Wilczomlecz pokojowy - efektowna i bezpretensjonalna dekoracja parapetu
Wilczomlecz doniczkowy jest dobrze znany miłośnikom pozornie atrakcyjnych i bezpretensjonalnych upraw ogrodowych i ozdobnych. Wyróżnia się ogromną różnorodnością gatunków, liczącą ponad 2000 odmian, występujących we wszystkich zakątkach świata - od umiarkowanych stref klimatycznych Europy po tropiki Afryki i subtropiki Azji. Ze względu na spektakularny wygląd i bezpretensjonalną pielęgnację wilczomlecz jest szeroko stosowany w projektowaniu krajobrazu - do kształtowania działki ogrodowej i dekoracji domu.
Typowe rodzaje wilczomleczów
Typowe rodzaje wilczomlecza:
- Kristata to odmiana pochodząca z azjatyckich tropików. Ma skłonność do ciągłych mutacji, więc wygląd rośliny jest zróżnicowany. Najczęściej swoim kształtem przypomina koralowiec. Kristata rzadko kwitnie.
- Marginata - zwana także „górskim śniegiem”. Roślina jednoroczna o wysokości 70-80 cm, o gęstym ulistnieniu o zielonkawo-srebrzystym odcieniu. W okresie kwitnienia na liściach pojawia się srebrzystobiałe obramowanie. Marginata jest ceniona za swoją koronę, jej kwitnienie jest niepozorne.
- Decari to miniaturowy soczysty pochodzący z Madagaskaru. Główną cechą są faliste liście z zygzakowatymi krawędziami. Łodyga jest duża i gruba, z liściastą rozetą w koronie, liście zielone z lekkim czerwonym odcieniem. Dekari ma ładne kwiatostany w kształcie dzwonu o kremowo-beżowym kolorze.
- Euphorbia Obesa - ta odmiana nazywana jest również tłustym mleczem. Zewnętrznie roślina wieloletnia przypomina małego kaktusa - ma kulisty kształt o zielonkawo-brązowym odcieniu. To kwiat, który pluje nasionami. W momencie dojrzewania owoc pęka, a jego nasiona latają dookoła.
- Gabizan to rodzaj wilczomlecza uprawianego tylko w pomieszczeniach. Roślina osiąga 25-35 cm wysokości, przypomina kształtem ananasa z zieloną "kępką" na wierzchołku. W miarę dojrzewania pień staje się zdrewniały i nabiera brązowego odcienia.
Większość wilczomleczów jest podobna do kaktus - mają pogrubioną łodygę i małe, prawie niewidoczne liście, które pomagają roślinie gromadzić i zatrzymywać wilgoć.
Wspólną cechą wszystkich rodzajów trojeści jest zawartość toksycznego mlecznego soku. Może powodować zaczerwienienie lub podrażnienie alergiczne skóry, dlatego podczas pracy z rośliną doniczkową euforbia wystarczy nosić rękawice ochronne.
Wilczomlecz pokojowy - zasady pielęgnacji
Specyfika pielęgnacji euforbii rośliny doniczkowej zależy od jej rodzaju. Ale większość odmian trojeści jest absolutnie bezpretensjonalna i nie wymaga dużego wysiłku. Roślina ta dobrze znosi nawet długotrwałą suszę, a dzięki trującemu sokowi prawie nigdy nie jest narażona na choroby i ataki owadów.
Opieka nad wilczomleczem mlecznym w domu sprowadza się do standardowych środków agrotechnicznych - terminowego podlewania, nawożenia, a także przycinania. Dla pełnego rozwoju i bujnego kwitnienia wilczomlecza konieczne jest zapewnienie jej optymalnego mikroklimatu, łączącego odpowiednią wilgotność i temperaturę powietrza oraz oświetlenie.
Temperatura i wilgotność
Kwiat euforbii dobrze znosi zmiany temperatury, ale dbając o niego, należy zadbać o to, aby zimą temperatura w pomieszczeniu nie spadła poniżej + 13 ° C. W miesiącach letnich doniczkę można wyjąć na otwarty balkon, w ogrodzie lub na tarasie.
Przy uprawie wilczomlecza bardzo ważne jest, aby wybrać odpowiednie miejsce na doniczkę. Powinien być osłonięty przed zimnem i przeciągami, których roślina nie toleruje.
