Zdjęcie i opis popularnych odmian spirei
Spireas To liściaste krzewy ozdobne, uprawiane i rosnące dziko w prawie wszystkich regionach półkuli północnej. Dzięki staraniom hodowców gama gatunków naturalnych znacznie się poszerzyła, a dziś ogrodnicy mogą wybierać spośród prawie stu niesamowicie pięknych i odmiennych gatunków.
Możesz znaleźć krzew do swoich upodobań, studiując zdjęcia i opisy popularnych odmian spirei, w tym roślin:
- z różnymi kolorami kwiatostanów i liści;
- dość duże i karłowate rozmiary koron;
- wiosenne i letnie okresy kwitnienia.
Przy całej różnorodności świata duchów wszystkie rodzaje krzewów są bezpretensjonalne, aw trzecim roku są gotowe zadowolić ogrodników pierwszymi kwiatostanami.
Spirea Golden Princess (Spiraea japonica Golden Princess)
Złota Księżniczka to spirea z szeroką zaokrągloną koroną, o wysokości zaledwie 0,6 metra i dwukrotnie większej średnicy. Charakterystyczną cechą tego kwitnącego od połowy lata do jesieni krzewu jest ozdobne ulistnienie, które w zależności od pory roku zmienia kolor z żółtozielonego na ciemnożółty, a nawet pomarańczowy.
Gęsto pokrywające wyprostowane pędy, podłużne liście nie przekraczają 7 cm długości i są ząbkowane wzdłuż krawędzi. Na tak jasnym tle świetnie prezentują się corymbose różowe lub czerwonawe kwiatostany spirei Golden Princess o średnicy około 5 cm. Krzew dobrze znosi zimę strefy środkowej, nie wymaga starannej pielęgnacji i specjalnych mieszanek glebowych, ale najlepiej kwitnie przy dobrym oświetleniu.
Spirea Gold Flame (Spiraea japonica Goldflame)
Spirea Gold Flame, która obficie kwitnie latem, nie jest tak zaskakująca bogato różową wiechowatą lub kwiatostanami tarczycy, jak niezwykle jasnymi poszarpanymi liśćmi, które, gdy się pojawiają, mają purpurowy odcień, a następnie stają się jasnożółte, a jesienią zamienia się w prawdziwy pomarańczowo-żółty płomień z karminowymi błyskami. Dzięki tej funkcji odmiana otrzymała swoją nazwę.
Krzew o wysokości około 0,6-0,8 mw strefie środkowej kwitnie w drugiej dekadzie czerwca, a ostatnie kwiaty więdną dopiero w połowie sierpnia. Kultura rośnie raczej wolno, dając tylko 10 cm wzrostu rocznie. W nasadzeniach ogrodowych Spirea Gold Flame może służyć do dekoracji ogrodu kwiatowego i jako podstawa do niskiego żywopłot... Krzew nie sprawia kłopotów, jeśli jest sadzony na luźnej glebie, jest regularnie podlewany i ma wystarczającą ilość światła słonecznego, bez którego żółte liście ciemnieją lub stają się zielone.
Spirea Macrophylla (Spiraea japonica Macrophylla)
Macrophila, należąca do grupy krzewów kwitnących latem, nie jest cenna ze względu na różowe kwiatostany, ale ze względu na różnorodne ulistnienie, którego kolor na wierzchołkach pędów staje się bardziej intensywny i tworzy główny efekt dekoracyjny. Pomarszczone liście tego gatunku, które są niezwykle duże jak na spireę, są wycinane wzdłuż krawędzi i osiągają 20 cm długości i 10 cm szerokości. Wiosną mają kolor purpurowy lub fioletowo-czerwony, w którym już w szczycie lata dominują odcienie zieleni, a jesienią liście stają się złocistożółte.
Ze względu na wysokie tempo wzrostu właściwe dla Macrophil spiraea, oraz majowe przycinanie rośliny na wysokość 10–30 cm od poziomu gruntu, ogrodnicy uzyskują stale jasny, jak na zdjęciu spirei, kolor wierzchołkowych liści na nowo powstających pędach.Roślina toleruje umiarkowane mrozy bez strat i nie wymaga dodatkowego schronienia na zimę. Przy dekoracji ogrodu niezbędna jest tego typu spirea kwietnikiskłada się z wieloletnich roślin kwitnących do obramowania ścieżek ogrodowych i dekoracji słonecznej strony budynków.
