Rodzaje nasturcji używane do dekoracji przydomowych ogrodów

Nasturcja pojawiła się w sadach i ogrodach warzywnych niemal równocześnie z ziemniakami, słonecznikami i kukurydzą. Podobnie jak te kultury, pochodzi z południowoamerykańskiej dżungli.

Cechy licznego rodzaju Tropaeolum

W naturze występuje około dziewięciu tuzinów nasturcji. A przy całej różnorodności, czy to wielometrowych pnączach, czy pnących pnączach, półkrzewach czy skromnych roślinach o wysokości nie większej niż 30 cm, wszystkie nasturcje mają wspólne cechy, dzięki którym otrzymały swoją ogólną nazwę Tropaeolum.

Opisując rośliny, zauważono, że gęste liście na długich łodygach są bardzo podobne do tarcz, a kształtem corollas przypomina fantazyjne hełmy. Ponieważ kwiaty były obce, porównano je do „trofeum”, małego trofeum. Możesz to usłyszeć nasturcja zwany kapucynem, boleśnie jasne kielichy kwiatów ozdobione ostrogami wyglądają jak głębokie klasztorne kaptury.

U wszystkich gatunków, niezależnie od tego, czy nasturcja kręcona, czy wyprostowana:

• bardzo soczyste, mięsiste łodygi;
• pojedyncze kwiaty na długich szypułkach wyrastających z kątów liści;
• naprzemiennie ułożone tarczycy lub okrągłe mięsiste liście;
• długie, elastyczne ogonki, podobne do liści, często pokryte woskową powłoką;
• owoce prefabrykowane, po dojrzewaniu, podzielone na trzy okrągłe, pomarszczone nasiona.

W krajach Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie klimat na to pozwala, nasturcja jest rośliną wieloletnią. Nie da się tego osiągnąć na środkowym pasie, ale nie jest trudno uzyskać roślinę, która skutecznie kwitnie przez całe lato na miejscu za pomocą nasion. Dojrzewając w sezonie i zachowując kiełkowanie do pięciu lat, owoce nasturcji dają potężne pędy w ciągu dwóch tygodni, z których uzyskuje się nie tylko ozdobne rodzaje nasturcji, ale także nasturcje, które dają jadalne liście, owoce, kwiaty, a nawet bulwy .

Dlatego podczas sadzenia i pielęgnacji nasturcji ważne jest, aby wziąć pod uwagę cel i cechy uprawianych gatunków i odmian.

Kędzierzawa zagraniczna nasturcja (T. peregrinum)

Zagraniczna nasturcja, w porównaniu z innymi odmianami, ma chyba najbardziej oryginalny i zapadający w pamięć wygląd.

Obca nasturcja ma średniej wielkości, siedmioczęściowe liście o jasnozielonym i żółtym odcieniu, z kwiatami wyciętymi wzdłuż krawędzi płatków. Kwitnienie pnącej nasturcji na otwartym polu rozpoczyna się w środku lata i kończy dopiero wraz z nadejściem mrozu. W sprzyjających warunkach, latem, liana udaje się uzyskać kręcone łodygi o wysokości do 3,5 metra.

Taka objętość zielonej masy nie może obejść się bez niezawodnego wsparcia, wystarczającej ilości słońca i obfitości Glazura... Najlepszym miejscem do sadzenia jest ściana, taras, płot ogrodowy lub mocna krata, aby chronić nasturcję przed wiatrem. Aby przybliżyć kwitnienie i poprawić jakość nasion, lepiej sadzić sadzonki w ziemi obcej nasturcji.

Mała nasturcja (T. minus)

Łodygi najmniejszego gatunku nasturcji są cienkie, silnie rozgałęzione i osiągają długość 25–35 cm, na rzęsach na wdzięcznych długich ogonkach znajduje się wiele małych, zaokrąglonych listków. Dopasowane są również kwiaty małej nasturcji o średnicy zaledwie 3 cm, żółte z plamkami na płatkach, ostrogi tego gatunku są krótkie i lekko zakrzywione.

To jedna z najbardziej bezpretensjonalnych nasturcji, której sadzenie i pielęgnacja nie będzie trudne nawet dla ogrodnika z niewielkim doświadczeniem.Roślina jest z powodzeniem uprawiana zarówno w pojemnikach, jak i na otwartym polu. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu, a nasiona dobrze dojrzewają na środkowym pasie.

