Rozmnażanie orchidei ludisia: trzy proste sposoby na zdobycie nowych roślin

Powiedz nam, jak rozmnaża się orchidea ludisia? Kwiatek podarowali mi koledzy z pracy i niemal od razu „zapisali się” w kolejce po dzieci. W ciągu roku krzew nie urósł zbytnio, ale gałęzie stały się znacznie dłuższe. Czy można je przyciąć i ukorzenić? Nie chcę jeszcze usiąść, bo nic nie ma.

Rozmnażanie orchidei ludisia jest nieco łatwiejsze niż phalaenopsis ze względu na specyfikę jej budowy. Również epifit, w naturze rośnie zarówno na ziemi, jak i na pokrytych mchem ścianach i skałach jaskiń. Nie zadowoli dużych liści i eleganckich szypułek, ale kręte łodygi z pomalowanymi małymi liśćmi są na swój sposób urocze.

Charakterystyczne cechy ludyzji

Ta interesująca orchidea rośnie jako miniaturowy krzew o pełzających łodygach. Jej wysokość nie przekracza 15 cm, ale grube soczyste pędy „pełzają” na boki lub pięknie zwisają z doniczki. Główną zaletą ludisii nie jest kwitnienie, ale oryginalna kolorystyka liści. Same są małe, mają tylko 7 cm długości i do 4 cm szerokości, najczęściej blaszka liściowa jest gładka i błyszcząca, ale są odmiany z pokwitaniem. Ale niezależnie od rodzaju, wszystkie ludisias mają rysunek na liściach. Mogą to być podłużne paski na całym arkuszu lub krótkie pociągnięcia. Liście są zbierane w małej rozetce po 5 sztuk. Z tyłu są przeważnie w różnych odcieniach zieleni i fioletu. Rysunek jest różowy lub srebrny.

Każdy liść może żyć do 7 lat. Po wymarciu na łodydze pozostaje blizna w kształcie pierścienia.

Ludisia znana jest jako cenna orchidea. Tak więc została nazwana od małych różowawych kwiatów, które z daleka wyglądają jak perły. Kwitną na szczytach długich, do 25 cm szypułek. Kwitnienie orchidei można nazwać niepozornym, ale pojawia się zimą, kiedy większość roślin ma okres uśpienia.

Powielanie ludisia

Obecność rozwiniętych, silnych łodyg i krótkiego, ale rozgałęzionego kłącza nie pozostawia wątpliwości, że orchidea dobrze rozmnaża się wegetatywnie. Możesz zdobyć młodą roślinę na jeden z następujących sposobów:

1. Dzieląc krzew. Wiosną, po zakończeniu kwitnienia, można oddzielić przerośniętą ludizję. Lepiej jest to robić nie częściej niż raz na 2-3 lata, aby krzew pozostał bujny. Każdy oddział musi mieć co najmniej trzy pędy gałęzi. Można je od razu posadzić na stałe w doniczce.
2. Sadzonki wierzchołkowe. Do ukorzeniania należy przygotować młode sadzonki, wycięte z czubków pędów. Każdy powinien mieć 2 węzły i parę liści. Plastry posypać kruszonym węglem. Lepiej jest je ukorzenić na mokro mech w szklarni. W wodzie jest to możliwe.
3. Sadzonki łodygowe. Z biegiem czasu liście ludisia opadają, a pędy stają się nagie. Można je wykorzystać do rozmnażania poprzez przycinanie ich w źdźbła o długości ok. 10 cm W przeciwieństwie do sadzonek wierzchołkowych, sadzonki łodygowe zapuszczają korzenie, ale także mech. Wystarczy położyć je na mchu bez zamykania góry.

Możesz ciąć ludizję przynajmniej przez cały rok. Jednak najbardziej aktywne tworzenie korzeni obserwuje się w okresie od połowy wiosny do wczesnego lata (w tym czerwca).

Powielanie ludyzji przez sadzonki - wideo