Spirea Jenpei / Shirobana (Spiraea japonica Genpei / Shirobana)
Wyjątkowość Shiroban spirea, lub, jak nazywa się tę spektakularną odmianę Janpey, polega na natychmiastowej obecności różnokolorowych kwiatów na kwiatostanie corymbose. Przy masywnym kwitnieniu krzew usiany jest tysiącami małych kwiatów we wszystkich odcieniach, od śnieżnobiałego do jasnoróżowego, jak na zdjęciu spirei tej odmiany. Sam krzew o gęstej, prawie kulistej koronie jest niewymiarowy i nie przekracza 0,8 metra wysokości. Aby zachować kształt korony, wiosną krzew przycina się na wysokości 10-15 cm od ziemi.
Pędy, podobnie jak wielu przedstawicieli japońskiego gatunku spirea, są wyprostowane lub lekko nachylone, pokryte czerwono-brązową cienką korą. Gęsto porozrzucane liście Shiroban spirea są ciemnozielone, wąsko-lancetowate, a zdobiące krzewy kwiatostany o średnicy do 7 cm pojawiają się na początku lipca, a kwitnienie ustaje dopiero w sierpniu. Dzięki dużej dekoracyjności odmiany dobrze znosi uprawę w trudnych warunkach miejskich, ale lepiej czuje się na terenach o luźnej glebie lekkiej i obfitym nasłonecznieniu.
Spirea Crispa (Spiraea japonica Crispa)
Wdzięczna spirea Crispus to krzew o kulistej koronie utworzonej z wyprostowanych lub lekko opadających pędów. Wysokość bezpretensjonalnej rośliny nadającej się do stosowania przy krawężnikach lub rosnących w pojemnikach wynosi około 0,6 metra. Liczne pędy pokrywają podłużne, silnie wycięte wzdłuż krawędzi liści, które po pojawieniu się mają czerwonawy kolor, latem stają się przeważnie zielone, a do października nabierają koloru pomarańczowego, brązowego lub fioletowego.
Kwiaty tej odmiany, jak na zdjęciu spirei, są proste, różowe lub fioletowe i są zebrane w małe kwiatostany o średnicy do 6 cm. Każda gleba jest odpowiednia dla spirei Crisp, najważniejsze jest to, że jest dobrze napowietrzona i nie jest przesycona wilgocią. Jeśli w szczególnie mroźne zimy cierpi część pędów. Po przycięciu krzew można łatwo przywrócić, ale ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że tempo wzrostu tej odmiany jest niskie.
Spirea Gold Mound (Spiraea japonica Goldmound)
Krzak odpiraea Goldmund do pół metra wysokości i około 60 cm szerokości w kształcie przypomina kulę lekko ściśniętą od góry. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest żółty letni kolor liści, który wiosną ma czerwonawy odcień.
Gęsta korona spirei Goldmound z obfitością średniej wielkości liści od czerwca do sierpnia ozdobiona jest delikatnymi różowymi kwiatami, połączonymi w nieliczne kwiatostany corymbose lub baldaszkowate. Podobnie jak inne gatunki spokrewnione, ta spirea wymaga co kilka lat przycinania starych i suchych pędów. W przeciwnym razie krzew jest bezpretensjonalny i rośnie wystarczająco szybko.
Karzeł Spirea (Spiraea x pumilionum Zabel)
Spirea hybrydowa karłowata, osiągająca zaledwie 30 cm wysokości, została uzyskana przez skrzyżowanie spirei pełzającej i Hacketa. Jest to roślina okrywowa, pnąca o eliptycznych, spiczastych liściach, o długości od 1 do 3 cm W porównaniu z innymi pokrewnymi gatunkami i odmianami, spirea karłowata jest rzadko spotykana w kulturze, chociaż jest bezpretensjonalna i bardzo atrakcyjna.