Wieloletnia nasturcja (T. peltophorum)

W Ekwadorze i Kolumbii, gdzie roślina została pierwotnie odkryta, ten typ nasturcji jest znany jako bezpretensjonalna bylina. Nawet podczas łagodnych zim europejskich, na przykład w Wielkiej Brytanii, czterometrowe zarośla nasturcji niosącej tarczę nie zamarzają nieznacznie, a jedynie przestają kwitnąć.

W Rosji mięsisty kłącze tej kochającej światło kultury nie wytrzymuje zamarzania gleby, dlatego podobnie jak inne nasturcje sadzi się go wiosną nasionami lub sadzonkami. Do sadzenia nasturcji niosącej tarczę wybiera się obszary chronione przed przeciągami:

• z luźną żyzną glebą o słabym odczynie zasadowym;
• oświetlone w górnej kondygnacji i zacienione na poziomie nasady.

Roślina o pełzających czterometrowych łodygach może być używana jako roślina okrywowa lub uprawiana na podporach, tworząc piękną żywą dekorację ogrodową z ciemnozielonymi liśćmi i dużymi, 6-centymetrowymi kwiatami.

Duża nasturcja (T. majus)

Duża nasturcja występuje w formie krzewów do 60 cm wysokości, a także w postaci ampelous rośliny o łodygach do 2,5 metra długości. Soczyste łodygi są mocno rozgałęzione i wystarczająco delikatne. Okrągłe, tarczycowe liście osiągają 8 cm średnicy i pokryte są od spodu wyraźnym niebieskawym nalotem.

Dzisiejsi ogrodnicy doskonale zdają sobie sprawę z zarówno prostych, jak i frotte nasturcji tego gatunku o spektakularnych pachnących kwiatach w kolorach żółtym, kremowym, pomarańczowym i czerwonym. Istnieją odmiany o barwnych kwiatach w czerwono-pomarańczowych lub żółtych kolorach. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest wczesne i długie kwitnienie, a także obfite samosiew pod koniec sezonu. W tym przypadku roślina jest uszkodzona przez obfite odżywianie. Nasturcja tuczy, tworząc gęste zielenie, ale zmniejszając kwitnienie.

Uprawa nasturcji zwykłej i frotte (T. cultorum)

Na bazie nasturcji dużej i tarczycy wyhodowano dziś wiele oryginalnych mieszańców, zjednoczonych pod wspólną nazwą Tropaeolum cultorum. Rośliny o wysokości od 40 cm do 3 mw Rosji uprawia się jako jednoroczne. Liście tarczycy tego gatunku mogą mieć nie tylko zwykły zielony kolor, ale także gruby fioletowy odcień. Kwiaty w charakterystycznej gamie nasturcji wychodzą z kątów liści, mają średnicę do 5 cm i mogą być zarówno proste, jak i podwójne.

Masowe kwitnienie i drobne formy nie wyższe niż 30 cm, a ogromne pnące nasturcje występują od czerwca do późnej jesieni. W tym czasie nasiona dobrze dojrzewają i można je wykorzystać do siewu następnej wiosny.

Sadzenie i pielęgnacja bulwiastej nasturcji (T. tuberosum)

Roślina zielna, pnąca o pędach o długości trzech lub czterech metrów, pokrytych pięciopalczastymi małymi liśćmi. Kwiaty lejkowate z pomarańczowo-czerwonymi lub różowymi działkami otwierają się w lipcu, a ich liczba zmniejsza się dopiero w październiku.

Bulwiasta nasturcja lub Mashua od tysięcy lat wchodzi w skład diety miejscowej ludności w Kolumbii, Ekwadorze i Peru. Jednak w Europie przez długi czas była znana tylko jako roślina ozdobna o potężnych łodygach, zdolna do wspinania się na duże wysokości, mocując się na ścianach ogonkami liści i pędami bocznymi.

Ten typ nasturcji, podobnie jak w swojej ojczyźnie, w górzystych rejonach Andów, preferuje chłód i obfitość wilgoci. Długość uformowanych w glebie błyszczących i woskowatych bulw dochodzi do 20 cm, ponadto niektóre odmiany nasturcji oprócz białej dają plony różowej, żółtej i fioletowej do 1,5 kg z krzewu.

Wszystkie części rośliny są jadalne. Bulwy są gotowane, mrożone, pieczone lub spożywane na surowo. A liście i kwiaty są używane do sałatek i marynat. Sadzenie i pielęgnacja tego gatunku nasturcji niewiele różni się od uprawy ziemniaków. Wysiew z nasionami jest możliwy, ale wiosenne sadzenie bulw nasion daje najlepsze rezultaty.

