Rzodkiew oleista: obornik zielony, pasza, miód

Rzodkiew oleista jest jednoroczną rośliną pastewną i miododajną. Należy do rodziny krzyżowych. Jest szeroko stosowany jako zielony nawóz - zielony nawóz. Nasiona rośliny zawierają do 50% oleju roślinnego. Znajduje zastosowanie w kuchni, przetwórstwie spożywczym, farmakologii, kosmetologii, a także do produkcji biopaliw.

Rzodkiew oleista to roślina o wysokości około 1,5 m. Liście mają nierówny kształt. Owocem rzodkiewki jest strąk o długości 6-8 cm wypełniony nasionami. W przeciwieństwie do zwykłej rzodkwi, rzodkiew oleista nie tworzy rośliny okopowej. Jego korzeń to pręt z pogrubionymi gałęziami w górnej części. Uprawa jest ceniona za intensywny wzrost zielonej masy w zimne dni. Nadaje się do siewu późnego w zimnym klimacie. Może być uprawiany na ciężkich glebach gliniastych, odpornych na suszę.

Rzodkiew jako zielony nawóz

Używając rzodkiewki jako siderata w ostatnich latach zyskał strategiczne znaczenie ze względu na zubożenie gleby na dużą skalę.

Ochrona i wzbogacanie gleby

Rzodkiew oleista ma mocny system korzeniowy. Długi korzeń pozwala składnikom odżywczym wydostać się z niższych warstw gleby na powierzchnię. Gnije skoszona zielona masa przekształca się w nawóz bogaty w próchnicę i materię organiczną.

Rzodkiew naleśnikowa jest jedną z najskuteczniejszych upraw stosowanych do ochrony gleby przed erozją wiosną i jesienią, a jeśli rośliny nie są zbierane na zimę, zatrzymują śnieg, przyczyniając się do gromadzenia wilgoci w glebie i mniejszego zamarzania.

Kultura dobrze wpływa na strukturę gleby, spulchniając ją i zapewniając drenaż nawet w głębokich warstwach. W rezultacie zwiększa się przepuszczalność wilgoci i powietrza gleby.

Z resztek korzeni gleba jest wzbogacona o składniki mineralne. Średnio na 1 hektar powierzchni składają się:

• azot - 85 kg;
• fosfor - 25 kg;
• potas - 100 kg.

Walory fitosanitarne

Zawartość olejków eterycznych w roślinie pomaga przeciwdziałać szkodnikom i chorobom grzybiczym. Rzodkiew oleista służy do prewencyjnego zwalczania wireworm parch ziemniaczany, rizoktaniozy, nicienie. Gęste liście dobrze ocieniają glebę i hamują wzrost chwastów. Rzodkiew oleista jest główną rośliną uprawną do zwalczania uporczywych chwastów, takich jak trawa pszeniczna. Zgniłe wierzchołki służą jako doskonała pożywka dla robaków i innych organizmów biologicznych, które mają korzystny wpływ na glebę.

Rzodkiewki nie należy stosować jako zielonego nawozu jako prekursora kapusty.

Rzodkiewka jako roślina pastewna

Rzodkiew oleista jako roślina pastewna jest ceniona ze względu na wczesną dojrzałość i niezmiennie wysokie plony. Średnie zbiory to 300-400 c / ha, a przy nawożeniu można osiągnąć 700 c / ha. Okres od siewu do uformowania wynosi tylko 40-50 dni. W sezonie można wykonać maksymalnie 3 koszenia. Masę zieloną karmi się żywym inwentarzem świeżą, przygotowuje się z niej kiszonkę, sianokiszonkę, brykiety, mąkę z traw. Rzodkiew jest z reguły kiszona z innymi trawami jednorocznymi i dodawana do kompozycji mieszanek wyka-owsa i grochu-owsa. Uprawa w stadium 3-4 liści jest dobrym dodatkiem do kukurydzy.

Zaleca się uprawę rzodkiewki jako rośliny pastewnej w mieszaninie ze słonecznikiem, roślinami strączkowymi i zbożami.

Uprawa rzodkiewki umożliwia spacerowanie zwierząt po pastwisku późną jesienią. Roślinność roślin trwa nawet w temperaturze + 5-6 ° C. Rzodkiew oleista nie ginie przy mrozach do -4 ° С, a dojrzałe rośliny są w stanie wytrzymać temperatury do -7 ° С.

Pod względem wartości odżywczych rzodkiew oleista ma właściwości podobne do mieszanek paszowych, lucerny, esparcety i koniczyny. Posiada wysoką zawartość białka - do 26%. Dla porównania: dla kukurydzy wskaźnik ten kształtuje się na poziomie 7-9%. Jednocześnie białko jest dobrze zbilansowane pod względem aminokwasów. Kultura jest bogata w fosfor, potas, wapń, magnez, cynk, żelazo. W okresie kwitnienia kilogram wierzchołków zawiera 30 mg karotenu i 600 mg kwasu askorbinowego.

Rzodkiewka jako roślina miododajna

Rzodkiew oleista jest uznaną rośliną miododajną. Jej główne zalety to długie kwitnienie (do 30 dni) oraz wydzielanie nektaru w chłodne dni. Zbiór miodu następuje wczesną wiosną i w połowie lata, kiedy inne rośliny miododajne już wyblakły. Zawartość sacharozy, fruktozy i glukozy w nektarze wynosi 20%. Miód ma silny aromat i wysokie właściwości lecznicze.

Ze względu na szybką krystalizację nie zaleca się pozostawiania rzadkiego miodu w plastrach na zimę.

Pszczoły wolą odwiedzać rzadkie pole w godzinach porannych i przy pochmurnej pogodzie. Kwiaty kwitną rano o 6-7 rano.

Uprawa rzodkiewki oleistej

Odpowiedź na pytanie „kiedy zasadzić rzodkiewkę” zależy od wyznaczonych celów. Wysiew nasion możliwy jest od kwietnia do połowy września. Rośliny posadzone w kwietniu dają największy plon. Na paszę i obornik zielony rzodkiew wysiewa się w rzędach co 15 cm, a zużycie nasion wynosi 2-3 g / m²... Głębokość siewu - 2-4 cm.

Późny siew wymaga większego spożycia nasion. Przy wysiewie po 10 sierpnia tempo jest podwojone, ponieważ jesienią wzrost roślin znacznie spowalnia. Późny siew słabo nadaje się do zielonego obornika.

Przy wysiewie zmieszanym z wyką jarą stosunek nasion rzodkiewki i wyki wynosi 1: 6. W tym schemacie łodygi rzodkiewki działają jako podpory dla pnącej rośliny.

Do zbioru miodu i nasion rzodkiew oleistą wysiewa się w odstępach co 40 cm.

Pierwsze pędy pojawiają się po 4 dniach, a po 40-50 dniach można wykonać pierwsze koszenie na paszę. Kwitnienie następuje około 40 dni po wykiełkowaniu.

Podczas zazieleniania roślin ozimych rzodkiewka jest cięta 3 tygodnie przed siewem.

W przypadku gnicia i tworzenia się próchnicy z zielonej masy konieczne jest, aby gleba była wilgotna.

Przygotowując glebę do siewu wiosennego, rzodkiewkę pozostawia się do mrozu.

Nasiona zbierane są późną jesienią. Strąki zachowują swój kształt, a nasiona wysychają naturalnie, co oszczędza koszty sztucznego suszenia.

W Rosji można kupić nasiona rzodkiewki popularnych odmian: Sabina, Nika, Jumping, Brutus, Raduga, Tambovchanka.

Film o siewie zielonego nawozu jesienią