Choroby pszczół: objawy, leki do leczenia i środki zapobiegawcze

Pszczoły, podobnie jak inne owady, są podatne na różne choroby. Oprócz negatywnego wpływu środowiska zewnętrznego, zimna, wysokiej wilgotności i innych czynników, występują niebezpieczne choroby zakaźne pszczół. Jeśli przyczyną chorób niezakaźnych jest najczęściej niedopatrzenie pszczelarza, to źródłem infekcji stają się bakterie, wirusy, grzyby chorobotwórcze, pierwotniaki, roztocza różnych gatunków oraz owady pasożytnicze.

To z powodu chorób zakaźnych przenoszących się z owadów na owady ginie największa liczba zarówno dorosłych pszczół, jak i czerwiu. Aby podjąć na czas działania w zakresie leczenia, a także, jeśli to możliwe, zapobiec problemowi, ważne jest, aby znać istniejące choroby pszczół i ich objawy.

Warroza pszczół

Czynnikiem wywołującym warrozę pszczół jest roztocz pasożytujący na owadach iw ulu, rozmnażający się na larwach i poczwarkach robotnic i trutni, a następnie po wypuszczeniu owadów żerujący i żyjący z pszczół. Przy poważnym stopniu zarażenia kleszcze można łatwo zauważyć na mieszkańcach ula, w czerwiu, a także na plastrach i odchodach pszczół.

Owady zaatakowane przez kleszcze osłabiają się i giną, a źródłem warriatozy u pszczół najczęściej stają się:

• zarażone osobniki uwięzione w ulu, gdy owady trafiają do osłabionej rodziny lub gdy pasieka przemieszcza się na obszarach, na których rozprzestrzenia się infekcja;
• niosące larwy lub same roztocza o strukturze plastra miodu.

Aby nie dopuścić do rozwoju choroby w pasiece, ważne jest odpowiedzialne podejście do zakupu nowych rodzin, matek i wylęgu, monitorowanie sytuacji epidemicznej na terenie, na którym znajduje się ferma oraz monitorowanie czystości ule i grzebienie.

Warroza pszczół jest chorobą kwarantannową, przy której pierwszych oznakach wymagane są rygorystyczne środki sanitarno-higieniczno-restrykcyjne, a także kilka sesji odymiania takimi preparatami dla pszczół jak Folbex i fenotiazyna. W celach leczniczych ule i ich zawartość są traktowane oczyszczoną siarką i warroatyną.

Przyda się do wydalania szkodliwych roztoczy zgodnie z instrukcjami ApiMax dla pszczół. Naturalny preparat działa nie tylko roztoczobójczo, ale także antybakteryjnie, stymulująco. Po jego zastosowaniu rodzina pozbywa się pasożytów i otrzymuje naturalne, bezpieczne pożywienie z substancjami biologicznie czynnymi.

Nosematoza pszczół

Biegunka jest charakterystycznym objawem choroby pszczół. Plamy z płynnych odchodów z nosematozą są łatwe do zauważenia we wszystkich miejscach, w których znajdują się owady. Ponadto choroba wywoływana przez pierwotniaki objawia się obficie pod wodą a nawet śmierć królowych.

Podstawową przyczyną choroby nosema u pszczół jest czasami słaba pielęgnacja owadów, niedopuszczalne zanieczyszczenia w paszy, słaba jakość zimowania lub zbyt mała liczba młodych osobników w ulu.

Wszystkie te czynniki osłabiają rodzinę, a czynniki wywołujące nosematozę pszczół, które wnikają z wodą lub pożywiają się do ula, dostają się do pożywnej gleby i rozpoczynają niszczycielską aktywność. Chorego można rozpoznać po znacznie powiększonym brzuchu. Jeśli nie zostaną podjęte natychmiastowe działania, choroba pszczół grozi utratą większości z siedmiu i osłabieniem pozostałych owadów.

Jako metodę leczenia choroby pszczołom podaje się syrop cukrowy zmieszany z fumagiliną. Na 25 litrów syropu powinno być 20 gramów leku. Taka ilość preparatu dla pszczół wystarcza na pięć rodzin.

Zapobieganie chorobom jest nie mniej ważne niż leczenie. W przypadku nosematozy konieczne jest zorganizowanie opieki nad owadami, a przy najmniejszym podejrzeniu przeprowadzają dokładne mechaniczne czyszczenie uli, ramek, całego sprzętu z pełną dezynfekcją wszystkiego, z czym mają kontakt pszczoły.

Acarapidoza pszczół

Inną chorobą wywoływaną przez szkodliwe roztocza jest akarapidoza pszczół. Pasożyty infekują drogi oddechowe owadów, a ze względu na płynny rozwój problemu może być trudno od razu rozpoznać chorobę pszczół i jej objawy.

