Kwietnik w czerwono-lazurowej tonacji: rodzaje i odmiany szałwii do ogrodu

Trudno wyobrazić sobie ogrody kwiatowe na prywatnych działkach i miejskich klombach bez chwytliwych kwiatostanów szałwii w kształcie kolców. Długie i bujne rośliny kwitnące, które nie wymagają gleby i podlewaniesą znane większości ogrodników. Ale niewielu podejrzewa, że ​​kilkaset gatunków i odmian szałwii do ogrodu należy do rodzaju, do którego należy szałwia genialna. Wśród nich jest szałwia lecznicza.

Rośliny należące do rodziny Lamiaceae z rodzaju Salvia występują na całym świecie od Europy, wschodniej Syberii i Azji po kontynent amerykański. Większość z nich to byliny do 120 cm wysokości, z wyprostowanymi łodygami pokrytymi podłużnymi liśćmi i dwuwargowymi kwiatami zebranymi w kwiatostany w kształcie kolców. Nasiona roślin uprawnych i dzikich dojrzewają w ciągu miesiąca po zakończeniu kwitnienia i można je sadzić do 3 lat.

Liście wielu odmian szałwii są wydłużone, całe lub znacznie rzadziej pierzaste. Kolor kwiatów nie ogranicza się do znanego dziś jaskrawoczerwonego. To raczej wyjątek od reguły. Dzikie gatunki uderzają bogactwem palety od białego do ciemnofioletowego i dlatego cieszą się coraz większym zainteresowaniem hodowców kwiatów. Jednak zgodnie z ustaloną tradycją, nazwa „Salvia” jest mocno zakorzeniona w odmianach szałwii musującej, a rośliny z niebieskimi frędzlami nazywane są szałwią.

Salvia musująca: zdjęcie kwiatów Salvia splendens 

Najbardziej znany z ogrodowych gatunków szałwii pochodzi z Brazylii i jest używany w kulturze od prawie 200 lat. W domu krzewy lub rośliny zielne o twardych, wyprostowanych, czworościennych łodygach osiągają 20–80 cm wysokości i masowo kwitną latem i jesienią.

Przed rozpoczęciem aktywnej hodowli szczotki genialnej szałwii, których zdjęcia kwiatów dziś zachwycają bogactwem kolorów i przepychem kwiatostanów, nie były tak spektakularne. Do dyspozycji ogrodników były tylko odmiany z czerwonymi rogami i miseczkami, luźno osadzone na szypułce.

Dziś oprócz czerwonych kwiatów coraz częściej można spotkać olśniewającą biel, fioletowo-liliową, a nawet dwukolorową szałwię.

Salvia officinalis (Salvia officinalis)

Szałwia lecznicza - szałwia, znana ludziom od ponad tysiąca lat, stosowana jest w medycynie, perfumerii i kuchni. Ojczyzną rośliny są stany śródziemnomorskie i region Azji Mniejszej. W sprzyjających warunkach wieloletni krzew osiąga pół metra wysokości, aw Rosji można go uprawiać tylko przez sadzonki jako uprawę roczną.

Szałwia jest łatwo rozpoznawalna dzięki wydłużonym srebrzystym liściom i fioletowym kwiatom zebranym w rzadkie pionowe kwiatostany.

Leczniczy gatunek szałwii i odmian ogrodowych o barwnych liściach, kwitnie w pełni lata.

Szałwia czerwona (Salvia coccinea)

Czerwona szałwia na zdjęciu kwiatów jest bardzo podobna zarówno do szałwii leczniczej, jak i jej bardziej spektakularnego kongeneru - szałwii brylantowej. Półkrzew z Brazylii w krajach europejskich i Rosji jest uprawiany jako rocznik, ale w tym przypadku roślina dorasta do 50–70 cm.

Gatunek ten ma proste, owłosione łodygi z jajowatymi liśćmi i karminowoczerwonymi kwiatami, zebrane na rzadkich kwiatostanach w kształcie kolców po 5-8 sztuk. Corollas, nie dłuższe niż 3 cm, kwitną w środku lata, a roślina zachowuje swój efekt dekoracyjny aż do bardzo zimnej pogody.Jeśli porównamy czerwoną szałwę z genialnymi odmianami, to pierwsza traci jasność, chociaż jest używana przez hodowców kwiatów o sto lat dłużej.

Dziś zainteresowanie szałwią kochającą wilgoć, która preferuje słońce i ciepło, stale rośnie. Roślina dobrze rozmnaża się przez nasiona i można ją sadzić zarówno w otwartym terenie, jak iw szklarniach.

Szałwia drobnolistna (Salvia microphylla)

Ten gatunek szałwii - szałwii w swojej dzikiej postaci nadal występuje w południowej Europie, Francji i krajach śródziemnomorskich. Tutaj jest byliną, wiecznie zieloną, dorasta do 100–120 cm, kwitnienie szałwii trwa od czerwca do końca października.