Wilczomlecz nie ma specjalnych wymagań dotyczących wilgotności powietrza i nie wymaga dodatkowego nawilżania. W razie potrzeby możesz okresowo spryskiwać liście w letnie dni, usuwając kurz i nawilżając.
Oświetlenie
Opieka nad wilczomleczem w domu polega na stworzeniu odpowiedniego oświetlenia, ponieważ wilczomlecz jest rośliną kochającą światło. Najlepiej postawić doniczkę na dobrze oświetlonym parapecie od strony południowej lub południowo-zachodniej.
Zimą, przed rozpoczęciem okresu uśpienia, a także bezpośrednio po jego zakończeniu, wilczomlecz potrzebuje dodatkowe oświetlenie... Przy minimalnym oświetleniu wzrost mleczu praktycznie zatrzymuje się, jego łodygi stają się cienkie, zaczynają się rozciągać, a liście więdną.
Optymalne godziny dzienne dla wilczomlecza to 10-11 godzin. Do dodatkowego oświetlenia stosuje się specjalne fitolampy.
Podlewanie
Częstotliwość podlewania wilczomleczów zależy od kilku czynników - warunków pogodowych, wieku roślin i wilgotności powietrza w pomieszczeniach. Wiosną wystarczy raz na 2 tygodnie zwilżyć mleczkę osiadłą wodą o temperaturze pokojowej.
W gorące letnie dni częstotliwość podlewania należy zwiększyć do 1 raz w tygodniu. Nawilżanie powinno być obfite, gleba w doniczce nie powinna zbytnio wysychać. Zimą wilczomlecz odpoczywa, więc zwilża się go nie więcej niż 1 raz w ciągu 4 tygodni.
Podczas podlewania należy upewnić się, że w doniczce lub studzience nie ma zastoju wilgoci. Jest to jeden z najczęstszych powodów opadania liści trojeści, ponieważ stojąca woda prowadzi do gnicia systemu korzeniowego. W takich przypadkach niektóre odmiany roślin całkowicie zrzucają liście.
Top dressing
Wilczomlecz jest bezpretensjonalny w pielęgnacji i wymaga karmienia tylko w fazie aktywnego wzrostu. W tym okresie najlepiej jest karmić trojeść złożonymi nawozami mineralnymi przeznaczonymi dla sukulentów i kaktusów.
Opatrunek wierzchni najlepiej stosować nie częściej niż raz na 4-8 tygodni - w zależności od wieku wilczomlecza. Im starsza roślina, tym mniej nawozu potrzebuje. W miesiącach zimowych, kiedy roślina doniczkowa jest w stanie spoczynku, opatrunek wierzchni nie jest potrzebny.
Metody reprodukcji
Najczęściej wilczomlecz rozmnaża się przez sadzonki lub dzieląc krzew. Metoda nasion jest używana znacznie rzadziej, ponieważ nasiona bardzo szybko tracą zdolność kiełkowania.
W celu rozmnażania trojeści bocznych pędy boczne są oddzielane lub odcina się górną część rośliny. Wyciętą część należy pozostawić do wyschnięcia - mleczny sok powinien przestać wyróżniać się na kawałku. Następnie łodygę należy zagłębić 2-3 cm w pożywkę i przykryć wyciętą plastikową butelką lub szklanym słojem.
Po szczepieniu młode pędy zakorzeniają się w ciągu 15-25 dni. Nakładkę ochronną należy zdejmować codziennie w celu wentylacji. Nie dopuścić do wyschnięcia gleby; należy ją zwilżyć butelką z rozpylaczem.
Podczas rozmnażania przez podzielenie krzewu należy podzielić dorosłą roślinę wraz z systemem korzeniowym na kilka części. Każdy z powstałych fragmentów należy posadzić w osobnym pojemniku, nie zapominając o wylaniu warstwy drenażu na dno doniczki.
Euphorbia to urocza roślina domowa, którą kochają hodowcy kwiatów. Swoją popularność zawdzięcza spektakularnemu wyglądowi, minimalnym wymaganiom pielęgnacyjnym oraz doskonałej odporności na choroby i szkodniki.