłużona część ma mniej więcej taką samą długość.
5. Eliptyczny - owalny, często z płaskimi końcami.
6. Kuliste - okrągłe, dynie mogą być kanciaste, często z widocznymi segmentami (odmiany - Duży ser, Mamut, Słodki ser).
7. Spłaszczony - zgrubienie jest większe niż wydłużona część.

język japoński

Roślina jest prostata, ma cienkie liście i pędy. Owoce o oryginalnym kształcie, z wyraźnymi zmarszczkami, brodawkowatymi naroślami lub segmentami. Wyróżniają się wczesną dojrzałością, niewielkimi rozmiarami, spłaszczonym kształtem, zauważalnym woskowym nalotem.

Odmiany:

• Płaskie krążki mózgowe - w kształcie dyni, po 1,5-3 kg każdy;
• Karzeł - owoce o średnicy do 18 cm, o wadze od 500 g do 1,5 kg;
• Wydłużony mózg - podobny do cylindra lub punktu przecięcia.

Najlepsze odmiany dyni muszkatołowej

Uważa się, że Muscat jest najsłodszym z rozpowszechnionych rodzajów dyń. Hodowcy starają się tworzyć odmiany o niezbyt dużych owocach, wszystkie mają przeznaczenie stołowe.

Witamina

Odmiana została przyjęta przez Państwowy Rejestr w 1952 roku, selekcja - Narsullaev N. M. i agrofirm "Poisk". Późne dojrzewanie, bicze do 6 m, liście pięciokątne szarawe, pokryte wzdłuż nerwów małymi białawymi plamkami na ogonkach długości 25 cm.

Dynia jest żebrowana na łodydze, gruba, podzielona na segmenty, w formie krótkiego owalu lub walca. Średnia waga - 4,5-7 kg. Kolor jest ciemnoróżowy z pomarańczowym odcieniem, po dojrzewaniu jest różowo-brązowy. Powierzchnia pokryta zielonymi plamami i siatką. Miąższ jest pomarańczowy do czerwonego, o różnym stopniu słodyczy, kruchy, o grubości nie większej niż 10 cm.

Gitara

Powszechna odmiana stołowa sezonowa firmy Aelita, zarejestrowana w rejestrze państwowym od 2013 roku. Pęd główny długi, liście całe, duże.

Dynia jest żółta, podzielona na segmenty, w kształcie maczugi, o wadze około 3,5 kg. Transport i utrzymanie jakości są dobre. Miąższ smaczny, gęsty, soczysty, chrupiący o żółtym kolorze.

Prowansalska gałka muszkatołowa

Francuska odmiana stołowa, w rejestrze państwowym od 2013 r. Średnio późna, odporna na suszę, średniej wielkości, liście bez białych plam.

Owoce są płaskie, segmentowe, pomarańczowe do brązowych, pokryte wyczuwalnym woskowym nalotem. Waga od 3 do 8 kg. Miąższ smaczny, średnio soczysty, gęsty i gęsty, koloru pomarańczowego.

Prikubanskaya

Odmiana jest w połowie sezonu, uniwersalna, przyjęta przez Rejestr Państwowy w 1998 roku, pomysłodawcą jest FGBNU VNII RISA. Główny pęd ma 3-4 m, liście są ciemnozielone, pięciokątne, z białymi plamkami.

Dynia w kształcie gruszki, odmiana należy do Interceptions. Segmenty są nieobecne lub słabo wyrażone, waga - 2,3-4,6 kg, kolor powłoki pomarańczowo-brązowy, z czerwono-brązową siateczką i plamami.Miąższ jest pomarańczowy z czerwonawym odcieniem, soczysty, delikatny, słodki, do 4 cm grubości, zwarty na szypułce.

Havana F1

Holenderska hybryda stołowa mid-early. W rejestrze państwowym od 2015 roku główny pęd jest długi, liście małe, bez plam.