Pierwsze objawy choroby można zaobserwować podczas oczyszczającego wiosennego lotu, kiedy w pobliżu wejścia znajduje się duża liczba owadów z nienaturalnie skręconymi skrzydłami. Takie pszczoły tylko pełzają, nie mogąc wystartować. Rozprzestrzenianiu się choroby sprzyja wysoka wilgotność i brak systematycznej opieki nad pasieką, a szczególne zagrożenie stwarzają zabłąkane lub zdobyte w niekontrolowanym miejscu owady.

Aby pasieka nie cierpiała na chorobę pszczół, konieczne jest zastosowanie metod jej leczenia przy pierwszych oznakach akarapidozy. W tym celu masowe odloty pszczół są stymulowane na wszelkie możliwe sposoby. Można to zrobić, umieszczając ule wejściami od południa. W rezultacie rodzina pozbywa się starych i chorych osób. Obfity karmienie w momencie pojawienia się młodych pszczół przed zimą. Nie wolno nam zapominać o lekach dla pszczół. W przypadku akarapidozy pszczół skuteczne jest stosowanie Folbex i ApiMax na bazie ekstraktu z drzew iglastych dla pszczół.

Askosferoza pszczół

Rozprzestrzenianie się warrozy u pszczół prowadzi do tego, że owady stają się łatwym łupem dla innych wtórnych infekcji. Jedną z tych chorób towarzyszących atakowi kleszczy jest askosferoza pszczół wywołana przez chorobotwórcze grzyby. Pojawieniu się choroby pszczół i jej objawom sprzyja wysoka wilgotność powietrza, deszczowa chłodna pogoda, kiedy patogeny rozpraszają się i rozmnażają najaktywniej.

Możesz poradzić sobie z chorobą, ściśle przestrzegając następujących zaleceń doświadczonych pszczelarzy:

• owady przenosi się do czystych uli, z silną porażką, nakładając na wosk wszystkie ramki z objawami choroby pszczół;
• martwy czerw i owady są spalane;
• zamiast starych królowych sadzi się młode, zdrowe, organizując sezon bez czerwiu, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby;
• pszczoły otrzymują zdrową żywność, czystą wodę, syrop jako opatrunek;
• ule są izolowane, czyszczone;
• rodziny zmniejszają się, a słabi przeciwnie, starają się je wzmocnić młodym wzrostem i silnym lęgiem.

Do leczenia stosuje się tak skuteczne preparaty dla pszczół jak Askosan i Unisan. Oprócz tych preparatów ApiMax jest stosowany u pszczół, zgodnie z instrukcją jest skuteczny przeciwko atakom kleszczy i pomaga radzić sobie z infekcjami wywoływanymi przez inne rodzaje pasożytów. Profilaktycznie preparat na bazie naturalnych ekstraktów roślinnych sprawdza się również profilaktycznie. W takim przypadku dodaje się go do bryły wiosną, zaraz po locie.

Przy obróbce uli, sortowaniu i niszczeniu pszczół zakażonych askosferozą oraz ramek należy wyczyścić, wypłukać i zdezynfekować sprzęt i odzież roboczą pszczelarza.

Zgnilca i inne choroby zakaźne pszczół

Lista chorób zakaźnych pszczół nie ogranicza się do chorób opisanych powyżej. Owady i ich lęg w pasiekach są dotknięte aspergilozą, giną z powodu paratyfusu i paraliżu wirusowego. W tych ostatnich przypadkach pszczoły tracą zdolność poruszania się. Bez odpowiedniego leczenia i zapobiegania rodziny stają się słabsze i mogą całkowicie zniknąć.

Poważne infekcje kwarantannowe obejmują kilka istniejących odmian zgnilca, które infekują lęg.Istnieją europejskie i amerykańskie typy chorób. Ale w obu przypadkach mikroskopijne patogeny mogą utrzymywać swoją aktywność przez niewiarygodnie długi czas na sprzęcie, ekwipunku, w glebie zakażonej pasieki. Infekcja przedostaje się do wylęgu paszą pobraną z zapłodnionych plastrów miodu, poprzez kontakt z chorymi owadami, poprzez użycie brudnej pijący i karmniki.

Zewnętrzne oznaki tej choroby pszczół wyrażają się w barwnym kolorze czerwiu, a na późniejszych etapach jego śmierci, zamieniając się w brązowo-szarą gnijącą masę o odpowiednim zapachu.

