Roślina o wielokolorowych liściach - kwiat aglaonema
Roślinność tropikalna jest niezwykle piękna i różnorodna. A botanicy będą musieli przez wiele lat ujawniać jej sekrety. Aglaonema, należąca do największej rodziny Ariodów w świecie roślin, jest rdzennym mieszkańcem rozległego regionu Azji Południowo-Wschodniej.
Miejsce narodzin aglaonema i warunki istnienia rośliny
Różnorodność gatunki aglaonema zawdzięcza różnym warunkom przyrodniczym w odległych zakątkach pasma, a także izolowanemu położeniu tych rejonów. Wraz z początkiem rozwoju Azji Południowo-Wschodniej zaczęto poważnie badać florę regionu. Odkryto i opisano wiele dobrze znanych roślin ozdobnych, w tym aglaonema.
Dzikie gatunki aglaonema w swojej ojczyźnie żyją w dolnym rzędzie lasu liściastego, z zacienionymi obszarami pod koronami drzew, wzdłuż strumieni i innych zbiorników wodnych. Anglaonema nie wymaga do rozwoju dużej ilości odżywczej gleby.
Podobnie jak inne gatunki Aroid, roślina łatwo przystosowuje się do życia na półkach skalnych z niewielką warstwą próchnicy, na torfowiskach i glebie, pod powierzchnią której gęsto przeplatają się korzenie drzew tropikalnych.
Chociaż kultura jest szeroko rozpowszechniona w swojej ojczyźnie, przybyła do Europy z Malezji, wzbudzając podziwu odzew ogrodników i miłośników tropikalnej flory.
Historia udomowienia i uprawy aglaonema rozpoczęła się w XIX wieku, a od ponad półtora wieku roślina ta uznawana jest za jednego z najciekawszych i niezwykłych mieszkańców tropików. Okazy kwiatu aglaonema, które znalazły się w kolekcji Brytyjskiego Ogrodu Botanicznego, położyły podwaliny pod prace hodowlane, w wyniku których uzyskano wiele setek odmian domowych i mieszańców popularnych wśród hodowców kwiatów.
Aglaonema kwiatowa wewnętrzna: struktura i cechy
Na pierwszy rzut oka Aglaonema jest bardzo podobna do Dieffenbachii, co nie jest zaskakujące, ponieważ rośliny są bliskimi krewnymi i mają wiele wspólnych cech.
Aglaonema to wiecznie zielona roślina zielna, w zależności od gatunku osiągająca wysokość 60–150 cm. Młode okazy, które często przebywają w domu hodowcy, praktycznie nie mają łodygi, ale wyglądają jak zwarte liście nad ziemią poziom. Ale w miarę rozwoju aglaonema kwiatowa w pomieszczeniach tworzy wyprostowaną lub pełzającą gęstą łodygę, gęsto obsadzoną liśćmi.
Większość odmian uprawianych w domu łatwo się rozgałęzia, ale u osobników dorosłych dolne części łodygi są nagie, a liście znajdują się tylko na górze. W tym przypadku gładkie międzywęźla, prawie nie pokryte łuskami, mogą być zielone, barwne, różowe, białe lub czerwone. Kolor łodyg, ogonków i liści rośliny zależy całkowicie od uprawianej odmiany kwiatu aglaonema. I tutaj rodzaj tropikalny można uznać za rekordzistę pod względem liczby unikalnych odcieni i wzorów.
Główną wartością rośliny jest jej unikalne ozdobne liście. Kształt gęstych blaszek liściowych z wyraźnymi żyłkami może być różny, od owalnego do klinowatego.Młode rośliny lub liście młodych roślin często mają kontury w kształcie serca, ale w miarę wzrostu na aglaonema pojawiają się dorosłe liście, całkowicie odpowiadające gatunkowi i odmianom. Ale różnorodności odcieni na liściach kwiatu aglaonema można zazdrościć nawet bujnie kwitnącymi roślinami.
Wśród aglaonemów domowych praktycznie nie ma roślin o gładko zabarwionych liściach, ale obficie występują okazy o liściach obrzeżnych, prążkowanych i plamistych.
Na blaszkach liściowych kwiatu aglaonema pokazanych na zdjęciu można zobaczyć wszystkie odcienie nie tylko tradycyjnego dla świata roślin zielonego koloru, ale także całą gamę fioletu, bzu i czerwieni.