Dynia ma kształt maczugi, kremowa, waży do 2 kg. Miąższ jest pomarańczowy, chrupiący, średnio soczysty i gruby. Dobra transportowalność, utrzymanie jakości - 6 miesięcy.

Twarda kora tykwy

Cucurbita pepo to jedna z najpospolitszych dyń, a nasiona najlepszych odmian zjada się równie często jak miazgę. Rosja jest jednym z trzech światowych liderów w komercyjnej uprawie tego gatunku. Dynia z twardą szczeką występuje pod nazwą Common.

Roślina jednoroczna, zielna. Pędy krótkie lub do 8 m długości, pięciościenne, bruzdowane, z kolczastym puchem. Każdy węzeł ma zwinięty spiralnie wąs. Liście są szorstkie, pięciopłatkowe, ze spiczastymi końcami, ciemnozielone. Kwiaty są pomarańczowe.

Wszystkie odmiany, gdy są dojrzałe, mają twardą, zdrewniałą skórkę przypominającą muszlę. Dynia jest duża i gładka, kulista lub owalna, ale kształt i wielkość owocu silnie zależą od odmiany. Miazga jest gruba, włóknista. Nasiona są żółtawe lub białe, są nagonasienne.

Dynia o twardej kory z dużymi owocami to jeden z symboli Halloween. Z punktu widzenia konsumenta istnieją odmiany dekoracyjne, stołowe i paszowe. Botanika wyróżnia trzy podgatunki.

Wspinaczka

Obejmuje to wszystkie dynie z długimi pędami. Odmiany:

• Citrulina - owoce są okrągłe, spłaszczone, krótko owalne, duże i średnie, obejmuje zdecydowaną większość uprawnych odmian należących do podgatunku (Mozoleevskaya, Turskaya);
• Warzywa - dynie o średnicy od 15 do 20 cm o wadze 0,5-2,5 kg, spożywane do czasu stwardnienia owoców (odmiany - Small i English Sugar);
• Cukinia wspinaczkowa - z długimi owocami w Rosji rzadko uprawia się popularne odmiany Mesiotamsky i Kuldzhinsky.

Krzak

Odmiany dyni krzewiastej charakteryzują się krótką łodygą z blisko rozmieszczonymi międzywęźlami, prawie całkowicie schowanymi pod liśćmi. Wszystkie odmiany są spożywane niedojrzałe, lepsze - zielone. Przejrzałe, ale ze skórką, która nie miała czasu na całkowite stwardnienie, stała się bez smaku, często idzie na paszę dla zwierząt.

Odmiany:

• cukinia - znane warzywo o podłużnych owocach;
• zdusić - forma jest spłaszczona, zjada się 2-3-dniowe jajniki;
• Kukurnek (korba) - owoce maczugowate o brodawkowatej powierzchni.

O małych owocach

Ozdobne i dziko rosnące małe dynie. Nazwy odmian zależą od kształtu i wielkości owocu:

• Mandarynka;
• W kształcie gruszki;
• Teksas;
• Warty.

Najlepsze odmiany twardych dyń

Nie wszyscy ogrodnicy wiedzą, że cukinia i kabaczek z botanicznego punktu widzenia to dynie. Zazwyczaj ich uprawa i zastosowanie kulinarne są rozpatrywane osobno. Oto odmiany twardych dyń wspinaczkowych.

Danae

Stół sezonowy odmiana z agrofirm "Poisk", wpisana do Rejestru Państwowego od 2006 r. Plagi długie, liście duże, z białymi plamami. Dynia jest okrągła lub lekko wydłużona, pomarańczowa w paski. Waga 5-7 kg.

Miąższ jest gęsty, skrobiowy, jasnożółty. Smak jest dobry, plon wysoki, ale nagie nasiona pozbawione skórki mają szczególną wartość.

Danka polka

Odmiana stołowa, średnio wczesna, przyjęta przez Państwowy Rejestr w 2006 roku, pomysłodawca - agro-Best agrofirm. Pędy i liście są średnie. Dojrzała dynia jest pomarańczowo-zielona, ​​pokryta białawymi plamami.