Białe kwiaty, porośnięte krzewami od czerwca do września, zbierane są w 5-centymetrowe kwiatostany corymbose. Zimą część pędów może przemarznąć, ale szybko pojawiają się nowe gałęzie, które je zastępują i są w tym roku pokryte kwiatami.
Spirea biała (Spiraea alba)
W naturze biała spiraea, pokazana na zdjęciu na początku kwitnienia, jest powszechna na kontynencie północnoamerykańskim oraz w wielu europejskich i syberyjskich regionach Rosji. Od 1759 roku znany jest jako roślina uprawna krzew dorastający do 1,6 metra wysokości.W przeciwieństwie do odmian spirei, których zdjęcia i opisy podano powyżej, korona tej rośliny nie jest okrągła, ale wydłużona, składa się z żebrowanych wyprostowanych pędów, pokrytych czerwono-brązową korą dojrzewającą.
Spiczaste, ząbkowane liście osiągają 7 cm długości, ale szerokość nie przekracza 2 cm.W białej spirei, jak na zdjęciu, wiechowate lub racemozowe kwiatostany o długości od 6 do 15 cm, łączące wiele prostych białych kwiatów. Ten spektakularny krzew można rozmnażać przez nasiona, ale najlepszy efekt dają sadzonki.
Spiraea salicifolia Rosea (Spiraea salicifolia Rosea)
Spiraea pink lub Rosea to bezpretensjonalny krzew, który obficie kwitnie od połowy lata do jesieni. Dorosła roślina osiąga wysokość półtora metra i tworzy skierowaną pionowo zaokrągloną koronę o średnicy do 1,3-1,5 metra. Charakterystyczną cechą odmiany jest wysoka zimotrwalosc i 20-centymetrowy roczny przyrost silnych, wzniesionych pędów, pokrytych czerwono-brązową korą. Spirea pink ma wydłużone, do 10 cm długości zielone liście i małe różowe kwiaty zebrane w gęste kwiatostany wiechowate.
Kalinolistny spirea (Physocarpus opulifolius)
Występujący na środkowym pasie nie tylko europejskiej części Rosji, ale także w Ameryce Północnej, a także na Syberii, pęcherz winorośli jest często nazywany przez ogrodników spireą liściastą. Rzeczywiście, rośliny należą do tej samej rodziny i mają nieco podobny wygląd, ale niewłaściwe jest nazywanie tej rośliny spireą.
Kulista korona krzewu o wysokości do 3 metrów utworzona jest z opadających gałęzi. Liście są trójpłatowe, pofałdowane z mocno wyciętymi krawędziami w kształcie, bardzo przypominające liście kaliny, od których pochodzi nazwa tego gatunku. Kolor liści może być ciemnozielony, brązowy lub bordowy. Od połowy czerwca do końca lipca korona bańki pokryta jest zaokrąglonymi kwiatostanami corymbose, składającymi się z wielu małych białych lub różowawych kwiatów.
Jarzębina spirea (Sorbaria sorbifolia)
Inną rośliną ozdobną nazywaną jarzębiną jarzębinową jest jarzębina, rdzenny mieszkaniec Syberii i Dalekiego Wschodu, uprawiana dziś od północnej granicy strefy leśnej Rosji po stepy. Zamęt w klasyfikacji jest spowodowany zewnętrznym podobieństwem kwicza i niektórych gatunków spirei, a także ich wspólną przynależnością do rodziny Rosaceae. Mimo to kwiczoł należy do innego rodzaju niż spirea, ale nie staje się mniej atrakcyjną i interesującą rośliną, osiągając wysokość 3 metrów w ciągu 4 lat.
W dużym krzewie, który żyje do 20 lat, gałęzie z brązowoszarą korą są wyprostowane, tworząc gęstą kulistą koronę. Liście są bardzo podobne do liści jarzębiny, ale bardziej spiczaste. Młode liście, które jako jedne z pierwszych pojawiają się w ogrodzie, często mają purpurowy kolor. W lipcu obficie otwierają się białe pachnące kwiaty zebrane w piramidalne kwiatostany wiechowate o długości do 20-25 cm.