Wybór rośliny miłorzębu do domu i ogrodu
Paprocie słusznie uważane są za najstarszych przedstawicieli królestwa roślin na planecie. Dziś rośliny te nie są tak powszechne w przyrodzie, więc wszystkie gatunki są bardzo interesujące dla ogrodników i miłośników upraw w pomieszczeniach.
Miłorząb, zrzeszający około 200 gatunków, jest jedną z nielicznych paproci, które z łatwością rosną nie tylko w ogrodach, ale także w domu, stosunkowo łatwo tolerują zawartość w ograniczonej objętości donicy, suchość atmosfery i stałą temperaturę powietrza .
Jednak w naturze miłorząb wolą osiedlać się na brzegach zbiorników, gdzie zakorzeniają się na niewielkich nagromadzeniach próchnicy, która została wbita między kamienie. W takich warunkach roślinom nie brakuje pożywienia i wilgoci, powietrze jest zawsze wilgotne i chłodne.
Jednocześnie krople wilgoci łatwo staczają się z gładkiej powierzchni liści, a liście rośliny zawsze pozostają suche. Ta właściwość miłorzębu i określa nazwę rodzaju, dosłownie tłumaczone jako „nie mokre”.
Gdzie jest ojczyzna miłorzębu?
Dziś botanicy wyróżniają dwa naturalne obszary tego rodzaju, które obejmują głównie regiony tropikalne i subtropikalne obu półkul. Niezależne gatunki adiantum występują w Ameryce Południowej, gdzie rośliny pięknie rosną i rozmnażają się na skalistych półkach w Andach.
Drugi obszar występowania rodzaju znajduje się we wschodniej części regionu azjatyckiego. W samych Chinach i krajach ościennych zidentyfikowano blisko cztery tuziny gatunków, ale nie oznacza to, że paproci tego rodzaju nie można znaleźć w innych miejscach.
Jednym z najbardziej rozpowszechnionych i ukochanych przez hodowców kwiatów adiantum jest Adiantum capillus veneris, czyli Wenus włosia, która również żyje w naszym kraju. Tutaj rośliny miłorzębu można spotkać podczas podróży po Kaukazie i Krymie. Wraz z inną paprocią, miłorząbem, Wenus włosowata z łatwością przystosowała się do warunków lokalnego podnóża, nie znosząc wcale tropikalnych mroźnych zim.
Na terenie Europy występują dziko rosnące adiantum w Morzu Śródziemnym, odrębne populacje roślin osiedliły się w północnych rejonach kontynentu afrykańskiego, na Kaukazie iw górzystych rejonach Azji Środkowej.
W Australii występuje miłorząb, a najbardziej wysunięci na północ przedstawiciele rodzaju żyją na wybrzeżu Wielkiej Brytanii, gdzie wilgotne powietrze i skaliste schronienia pomagają przetrwać zimę.
Maidenhair: charakterystyka i opis rośliny
Pomimo różnorodności gatunków, zjednoczonych pod wspólną nazwą „miłorząb”, rośliny mają wiele wspólnych cech i właściwości.
Liście lub liście paproci u większości odmian miłorzębu, rozcięte lub pierzaste, czasami asymetryczne. W tym samym czasie liście mogą mieć różne rozmiary i kolory, różni się struktura najmniejszych liści i stopień rozgałęzienia. Jednocześnie strefy dojrzewania zarodników we wszystkich paprociach znajdują się z tyłu liści, a łodygi liści są bardzo cienkie, ale mocne.
Wszystkie wieloletnie rośliny zielne miłorzębu nie przekraczają pół metra wysokości, duże liście mają opadający wygląd i tworzą piękny ażurowy baldachim.Aby żyć na skalistych zboczach, miłorząbowi pomagają liczne ryzoidy rozciągające się od głównego, potężnego kłącza, łatwo przenikające między pojedyncze kamienie i wykorzystujące dowolną metodę utrzymywania powierzchni i uzyskiwania pożywienia.
Energia miłorzębu japońskiego
Na pierwszy rzut oka miłorząb może się wydawać, że roślina jest niezwykle delikatna i krucha. Ale przy długotrwałej uprawie okazuje się, że ta spektakularna paproć ma nie tylko potężną witalność, ale także niesie ze sobą jasną pozytywną energię.
Rośliny miłorzębu wnoszą do domów, w których rosną, atmosferę miłości i wzajemnego zrozumienia, kwiat jest szczególnie korzystny dla kobiet. Kruche, cienkie, jak włosy młodej dziewczyny, łodygi liści z powodzeniem wytrzymują wszystkie perypetie i dają taką samą wytrzymałość swoim właścicielom. Warto zaznaczyć, że miłorząb nie jest trujący, dlatego znajdzie się dla niego miejsce w każdym z pomieszczeń, czy to w salonie, gabinecie czy pokoju dziecinnym.
Oraz w regionach o łagodniejszym klimacie, gdzie pozwalają na to zimowe temperatury paproć przeżyj ten czas, kultura jest aktywnie uprawiana w ogrodach. To właśnie zdolność rośliny do przystosowania się do różnorodnych warunków siedliskowych jest najważniejszą cechą miłorzębu, którą doceniają hodowcy kwiatów na całym świecie. Ale korzystne właściwości miłorzębu nie ograniczają się do tego.
Dlaczego miłorząb jest przydatny?
Korzystne właściwości miłorzębu zbadali i opisali starożytni naukowcy. Pliniusz Starszy, oddany teorii i leczeniu podobnych zjawisk, pisał o zaletach trawy paprociowej we wzmacnianiu włosów. A w niektórych regionach Kaukazu miłorząb jest nadal używany w preparatach ziołowych do aktywowania wzrostu włosów.
Napary lecznicze i herbaty paprociowe znane są również od czasów starożytnych. Ale po co dziś miłorząb, skoro naukowcy mogą w najdrobniejszych szczegółach poznać skład i właściwości materiałów roślinnych?
W farmakopeach krajów europejskich miłorząb został włączony na podstawie potwierdzenia jego przydatności:
- z chorobami zapalnymi układu oddechowego;
- z inwazjami pasożytniczymi;
- z ciepłem;
- jeśli musisz zażywać łagodne środki uspokajające.
Paproć i kłącza mają zdolność łagodzenia objawów zatrucia alkoholem i chemikaliami.
W Azji Południowo-Wschodniej, a także w Europie i Ameryce Południowej zioło miłorzębu stosowano od czasów starożytnych w składzie leku przeciwgorączkowego. Liście, zmiażdżone do stanu jednorodnego, były używane jako maść na guzy, wywar łagodził bóle żołądka i jelit. Obecnie większość zastosowań tej rośliny jest w pełni lub częściowo zatwierdzona przez oficjalną medycynę.
Wyciąg uzyskany z rośliny adiantum Venus wykazuje działanie przeciwbakteryjne, a lek jest w stanie poradzić sobie z tak groźnymi mikroorganizmami, jak Candida, E. coli i Proteus, Pseudomonas aeruginosa i gronkowce. Ze względu na obecność specyficznego olejku eterycznego adiantum jest przydatne w walce z szparagami różnych odmian i paciorkowcami.
Ponadto w liściach roślin znajdują się aktywne flawonoidy i glukozydy, siarczany kemferolu i kwercetyny, lipidy, steroidy i inne związki o korzystnym działaniu terapeutycznym na organizm.