Miąższ jest skrobiowy, zawiera mało soku, ale jest bardzo smaczny. Waga owoców - 2-3,5 kg. Wnęka wewnętrzna jest duża, nasiona pokryte są skórką.

Krzew Gribovskaya

Stara, popularna odmiana z Federalnej Państwowej Instytucji Naukowej ds. Budżetu „Federalne Centrum Naukowe ds. Uprawy Warzyw”. Rok wpisania do rejestru państwowego - 1964. Tworzy potężny krzew o dużych pięciokątnych liściach osadzonych na ogonkach dłuższych niż 30 cm.

Dynia jest owalna lub cylindryczna, zwężająca się ku szypułce, gładka lub ze słabymi żebrami.Waga - 2,3-4,8 kg, kolor okładki pomarańczowy, z zielonkawo-czarnym wzorem. Kora jest cienka. Miąższ ciemnożółty do jasnopomarańczowego, 2-5 cm, słodki, zwarty.

Mozoleevskaya 49

Jedną z najsłynniejszych starych odmian, wpisaną do rejestru państwowego w 1943 roku, pomysłodawcą jest Federalna Państwowa Budżetowa Instytucja Naukowa FNTSO. W połowie sezonu, z biczami do 8 m, liście bardzo duże, pięciokątne.

Dynia w formie krótkiego owalu lub walca zwężającego się ku szypułce. Średnia waga sięga 5 kg. Kolor okrywy po pełnym dojrzewaniu jest pomarańczowy z brązowozielonym wzorem. Przy dłuższym przechowywaniu zielony kolor całkowicie znika.

Kora cienka, miąższ słodki, gęsty, o doskonałym smaku, barwa pomarańczowa, 4-5 cm, wnęka wewnętrzna duża.

Spaghetti

Stosunkowo nowa oryginalna odmiana wczesnego dojrzewania selekcji "Biotekhnika", wpisana do Rejestru Państwowego od 2001 roku. Polecana do stosowania w kuchni domowej i do wszelkiego rodzaju przetworów zimowych.

Tworzy pnącze o średniej wielkości pięciokątnych liściach. Gładkie dynie o masie około 850 g mają beczkowaty kształt, z kremowo gładką skórką i beżowym włóknistym miąższem. Zawiera mało soku i cukrów, ale jest delikatny i ma aromat waniliowy.

Rzadkie rodzaje i odmiany dyni

Istnieją inne rodzaje dyni. Niektóre są używane do celów dekoracyjnych, inne można jeść. W Rosji większość z nich może mieszkać tylko w ogrzewanych szklarniach i szklarniach. Nie są szczególnie cenne dla zwykłych ogrodników, szefów kuchni czy po prostu miłośników roślin.

Najsławniejszy:

1. Lagenaria - liana, osiągająca 15 m. Owoce są długie, o twardej skórce, ważą 4-15 kg. Młode, około pół metra, są używane do jedzenia. Z dojrzałej dyni można zrobić potrawy, fajki czy instrumenty muzyczne.
2. Butelka to ciepłolubna winorośl o dużych kwiatach, które zmieniają kolor w zależności od pory dnia. Owoce mają kształt gruszki lub są cienkie, wijące się jak wąż.
3. Figulosa to wieloletnia roślina o różnych kształtach owoców, czarnych nasionach i białym miąższu. Wyjątkowo odporny na choroby, stosowany do zaszczepiania innych gatunków.

Trzy rodzaje dyni mają znaczenie gospodarcze w Rosji i krajach sąsiednich: kora twarda, wielkoowocowa i muszkatołowa. To właśnie odmiany dyni tego typu najlepiej nadają się do sadzenia i jedzenia. Zawsze można znaleźć odpowiednią odmianę - różnią się kształtem, wagą, kolorem, czasem dojrzewania, smakiem i aromatem.

Jak wybrać odmiany dyni - wideo