To, co początkujący hodowcy mylą z kwiatem aglaonema, to jego kwiatostan i zasłona zakrywająca ucho, liść zmodyfikowany podczas ewolucji. W porównaniu z innymi gatunkami aroidów, na przykład anturium lub spathiphyllums, wyhodowany ze względu na duże ozdobne kwiatostany, kwitnienie aglaonema nie budzi dużego zainteresowania.
Kształt zasnówki kwiatu aglaonema zależy od gatunku i odmiany i może się znacznie różnić. Wraz z owalnymi, a nawet zaokrąglonymi wypustkami, można zobaczyć raczej wąskie wklęsłe woalki o zielonkawym, białym lub żółtawym odcieniu.
Kwiatostan aglaonema w postaci gęstego cylindrycznego ucha składa się ze skróconej strefy żeńskiej i większej strefy męskiej, położonej od dolnej jednej trzeciej do góry. Zapylacze maleńkich kwiatów aglaonema, zjednoczone w kolbie, są naturalnie zajmowane przez owady. Aby je przyciągnąć, zasłona imitująca płatek i słodka lepka ciecz pojawiająca się na pręcikach.
Jagody powstałe po zapyleniu kwiatu aglaonema zawierają owalne, dość duże nasiona. Sam owoc ma kulisty lub wydłużony kształt. Kolor jagód waha się od żółtego do jaskrawoczerwonego, a soczysty miąższ ukryty jest pod gęstą skórką. W naturze aglaonema rozmnaża się zarówno wegetatywnie, jak i za pomocą nasion. Dojrzałe jagody aglaonema przyciągają uwagę małych zwierząt i ptaków, które jedząc owoce mogą przenosić twarde ziarna, które nie ulegają uszkodzeniu w przewodzie pokarmowym na duże odległości.
Chociaż pojawienie się jagód na aglaonema nie jest rzadkością, w domu lepiej rozmnażać kwiat wegetatywnie, ponieważ większość roślin domowych z tego rodzaju to hybrydy, które nie przenoszą swoich właściwości przez nasiona.
Aglaonema: w jaki sposób roślina jest przydatna lub niebezpieczna?
Od 1885 roku, kiedy Aglaonema została sprowadzona na brzegi Starego Świata, roślina niezmiennie przyciąga uwagę wszystkich miłośników dekoracyjnych roślin liściastych.
Jednak wkrótce po posadzeniu roślin w Królewskich Ogrodach Botanicznych odkryto, że wszystkie tkanki aglaonema zawierają związki żrące, które mogą mieć miejscowe działanie drażniące lub żrące na błony śluzowe i wrażliwe obszary skóry.
Dziś powszechnie wiadomo, że toksyczne działanie soku z aglaonema jest charakterystyczne dla wszystkich członków rodziny Aroid, zawierającego szczawian wapnia.
Ta sól kwasu szczawiowego w tkankach aglaonema jest niebezpieczna w obecności specjalnej podatności. O roślinę należy szczególnie uważać, jeśli na skórze dłoni występują urazy, skaleczenia lub otarcia. W takim przypadku lepiej jest używać rękawiczek. Nie należy pozwalać małym dzieciom, które potrafią posmakować kolorowego prześcieradła „za ząb” na bliskość kultury jasnego pokoju.
Chociaż aglaonema nie jest trująca, dla kotów i innych zwierząt domowych interesujących się roślinami bliska znajomość z nim może spowodować problemy jelitowe i podrażnienie błon śluzowych. Jeśli wybierzesz odpowiednie miejsce dla rośliny, niebezpieczeństwo aglaonemy jest stokrotnie rekompensowane przez jej ogromne korzyści.
Dlaczego aglaonema jest przydatna? Przede wszystkim fakt, że podobnie jak inne uprawy w pomieszczeniach, ma korzystny wpływ na jakość powietrza w pomieszczeniach, nasycając je tlenem i jonami ujemnymi. Roślina jest w stanie wchłonąć substancje szkodliwe dla ludzi, które dostają się do pomieszczenia ze środowiska zewnętrznego, a także opary ze sztucznych materiałów wykończeniowych.
Zastosowanie aglaonema polega również na jego właściwościach fitoncydyjnych, dzięki czemu zmniejsza się liczba patogennych bakterii i paciorkowców w powietrzu.
Specjaliści od bioenergii mówią również o dobroczynnej energetyce roślin Aglaonema. Umieszczając doniczkę z tą żywą rośliną uprawną w pomieszczeniach w pobliżu biurka lub w biurze, w którym codzienna praca jest intensywna, roślina pomoże Ci skupić się i zebrać myśli. Kolorowe liście, nawet swoim wyglądem, pomagają złagodzić stres, wyciszyć się i wycelować w trudne zadania.