Jeżeli weterynarze potwierdzą obecność zgnilca określonego lub innego rodzaju, pasieka zostaje uznana za strefę kwarantanny. Zamykany jest obszar o średnicy do 15 kilometrów. Pszczoły przenoszone są do zdrowych uli. Oferowane są ciasto lub syrop z jednym z najskuteczniejszych preparatów dla pszczół. Dotknięty czerw jest zniszczony, ramy są ponownie podgrzewane do wosku technicznego.

Jako środek zapobiegawczy w przypadku tak groźnej choroby proponuje się przeprowadzanie regularnych inspekcji rodzin, czyszczenie i dezynfekcję uli, ramek i całego używanego sprzętu. Jednocześnie pszczołom należy podawać wyłącznie zdrową żywność wysokiej jakości, do picia używać czystej wody.

Preparaty pszczele

Wspomniany już ApiMax można uznać za przykład skutecznych środków walki. Produkt łączy w sobie wszystkie dobroczynne właściwości wyciągu z iglastego dla pszczół, a także wyciągów z roślin leczniczych, takich jak czosnek, jeżówka, pieprz, eukaliptus i piołun.

Starając się nie używać chemikaliów, niektórzy pszczelarze uciekają się do naturalnych środków, takich jak napar z glistnika. Roślina ta okazała się skuteczna przeciwko wszystkim typom zgnilca, warrozy, nosematozie i askosferozie. Leczenie pszczół glistnikiem przeprowadza się w razie potrzeby, a profilaktycznie ula, ramki z owadami i czerwiem nawadniane są wiosną i dwukrotnie w drugiej połowie lata.

Dobrą ochroną przeciwwirusową, antybakteryjną jest pastylka do ssania dla pszczół. To rosyjski lek skuteczny przeciwko patogenom tak groźnych chorób pszczół jak:

• choroba nitkowata unieruchamiająca owady pracujące;
• zgniły typ europejski i amerykański;
• paratyfus i inne choroby, których objawem jest ciężka biegunka;
• paraliż pszczół, wykrywany przy przetrzymywaniu uli w nieodpowiedniej formie, któremu towarzyszy masowa śmierć i pojawienie się osobników z nierozwiniętymi skrzydłami;
• lęg krzyżowy, grożący masową śmiercią larw.

Zgodnie z instrukcją użycia, lozeval dla pszczół może być stosowany jako środek terapeutyczny i profilaktyczny, który zwiększa odporność owadów miodowych.

Cechy niezakaźnych chorób pszczół

Pasieka nie będzie w stanie w pełni żyć, jeśli owady na niej nie będą miały odpowiednich warunków. Naruszenie zasad trzymania pszczół to nie tylko osłabienie rodzin, ale także rozwój najpierw chorób niezakaźnych, a następnie zakaźnych.

Przyczyny niezakaźnych chorób pszczół to:

• niezdrowa żywność i brudna, bezużyteczna woda;
• nieprzestrzeganie zasad higieny, niedostateczna kontrola stanu uli, ramek i ilości porów;
• zbieranie na obszarach, na których zastosowano pestycydy lub inne chemikalia;
• niewystarczające ogrzanie uli lub odwrotnie, ich gotowanie na parze;
• brak łapówki przy braku dodatkowego nawożenia.

Wśród powszechnych chorób owadów wywołanych przyczynami zewnętrznymi można wymienić zatrucie pyłkowe i nektarowe. Te choroby pszczół są spowodowane faktem, że zbiór na terytorium jest prowadzony z niebezpiecznych roślin. Owady miodowe z objawami zatrucia są niespokojne, mają drgawki, a na ciężkim etapie śmierć. Bez pomocy pszczelarza wszystkie rodziny mogą zostać poważnie dotknięte. Plony trujące dla pszczół są niszczone, dodatkowo wysiewa się rośliny miododajne, jeśli nie jest to możliwe, ule trzeba będzie przetransportować w inne miejsce.

Toksykoza wywołana chemikaliami i spadzią jest niebezpieczna dla rodzin pszczelich. W takim przypadku konieczne jest podjęcie wszelkich działań w celu poprawy zdrowia diety i ochrony pszczół przed źródłami zagrożeń. Jako metodę leczenia choroby pszczołom podaje się czysty syrop cukrowy i wodę.

Początkujący pszczelarze często się niepokoją, gdy królowa zaczyna składać niezapłodnione jaja. Ten stan nie jest oznaką choroby, a jedynie oznacza, że ​​nadszedł czas, aby drony pojawiły się w ulu. To dzięki partenogenezie u pszczół powstają samce, które następnie zapładniają macicę. Jednak w niektórych przypadkach nadal warto zachować ostrożność. Jeśli królowa wypełni komórki przeznaczone dla robotnic jajami trutni, może to wskazywać na konieczność ich wymiany.

Choroby pszczół i ich objawy - wideo