Ale małe pędzle karminowych kwiatów nie są jedyną charakterystyczną cechą tego gatunku. Zieleń i łodygi tego wiecznie zielonego krzewu zawierają wiele aromatycznych olejków eterycznych używanych przez perfumiarzy i lekarzy.

Szałwia mączna (Salvia farinacea)

Wybredna, kwitnąca od sierpnia do końca jesieni, roślina pojawiła się w rosyjskich ogrodach kwiatowych z Ameryki Środkowej. Szałwia mączna ma mało rozgałęzione, proste łodygi o wysokości do 90 cm, kwiatostany osiągają 20 cm długości i skutecznie wznoszą się ponad zgrabne piramidalne krzewy.

Miseczki, korony i górna część szypułki są pomalowane na niebiesko lub fioletowo, które utrzymują się nawet po wysuszeniu roślin.

Liście są wydłużone, jajowate i w przeciwieństwie do wielu gatunków i odmian szałwii ogrodowej nie mają charakterystycznej krawędzi.

Salvia motley (Salvia viridis)

Wartość tego rodaka z południa Europy i Azji nie tkwi w jasnych kwiatostanach lub olejkach eterycznych, ale w różnorodnych, jaskrawych kolorach liści-przylistkach w górnej części 40- lub 60-centymetrowych łodyg. Podłużne liście i pędy są owłosione.

Kwiatostany osiągają 30 cm i łączą do 6 średniej wielkości kwiatów o różowawym lub jasnoliliowym odcieniu. Szałwia lub szałwia zaczyna kwitnąć w czerwcu, a wygląd rośliny utrzymuje się przez cały sezon wegetacyjny. Jedyną cechą, która utrudnia stosowanie różnorodnych form w kulturze, jest wyleganie łodyg, jeśli podpory nie są zainstalowane na czas.

Salvia verticillata (Salvia verticillata)

Okrężna odmiana szałwii w jej dzikiej postaci występuje w całej Rosji, Europie Zachodniej i niektórych regionach Azji. Nieliczne odmiany szałwii można rozpoznać po fioletowych kwiatach zebranych w gęste okółki na wysokich szypułkach. Pędy tego gatunku rozgałęziają się tylko u podstawy i osiągają do 50 cm wysokości. Liście, podobnie jak pędy, są silnie owłosione i przyczepione do łodyg na długich ogonkach.

Szałwia wirowa zaczyna kwitnąć w lipcu, a jej eleganckie kwiatostany do września można spotkać na leśnych polanach i działkach.

Szałwia muszkatołowa (Salvia sclarea)

Silne rośliny o wysokości jednego metra są uprawiane w uprawach rocznych lub dwuletnich. Na prostych łodygach, na brzegach wysadzanych podłużnymi, postrzępionymi liśćmi. Ten rodzaj szałwii wytwarza obfitą zieloną masę. Liście osiągają czasami długość 30 cm, ale w miarę zbliżania się do kwiatostanu stają się mniejsze.

Dekoracyjność rośliny nadają nie nijakie kwiaty, ale przylistki. Obecnie istnieją odmiany szałwii z białymi, różowymi lub fioletowymi corollami. Kwitnący od czerwca do września gatunek szałwii jest dobrze znany jako cenna roślina lecznicza i olejkowa.

Dąb Salvia (Salvia nemorosa)

Gatunek szałwii rosnący w strefie rosyjskiego stepu leśnego ma potężne łodygi o wysokości do 30–60 cm i zwarte, przypominające świecę kwiatostany o długości do 40 cm. Zarówno korony, jak i duże wypustki mają kolor purpurowy lub lazurowy.

Jeśli na łodygach widoczne są włoski, to długie, spiczaste liście Salvia Oakravna są całkowicie gładkie z zębami wzdłuż krawędzi. Dekoracyjność rośliny utrzymuje się od połowy lata do połowy września.

Łąka szałwii (Salvia pratensis)

Roślina o wysokości pół metra wyróżnia się wieloma prostymi, rozgałęzionymi łodygami i szypułkami pokrytymi fioletowymi korami.Szałwia łąkowa jest podobna do szałwii dębowej, ale ta ostatnia jest znacznie mocniejsza, a jej pędy nie są tak rozgałęzione. W każdym okółku przyczepionych jest od 4 do 6 kwiatów, czasami na łodygach można zobaczyć małe liście, które stają się znacznie większe w kierunku rozety korzeniowej.

Szałwia łąkowa kwitnie w dwóch falach. Pierwszy, podobnie jak wiele gatunków i odmian szałwii do ogrodu, rozpoczyna się w czerwcu, a drugi rozkwit ożywia miejsce we wrześniu.

Kwiaty szałwii - wideo