Rodzaje pachistachi i cechy ich uprawy w domu
Uprawa pachistachi w domu jest dość prosta, której rodzaje zostaną opisane poniżej. Najważniejsze jest przestrzeganie określonych warunków i uwzględnienie cech konkretnego rodzaju rośliny.
Pachistachis to roślina z rodziny Acanthus, której nazwa dosłownie tłumaczy się jako „grube ucho”. Ten niezwykły i bardzo żywy wiecznie zielony, wieloletni krzew pochodzi z lasów deszczowych Ameryki, wybrzeży wschodniej Australii i lasów deszczowych we wschodnich Indiach.
Rodzaj Pachystachis obejmuje około 7-17 gatunków roślin. Ale najbardziej popularne i odpowiednie do uprawy w domu są następujące typy:
- pachystachis żółty;
- czerwony pachystachis;
- spikelet pachistachis;
- pachistachis calyptrocalis.
Resztę gatunków można znaleźć tylko w naturalnych siedliskach pachistachis, nie są one uprawiane przez ludzi.
Pachystachis żółty
W okresie kwitnienia, czyli od wczesnego lata do wczesnej jesieni, na żółtych pachystachach kwitną duże kwiaty o długości 10-15 cm, przypominające ucho. Z biegiem czasu białe, kremowe lub lekko żółtawe kwiaty rurkowate kwitną z każdego przylistka znajdującego się na kolcu. Ich średnica to zaledwie 5 cm.
To raczej bezpretensjonalny rodzaj rośliny. Wymaga jednak obfitego podlewania i częstego opryskiwania w okresie gorącym. Kiedy mszyce, wełnowce lub mączliki pojawiają się na pniu i liściach rośliny, potraktuj pachystachis zwykłym środkiem ochronnym.
Pachistachy czerwone
Ojczyzną tego gatunku są lasy tropikalne Ameryki Południowej. Pachystachis red, w przeciwieństwie do gatunku żółtego, ma ciemnozielone wypustki. Z nich później kwitną piękne i niezwykłe jaskrawoczerwone korony.
Wysokość czerwonych pachistachis może sięgać dwóch metrów. Dlatego tego typu roślina praktycznie nie jest uprawiana w domu, ale doskonale nadaje się do uprawy w dużych szklarniach. Na błyszczącej powierzchni owalnych ciemnozielonych liści mogą czasami pojawiać się bordowe smugi i plamy. Kwitnienie rozpoczyna się w połowie wiosny.
Kłosek Pachystachis
To chyba najbardziej wymagający rodzaj pachistachi. Dlatego prawie nigdy nie jest uprawiany w domu, można go spotkać w szklarniach i ogrodach botanicznych.
Z wyglądu kłosek Pachystachis przypomina czerwone Pachistachy. Na wysokości może osiągnąć jeden metr i tworzyć raczej gęsty i bujny krzew. Przylistek ma zupełnie nieokreślony ciemnozielony kolor, ale w okresie kwitnienia w dużych ilościach tworzą się na nim jaskrawoczerwone korony. Błyszcząca blaszka liściowa w kolorze szmaragdowym może osiągnąć długość 25 cm.
Pachystachis calyptrocalis
Gatunek ten może osiągnąć 2 metry wysokości, dlatego rzadko występuje w domu czy mieszkaniu, najczęściej uprawiany jest w szklarniach. Pień pachystachis calyptrocalis jest znacznie węższy niż u innych gatunków. Liście pierzaste, owalne, przeciwległe, lekko wydłużone na końcach. Młode blaszki liściowe mają kolor bordowy, który później zostaje zastąpiony szmaragdem.
Funkcje pielęgnacyjne
Pomimo względnej bezpretensjonalności buszu nadal ma pewne wymagania dotyczące opieki:
- wysoka wilgotność;
- wystarczający oświetlenie;
- temperatura powyżej + 16-20 ° С;
- kwaśny odczyn gleby;
- dobry drenaż.
Uprawa pachistachi w domu, której rodzaje opisano powyżej, wymaga pewnych warunków. Roślina należy do ciepłolubnych i kochających światło gatunków tropikalnych, które preferują wystarczająco jasne, ale rozproszone światło. Zaleca się sadzenie krzewów na oknach wschodniej lub północno-wschodniej części domu.
Aby stworzyć warunki jak najbardziej zbliżone do naturalnych, temperatura pokojowa powinna wynosić co najmniej + 16 ° C. Niższe temperatury pociągną za sobą obfite opadanie liści i długi powrót do zdrowia rośliny. Latem zaleca się wyniesienie rośliny na balkon.
Najlepiej wybrać glebę pod krzewy tropikalne o odczynie kwaśnym i dobrej przepuszczalności powietrza. Wymagana jest również warstwa drenażu z keramzytu o grubości 2,5-3 cm.Aby uzyskać najbardziej komfortowy wzrost, pachistachis wymaga doniczki o pojemności co najmniej 2,5-3 litra.
W przypadku wysokiej i rozłożystej uprawy warto wyhodować jedną roślinę w jednej doniczce. Aby pachistachy wyglądały jak bujny krzew z dużą liczbą kwiatostanów, zaleca się sadzenie 3-4 roślin w jednej niskiej doniczce o dużej średnicy
Ponieważ pachistachis należy do roślin tropikalnych, jest szczególnie wybredny w przypadku wysokiej wilgotności gleby. Konieczne jest regularne podlewanie rośliny osiadłą wodą w temperaturze pokojowej. Zimą podlewanie ogranicza się do minimum. A w gorącym sezonie krzew wymaga dodatkowego oprysku.
W okresie od wczesnej wiosny do wczesnej jesieni krzew można karmić złożony nawóz dwa razy w miesiącu. Spowoduje to jaśniejszy i bardziej obfity rozkwit.
Konieczne jest przeszczepianie rośliny raz w roku, wiosną. Jeśli roślina rośnie przez dość długi czas, wystarczy raz na dwa do trzech lat. Aby utworzyć gęsty i bujny krzew, możesz przyciąć pachystachy. Dzięki temu możliwe będzie ukrycie nagiego pnia rośliny.
Rozmnażanie krzewów odbywa się za pomocą ogonków wierzchołkowych wiosną lub latem.
Jak widać, pachistachis należy do raczej bezpretensjonalnych, ale mimo to roślin wymagających specjalnych warunków. Właściwa pielęgnacja i przestrzeganie wszystkich zaleceń pozwoli Ci wyhodować egzotyczną roślinę o niezwykłej urodzie w domu!