Pięciolistna nasturcja (T. pentaphyllum)

Wieloletnia zielna nasturcja kędzierzawa tworzy pnącza o długości około 6 metrów, obsadzone bladozielonymi liśćmi palmopodobnymi, jak koniczyna. Pędy mogą z łatwością wspinać się po górskich zboczach, kamienistych płotach, a nawet ścianach budynków.

Ze względu na niesamowity kształt, jak na zdjęciu, kwiatów nasturcji w krajach anglojęzycznych, roślinę nazwano „butem damskim” lub „damską nogą”. Rzeczywiście, różowawo-czerwone pojedyncze kwiaty, wielkości nieco ponad centymetra, zadziwiają swoim wdziękiem. Po zakończeniu kwitnienia w miejscu maleńkich korony pojawiają się jasnoniebieskie, zaokrąglone nasiona.

Nasturcja wielolistna (T. polyphyllum)

Liana o długości do 3 metrów, pokryta małymi, palcowatymi liśćmi o srebrzysto-zielonym odcieniu, jest zdolna do tworzenia dużych podziemnych bulw, które z powodzeniem zimują w gruncie w korzystnym miejscu.

Nasturcja produkuje nowe pędy i jasnożółte kwiaty przez cały sezon, a wraz z nadejściem chłodów cała część nadziemna obumiera. Po łagodnej zimie bulwy pozostawione pod ziemią ożywiają nową roślinę. W Rosji rozmnażanie i uprawianie tego gatunku za pomocą nasion jest łatwiejsze.

Dobra nasturcja (T. speciosum)

Wieloletnia nasturcja z winoroślami o długości trzech metrów. Liście są jasnozielone z pięcioma płatkami i dobrze widocznymi podłużnymi żyłkami. Kiedy ażurowe kwiaty, które mają głęboki czerwony kolor, blakną, w ich miejsce pojawiają się niebieskie owoce zawierające drobne pestki.

Nasturcja preferuje kwaśną, luźną glebę, na której tworzy soczyste, mięsiste bulwy. Kiedy gleba wysycha, roślina szybko traci swój efekt dekoracyjny, więc gleba chochoł i zapewniają zacienienie korzeni i dna łodyg.

Tricolor nasturcja (T. tricolorum)

Wieloletnia liana południowoamerykańska z pędami o długości co najmniej 2 metrów jest usiana małymi, pięcio- lub siedmiopalczastymi liśćmi. Kwitnienie trwa około trzech miesięcy i towarzyszy mu masywny wygląd pomarańczowo-szkarłatnych kwiatów z czarną obwódką i jasnożółtym sercem na długich, cienkich bordowych szypułkach. Ten rodzaj nasturcji kędzierzawej niestety nie znosi wyjątkowo dobrze mrozu, dlatego na środkowym pasie uprawia się go tylko w pomieszczeniach lub z sadzonek.

Błękitna nasturcja (T. azureum)

Ta wieloletnia nasturcja, pochodząca z Chile, wyróżnia się nie tylko niezwykłym pięknym niebieskim odcieniem kwiatów, ale także zaskakująco eleganckim kształtem. Pojawienie się małych kwiatów z pięcioma zaokrąglonymi płatkami, krótkimi ostrogami i biało-żółtym środkiem rozpoczyna się w maju i utrzymuje się przez miesiąc. Wysokość rośliny będącej w ojczyźnie krzewem waha się od 60 do 100 cm, w tym przypadku łodygi pokryte są 2-centymetrowymi liśćmi palmatowymi o jasnozielonym kolorze.

Nasturcja krótka ostroga (T. brachyceras)

Jasnożółte kwiaty z krótkimi, szerokimi ostrogami różowawego koloru pojawiają się na cienkich szypułkach i gęsto porośniętych kręconych łodygach tego typu nasturcji. Liście są drobne, pięciopalczaste, bardzo delikatne.

Aby przyspieszyć kiełkowanie i przybliżyć kwitnienie, uciekają się do sadzenia metody sadzenia nasturcji, która zajmie do 2 miesięcy w domu. Nasiona wysiewa się na głębokość jednego centymetra w drobnym piasku, miesza z kompostem i utrzymuje w temperaturze od 15 do 20 stopni. Sadzonki pojawiają się dopiero po 4–6 tygodniach lub później. Pojawiające się sadzonki są rozmieszczane w osobnych doniczkach torfowych, a gdy roślina jest silniejsza, sadzi się je w słonecznym miejscu z dobrze przepuszczalną glebą.

Film o nasturcji