Badamy rodzaje i odmiany rosiczki na podstawie zdjęć i opisów
Rodzaje i odmiany rosiczki występujące w naturze różnią się od siebie kolorem i kształtem kwiatów. Ta niezwykła roślina żywi się różnymi owadami. Jak wygląda rosiczka i jakie są jej najpopularniejsze typy, możesz dowiedzieć się z tego artykułu.
Rosyanka: ogólna charakterystyka
Inną nazwą rosiczki jest drosera. Roślina należąca do owadożernych, rośnie w warunkach naturalnych na całym świecie. Większość z ponad stu gatunków występuje w Nowej Zelandii i Australii. Rosiczka wielkokwiatowa jest pospolita na północnych szerokościach geograficznych, dobrze przystosowana do klimatu umiarkowanego i obszarów bagiennych. Odmiana ta otrzymała piękną i poetycką nazwę od Anglików, którzy nazywali ją „słoneczną rosą”.
W naturze rozmnażanie rosiczki odbywa się za pomocą nasion, które są wysiewane i kiełkujące same. Gdy ziarno dotknie gleby, kiełki pojawiają się w ciągu roku.
Wielu przedstawicieli tego gatunku rozmnaża się poprzez samozapylenie, inni robią to za pomocą owady... Rośliny łapią muchy nie z kwiatami, ale z lepkimi liśćmi, dlatego podczas zapylania kwiat nie jest dla nich straszny. Łodyga z pączkiem jest znacznie wyższa niż niebezpieczne talerze liściaste.
Popularne rodzaje i odmiany rosiczki
Wybierając rosiczkę w sklepie, musisz najpierw przestudiować jej rodzaje i poznać zasady opieki nad nią.
Rosiczka peleryna
Ten kwiat jest uważany za najpiękniejszy w stosunku do reszty. Przystosowana do życia i uprawy w warunkach wewnętrznych. Roślina nie jest kapryśna, może spokojnie rosnąć i kwitnąć przez cały rok. Na zewnątrz taki okaz wyróżnia się małą łodygą, wieloma białymi kwiatami i długimi liśćmi. Na wysokości kwiat osiąga zaledwie 13 cm, jednak nawet przy niewielkim wzroście pozostaje prawdziwym drapieżnikiem, podobnie jak inne rodzaje rosiczki. Łapanie owadów z rośliny następuje z powodu białych kosmków z lepkimi kropelkami pokrywającymi liście.
Trawienie ofiary w rosiczce przylądkowej odbywa się przez kilka dni.
Rosiczka angielska (długolistna)
Angielska rosiczka przywieziona została do nas z Hawajów. Dziś w naturze występuje na Kaukazie, Ukrainie, w Rosji, Białorusi i Azji Środkowej. Preferowaną glebą dla rośliny będą piaszczyste, wilgotne bagna. Kwiat może osiągnąć wysokość od 9 do 24 cm, delikatne liście są wystarczająco duże - 9-11 cm, patrząc w górę. Rosiczka kwitnie białymi kwiatami, przypada na lipiec. Nasiona powstają w jednokomórkowej kapsułce.
Kwiat jest nie tylko drapieżnikiem, ale także trującym.
Mimo to rosiczka angielska jest szeroko stosowana w leczeniu: w tym celu pobierają nadziemną część kwiatu, która powinna być zdrowa i nie mieć żadnych wad. Roślina ma wpływ na organizm:
- bakteriobójcze;
- przeciwzapalny;
- moczopędny;
- przeciwgorączkowy;
- wykrztuśny;
- przeciwskurczowe;
- łagodzący.
W składzie znajdują się naftochinony, kwasy organiczne i wiele innych przydatnych pierwiastków.
Sczerniałe kwiaty są surowo zabronione, ponieważ są toksyczne i mogą być szkodliwe.
Rosiczka okrągłolistna
Ten kwiat jest najbardziej rozpowszechniony na świecie. Idealną glebą dla rośliny jest torfowisko. Gatunek ten dobrze znosi średni klimat, rośnie w Ameryce, Rosji, Europie, Azji. Kwiat ma inne popularne nazwy - „boska rosa”, „słoneczna rosa”.
Liście tego gatunku rosną bliżej korzeni, mają owalny kształt, na powierzchni którego znajdują się czerwone włoski macki, które mają lepki efekt. Kwitnie białymi kwiatami w połowie lata. Łodyga osiąga wysokość 19 cm Nasiona powstają do końca sierpnia, umieszczone w pojedynczych gniazdach.
Jesień to najlepszy czas na zebranie nasion i zasianie ich w wilgotnej glebie torfowej w szklarni lub pod folią.
Ta rosiczka dobrze znosi mróz: zimą ma specjalne pąki, które chowają się w roślinie. Po pojawieniu się pierwszego słońca otwierają się i tworzą nowe roczne łodygi.
Górna część kwiatu ma zastosowanie w dziedzinie zdrowia. Zawiera garbniki, askorbinowy, kwasy organiczne i barwniki. Wszystkie te składniki pomagają leczyć kaszel, ponieważ mają działanie wykrztuśne.
Rosiczka królewska
Ten rzadki okaz kwitnie jasnoróżowymi kwiatami. Wysokość łodygi waha się od 29-32 cm Gatunek ten występuje naturalnie w Afryce Południowej i jest reprezentowany przez kilka populacji. Taką rosiczkę wyróżniają największe liście - 0,7-2 m. Należy do rzadkich roślin.
Dwie sylaby kropla rosy
Taka rosiczka w środowisku naturalnym występuje u wybrzeży kontynentu australijskiego. Często występuje w nadmorskich miastach Australii Południowej, Queensland, Wiktorii, Nowej Południowej Walii. Gatunek jest również powszechny w Nowej Zelandii. Wiele populacji rosiczki w tym regionie wyróżnia się całorocznym kwitnieniem: są to liczne białe pąki. Niektóre gatunki hibernują zimą i budzą się wiosną. Ta różnorodność zasadniczo różni się od innych. Liście są rozwidlone na zewnątrz i wąskie; rosną na gałęziach.
Ta rosiczka jest największa wśród swoich towarzyszy: kwiat rośnie o 65 cm w górę.
Alicia's Dewdrop
Ojczyzną rosiczki Alicii jest RPA, gdzie roślina świetnie czuje się w strefie podzwrotnikowej. Liście tej rosiczki, podobnie jak innych gatunków, pokryte są kosmkami, których wierzchołki są posmarowane lepką cieczą. Owalne płytki na powierzchni mają specjalne włoski, które bardzo wyraźnie reagują na dotyk owadów. Po złożeniu prześcieradła ofiara znajduje się pośrodku, jak wypełnienie rolki. Roślina otacza owada i rozpoczyna się proces trawienia. Po zakończeniu arkusz powraca do swojej pierwotnej pozycji. Kwitnie małymi różowymi kwiatami umieszczonymi w małych kwiatostanach.
Dewdrop Burman
Kwiat zawdzięcza swoją nazwę naukowcowi Johannesowi Burmanowi, ponieważ to on jako pierwszy opisał go w pracy „O florze Cejlonu”. Ojczyzną odmiany jest Azja Południowo-Wschodnia i Australia. Gatunek przystosowany do życia w strefie podzwrotnikowej.
Charakterystyczną cechą rosiczki birmańskiej w stosunku do innych jej krewnych jest szybkie połykanie i przetwarzanie zdobyczy.
Prześcieradło owinięte wokół ofiary zajmuje tylko kilka sekund, chociaż inne gatunki robią to samo przez kilka minut.
Z korzenia wyrastają długie, liściaste talerze kwiatu, a pędy osiągają 9-11 cm.Kwitnie białe kwiaty, ozdobione kwiatostanami racemose. Ze względu na mały rozmiar rośliny na każdej gałęzi tworzy się do trzech pąków. Kwiaty mogą samozapylać się, rozmnażanie następuje przez nasiona.
Kropla rosy nitkowata
Gatunek ten jest duży, jego wysokość dochodzi do 49 cm, liście mieniące się, ułożone prosto. Rosiczka nitkowata dzieli się na dwa podgatunki. Pierwsza grupa obejmuje Florida Red, Thread Sundew, Florida Giant.Drugi zawiera Ślad i Rosiczkę. Występują na północ od Zatoki Meksykańskiej.
Potomstwo rosy
Gatunek ten rozwija się w naturze na stromych klifach australijskiego wybrzeża. Jego normalne warunki życia znajdują się na wysokości ponad 1000 metrów nad poziomem morza. Liście rosiczki są sercowate, umieszczone u nasady na długich pędach. W upale stają się lekkie, bladożółte. W zimnych porach roku kolor talerzy zmienia się na czerwony, pomarańczowy lub fioletowy. Młode pędy wyłaniają się z szypułki, gdzie stykają się z glebą, rosną bardzo szybko. Rozmnażanie rosiczki odbywa się za pomocą nasion, a czasami proces ten jest podobny do wzrostu truskawka - po kwitnieniu powstają wąsy. Gatunek ten, podobnie jak odmiany pokrewne, połyka owady: zawijanie liści następuje po 19 minutach.
Rosyanka Glanduliger: petiolate i lemon
Ten typ rosiczki jest dość oryginalny. Dotyczy to procesu postępowania z ofiarą. Specjalny mechanizm wyrzuca ofiarę, która pojawia się bezpośrednio na środku liścia. Ten rodzaj rzucania odbywa się za pomocą pędów, w przypadku których proces ten polega na zmianie ciśnienia płynu. Prędkość wynosi około 15 cm na sekundę. Ta charakterystyczna cecha została opisana przez naukowców całkiem niedawno, a proces ten nie został jeszcze w pełni zbadany. Każda gałąź może wykonać tylko jeden rzut, po czym umiera. W tym samym miejscu powstaje nowa sesja.
Gatunek rosiczki petiolate pochodzi z Nowej Gwinei i Australii. Talerze liściaste znajdują się u nasady, są długie i wąskie, osiągają wysokość 16 cm, liście drapieżne rośliny nie są zbyt duże. Wygląd kwiatu zależy od klimatu, w którym żyje. Z reguły są to upały i temperatury do 41 ° C, a także niski poziom wilgotności. Kwiaty są białe.
Rosiczka cytrynowa w naturalnym środowisku żyje w Australii, kwitnie na piaszczystych brzegach zbiorników wodnych. Liście są owalne, płaskie, z wycięciem u góry. Ze względu na ten wygląd roślina otrzymała inną nazwę - w kształcie serca lub ząbkowaną. Gatunek ten wymaga szczególnej pielęgnacji ze względu na zbyt cienkie liście. Takie płytki można łatwo uszkodzić, a dla ich normalnego wzrostu dobrą wilgotność i nawadnianie kroplowe... Najlepiej czuje się w cieniu, poza zasięgiem słońca.
Dzięki informacjom o odmianach i rodzajach rosiczki możesz dokonać właściwego wyboru w uprawie tej rośliny. Jeśli zapewnisz rosiczce pełną i wysokiej jakości pielęgnację, zachwyci Cię swoim uroczym kwitnieniem i bujnym wzrostem.